Om eerlijk te zijn, ware het huidige niet de sociale standaard gemaakt, vraag ik mij dit af.Atomic2005 schreef op zaterdag 17 februari 2024 @ 23:03:
[...]
Je vind makkelijker een parttimer voor 16uur per week dan voor de ene week 32uur en de andere week nul.
Er is een reden dat mensen vakantiedagen doorgaans aaneengesloten opnemen. In plaats van dat ze verkiezen voor bijvoorbeeld 25 3-daagse weekenden in een jaar.
Het probleem dat het tegenhoudt is mijn inziens meer het feit dat zodra iets eenmaal een maatschappelijke standaard geworden is, het ontzettend moeilijk is en lastig over wordt gedaan om te doorbreken. Neem bijvoorbeeld de problemen met dienstopvulling in de zorg. Terwijl op het moment dat iemand de voorkeur aangeeft om voltijd van 15:00 - 24:00 te willen werken, het niet kan. Ondanks dat je hier voor een gehele afdeling 50% van je doordeweekse dienstbezetting mee oplost.
Niet iedere baan nee. Maar een belangrijk deel wel. Met name binnen de publieke sector. Binnen de gezondheidszorg, is er ongeacht functie toch eigenlijk al snel een 5-daagse continuïteit welk afgelopen jaren sterk onderbroken wordt met opmars van het part-time werken. Problemen waar in weekenden tegenaan gelopen werd, openbaren zich nu ook toenemend op doordeweekse dagen.Fazzo schreef op zondag 18 februari 2024 @ 08:21:
[...]
Niet elke baan genereert ook exact 5 dagen werk toch? Je takenpakket kan ook zo ingericht zijn dat het prima past in minder uren.
Ook onderwijs is bijvoorbeeld een functie waarin er een zekere 5-daagse continuïteit verlangd wordt, maar steeds minder is. Toen ik opgroeide, had ik gewoon per les jaar op de basisschool 1 meester of juf. Enkel bij sporadisch ziekte was deze afwezig. Mijn dochter heeft op dit moment 3 juffen. Hetgeen mijn inziens weinig bevorderlijk werkt.
Verder zijn er zat beroepen waarin het al helemaal niet uitmaakt of je met enige vorm van continuïteit werkt. Denk bijvoorbeeld een baan in retail. Of jij nu week A 40 uur staat te werken in de Primark en week B 0 uur, met een collega vice versa. Of beide in week A en B 20 uur, voor het geleverde werk maakt het uiteraard niets uit.
Enkel op persoonlijk vlak win je er mee, want de ene constructie geeft je 24 werkvrije weken per jaar (bij 4 vakantieweken standaard), en de andere constructie geeft je tijdens 48 weken van werk iets meer vrije tijd op de dag. Vrije tijd waarin veel mensen toch al snel weinig puf hebben om nog echt iets significants anders te doen, want ze hebben al gewerkt.