alexbl69 schreef op maandag 2 mei 2022 @ 11:56:
[...]
De gezondheidzorg is door Corona in een soort 'perfect storm' terecht gekomen.
Zoals
eerder gememoreerd zijn de zorguitgaven de afgelopen 20 jaar al explosief gestegen. En dit zijn dan enkel nog de overheidsuitgaven. Vermoed dat de burgers nu direct ook veel meer kwijt zijn aan zorg dan 20 jaar geleden, maar heb daar zo geen cijfers van.
Het is 'gewoon' menselijk gedrag dat de uitgaven aan de zorg achterlopen op de vraag. Natuurlijk hebben we de vergrijzing aan zien komen, maar ik vind het goed te verdedigen dat men in die periode getracht heeft de groei van de uitgaven enigszins te beteugelen. Let wel: dus niet de uitgaven te beteugelen, maar de
groei van de uitgaven.
Aangezien de werkelijkheid weerbarstiger is dan de theorie is de kwaliteit van de zorg in financiële zin de afgelopen 20 jaar slechter geworden waardoor een steeds grotere achterstand is ontstaan. Langere wachtlijsten, een in de hang naar meer efficiency steeds onpersoonlijker en misschien ook wel minder doelmatige zorg.
Als je in zo'n situatie dan ook nog met een pandemie geconfronteerd wordt waar we in de moderne geschiedenis nog nooit mee te maken hebben gehad dan is het niet onlogisch dat het systeem begint te piepen en te kraken.
Terugkijkend zie ik echter niet wat men anders had kunnen doen. Als zorguitgaven nu zeg 5% van de rijksbegroting zou zijn, dan is er in reële zin nog wel ruimte om dat preventief te verhogen. Maar we geven nu zo'n 27% van de rijksbegroting aan zorg uit. Dus als je dat uit voorzorg substantieel had verhoogd had dat fors hogere belastingen betekend. Deze bedragen zijn immers zo groot dat het niet veel zin heeft het bij andere posten weg te halen.
Tja, dat de zorgkosten stijgen blijft een dingetje dat ook al twee decennia word besproken, wanneer wij het op bezuinigingen in de zorg hebben, dan hebben we het dus over dat de capaciteit minder wordt. Want de overheid heeft de stijgende zorgkosten in toom proberen te houden doormiddel van bezuinigen op infrastructuur en personeels waardering.
paar pre-corona cijfertjes:
tussen 2015 en 2019 zijn de hoeveel Spoedeisende hulp locaties verlaagt van 95 naar 87.
https://www.nvsha.nl/nvsha/feiten-en-cijfers/
bedden in ziekenhuizen van 2009 naar 2018 zijn van 47.6k naar 39.9k gedaald.
https://www.staatvenz.nl/kerncijfers/ziekenhuisbedden
als je kijkt naar de hoeveelheid verpleegkundigen, zie je een verlaging/stagnatie
https://opendata.cbs.nl/s...t/84760NED/table?dl=673B8
en dit allemaal met een groeiende en vergrijzende bevolking.
De overheid heeft in de laatste 10 jaar (en waarschijnlijk langer) de groeiende zorgkosten proberen te temperen door te bezuinigen op capaciteit en apparatuur en stenen, dat met een stijgende en vergrijzende bevolking.
Dat de Pandemie als een tornado door de zorg blies is duidelijk, maar het capaciteitsprobleem was er al, en is nu met de grotere langere wachtlijsten alleen maar gegroeid.
Een van de grote problemen is namelijk dat het vrij makkelijk is om te bezuinigen op artsen, op gebouwen, op verpleegkundigen en op bedden etc. Maar die capaciteit opbouwen is niet alleen investeren in stenen, maar om het arbeids-gat op te vullen zijn Jaren aan opleiding nodig, en moet er dus perspectief zijn dat werken in de zorg een goede baan is.
wat je in een jaar afbreekt kost een generatie om weer op te bouwen als het gaat om mensen. en dat is wat het zo pijnlijk maakt.
Dat de zorgkosten omlaag moeten lijkt mij duidelijk, laten we de medicijn kosten, en apparatuur kosten, en de administratie kosten drukken. laten we niet de grotere winsten van de grotepharmaceuten dekken met het bezuinigen op verpleegkundigen.
want zoals hier verder is aangehaald, de algemene kosten, en de kosten per patient, per behandeling zijn twee verschillende dingen. Dat de zorgkosten groter worden door vergrijzing en een groeiende bevolking is duidelijk, maar hoe zit het met de stijging van behandelingen per patient over de jaren? gaat dat harder dan de inflatie?