Deze discussie is hier al sinds januari gevoerd, het is wellicht raadzaam dat even terug te lezen.
Wereldwijde ETFs beleggen voor tweederde of meer in de VS, wat natuurlijk met grote listed bedrijven te maken heeft. Naar totale bedrijfswinst gemeten zou dat minder zijn en naar omvang economie al helemaal.
Merk hier wel bij op dat ze niet by design 2/3 in de VS beleggen, ze beleggen by design waar de marktcapitalisatie zit. Dat is nu 2/3 de VS maar dat kan veranderen en de indexfondsen (niet specifiek ETF's, dat is slechts 1 vorm daarvan) gaan daarin mee.
ETFs zijn nu eenmaal op een bepaalde manier gestructureerd en volgens mij heeft de S&P 500 ook het beste track record. Maar de vraag is of dat zo blijft en of je je er nog steeds prettig bij voelt
Dit laatste is hier ook al eens besproken.
Ze zijn niet op een bepaalde manier gestructureerd. Ze volgen 1-op-1 een index en die index heeft een algoritme om de verdeling te bepalen.
Ik ga niet direct wijzigen, maar de allocatie van ETFs kan ook anders. Misschien nog wat vroeg, maar kijkt iemand hiernaar?
Waarom heb je het idee dat jij hiervoor aan het stuur moet draaien en niet de index het werk laten doen? Dat is de crux van de discussie en feit blijft dat hoe passiever men belegt hoe vaker men het best presteert. Er schuilt een flink risico in de bias dat zelf handelen zou helpen, terwijl het vaker averechts werkt. Dat is al de grondslag waarom je in een fonds belegt dat niet actief beheerd wordt (maar in plaats daarvan een index volgt), dus waarom dan wel opeens iets gaan doen alsof je zelf de beheerder bent?
De beurzen laten inmiddels herstel zien, nog afwachten of het standhoudt.
Waarom niet in elk geval afwachten totdat je eens het geld nodig hebt en gaat verkopen?
Ik heb nu een veel grotere aandelenexposure dan de vorige keren (en bij ook verder in het traject) en de verliezen lopen dan snel op. Dat hoort erbij en uiteraard kan je wel wat hebben, maar ik merk dat mijn (psychologische) 'ondergrens' bij een nog stevigere daling wel in beeld komt. Enige marge voor FO is dan wel prettig, ook al rekent SWR uiteindelijk natuurlijk ook met herstel.
Juist, dus waarom dan niet aan de psychologische ondergrens werken? Het is al vaker voorbij gekomen: the stock market is the only market where people run away when the prices drop. Het is een ander verhaal als je dichter bij je uitcashmoment gaat komen, maar dan had hetzelfde gegolden als er nu gouden tijden waren.
En nog een bekend principe: de beste beleggers zijn ofwel dood of vergeten dat ze iets belegd hadden. Dat zegt ook een hoop.
user109731 schreef op zondag 4 mei 2025 @ 11:02:
[...]
Kanttekening hierbij is wel dat diversificeren vaak niet gedaan wordt om 'het beter te weten dan de markt' maar om risico wat te spreiden of te verminderen. Vergelijkbaar met iemand die 40% in bijvoorbeeld deposito's, goud of obligaties stopt. Denkt diegene dan dat dit het beter gaat doen dan 100% aandelen? Hopelijk niet, maar diegene is dan ook niet op zoek naar het hoogst mogelijke rendement.
Ik weet dat jij je hiervan bewust bent na eerdere discussies in andere topics, maar ik wilde het toch even noemen.
Niet geheel mee eens, het zijn niet dezelfde vormen van diversificatie. Bij 100% aandelen een breder deel van de markt meenemen is om te voorkomen dat binnen dezelfde markt (aandelen) je boten gaat missen als het geld verschuift buiten de ontwikkelde markten. Dat is een gezond onderdeel van de wereldeconomie, omdat immers de grondslag van een economie is dat er groei ontstaat uit investeringen en die kunnen best in nieuwere markten en/of bedrijven plaatsvinden. Het is eerder omgekeerd: stel je neemt alleen de ontwikkelde markten mee, dan zeg je dat je het beter weet dan de gehele markt dat in die specifieke gebieden er de hoogste groei plaats zal vinden en dat is risicovolle om verkeerd te gokken en dus ga je met een bredere markt juist
wel voor het hogere rendement vs risico en dus ook gemiddeld hoogste rendement.
Bij diversificatie buiten de aandelen doe je dat omdat het begrip aandelen een krimp kan kennen en/of je vermoed (speculatief dus) dat een ander goed zoals stenen of edelmetaal een compenserende of zelfs grotere groei kent. Dat is speculatiever en dus nog risicovoller en heeft gemiddeld geen hoger rendement (anders zou iedereen het doen), het kan hooguit in een gelukkig moment een hoger rendement geven waardoor het die illusie geeft. Onderaan de streep blijft er een essentieel verschil tussen beleggen in een bedrijf en dus de economie (het kapitalistisch grondbeginsel van groei en winst najagen) en het beleggen in een goed wat hopelijk meer waard wordt doordat iemand anders er later meer voor wil betalen.
[
Voor 3% gewijzigd door
The Third Man op 04-05-2025 11:42
]