Maar waarom is Ajax Ajax niet meer? Omdat het niet goed gaat, alles in de brand staat en mensen het niet meer herkennen omdat er geen succes is?
Ajax is nog steeds Ajax, maar zolang het goed gaat, piept er niemand. De vorige keer (voor de 'fluwelen revolutie') was het ook zo'n elende. Was Ajax ook toen Ajax niet meer, of was het wel Ajax, maar kon men niet meer op de eerder ingezette weg/ voet verder?
Dat terzijde, maar als ik hier (als niet Ajacied) naar kijk zie ik (over langer dan de laatste paar jaar) het volgende:
I.m.o. kan het ook zo zijn dat door al die successen (al die goede jaren) mensen verwachten dat dit vanzelf gaat, het is gemakkelijker om in te stappen op een rijdende trein, dan eentje die je op gang moet brengen. Echter is het gevaar ook dat enerzijds de verwachtingen, anderzijds de aandacht die er is om e.e.a. vast te houden veranderen als het maar goed blijft gaan. Er wordt verwacht dat Ajax wel kampioen wordt, ook omdat ze zoveel geld hebben (en uitgeven). Het team doet het goed, ook met een aantal wisselingen, dus meer wisselingen kan wel.
Een persoon doet het goed (blijkt nu des te meer) als TD, en zolang de successen blijven is er niets aan de hand. Tot deze persoon weg moet, er scheurtjes ontstaan en de AD ook blijkt niet zo'n succesverhaal te zijn, want die is niet in staat de ontstane ophef goed op te pakken en laat de chaos langere tijd voortduren.
Wat ik maar zeggen wil, zolang het goed gaat is het allemaal gemakkelijk (gaat het bijna vanzelf), maar vroeg of laat komen er tegenvallers en dan wordt het lastig.
Kijk anders ook eens naar voorbeelden als Chelsea, ManUnited in Engeland, Grote clubs, jaren lang ging het goed tot men blijkbaar dacht dat het vanzelf wel gaat er tegenvallers komen en deze niet direct aangepakt worden. Voor je het weet begin je weer bijna opnieuw met bouwen.
Succes trekt (helaas,ik verwacht dat dit in Rotterdam ook nog gaat gebeuren maar hoop dat ze die daar lang buiten de deur kunnen houden) de verkeerde mensen aan, die erop mee willen liften, maar die niet thuisgeven als het minder gaat, maar juist dat zijn de momenten waarop je er moet kunnen/ willen staan en vooral lekker genieten van als het goed gaat.