Die Louis Kroes bagatelliseert de situatie veel te veel naar mijn smaak. Neem het volgende citaat over long covid:
„Daar weten we nog te weinig van. Het is een medische complicatie maar we kunnen, ook internationaal, geen ingrijpende maatregelen opleggen aan de hele bevolking omdat sommige mensen misschien langdurige Covid krijgen, waarvan we de precieze ernst niet kennen. Dat zou prematuur zijn.”
Ten eerste is het al subtiel maar feitelijk incorrect: het is niet zo dat sommige mensen het
misschien krijgen, we
weten dat een (niet onaanzienlijk) deel van de mensen die besmet raken een vorm van long covid krijgt; een wezenlijk verschil.
Ten tweede: dat er nog veel onbekend is rond long covid is een feit, maar sinds wanneer is het niet hebben van alle feiten grond om er van uit te gaan dat er niets aan de hand is? Het concept van het
voorzorgsprincipe is er niet voor niets. Om dezelfde redenen moeten bijvoorbeeld medicijnfabrikanten aantonen dat medicijnen veilig zijn voor we ze voorschrijven en moeten bedrijven als Bayer aantonen dat nieuwe gewasbeschermingsmiddelen veilig zijn voor ze gebruikt mogen worden. Dat het prematuur is, is dan ook een bijzondere stelling; tegen de de tijd dat we het echt goed in kaart gebracht hebben is de epidemie voorbij en kun je niets meer met die kennis voor wat betreft maatregelen; dan demp je de spreekwoordelijke put nadat het kalf verdronken is.
Overigens was Kroes
in februari al van mening dat de lockdown niet meer gerechtvaardigd was (net voor we de derde golf in gingen en we dicht langs code zwart scheerden), dus hij lijkt sowieso niet veel op te hebben met maatregelen om het virus te beteugelen.
En nee, dat betekent niet dat ik vind dat we maar eeuwig in een lockdown moeten blijven; zoals altijd moeten de maatregelen in proportie staan tot het doel wat je er mee bereikt. Maar long covid is wel iets wat in die afweging meegenomen moet worden in plaats van dat we ons blind staren op alleen de ziekenhuiscijfers.