franssie schreef op zondag 29 maart 2020 @ 19:55:
[...]
Toch vind ik dat wel iets dubbel. Aan de ene kant mooi en goed, aan de andere kant kan het het leven van een Duitse patiënt kosten bij triage omdat er dan wel een bed extra bezet is door een niet Duitser.
Heb je daar dan als Duitser belasting etc voor betaald?
Ik ben Nederlander voor de duidelijkheid - en ik vind het supertof van de Duitsers - , en als het kan moet je het natuurlijk doen maar anders dan Brussel soms roept zijn we nog wel redelijk soevereine staten met elk hun eigen keuzes in gezondheidszorg. Die discussie speelde eerder ook in onze provincies en daar ijkt mij duidelijk dat ook een Brabander evenveel recht heeft op dezelfde goede zorg als een Groninger omdat we allemaal in het zelfde zorgsysteem zitten.
Voordeel is ook dat best wat Duitsers in de grensstreek beter Nederlands spreken dan ik Duits.
Ik hoop dat het snel wat gaat uitdoven, en Nederland leert dat wat meer defensieve zorg capaciteit gewoon niet weg te bezuinigen is.
Vergeet niet dat dit niet een kwestie is van gering meer defensieve zorgcapaciteit, een opschalen naar potentieel 2500 IC bedden voor een doorgaans 80% bezetting op 1050 IC bedden is gewoon niet efficiënt. Hoe zuur dat dat ook is tijdens een pandemie als deze. Je kunt je zorg niet afstemmen op iets dat dusdanig weinig voorkomt. Stel we hadden zelfs 50% meer gehad en zitten de komende 20 jaar met de helft van de bedden leeg, maar wel kosten kwijt aan onderhoud e.d. Dan hebben we bij een volgende uitbraak van deze omvang met deze impact alsnog weer een tekort.
De defensieve aanpak binnen het kader van dit soort pandemieën moet je dan ook niet willen gaan zoeken in bedden en beademingsmachines, maar in het voorkomen van grootschalige uitbraken.
En ja, we mogen dan wel soevereine staten zijn, maar je moet je realiseren dat dit een uitzonderlijke situatie is. Als morgen Rusland Finland binnenvalt (bij wijze van spreken), verwachten we ook dat het één voor allen is en niet zeggen "Finland, even goede vrienden, maar als soevereine staat houden wij ons even afzonderlijk". In dit geval worden we allen getroffen door dezelfde onzichtbare vijand. En uiteraard hebben we voor wat betreft dat eerst uiteraard ook verdragen om ons daaraan te houden, maar het gebrek daarin in het geval van een Europa-brede gezondheidscrisis als deze zou men meer moeten zien als oversight.
Het concept als land of provincie kun je daarin op zekere hoogte gewoon het best buiten beschouwing laten. Niemand is er bij gebaat als er in gebied A mensen dood liggen te gaan bij niet bezette bedden in gebied B.
En of dat dan eerlijk is of niet, zelfs voor Groningen - Brabant kun je uiteraard aanvoeren dat beide partijen mogelijk wel evenveel belasting e.d. betalen, maar als de IC's in het noorden vol liggen met Brabanders omdat die eerder waren, is van die gelijkheid natuurlijk ook weinig over. Tsja, op dat moment natuurlijk op zijn zachtst gezegd balen voor de Groningers die een IC bed nodig hebben. Maar je kunt het uiteraard ook niet verkopen om in het noorden voldoende IC bedden leeg te hebben staan terwijl in het zuiden aan de poort geselecteerd zou moeten worden wie dood gaat.
Hetzelfde geld in zekere zin natuurlijk ook tussen de EU lidstaten.
We hebben een EU gezondheidsbeleid, we hebben ons Europees centrum voor ziektepreventie en bestrijding (ECDC), ons Europees geneesmiddelenbureau (EMA), er zijn de Europese Referentie Netwerken (ERN's) voor zeldzame aandoeningen, er is een EU-tabaksrichtlijn vanuit gezondheidsperspectief binnen de Unie, het recentelijk opgestelde EU Cancer Plan, etc.
Hoewel de EU lidstaten dus nog altijd een eigen beleid voeren binnen een groot deel van de gezondheidszorg, moeten we niet vergeten dat er toch al een zekere mate van verwevenheid ook binnen de EU reeds aanwezig is op het gebied van gezondheidszorg.
Om nog maar te zwijgen over de morele obligatie als arts, omgekeerd namelijk zou ik het weigeren van het verlenen aan hulp aan een groep Duitsers die het hoognodig heeft vanuit oogpunt dat er mogelijk ook Nederlanders aan zitten te komen die het nodig gaan hebben, toch redelijk in strijd vinden met de eed die ik afgelegd heb. Ieder leeg bed ten tijde van een crisis als dit is er één te veel zolang er elders noodzaak toe is.
kmf schreef op zondag 29 maart 2020 @ 21:05:
Ik vind het toch wel raar dat er zoveel nadruk wordt gelegd op het aantal besmettingen en doden. Omdat testen bij elke land anders is en bij
Nederland zelfs een verschil is tussen begin van de crisis en nu zijn de getallen toch niet veel waard?
Hetzelfde geldt voor het aantal doden.
Het meest interessante, wat wel overal consistent is, is toch het aantal ic opnames en dan vooral de stijging of daling ervan? Om de werking van de maatregelen te meten bedoel ik dan.
Ook IC opnames zijn niet overal consistent. Nederland heeft een relatief afhoudend beleid t.o.v. IC opnames. Ook één van de redenen dat we doorgaans voldoende hebben aan een betrekkelijk beperkte hoeveelheid IC bedden. Dat is nu niet anders. Ook binnen landen veranderd de indicatie voor IC opname, bijv. in Italië en Spanje is er sprake van een triage aan de poort.. Er is dan ook eigenlijk geen goede consistente manier om de aantallen te vergelijken. Zowel niet tussen landen, als binnen een enkel land na verloop van tijd.