eric.1 schreef op woensdag 13 maart 2024 @ 15:58:
[...]
Een plan heeft uiteindelijk altijd een basis. Zonder basis heb je geen plan. En die basis bestaat niet, wanneer je naar individuele partijen kijkt. In dat opzicht kan dit niet los gezien worden van 'het systeem', in mijn optiek.
Ik weet even niet wat je hier met "basis" bedoelt. Ik kan iets te veel opties er in lezen om een gok te wagen. Kan je deze voor mij toelichten?
In zekere zin (ondanks het ontbreken van het echte "plan") stoorde ik me hier ook al aan bij de doorberekeningen. "Dat 'plan' zorgt voor x% extra koopkracht, ...", ja, alleen weten we dus al dat dat wensenlijstje niet ingewilligd gaat worden.
Ik zal niet ontkennen dat stemmen voor een partij een garantie is dat het plan uitgevoerd wordt zoals beschreven. Maar als een planning alleen achteraf klopt (omdat er correcties doorgevoerd wordt) dan geldt dat ook voor het plan. Het plan is een middel om het doel, de wens, te realiseren.
Een plan dat als heilig wordt bestempeld is geen plan meer, dat is een wens geworden.
Even terug naar "Wij
willen ___
omdat ___ en dat gaan we bereiken door ___
te doen", daar is het eerste een wens, het tweede de motivatie en laatste een plan, of misschien beter een voorstel van hoe het uitgevoerd kan worden. In mijn beleving is er dus echt wel ruimte om daar flexibel om te gaan.
Immers een plan in uitvoering wordt de hele tijd aangepast.
Uiteindelijk kiezen we volksvertegenwoordigers, geen projectmanager voor een vooraf opgesteld plan. Die volksvertegenwoordigers zullen uiteindelijk een plan op moeten stellen samen met andere partijen. Volgens mij zien we juist de afgelopen vier maanden al duidelijk dat die basis een belangrijk punt is, en erg flexibel. Iets waar we totaal niet op van uit kunnen gaan.
Beetje lastig omdat ik nog niet zeker weet wat er met "basis" bedoelt wordt. Echter de afgelopen maanden toont vooral aan hoe bepaalde partijen de principes van de democratie willen aantasten en hoe ze daar over zwabberen. PVV heeft nagenoeg letterlijk al hun "wensen" ingetrokken door te zeggen dat het later kan. En ze zijn nu bezig om een organisatie vorm te vinden voor de komende regeringsperiode waarbij niemand averij oploopt. Het is dat opzicht vooral een gevecht over principiële standpunten van de rechtstaat.
En voor dat is mijn inziens historisch gedrag belangrijker dan een fancy opgesteld en goed uitgewerkt plan.
Aannemend dat we elkaar begrijpen ben ik het daar zeer zeker mee eens.
Mijn argument was vooral dat Nederland baat heeft bij gedegen plannen om de samenleving te verbeteren en dat de partijen daar zeer in gebreken blijven.
"Doubt—the concern that my views may not be entirely correct—is the true friend of wisdom and (along with empathy, to which it’s related) the greatest enemy of polarization." -- Václav Havel