Hoe vaak is Lübach gecanceld

De ironie is rauw. Hoe ging het met de zelfreflectie bij een Vooravond?
Ja, er ligt absoluut een gat. Qua markt ook. Maar het loont zich gewoon meer om het Overton Venster te breken, en je te voeden met hen die dat venster breken. En dan is er de rolodex. Plus de valstrik van meritocratie. Iedereen moet een merk zijn. Dan moet je meedoen. Het is niet wat je weet, maar wie je kent. Perverse prikkels.
De burger staat niet stil voor onderzoeksjournalistiek. Zelfversterkende effecten.
Satire is inderdaad werkelijk alles wat je op het moment hebt. De ironie is dat het wel opmerkelijk effectief blijft. Dat is een historische constante. Beste tegengif is altijd humor en uitleg die consequentie op korte afstand brengt.
Die eerste component is er. Die tweede, dat is al meer zeldzaam. Die derde, dan kun je je merk vergeten.
Dat was de Les van Lübach bij het Referendum.
Ergens is het wrang. Nederlanders zitten ontzettend diep in aangepraat maar ongefundeerd exceptionalisme. Nee, dat is bij ons anders. Nee, dat kan bij ons niet. Nou zeg, kijk die gekke Britten eens. Ach wat een drama die BBC.
Maar goed, er is perceptie, en er is realiteit. Wanneer realiteit gemaskeerd blijft, dan is correctie onmogelijk. Dan is het hard, maar dan is perceptie het enige relevante strijdveld totdat er weer ruimte is voor realiteit.
Het media landschap is niet slecht. Er werken zat prima mensen. Maar het zijn mensen. Net als bij politici maakt de burger de aanname dat de mediapersoon meer weet. Meer ziet. Nu ja, dat is niet zo.
Je wil niet weten hoeveel volume van media output überhaupt begint met een mailtje van een agentschap van "joh, dit is interessant". Amerikanen noemen dat blowjob journalism. Maar net als daar, is het hier de standaard. En er zijn vele varianten. Die les zit al dertig jaar niet meer in het curriculum.
Dat is een kwestie van hoe men media binnenkomt met welke achtergrond - en opnieuw, het zijn gewoon mensen - en welke middelen er ter beschikking staan. Nu ja, lang leve het internet, maar de platforms hebben gigantische impact gehad. Niet enkel hebben ze bewust een trend geschapen van concentratie van eigendom van media (hallo, DPG), ze hebben ook bewust een trend geschapen van content servicing op basis van verslavingsmodellen.
BREAKING NEWS!
Nieuws /= verslaggeving /= journalistiek. Het zijn continue prikkels, en dat is een continue jacht. Nu ja, dat is mega valstrik.
Krijg je dan in achtergrond ook nog eens vanuit je opleiding en je curricula een strikte hiërarchie en relatie aangeleerd, een strikte focus op neutraliteit en het vooral niet framen dan wordt de ironie als snel zuur. Want als jij niet aanwezige frames uit doet leggen, functioneer je niet als vierde macht. Maar ja, die functie is nauwelijks onderdeel van curricula.
Media als dynamiek is iets wat op allerlei manieren onder spanning staat. Eigenlijk zouden we dit moeten zien als kritieke infrastructuur. Als analoog van publiek omroepbestel. Immers, de menselijke geest is het medium. En dus ook de arena. Een die inherent kwetsbaar is, zelfs al voor de meest kinderlijke herhaling van beeld of tekst.
Dat houdt in het voorzien van financiering, middelen en zekerheden die een aanwezigheid van vierde machtsfuncties vereisen én garanderen.
Maar ja, inmiddels is de burger al zo ver doorgeschoten in het gepolariseerd worden dat men niet of nauwelijks nog nadenkt over waar een kreet à la "
MSM" vandaan komt (hint, nazis) en wie daadwerkelijk de baat heeft bij het verdwijnen van participatie en relaties burger en media.
Hint, Hannah Arendt heeft er wel eens iets over gezegd. Atomisering, afbraak sociaal-maatschappelijke weefsels van publiek debat, er is geen waarheid meer, alles is fout, alles is nep.
Laat ik er een paar ingooien, omdat we als samenleving inmiddels pijnlijk hoog scoren op indexen van ontwikkeling naar autoritarisme precursor condities.
“In an ever-changing, incomprehensible world the masses had reached the point where they would, at the same time, believe everything and nothing, think that everything was possible and that nothing was true. ... Mass propaganda discovered that its audience was ready at all times to believe the worst, no matter how absurd, and did not particularly object to being deceived because it held every statement to be a lie anyhow. The totalitarian mass leaders based their propaganda on the correct psychological assumption that, under such conditions, one could make people believe the most fantastic statements one day, and trust that if the next day they were given irrefutable proof of their falsehood, they would take refuge in cynicism; instead of deserting the leaders who had lied to them, they would protest that they had known all along that the statement was a lie and would admire the leaders for their superior tactical cleverness.”
― Hannah Arendt, The Origins of Totalitarianism
“The ideal subject of totalitarian rule is not the convinced Nazi or the convinced Communist, but people for whom the distinction between fact and fiction (i.e., the reality of experience) and the distinction between true and false (i.e., the standards of thought) no longer exist.”
― Hannah Arendt, The Origins of Totalitarianism
“The trouble with Eichmann was precisely that so many were like him, and that the many were neither perverted nor sadistic, that they were, and still are, terribly and terrifyingly normal. From the viewpoint of our legal institutions and of our moral standards of judgment, this normality was much more terrifying than all the atrocities put together.”
― Hannah Arendt, Eichmann in Jerusalem: A Report on the Banality of Evil
“Education is the point at which we decide whether we love the world enough to assume responsibility for it, and by the same token save it from that ruin which except for renewal, except for the coming of the new and the young, would be inevitable. And education, too, is where we decide whether we love our children enough not to expel them from our world and leave them to their own devices, nor to strike from their hands their chance of undertaking something new, something unforeseen by us, but to prepare them in advance for the task of renewing a common world.”
― Hannah Arendt
“When all are guilty, no one is; confessions of collective guilt are the best possible safeguard against the discovery of culprits, and the very magnitude of the crime the best excuse for doing nothing. ”
― Hannah Arendt
“Only the mob and the elite can be attracted by the momentum of totalitarianism itself. The masses have to be won by propaganda.”
― Hannah Arendt
“Action, as distinguished from fabrication, is never possible in isolation; to be isolated is to be deprived of the capacity to act.”
― Hannah Arendt, The Human Condition
Media? Die vierde macht? Ook dat is - helaas - waar de burger als primaire component van bestel dient te participeren. Net als bij politiek. Dat zijn we vergeten bij het consumeren, en onder de druk van productiviteit.
“The sad truth is that most evil is done by people who never make up their minds to be good or evil.”
― Hannah Arendt, The Life of the Mind
Die laatste heb ik wel eens bij relatiegeschenken toegevoegd. Een paar keer als tegeltje, meestal als imprint bij een boek of bundel (die tegeltjes zijn serieus leeftijdsbeperkt, laat ik het zo zeggen), tevens als etiket op wijn of likeur (en dan afwachten). Twintig jaar geleden werd het herkend, begrepen, kwam er gesprek. Tegenwoordig heeft men geen idee waar het over gaat, is er paranoia over wat er bedoeld kan worden, of schiet het door in affront.
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.