Die periode zijn er weinig marathons. De enige die ik in die periode al gelopen heb is de Nacht van Vlaanderen in Torhout.:
Binnenkort Leiden voor de eerste keer, ben benieuwd. Qua voorbereiding zit ik nu op 21km, vandaag nog even 25km en dan komende week rustig aan . (Hele snelle tijd zit er dus niet in).
Als ik zo blijf trainen dan zit de piek ergens eind juni, begin juli. Een marathon rond die tijd zou ideaal zijn.
:strip_icc():strip_exif()/u/458508/crop5dc6a75a4c061_cropped.jpeg?f=community)
:strip_exif()/u/47330/ava.gif?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/559764/crop642457e02eb5c_cropped.jpg?f=community)
@Slickk Ik ben ondertussen wel zo ver dat ik zelfs achteruit hardlopen wil proberen. Tot nu toe heeft het oprekken van de kuit weinig effect gehad. Misschien verwacht ik ook te veel na 6 weken hardlooprust en 10 dagen kuitoefeningen 
@Roozzz Ik denk zelf dat mijn kuitspieren sterk genoeg zijn, die zijn ook zichtbaar gespierd (al viel het de fysio blijkbaar niet op). Ik heb de afgelopen 4 jaar krachttraining gedaan en daarbij zeer zeker ook mijn benen (squat, deadlift, leg press, hip thrusts, lunges en calve raises) 3x per week meegenomen. Daardoor heb ik vrij gespierde benen en voelt het versterken van de kuitspier inderdaad niet logisch.
Over een week terug naar de fysio.
@Roozzz Ik denk zelf dat mijn kuitspieren sterk genoeg zijn, die zijn ook zichtbaar gespierd (al viel het de fysio blijkbaar niet op). Ik heb de afgelopen 4 jaar krachttraining gedaan en daarbij zeer zeker ook mijn benen (squat, deadlift, leg press, hip thrusts, lunges en calve raises) 3x per week meegenomen. Daardoor heb ik vrij gespierde benen en voelt het versterken van de kuitspier inderdaad niet logisch.
Over een week terug naar de fysio.
Knap gedaan @Hartloper !!
Ik heb je dus niet gezien aan de start van de 25
Zelf ga ik kort zijn. Hoewel mijn plan om 2:05 te lopen quasi gelukt is (2:05:11 wetende dat het volgens de pacers zo’n 500m extra was), heb ik gewoon dom gelopen. Ik dacht, in loop mee met de pacers van de 2u (tempo 4:48/km). Dat moest haalbaar zijn. Maar omdat ze rekenden op de 500m extra, liepen ze strak onder de 4:40. Dat ging natuurlijk wel eerst, maar ik had beter moeten nadenken. Ik miste ook nog eens een bevoorrading (was uiteindelijk 4% lichaamsgewicht kwijt), vergat te eten (niet kritisch, maar ok) het werd steeds warmer… Na 20km ben ik op de rem gaan staan en heb zelfs even gewandeld om mijn hartslag te laten zakken (mijn hartslagzones kloppen duidelijk niet helemaal, ik liep km 12 t.e.m. 21 boven mijn lactaatdrempel).
Puur cijfermatig best een goed resultaat (en ik ben helemaal niet kapot, wat best gek is), maar ben een beetje aan het grommen op mezelf nu…
Ik heb je dus niet gezien aan de start van de 25
Zelf ga ik kort zijn. Hoewel mijn plan om 2:05 te lopen quasi gelukt is (2:05:11 wetende dat het volgens de pacers zo’n 500m extra was), heb ik gewoon dom gelopen. Ik dacht, in loop mee met de pacers van de 2u (tempo 4:48/km). Dat moest haalbaar zijn. Maar omdat ze rekenden op de 500m extra, liepen ze strak onder de 4:40. Dat ging natuurlijk wel eerst, maar ik had beter moeten nadenken. Ik miste ook nog eens een bevoorrading (was uiteindelijk 4% lichaamsgewicht kwijt), vergat te eten (niet kritisch, maar ok) het werd steeds warmer… Na 20km ben ik op de rem gaan staan en heb zelfs even gewandeld om mijn hartslag te laten zakken (mijn hartslagzones kloppen duidelijk niet helemaal, ik liep km 12 t.e.m. 21 boven mijn lactaatdrempel).
Puur cijfermatig best een goed resultaat (en ik ben helemaal niet kapot, wat best gek is), maar ben een beetje aan het grommen op mezelf nu…
Beetje laat, maar ff een korte reactie; mijn max hartslag volgens Garmin (met hartslagband) schommelt rond de 189/190/192. De laatste keer (afgelopen week) had ie 'm aangepast naar 189.:
[...]
Zonder je max hartslag te weten zegt die 148 niet zo heel veel
En pak alsjeblieft niet de 220-45=175 regel
Hier gister ook een ritje met een gemiddelde hartslag van 148 maar die was voor mijn doen best intensief met een max hartslag van 178.
Al die oefeningen mbt achillespeesgedoe zijn ook vrij delicaat volgens mij, die calf raises kreeg ik ook en dan is het altijd "tot aan de pijn, niet er doorheen". En lopen kan op dezelfde manier, uitkijken dat het niet erger wordt, etc... Blijft continue inschatten van de situatie, ook echt luisteren naar je lichaam (en dat ook kunnen).
Hier kwakkel ik ook een beetje met de achillespees, ondanks dat zaterdag weer eens de 31k trail van rhenen naar driebergen gedaan... Wat ging dat eigenlijk matig.
Hogere hartslag dan gemiddeld, gewoon moeizaam gevoel (ok, en een paar biertjes op de dag van tevoren, zal ook niet geholpen hebben). Doordat de trein terug ook maar 1x per half uur gaat ook dat in het achterhoofd (en toch extra aanzetten om die trein te halen en niet net een paar minuten te laat aan te komen).
Thuisgekomen had ik echt het idee dat ik een hele pittige loop had gehad, ook de volgende ochtend nog... Toch die zondag ook nog een klein rondje rustig gelopen, zelfde moeizame gevoel al ging het qua tempo/hartslag best ok. Achillespees was ook weer wat aan het sputteren (maar niet erger geworden of aan het worden).
En nu vandaag voel ik me eigenlijk best ok, achillespees een stuk beter dan de afgelopen dagen (als in amper last van) en lichaam is niet top maar zeker niet zo meh als de afgelopen dagen.
Hopelijk zet dat gevoel zich door de komende 2 weken, deze week iets minder kms en dan volgende week helemaal rustig (tot de marathon zondag dan ) en dan eens zien hoe het gevoel is.
Even 2 weken goed slapen, niet drinken, niet snaaien, etc... Lekker lopen, rusten. Ook wel zin an eigenlijk.
Hier kwakkel ik ook een beetje met de achillespees, ondanks dat zaterdag weer eens de 31k trail van rhenen naar driebergen gedaan... Wat ging dat eigenlijk matig.
Hogere hartslag dan gemiddeld, gewoon moeizaam gevoel (ok, en een paar biertjes op de dag van tevoren, zal ook niet geholpen hebben). Doordat de trein terug ook maar 1x per half uur gaat ook dat in het achterhoofd (en toch extra aanzetten om die trein te halen en niet net een paar minuten te laat aan te komen).
Thuisgekomen had ik echt het idee dat ik een hele pittige loop had gehad, ook de volgende ochtend nog... Toch die zondag ook nog een klein rondje rustig gelopen, zelfde moeizame gevoel al ging het qua tempo/hartslag best ok. Achillespees was ook weer wat aan het sputteren (maar niet erger geworden of aan het worden).
En nu vandaag voel ik me eigenlijk best ok, achillespees een stuk beter dan de afgelopen dagen (als in amper last van) en lichaam is niet top maar zeker niet zo meh als de afgelopen dagen.
Hopelijk zet dat gevoel zich door de komende 2 weken, deze week iets minder kms en dan volgende week helemaal rustig (tot de marathon zondag dan
) en dan eens zien hoe het gevoel is.Even 2 weken goed slapen, niet drinken, niet snaaien, etc... Lekker lopen, rusten. Ook wel zin an eigenlijk.
Hier nog een kort verslag van de marathon van Praag afgelopen zondag.
De voorbereiding was vanwege blessure non-existent. Een test duurloop (27km) een week eerder gaf geen rood licht, dus ik ben maar gewoon van start gegaan. Het idee was om weg te gaan op tempo van 3u15 (dus ca 4:37 p/km) en dan te zien waar het schip strandt. De start was om 9.00 uur en het was toen al een graad of 16 en zonnig. Volgens de weersverwachting zou het later in de ochtend wat meer bewolkt worden, maar de temperatuur zou wel oplopen tot ca 20 graden rond het middaguur.
Ik zat met het gezin in het centrum van Praag in een appartement op ca 600m van de start/finish locatie (Old Town Square). Pal voor de ingang van ons appartement was de "technical area": douches, tassenafgifte, omkleedruimtes, massage, medaille graveren, medische post. Er was dus geen noodzaak om 's ochtends al vroeg op pad te gaan. Ik ben om ca 6.00 uur opgestaan om te ontbijten. Daarna rustig alle voorbereidingen kunnen treffen en zelfs nog even een half uurtje op bed gelegen. Om iets voor half negen naar buiten gegaan en met de horde meegelopen richting start.
Op zaterdag had ik mijn startnummer opgehaald in de marathon expo. Dat was een relatief kleine expo -
in vergelijking met andere stadsmarathons die ik heb gelopen - maar de marathon van Praag is ook niet heel groot: ca 8.100 inschrijvingen en uiteindelijk 6.024 finishers. Jammergenoeg zaten er dan ook weinig goodies bij de startnummer enveloppe: een paar branded sokken en een dito opvouwbaar rugtasje. Verder was het prima ingericht met genoeg stands.
Terug naar de marathon. Ik was ingedeeld in startgroep B (van de G) en daar zouden twee 3u15 pacers in moeten lopen, maar in het startvak zag ik voor mij alleen één 3u00 pacer (groep A). Het was sowieso geen optie om daar bij aan te sluiten, dus dat betekende dat ik vanaf het begin mijn eigen wedstrijd zou moeten lopen (uiteindelijk ben ik wel heel veel pacers onderweg tegengekomen
). Na het startschot ben ik op gevoel een tempo gaan lopen dat comfortabel voelde. Na de eerste kilometer bleek dat zoals gepland daadwerkelijk rond de 4:35 te liggen. De wegen waren breed en het aantal lopers niet heel talrijk dus je kon van meet af aan je eigen tempo lopen. Mijn hartslag zat na de eerste kilometer al iers boven de 160 en zou in de kilometers erna langzaam oplopen naar boven de 170. Dat was geen houdbare situatie. Tot 15 km het tempo min of meer weten vast te houden, maar na het 15 km punt was het genoeg geweest. Vanaf dat punt de marathon "uitgewandeld". In eerste instantie was dat een tempo van ca 5:30 en wandelen bij de drankposten, maar later werden de wandelstukken frequenter en langer. Kilometer 34 en 35 zelfs volledig wandelend afgelegd. Mijn voeten deden zeer door onder andere twee grote blaren aan beide grote tenen. In tegenstelling tot mijn vorige marathon, is de marathon op deze manier een ware martelgang. Uiteindelijk gefinisht in 4:15:48. Maar liefst 1 uur en 15 minuten langzamer dan zes maanden geleden!
De start/finish op het Old Town Square is erg leuk. De route voert voornamelijk langs de rivier de Moldau. Persoonlijk vond ik dat er wel iets te vaak de Moldau moest worden overgestoken (10! keer als ik goed geteld heb). Het parcours kent ook aardig wat stukken met klinkers waar het wegdek van matige kwaliteit is. Dat loopt niet lekker. In het (oude) centrum was het gezellig druk langs de kant, maar op grote stukken van de route was er nauwelijks publiek op een verdwaalde vrijwilliger met een draagbare speaker na. In de laatste tien kilometer zitten ook nog wel een paar korte venijnige klimmetjes. Het is niet het snelste parcours, maar wat mij betreft wel ruim voldoende. Verzorgingsposten onderweg waren er ook genoeg met hoofdzakelijk bekertjes water, wat fruit (banaan/sinaasappel?) en zout.
Na de finish ontvang je een mooie medaille en verder slechts twee flesjes water. Ik vind het zelf altijd wel prettig om gelijk na de finish iets te kunnen eten en een hersteldrank te nuttigen, maar dat valt blijkbaar buiten de mogelijkheden van deze marathon.
Al met al is het een prima georganiseerde marathon gegeven de grootte van het deelnemersveld. Voor mijzelf was het een nuttige ervaring. Ik heb nu zelf een keer mogen ervaren wat een langdurige worsteling het kan zijn om meer dan vier uur over een marathon te doen. Respect voor al diegenen die niet opgeven en er soms zelfs wel vijf of zes uur over doen om de eindstreep te halen!
Ik hoop dat ik met deze marathon mijn blessure (plantar fasciitis) definitief achter me kan laten en rustig kan gaan opbouwen naar een najaars/wintermarathon (waarschijnlijk Malaga 15 december). Mijn voet lijkt geen nadelige gevolgen te hebben ondervonden van de inspanning dus hopelijk vanaf hier weer de weg omhoog.
TL;DR martelgang van onvoorbereide marathon eindigde in een tijd van 4:15:48. Prima georganiseerde stadsmarathon.
De voorbereiding was vanwege blessure non-existent. Een test duurloop (27km) een week eerder gaf geen rood licht, dus ik ben maar gewoon van start gegaan. Het idee was om weg te gaan op tempo van 3u15 (dus ca 4:37 p/km) en dan te zien waar het schip strandt. De start was om 9.00 uur en het was toen al een graad of 16 en zonnig. Volgens de weersverwachting zou het later in de ochtend wat meer bewolkt worden, maar de temperatuur zou wel oplopen tot ca 20 graden rond het middaguur.
Ik zat met het gezin in het centrum van Praag in een appartement op ca 600m van de start/finish locatie (Old Town Square). Pal voor de ingang van ons appartement was de "technical area": douches, tassenafgifte, omkleedruimtes, massage, medaille graveren, medische post. Er was dus geen noodzaak om 's ochtends al vroeg op pad te gaan. Ik ben om ca 6.00 uur opgestaan om te ontbijten. Daarna rustig alle voorbereidingen kunnen treffen en zelfs nog even een half uurtje op bed gelegen. Om iets voor half negen naar buiten gegaan en met de horde meegelopen richting start.
Op zaterdag had ik mijn startnummer opgehaald in de marathon expo. Dat was een relatief kleine expo -
in vergelijking met andere stadsmarathons die ik heb gelopen - maar de marathon van Praag is ook niet heel groot: ca 8.100 inschrijvingen en uiteindelijk 6.024 finishers. Jammergenoeg zaten er dan ook weinig goodies bij de startnummer enveloppe: een paar branded sokken en een dito opvouwbaar rugtasje. Verder was het prima ingericht met genoeg stands.
Terug naar de marathon. Ik was ingedeeld in startgroep B (van de G) en daar zouden twee 3u15 pacers in moeten lopen, maar in het startvak zag ik voor mij alleen één 3u00 pacer (groep A). Het was sowieso geen optie om daar bij aan te sluiten, dus dat betekende dat ik vanaf het begin mijn eigen wedstrijd zou moeten lopen (uiteindelijk ben ik wel heel veel pacers onderweg tegengekomen
). Na het startschot ben ik op gevoel een tempo gaan lopen dat comfortabel voelde. Na de eerste kilometer bleek dat zoals gepland daadwerkelijk rond de 4:35 te liggen. De wegen waren breed en het aantal lopers niet heel talrijk dus je kon van meet af aan je eigen tempo lopen. Mijn hartslag zat na de eerste kilometer al iers boven de 160 en zou in de kilometers erna langzaam oplopen naar boven de 170. Dat was geen houdbare situatie. Tot 15 km het tempo min of meer weten vast te houden, maar na het 15 km punt was het genoeg geweest. Vanaf dat punt de marathon "uitgewandeld". In eerste instantie was dat een tempo van ca 5:30 en wandelen bij de drankposten, maar later werden de wandelstukken frequenter en langer. Kilometer 34 en 35 zelfs volledig wandelend afgelegd. Mijn voeten deden zeer door onder andere twee grote blaren aan beide grote tenen. In tegenstelling tot mijn vorige marathon, is de marathon op deze manier een ware martelgang. Uiteindelijk gefinisht in 4:15:48. Maar liefst 1 uur en 15 minuten langzamer dan zes maanden geleden! De start/finish op het Old Town Square is erg leuk. De route voert voornamelijk langs de rivier de Moldau. Persoonlijk vond ik dat er wel iets te vaak de Moldau moest worden overgestoken (10! keer als ik goed geteld heb). Het parcours kent ook aardig wat stukken met klinkers waar het wegdek van matige kwaliteit is. Dat loopt niet lekker. In het (oude) centrum was het gezellig druk langs de kant, maar op grote stukken van de route was er nauwelijks publiek op een verdwaalde vrijwilliger met een draagbare speaker na. In de laatste tien kilometer zitten ook nog wel een paar korte venijnige klimmetjes. Het is niet het snelste parcours, maar wat mij betreft wel ruim voldoende. Verzorgingsposten onderweg waren er ook genoeg met hoofdzakelijk bekertjes water, wat fruit (banaan/sinaasappel?) en zout.
Na de finish ontvang je een mooie medaille en verder slechts twee flesjes water. Ik vind het zelf altijd wel prettig om gelijk na de finish iets te kunnen eten en een hersteldrank te nuttigen, maar dat valt blijkbaar buiten de mogelijkheden van deze marathon.
Al met al is het een prima georganiseerde marathon gegeven de grootte van het deelnemersveld. Voor mijzelf was het een nuttige ervaring. Ik heb nu zelf een keer mogen ervaren wat een langdurige worsteling het kan zijn om meer dan vier uur over een marathon te doen. Respect voor al diegenen die niet opgeven en er soms zelfs wel vijf of zes uur over doen om de eindstreep te halen!
Ik hoop dat ik met deze marathon mijn blessure (plantar fasciitis) definitief achter me kan laten en rustig kan gaan opbouwen naar een najaars/wintermarathon (waarschijnlijk Malaga 15 december). Mijn voet lijkt geen nadelige gevolgen te hebben ondervonden van de inspanning dus hopelijk vanaf hier weer de weg omhoog.
TL;DR martelgang van onvoorbereide marathon eindigde in een tijd van 4:15:48. Prima georganiseerde stadsmarathon.
:strip_icc():strip_exif()/u/34528/crop576ae8a4aa744_cropped.jpeg?f=community)
Lang weekend Saarburg met het gezin, dus in het zuidwestelijke deel van de Eifel, langs de grenzen van Luxemburg en Frankrijk. Frau was zondag jarig, maar had wel gezegd dat ik voor de zekerheid mijn trailspullen moest meenemen voor als de rest van het gezin naar het zwembad wilde en ik mijn vadsige lijf daar niet wilde vertonen. Het is zo'n schat. En inderdaad, op de zaterdagmiddag viel alles samen. Stad bekeken, boodschappen in huis, verder geen plannen, het kon gewoon. Routes zoeken op Komoot en RouteYou: schaars. Niet echt trails. Maar er leek een veelbelovende wandelroute vanaf de receptie van het bungalowpark te zijn: net geen 17 kilometer en de moeilijkheidsgraad volgens RouteYou was slechts extreme, dus dat moest lukken.
https://www.routeyou.com/...jnroute-vanaf-de-warsberg
Dus kleren aan, trailschoenen aan, paar gels in het vest... Wacht eens: die gels die ik vorige week bij de Decathlon heb gekocht zijn geen gels. Er staat jellies op de verpakking. Wat de fuck is dit? Nou ja, in het vest en ik zie wel. Reepje erbij, liter water met elektrolyten en telefoon in het voorvak en dan moet het maar.
Vanaf de start wist ik dat dit een ongelukkige loop was. Voor wandelaars wellicht mooi (de volgende dag een paar kilometer met jarige Frau gedaan, dat was inderdaad super), maar bergaf starten betekent op een rondje dat je op de tweede helft mag boeten.
:strip_exif()/f/image/6Uv3VBa6oAjwBV5DhcYa9K4u.jpg?f=fotoalbum_large)
De uitzichten waren ronduit idyllisch. Wijngaarden, dus hellingen, bos, rivier, helemaal mooi. En nog best warm. We hadden wisselvalligere weersomstandigheden ingeschat, maar nu was zelfs mijn T-shirt, korte broek en trailvest-combinatie teveel, ik liep serieus te zweten. En zonder muziek, want ik had mijn Mighty thuisgelaten. Is dat dan erg? Jazeker, want dan ben ik alleen met mijn astmatische gehijg en gedachten.
De eerste tien kilometer gingen eigenlijk best aardig. Geen toptijd, maar 8,8 km/u gemiddeld en geen pijntjes of gezeik. De omgeving was anders dan thuis en best gaaf. En nu ik echt te weinig train, best gaaf hoe mijn lijf me nog steeds tien kilometer laat lopen zonder ellende.
:strip_exif()/f/image/L3jkzFYaWT2paGS7MS7AlR8G.jpg?f=fotoalbum_large)
:strip_exif()/f/image/SrlQ1RiLVMwDOSRDelLF6MP3.jpg?f=fotoalbum_large)
Dat zijn dus de tegenoverliggende hellingen van waar ik op de vorige foto liep. Wijngaarden, rivier, serieuze afstanden tussen je waypoints en alles asfalt, op mijn trailschoenen. Echt, als je van tevoren niet zeker weet in wat voor omstandigheden je gaat lopen, raad ik wegschoenen aan. Dit was niet vreselijk, maar het was goed te voelen dat ik de verkeerde schoenen had gekozen.
Rond de tien kilometer beland ik langs de Saar, de rivier die dit landschap doorkruist. Kilometerslang volg ik deze rivier, de fut raakt er wel uit. De ondergrond is geen asfalt, maar een soort straatstenen waar geen enkele schoen zich thuis voelt. Het is altijd al mijn minst favoriete ondergrond geweest. Geef me asfalt, betontegels, zand, klei, schelpenpaden, maar niet dit. Maar gelukkig komt uiteindelijk Saarburg in zicht.
:strip_exif()/f/image/nZLfAZEiDwfvROsdEfhXGWpx.jpg?f=fotoalbum_large)
Vanaf daar begon het afzien pas echt. Gedoe met de navigatie, twijfel over de juiste route, op en neer op een weg die de juiste leek, uiteindelijk maar wat gedaan, door het oude centrum en toen beland bij de trap die door de wijngaarden leidde. Het venijn zat in de staart, want alles was vanaf hier steil omhoog. trappen hellingen, een paar lusjes door de wijngaard maar vooral heel erg omhoog. Mijn hartslag steeg en mijn gemiddelde tempo kelderde. Ik bleef alle wandelaars nog wel voor, maar voelde me alsof ik elk moment kon bezwijken. Dit was de straf voor mijn passiviteit.
Thuis (Landal) aangekomen mijn vest en schoenen uit, met een drankje op de bank en superblij dat het gelukt is. De gemiddelde snelheid is in de laatste zes kilometer schandalig gekelderd, maar ik ben weer bovenop de berg.
https://www.strava.com/ac...fnX%2FgGg0bq45QAAAA%3D%3D
https://www.routeyou.com/...jnroute-vanaf-de-warsberg
Dus kleren aan, trailschoenen aan, paar gels in het vest... Wacht eens: die gels die ik vorige week bij de Decathlon heb gekocht zijn geen gels. Er staat jellies op de verpakking. Wat de fuck is dit? Nou ja, in het vest en ik zie wel. Reepje erbij, liter water met elektrolyten en telefoon in het voorvak en dan moet het maar.
Vanaf de start wist ik dat dit een ongelukkige loop was. Voor wandelaars wellicht mooi (de volgende dag een paar kilometer met jarige Frau gedaan, dat was inderdaad super), maar bergaf starten betekent op een rondje dat je op de tweede helft mag boeten.
:no_upscale():strip_icc():fill(white):strip_exif()/f/image/6Uv3VBa6oAjwBV5DhcYa9K4u.jpg?f=user_large)
De uitzichten waren ronduit idyllisch. Wijngaarden, dus hellingen, bos, rivier, helemaal mooi. En nog best warm. We hadden wisselvalligere weersomstandigheden ingeschat, maar nu was zelfs mijn T-shirt, korte broek en trailvest-combinatie teveel, ik liep serieus te zweten. En zonder muziek, want ik had mijn Mighty thuisgelaten. Is dat dan erg? Jazeker, want dan ben ik alleen met mijn astmatische gehijg en gedachten.
De eerste tien kilometer gingen eigenlijk best aardig. Geen toptijd, maar 8,8 km/u gemiddeld en geen pijntjes of gezeik. De omgeving was anders dan thuis en best gaaf. En nu ik echt te weinig train, best gaaf hoe mijn lijf me nog steeds tien kilometer laat lopen zonder ellende.
:no_upscale():strip_icc():fill(white):strip_exif()/f/image/L3jkzFYaWT2paGS7MS7AlR8G.jpg?f=user_large)
:no_upscale():strip_icc():fill(white):strip_exif()/f/image/SrlQ1RiLVMwDOSRDelLF6MP3.jpg?f=user_large)
Dat zijn dus de tegenoverliggende hellingen van waar ik op de vorige foto liep. Wijngaarden, rivier, serieuze afstanden tussen je waypoints en alles asfalt, op mijn trailschoenen. Echt, als je van tevoren niet zeker weet in wat voor omstandigheden je gaat lopen, raad ik wegschoenen aan. Dit was niet vreselijk, maar het was goed te voelen dat ik de verkeerde schoenen had gekozen.
Rond de tien kilometer beland ik langs de Saar, de rivier die dit landschap doorkruist. Kilometerslang volg ik deze rivier, de fut raakt er wel uit. De ondergrond is geen asfalt, maar een soort straatstenen waar geen enkele schoen zich thuis voelt. Het is altijd al mijn minst favoriete ondergrond geweest. Geef me asfalt, betontegels, zand, klei, schelpenpaden, maar niet dit. Maar gelukkig komt uiteindelijk Saarburg in zicht.
:no_upscale():strip_icc():fill(white):strip_exif()/f/image/nZLfAZEiDwfvROsdEfhXGWpx.jpg?f=user_large)
Vanaf daar begon het afzien pas echt. Gedoe met de navigatie, twijfel over de juiste route, op en neer op een weg die de juiste leek, uiteindelijk maar wat gedaan, door het oude centrum en toen beland bij de trap die door de wijngaarden leidde. Het venijn zat in de staart, want alles was vanaf hier steil omhoog. trappen hellingen, een paar lusjes door de wijngaard maar vooral heel erg omhoog. Mijn hartslag steeg en mijn gemiddelde tempo kelderde. Ik bleef alle wandelaars nog wel voor, maar voelde me alsof ik elk moment kon bezwijken. Dit was de straf voor mijn passiviteit.
Thuis (Landal) aangekomen mijn vest en schoenen uit, met een drankje op de bank en superblij dat het gelukt is. De gemiddelde snelheid is in de laatste zes kilometer schandalig gekelderd, maar ik ben weer bovenop de berg.
https://www.strava.com/ac...fnX%2FgGg0bq45QAAAA%3D%3D
[ Voor 4% gewijzigd door GSX-MAN op 07-05-2024 08:27 ]
Slecht idee... Hoe laat?
Netjes gelopen!
Heel herkenbaar verhaal, zit ongeveer in de buurt in een Roompot park ook bovenop een berg
https://strava.app.link/kHMYcBmdpJb
Vanochtend een 10k gedaan, met 360 hoogtemeters. Morgen dagje rust, maar donderdag staat er eentje van 20k met 600m op de planning. Wel heerlijk lopen hier!
Ja, supermooie omgeving om te lopen.:
[...]
Netjes gelopen!
Heel herkenbaar verhaal, zit ongeveer in de buurt in een Roompot park ook bovenop een berg
https://strava.app.link/kHMYcBmdpJb
Vanochtend een 10k gedaan, met 360 hoogtemeters. Morgen dagje rust, maar donderdag staat er eentje van 20k met 600m op de planning. Wel heerlijk lopen hier!
Slecht idee... Hoe laat?
:strip_icc():strip_exif()/u/13896/crop5dbbed904a73d_cropped.jpeg?f=community)
Je hebt wel, al dan niet betaalde, apps zoals Trenara (https://www.trenara.com/nl/) of Train as One (https://trainasone.com/).
Ik heb weleens wat met Trenara geprobeerd en dat beviel op zich wel aardig. Bepaalde zaken zitten alleen achter een abonnement, waardoor ik er toch weer mee gestopt ben.
Momenteel doe ik op zondagochtend intervallen met de loopgroep hier in de buurt en op woensdagavond train ik op de baan bij de AV. De rest laat ik een beetje opvullen door Garmin suggesties, al hou ik me daar ook niet altijd even goed aan
Mooie tijd, gefeliciteerd!
Ik heb over een weekje of 2 een 5000m, maar die zal niet zó snel gaan.
Wat ik me afvraag.. Je hebt het over 380W, maar ik zie dat de wedstijd op een baan was. Voegt het lopen op vermogen dan nog wel wat toe? Ik (of wij, want meestal krijg je wel een treintje met gelijkgestemden tijdens intervaltrainingen op de baan) lopen eigenlijk altijd op tempo.
Mijn Garmin meet trouwens ook wel vermogen, maar voor mij zou 380W (zone 3 van 5) niet heul veel zijn. Jij hebt een Stryd?
Waarschijnlijk bekend, maar de LoopLeip podcast is zeker een aanrader voor de Trail-runner
https://open.spotify.com/...si=DGueCYICSU-ogvk7_Yxjvw
Magazine nog niet aangeschaft, staat wel op de boodschappenlijst
Ik heb altijd begrepen dat je vermogens niet zo lekker kan vergelijken. Zeker niet van verschillende partijen zoals Garmin of Stryd. Uiteindelijk modelleert men een bepaalde power en wordt deze geschaald zodat deze voor mensen in een 'normale range' valt. Ze gebruiken daar allemaal andere algoritmes voor.:
[...]
Mooie tijd, gefeliciteerd!
Ik heb over een weekje of 2 een 5000m, maar die zal niet zó snel gaan.
Wat ik me afvraag.. Je hebt het over 380W, maar ik zie dat de wedstijd op een baan was. Voegt het lopen op vermogen dan nog wel wat toe? Ik (of wij, want meestal krijg je wel een treintje met gelijkgestemden tijdens intervaltrainingen op de baan) lopen eigenlijk altijd op tempo.
Mijn Garmin meet trouwens ook wel vermogen, maar voor mij zou 380W (zone 3 van 5) niet heul veel zijn. Jij hebt een Stryd?
Maar ook binnen een ecosysteem gaat vergelijken niet zomaar op. Stryd geeft geloof ik aan dat je niet moet kijken naar het absolute vermogen, maar naar de relatieve cijfers. Watt per kg dus. En in hoeverre verschillende Stryd modellen vergelijkbaar zijn vraag ik me ook af.
Voor het beeld, 380W over een 5k zou voor mij gigantisch zijn. Dat zijn cijfers die ik alleen zie bij serieus snelle 200m's. Als ik dat op een 5 zou kunnen, dan eindig ik ergens onder de 15 minuten
If you can see, look. If you can look, observe
Ik vind het niet erg om ervoor te betalen. Join is ook niet gratis, dus dat is het probleem niet. Bedankt voor de tips:
[...]
Je hebt wel, al dan niet betaalde, apps zoals Trenara (https://www.trenara.com/nl/) of Train as One (https://trainasone.com/).
Ik heb weleens wat met Trenara geprobeerd en dat beviel op zich wel aardig. Bepaalde zaken zitten alleen achter een abonnement, waardoor ik er toch weer mee gestopt ben.
Momenteel doe ik op zondagochtend intervallen met de loopgroep hier in de buurt en op woensdagavond train ik op de baan bij de AV. De rest laat ik een beetje opvullen door Garmin suggesties, al hou ik me daar ook niet altijd even goed aan
Bedankt voor de tip. Ga ik toch eens naar Trenara kijken. Had daar in het verleden al eens kort naar gekeken maar nooit serieus.
:strip_icc():strip_exif()/u/94008/crop58ab4f789ed0d_cropped.jpeg?f=community)
Ik vind lopen op vermogen heel rustgevend, ook op de baan omdat je dan ook te maken kunt hebben met wind mee/tegen bijvoorbeeld. Het is een keuze uiteraard, in mijn marathon schema ging m'n trainer ook uit van vermogen terwijl andere jongens (Zonder Stryd) wel tempo's mee kregen.:
[...]
Mooie tijd, gefeliciteerd!
Ik heb over een weekje of 2 een 5000m, maar die zal niet zó snel gaan.
Wat ik me afvraag.. Je hebt het over 380W, maar ik zie dat de wedstijd op een baan was. Voegt het lopen op vermogen dan nog wel wat toe? Ik (of wij, want meestal krijg je wel een treintje met gelijkgestemden tijdens intervaltrainingen op de baan) lopen eigenlijk altijd op tempo.
Mijn Garmin meet trouwens ook wel vermogen, maar voor mij zou 380W (zone 3 van 5) niet heul veel zijn. Jij hebt een Stryd?
Garmin/Polar berekenen het vermogen anders dan een Stryd en houden geen rekening met wind/temperatuur en de berekening is ook iets anders volgens mij.
Uiteindelijk zegt een vermogen niet zoveel omdat het van belang is wat je gewicht is. Iemand van 82kg die 5km op 381W loopt (Ik) doet daar 18:43 over. Iemand van 60kg loopt 5km op 278W en zal daarmee ook 18:43 lopen. Beide trappen 4,61W/kg weg, dus om te vergelijken moet je altijd terug rekenen naar Watt per kg.
Wordt jou vermogen automatisch berekend door je Garmin of zijn dat standaard ingestelde zone's?
Hmmm, misschien dat ik ook eens een stryd plan ga volgen voor de Berlijn marathon in september...
Tot nu toe vooral het Garmin schema gebruikt op basis van hartslag maar wil wel eens iets anders proberen... Pfitzinger is/was een optie, maar waarom niet stryd
Mensen hier ervaringen met de stryd specifieke schemas? Als ik even kijk zou ik op een level 4 schema uitkomen, geen idee wat voor km-aantallen dat zou inhouden (al gaat het met power natuurlijk niet om kms of tempos, maar om power en duur... MOEILIJK! )
Tot nu toe vooral het Garmin schema gebruikt op basis van hartslag maar wil wel eens iets anders proberen... Pfitzinger is/was een optie, maar waarom niet stryd
Mensen hier ervaringen met de stryd specifieke schemas? Als ik even kijk zou ik op een level 4 schema uitkomen, geen idee wat voor km-aantallen dat zou inhouden (al gaat het met power natuurlijk niet om kms of tempos, maar om power en duur... MOEILIJK!
)
Ah, Watt per kg is inderdaad wel logischer ja. Ik zie dat ik 't in Garmin Connect ook weer kan laten geven in Watt/kg. Bij wat meer tempowerk zie ik dat ik 5+ W/kg wegtrap. Dat zit wat meer in de buurt van de waardes die ik bij jou ook zie
Over de manier van berekenen zegt Garmin trouwens zelf het volgende:
Voordeel van een Stryd is dan natuurlijk dat ie zaken als wind 'real-time' meet.
Mijn vermogenszones zijn inderdaad automatisch berekend. Net gezien dat ik ze ook met de hand aan kan passen. Ook kun je de manier van berekenen kiezen: Op basis van 'Watt' of '% van TP'.
/u/227474/crop63da485846109_cropped.png?f=community)
Zo, na 8 dagen vakantie met als hoogtepunt de Copenhagen Marathon weer helemaal geland thuis. Een terugblik op mijn voorjaarsmarathon: de 42,2 km in de hoofdstad van Denemarken op zondag 5 mei 2024. Mijn eerste marathon in het buitenland.
Voor het eerst 5 dagen in de week trainen (2x interval, 2x easy, 1x lange loop) en in week 4, week 8 en week 12 een testweek met all-out inspanningen. Een zo goed als optimale voorbereiding gehad. Trainingen gingen goed en uiteindelijk leek het erop dat ik met een gemiddeld vermogen van 300 W misschien wel een sub-3 zou kunnen lopen, een inschatting van 2:59:22 +/- 3 minuten... Dat zou wel heel vet zijn na de voorgaande marathons die in respectievelijk 3:18, 3:11 en 3:04 voltooid waren...
Op donderdag doorgereden naar het hotel in Kopenhagen. Op vrijdag met zijn 4-tjes nog wat mooie plekken in de stad bezocht, maar de kids waren halverwege de middag wel klaar met het wandelen en die oude plekken die mama op de foto wil zetten. Mrs SkyR en de kids gingen richting hotel en ik begaf mij richting expo om startnummer, race bag en shirt op te halen. Rondje gedaan over de (kleine) expo en even omgekleed voor de Shakeout Run die door de organisatie opgezet was. Gemoedelijk met een paar honderd man een hele easy 5 km gelopen, helaas geen prijs in de giveaway na afloop, maar wel een lekker 0.0 witbiertje en een energiereepje na afloop om de eerste hele dag in Kopenhagen mee af te sluiten.
De zaterdag stond in het teken van de Copenhagen Mini Marathon waar we met zijn 4en een Family Run van 1 km liepen. Omdat iedereen toch wat moe was van de afgelopen dagen hebben de kids wat Netflix gekeken en ontspannen op hun hotelkamer, zat ik met een bidon sportdrank in de lobby te chillen en deed Mrs SkyR nog een korte wandeling langs het strand. Begin van de middag met de metro naar het Faelledparken gegaan voor de start van de Mini Marathon. Alles was goed geregeld: startnummers snel op kunnen halen, de kids nog even wat gespeeld in het park, onze spullen op startnummer laten bewaren bij de bagage drop. Ideaal.
De Mini Marathon zelf was ook leuk georganiseerd. Wij deden mee met de Family Run, waar kids met een begeleider konden lopen. Ik liep met onze oudste mee, Mrs SkyR met de jongste. Het was gezellig druk in het startvak, maar het was al gelijk duidelijk dat we niet op een snelle tijd hoefden te lopen. De meiden wilden wel een PR neerzetten, maar er waren heel veel échte kleintjes met hun ouders waar je niet zomaar langs zou kunnen. Na het startsein in beweging gekomen, na het eerste stuk veel zig-zaggen en ontwijken zowaar nog even met zijn tweetjes op een constant tempo kunnen lopen en met een eindsprintje over de finish. Beide meiden ook een mooie medaille in de pocket, een kleine versie van de medaille die op mij wachtte de volgende dag.
In de avond nog een bordje spaghetti met wat brood weggewerkt, waarna uiteraard een te korte nacht volgde toen ik tegen kwart over 11 in slaap viel...
Ik zag de 3:00 pacers vlakbij, wat mooi uitkwam. Steeds meer lopers probeerden nog wat verder voorin het vak te komen, maar ik geloofde het wel: ik had een target-power, de pacers in zicht, en de tijd start toch pas als je de streep passeert. De toplopers werden nog even geïntroduceerd en om 9:30 klonk het startsein! Schuifelend kwam iedereen in beweging en op zicht-afstand van de pacers sloot ik aan achter de groep. Een hele grote groep: veel lopers die voor sub-3 gingen. Het tempo voelde goed, maar aan de Stryd had ik helaas niks: na nog geen 5 minuten crashte het dataveld op mijn Garmin waardoor ik het zonder Power moest doen. Balen, maar met de pacers, een streeftijd en inzicht in mijn hartslagzones had ik er vertrouwen in dat er genoeg manieren waren om met een plan tot het einde door te kunnen.
Ik had besloten om na iedere 5 km bij de borden op de ronde-knop te drukken om mijn voortgang bij te houden. Als ik dan de split-tijden net onder de 21:15 wist te houden was die sub-3 mogelijk. Dat verliep zowaar heel lang goed: 21:09, 21:12, 21:14, 21:16 en halverwege kwam ik door in 1:29:26
Toch bleken er verschillende kleine dingetjes te zijn die maakten dat mijn race nét niet optimaal verliep. Bij de drankposten was het vrijwel iedere keer chaos: omdat de 3-uursgroep zo groot was en veel lopers stopten (!) bij het allereerste tafeltje met bekers was het continu een wirwar van mensen - en vaak was er niet genoeg ruimte om er ongehinderd omheen te kunnen lopen. 2 keer moesten we met zijn allen even kort in de ankers omdat er een versmalling in de weg was. En hoewel er veel brede wegen waren, was het wel oppassen voor stoepranden, verhoogde fietspaden en andere hindernissen. Daar heb ik iemand nog wel een vervelende smak door zien maken.
Inmiddels was ik ook steeds dichter bij de pacers komen te lopen, en bij de drankpost nadat we op de helft waren, vlogen de pacers opeens uit elkaar naar de kant. Uh, wat gebeurt hier?
De pacer-wissel verliep blijkbaar niet helemaal goed. Ik liep door, maar heb toen onbewust toch iets versneld, waardoor de 5e en 6e 5km-splits in 21:03 en 20:57 waren. Heel erg rouwig om het verliezen van de pacers was ik toen echter niet, want ik had eindelijk wat meer ruimte en kon makkelijker de drankposten door.
Mijn hartslag was ondertussen wat verder omhoog gekropen, maar er was nog maar een uurtje te lopen toch? Nadat ik de 7e split in 21:23 had voltooid sloeg de twijfel toe en kwam ik steeds meer in mijn kop te zitten. Het tempo van 4:16/km ging niet meer. Hoeveel marge heb ik? In plaats van gewoon doorstampen kwam ik in een loop van pijntjes voelen, mezelf moed inspreken dat ik er doorheen kon, hoofdrekenen, twijfelen... Het tempo zakte langzaam verder in, en toen ik bij km 40 naar voren en licht omhoog de weg op keek, was ik mentaal geknakt. Met die helling kon ik zeker geen tempo vasthouden. Het geloof in de sub-3 was weg.
Ik besloot even te gaan wandelen, te vloeken, te balen en tot rust te komen. Nadat ik het verloren A-doel had geaccepteerd kwam ik met horten en stoten weer in beweging voor het B-doel: een nieuw PR. Daar had ik marge zat voor, en met een finishtijd van 3:02:02 heb ik er weer 2½ minuut afgesnoept
De after-finish was puik geregeld door de organisatie en sponsoren. Flesje water, banaantje, energiereepje, alcoholvrij witbiertje, bekertje cola, blikje Red Bull, het was er allemaal. Echt top, en ook voldoende ruimte en toiletten in het park. Mrs SkyR en de kids had ik op meerdere plekken langs de route gezien en vanaf de finish gingen we met de metro richting hotel. Weer een marathon voltooid
Maar dat komt qua datum niet uit, dus de volgende poging komt... ooit.
En om nog even in te haken op een vraag over Stryd...
Aanloop naar de marathon
Eerst nog even een recap van het trainingsplan. In december begonnen met het lopen op vermogen met behulp van een Stryd. Omdat ik gek ben op data en nieuwsgierig was naar hoe dat werkt, besloten om een Stryd marathonplan te volgen. Vooraf de baseline Critical Power laten bepalen op basis van 3 easy runs en daarna gewoon begonnen.Voor het eerst 5 dagen in de week trainen (2x interval, 2x easy, 1x lange loop) en in week 4, week 8 en week 12 een testweek met all-out inspanningen. Een zo goed als optimale voorbereiding gehad. Trainingen gingen goed en uiteindelijk leek het erop dat ik met een gemiddeld vermogen van 300 W misschien wel een sub-3 zou kunnen lopen, een inschatting van 2:59:22 +/- 3 minuten... Dat zou wel heel vet zijn na de voorgaande marathons die in respectievelijk 3:18, 3:11 en 3:04 voltooid waren...
Intermezzo: een weekje Denemarken
Vorige week zondag, 28 april, vroeg in de ochtend in de volgepakte auto gestapt met Mrs SkyR en onze 2 kids. Naar Esbjerg gereden, aan de westkust van Denemarken. Een hele mooie plek! Het was vrijwel overal heel erg rustig. Nog 2 keer kort hargelopen, maar zoals dat gaat, ook van alles ondernomen. Museum, zwembad, waddeneiland, Legoland: een boel "time on feet".Op donderdag doorgereden naar het hotel in Kopenhagen. Op vrijdag met zijn 4-tjes nog wat mooie plekken in de stad bezocht, maar de kids waren halverwege de middag wel klaar met het wandelen en die oude plekken die mama op de foto wil zetten. Mrs SkyR en de kids gingen richting hotel en ik begaf mij richting expo om startnummer, race bag en shirt op te halen. Rondje gedaan over de (kleine) expo en even omgekleed voor de Shakeout Run die door de organisatie opgezet was. Gemoedelijk met een paar honderd man een hele easy 5 km gelopen, helaas geen prijs in de giveaway na afloop, maar wel een lekker 0.0 witbiertje en een energiereepje na afloop om de eerste hele dag in Kopenhagen mee af te sluiten.
De zaterdag stond in het teken van de Copenhagen Mini Marathon waar we met zijn 4en een Family Run van 1 km liepen. Omdat iedereen toch wat moe was van de afgelopen dagen hebben de kids wat Netflix gekeken en ontspannen op hun hotelkamer, zat ik met een bidon sportdrank in de lobby te chillen en deed Mrs SkyR nog een korte wandeling langs het strand. Begin van de middag met de metro naar het Faelledparken gegaan voor de start van de Mini Marathon. Alles was goed geregeld: startnummers snel op kunnen halen, de kids nog even wat gespeeld in het park, onze spullen op startnummer laten bewaren bij de bagage drop. Ideaal.
De Mini Marathon zelf was ook leuk georganiseerd. Wij deden mee met de Family Run, waar kids met een begeleider konden lopen. Ik liep met onze oudste mee, Mrs SkyR met de jongste. Het was gezellig druk in het startvak, maar het was al gelijk duidelijk dat we niet op een snelle tijd hoefden te lopen. De meiden wilden wel een PR neerzetten, maar er waren heel veel échte kleintjes met hun ouders waar je niet zomaar langs zou kunnen. Na het startsein in beweging gekomen, na het eerste stuk veel zig-zaggen en ontwijken zowaar nog even met zijn tweetjes op een constant tempo kunnen lopen en met een eindsprintje over de finish. Beide meiden ook een mooie medaille in de pocket, een kleine versie van de medaille die op mij wachtte de volgende dag.
In de avond nog een bordje spaghetti met wat brood weggewerkt, waarna uiteraard een te korte nacht volgde toen ik tegen kwart over 11 in slaap viel...
M-day: Copenhagen Marathon
Om 6:00 uur ging de wekker na een onrustige nacht. Niet echt lekker uitgerust, maar er moest op tijd ontbeten worden. Heel veel ging er niet in; 2 mini-kaneelbroodjes, een wit bolletje met jam en wat watermeloen. Bidonnetje sportdrank erbij en daarna rustig mijn weg weer naar de hotelkamer gevonden. Omgekleed, tas ingepakt, Mrs SkyR en de kids een fijn ontbijt gewenst en naar het metrostation gelopen. Gaandeweg verzamelden zich steeds meer lopers zich in de metro en als sardientjes stapten we uiteindelijk nabij het park uit. Overbodige spullen in de race bag gestopt, die gedropt en iets na 9 uur het startvak ingewandeld. De weersomstandigheden waren prima om in korte broek met singlet te lopen. Nog wat fris bij de start, maar eenmaal in beweging zou dat wel goed komen.Ik zag de 3:00 pacers vlakbij, wat mooi uitkwam. Steeds meer lopers probeerden nog wat verder voorin het vak te komen, maar ik geloofde het wel: ik had een target-power, de pacers in zicht, en de tijd start toch pas als je de streep passeert. De toplopers werden nog even geïntroduceerd en om 9:30 klonk het startsein! Schuifelend kwam iedereen in beweging en op zicht-afstand van de pacers sloot ik aan achter de groep. Een hele grote groep: veel lopers die voor sub-3 gingen. Het tempo voelde goed, maar aan de Stryd had ik helaas niks: na nog geen 5 minuten crashte het dataveld op mijn Garmin waardoor ik het zonder Power moest doen. Balen, maar met de pacers, een streeftijd en inzicht in mijn hartslagzones had ik er vertrouwen in dat er genoeg manieren waren om met een plan tot het einde door te kunnen.
Ik had besloten om na iedere 5 km bij de borden op de ronde-knop te drukken om mijn voortgang bij te houden. Als ik dan de split-tijden net onder de 21:15 wist te houden was die sub-3 mogelijk. Dat verliep zowaar heel lang goed: 21:09, 21:12, 21:14, 21:16 en halverwege kwam ik door in 1:29:26
Toch bleken er verschillende kleine dingetjes te zijn die maakten dat mijn race nét niet optimaal verliep. Bij de drankposten was het vrijwel iedere keer chaos: omdat de 3-uursgroep zo groot was en veel lopers stopten (!) bij het allereerste tafeltje met bekers was het continu een wirwar van mensen - en vaak was er niet genoeg ruimte om er ongehinderd omheen te kunnen lopen. 2 keer moesten we met zijn allen even kort in de ankers omdat er een versmalling in de weg was. En hoewel er veel brede wegen waren, was het wel oppassen voor stoepranden, verhoogde fietspaden en andere hindernissen. Daar heb ik iemand nog wel een vervelende smak door zien maken.
Inmiddels was ik ook steeds dichter bij de pacers komen te lopen, en bij de drankpost nadat we op de helft waren, vlogen de pacers opeens uit elkaar naar de kant. Uh, wat gebeurt hier?
De pacer-wissel verliep blijkbaar niet helemaal goed. Ik liep door, maar heb toen onbewust toch iets versneld, waardoor de 5e en 6e 5km-splits in 21:03 en 20:57 waren. Heel erg rouwig om het verliezen van de pacers was ik toen echter niet, want ik had eindelijk wat meer ruimte en kon makkelijker de drankposten door.Mijn hartslag was ondertussen wat verder omhoog gekropen, maar er was nog maar een uurtje te lopen toch? Nadat ik de 7e split in 21:23 had voltooid sloeg de twijfel toe en kwam ik steeds meer in mijn kop te zitten. Het tempo van 4:16/km ging niet meer. Hoeveel marge heb ik? In plaats van gewoon doorstampen kwam ik in een loop van pijntjes voelen, mezelf moed inspreken dat ik er doorheen kon, hoofdrekenen, twijfelen... Het tempo zakte langzaam verder in, en toen ik bij km 40 naar voren en licht omhoog de weg op keek, was ik mentaal geknakt. Met die helling kon ik zeker geen tempo vasthouden. Het geloof in de sub-3 was weg.
Ik besloot even te gaan wandelen, te vloeken, te balen en tot rust te komen. Nadat ik het verloren A-doel had geaccepteerd kwam ik met horten en stoten weer in beweging voor het B-doel: een nieuw PR. Daar had ik marge zat voor, en met een finishtijd van 3:02:02 heb ik er weer 2½ minuut afgesnoept
De after-finish was puik geregeld door de organisatie en sponsoren. Flesje water, banaantje, energiereepje, alcoholvrij witbiertje, bekertje cola, blikje Red Bull, het was er allemaal. Echt top, en ook voldoende ruimte en toiletten in het park. Mrs SkyR en de kids had ik op meerdere plekken langs de route gezien en vanaf de finish gingen we met de metro richting hotel. Weer een marathon voltooid
Final thoughts
Ik ben blij met het PR, maar ergens knaagt het wel. De sub-3 op 2 minuten gemist? Terwijl ik zeker een dikke minuut heb gewandeld? Hoe kwam ik erbij dat die sub-3 echt niet meer mogelijk was? Ik lag niet op de grond dus ik kon nog door... Dus uiteraard heb ik gisteren nog gekeken of er op korte termijn nog een marathon te lopen is in Nederland Maar dat komt qua datum niet uit, dus de volgende poging komt... ooit.TL;DR
SkyR loopt tot 35 km een puike marathon op schema voor sub-3, houdt het nog 5 km met hangen en wurgen vol waarbij het tempo langzaam zakt maar laat het (letterlijk) even lopen na 40 km. Zichzelf na een korte wandeling weer in beweging geschopt en een PR gelopen, eindtijd 3:02:02En om nog even in te haken op een vraag over Stryd...
Ik heb voor deze marathon het Level 4 schema gedaan met 5 trainingen in de week. 16 weken, met totalen beginnend bij 60 oplopend tot dik 80 km in een week. Na iedere 3 weken een test/rust-week waarin het totaal rond de 45 km uit kwam. Ik vond de (interval)trainingen op den duur wel wat saai worden, maar in zijn geheel ben ik zeer tevreden met het plan. Meer getraind dan ooit zonder blessures, en het heeft zichzelf wel uitbetaald in een nieuw PR. Helaas train je er geen mentale hardheid mee:
Hmmm, misschien dat ik ook eens een stryd plan ga volgen voor de Berlijn marathon in september...
Mensen hier ervaringen met de stryd specifieke schemas? Als ik even kijk zou ik op een level 4 schema uitkomen, geen idee wat voor km-aantallen dat zou inhouden (al gaat het met power natuurlijk niet om kms of tempos, maar om power en duur... MOEILIJK!
[ Voor 5% gewijzigd door SkyR op 08-05-2024 11:43 ]
@SkyR Congrats met je PR en hoewel 2 minuten als heel weinig klinkt is het toch niet niks om even goed te maken op een marathon Leuk verslag ook!
En thanks voor de toevoeging op de stryd vraag
Zou hier ook om een level 4 schema voor 16 weken gaan (zou dan 2e week van juni starten). Zondag 19 mei eerst nog de Utrecht marathon, daarna even herstellen en maar eens een critical power test gaan doen (geen idee hoe correct de huidige waardes nu zijn, hoewel ik de laatste weken wel weer met de stryd loop standaard).
Leuk verslag ook!En thanks voor de toevoeging op de stryd vraag
Zou hier ook om een level 4 schema voor 16 weken gaan (zou dan 2e week van juni starten). Zondag 19 mei eerst nog de Utrecht marathon, daarna even herstellen en maar eens een critical power test gaan doen (geen idee hoe correct de huidige waardes nu zijn, hoewel ik de laatste weken wel weer met de stryd loop standaard).
/u/60857/crop5f97f267a1b2b_cropped.png?f=community)
@Rob1978 Wat voor schema is dat, de daily suggested workouts? Of een van de coaches? Die DSW kunnen per dag nog veranderen volgens mij, dus dat hij dit nu aangeeft betekent niet dat dit het ook wordt (mag hopen van niet). Hoewel ik ze ook een tijdje heb gedaan en ze wel aardig, ehm... enthousiast waren.
@Highland Nou ja, voor mij is ~70-80km per week ook best veel maar er zijn er zat die zweren dat je pas bij 100+ in de week echt een basis voor een sub3 hebt bijv. Allemaal beetje relatief dus, maar idd... Tenzij je al een enorme fitheid hebt en standaard veel kms maakt is 70+ zo lang voor de marathon niet perse, nodig
@Highland Nou ja, voor mij is ~70-80km per week ook best veel maar er zijn er zat die zweren dat je pas bij 100+ in de week echt een basis voor een sub3 hebt bijv. Allemaal beetje relatief dus, maar idd... Tenzij je al een enorme fitheid hebt en standaard veel kms maakt is 70+ zo lang voor de marathon niet perse, nodig
/u/339031/crop66bdb11bc9d95_cropped.png?f=community)
@SkyR mooi uitgebreid raceverslag, dat lezen we hier graag !
De sub-3 is een echte grens, daar kan ik over meespreken (2 keer 3:03 gelopen)
Maar we blijven proberen
Je maakt goede reclame voor Stryd, maar ik ga dat toch niet proberen omdat ik schrik heb voor blessures bij snelle intervallen, wat blijkbaar in hun schema zit.
Die opbouw "16 weken, met totalen beginnend bij 60 oplopend tot dik 80 km in een week. Na iedere 3 weken een test/rust-week waarin het totaal rond de 45 km uit kwam" is een idee voor me om te kopiëren.
Ik had ergens gelezen dat het vrij warm en wat klam was in Kopenhagen, dat speelde misschien ook een rol waarom het tempo begon te zakken na 30km.
De sub-3 is een echte grens, daar kan ik over meespreken (2 keer 3:03 gelopen)
Maar we blijven proberen
Je maakt goede reclame voor Stryd, maar ik ga dat toch niet proberen omdat ik schrik heb voor blessures bij snelle intervallen, wat blijkbaar in hun schema zit.
Die opbouw "16 weken, met totalen beginnend bij 60 oplopend tot dik 80 km in een week. Na iedere 3 weken een test/rust-week waarin het totaal rond de 45 km uit kwam" is een idee voor me om te kopiëren.
Ik had ergens gelezen dat het vrij warm en wat klam was in Kopenhagen, dat speelde misschien ook een rol waarom het tempo begon te zakken na 30km.
Deze week dus op vakantie in Duitsland, bij de Moezel. Goed moment om wat hoogtemeters mee te pakken voor de 50k in Amerongen over paar weekjes. Het is echt heerlijk lopen hier, en wel echt hele pittige klimmetjes
Vandaag 20k gelopen, met uiteindelijk ruim 800 hoogtemeters. Helaas was het begin erg mistig, dus weinig van het uitzicht kunnen genieten...
Voor het eerst ook Tailwind mee in mn waterfles, en dat is echt heel prima spul! Samen met 3 gelletjes zit ik op bijna 200cal per uur, ongeveer het doel wat men moet innemen voor de echt langere afstanden.
https://strava.app.link/96sNiaMcsJb
Nu ff uitrusten, en vanmiddag weer diezelfde berg omhoog maar dan met de kinderen in de kabelbaan
Vandaag 20k gelopen, met uiteindelijk ruim 800 hoogtemeters. Helaas was het begin erg mistig, dus weinig van het uitzicht kunnen genieten...
Voor het eerst ook Tailwind mee in mn waterfles, en dat is echt heel prima spul! Samen met 3 gelletjes zit ik op bijna 200cal per uur, ongeveer het doel wat men moet innemen voor de echt langere afstanden.
https://strava.app.link/96sNiaMcsJb
Nu ff uitrusten, en vanmiddag weer diezelfde berg omhoog maar dan met de kinderen in de kabelbaan
Ik doelde ook niet per se op het 14km schema maar inderdaad de 35km in het algemeen.
Vanuit de wetenschap is zo lang trainen niet nodig en doet het eerder afbreuk aan je herstel ("diminishing returns", afnemende rendementen is de NL term?), maar als het jou mentaal helpt; sure. Ik denk alleen zelf niet dat het nodig is. Dan snap ik wat je bedoelt
Klinkt als een prima training! Leuk die afwisseling qua tempo in ieder geval.
Absoluut, oktober is nog ver weg en mooi rustig opbouwen. Mei is voor mij één van de mooiste maanden om hard te lopen; nog niet te warm, al die lagen winterkleding kan de kast in, begin van de lente, omgeving krijgt allemaal wat meer kleur en de natuur laat flink van zich horen.
/u/127/chimera.png?f=community)
Vandaag laatste trail rondje in Duitsland, vind ik midden in het bos op een verlaten single track een Duitse 1 Mark muntstuk uit 1903 Mooi souvenir
Edit: het is een pfenning, nadat ik hem goed heb schoon gemaakt. Wel nog steeds uit 1903, dus blijft een tof souvenir
Mooi souvenir Edit: het is een pfenning, nadat ik hem goed heb schoon gemaakt. Wel nog steeds uit 1903, dus blijft een tof souvenir
[ Voor 29% gewijzigd door kepler op 11-05-2024 18:33 ]
Is het ook niet zo dat bij bijv een 4 uur verwachting op de marathon je idd zo'n 3u langste LDL doet en je dat extra uur wel 'op adrenaline, publiek' etc' vol krijgt? Maar ach, iedereen is anders. Kan me voorstellen dat het ook vertrouwen geeft als je al een keer 4u hebt kunnen rennen, maar tegelijk zal die 4u in een trainingsloop echt RUK kunnen voelen wat weer minder motiveert, terwijl je het tijdens de marathon zelf heel anders zal ervaren.
Zit hier een beetje in een meh-fase, weet niet wat het is maar hardlopen kost moeite (niet zozeer het op pad gaan, het lopen zelf). Beetje gespannen gevoel, ademhaling, etc.
Hartslag is prima, slaap goed, maar het voelt allemaal zo moeizaam. Zou dat iets van overtraining kunnen zijn? Als ik de symptomen zoek herken ik me daar niet zo. Wel wat punten, maar zeker niet 'ja! dat is hem!'.
Misschien ook de warmere temperaturen (normaal niet zo'n last van), of opkomende hooikoorts?
Tegelijk natuurlijk wel een pittige fase met de 60 van texel en de halve van berlijn 2 weken erna. (En dan volgende week, 6 weken na berlijn, de marathon van Utrecht) dus misschien toch simpelweg de gevolgen daarvan.
Mensen die dit gevoel herkennen? Duurt nu een week of 2 minimaal, geeft niet echt goede moed voor een soepele marathon maar ja... komende week een relatief rustige week natuulijk qua lopen en ik zeg net hierboven zelf dat een wedstrijd altijd anders ervaren wordt We merken het wel...
Zit hier een beetje in een meh-fase, weet niet wat het is maar hardlopen kost moeite (niet zozeer het op pad gaan, het lopen zelf). Beetje gespannen gevoel, ademhaling, etc.
Hartslag is prima, slaap goed, maar het voelt allemaal zo moeizaam. Zou dat iets van overtraining kunnen zijn? Als ik de symptomen zoek herken ik me daar niet zo. Wel wat punten, maar zeker niet 'ja! dat is hem!'.
Misschien ook de warmere temperaturen (normaal niet zo'n last van), of opkomende hooikoorts?
Tegelijk natuurlijk wel een pittige fase met de 60 van texel en de halve van berlijn 2 weken erna. (En dan volgende week, 6 weken na berlijn, de marathon van Utrecht) dus misschien toch simpelweg de gevolgen daarvan.
Mensen die dit gevoel herkennen? Duurt nu een week of 2 minimaal, geeft niet echt goede moed voor een soepele marathon maar ja... komende week een relatief rustige week natuulijk qua lopen en ik zeg net hierboven zelf dat een wedstrijd altijd anders ervaren wordt
We merken het wel...
Holy moly, ik heb me daar toch een spierpijn 
Ik loop doorgaans rustige duurloopjes met de AV, rond de 6:40 p/km en dan meestal rond de 9 kilometer.
Vandaag met een iets sneller groepje meegegaan, het eerste deel gemiddeld zo tussen de 6:14 - 6:30 en dan 12,4 km lang.
Die combinatie, sneller en langer is best pittig geweest merk ik (ook aan de hartslag).
Ik weet dat deze snelheid voor sommige van jullie echt peanuts is maar voor mij zeker (nog) niet.
Als ik er zo over nadenk is het ook 25% verder als dan ik gewend ben (is ook niet niks natuurlijk).
Voor een keer wel lekker maar merk wel dat ik dit nog op moet bouwen. Mijn doel is dit jaar 10 km binnen het uur te kunnen lopen tijdens de Run van Winschoten in september.
Strava
https://strava.app.link/jt1sfSC5vJb
Ik loop doorgaans rustige duurloopjes met de AV, rond de 6:40 p/km en dan meestal rond de 9 kilometer.
Vandaag met een iets sneller groepje meegegaan, het eerste deel gemiddeld zo tussen de 6:14 - 6:30 en dan 12,4 km lang.
Die combinatie, sneller en langer is best pittig geweest merk ik (ook aan de hartslag).
Ik weet dat deze snelheid voor sommige van jullie echt peanuts is maar voor mij zeker (nog) niet.
Als ik er zo over nadenk is het ook 25% verder als dan ik gewend ben (is ook niet niks natuurlijk).
Voor een keer wel lekker maar merk wel dat ik dit nog op moet bouwen. Mijn doel is dit jaar 10 km binnen het uur te kunnen lopen tijdens de Run van Winschoten in september.
Strava
https://strava.app.link/jt1sfSC5vJb
:strip_icc():strip_exif()/u/323810/Groot.jpg?f=community)
Voor mij was het de afgelopen weken door hooikoorts ook wat moeizaam. Ik heb pilletjes die mij goed helpen, maar wanneer ik die niet (voldoende) neem dan merk ik dat echt in mijn energieniveau. Daarnaast zou je een rustweekje kunnen pakken door rustig met wat andere sporten bezig te gaan (fietsen, zwemmen).:
Is het ook niet zo dat bij bijv een 4 uur verwachting op de marathon je idd zo'n 3u langste LDL doet en je dat extra uur wel 'op adrenaline, publiek' etc' vol krijgt? Maar ach, iedereen is anders. Kan me voorstellen dat het ook vertrouwen geeft als je al een keer 4u hebt kunnen rennen, maar tegelijk zal die 4u in een trainingsloop echt RUK kunnen voelen wat weer minder motiveert, terwijl je het tijdens de marathon zelf heel anders zal ervaren.
Zit hier een beetje in een meh-fase, weet niet wat het is maar hardlopen kost moeite (niet zozeer het op pad gaan, het lopen zelf). Beetje gespannen gevoel, ademhaling, etc.
Hartslag is prima, slaap goed, maar het voelt allemaal zo moeizaam. Zou dat iets van overtraining kunnen zijn? Als ik de symptomen zoek herken ik me daar niet zo. Wel wat punten, maar zeker niet 'ja! dat is hem!'.
Misschien ook de warmere temperaturen (normaal niet zo'n last van), of opkomende hooikoorts?
Tegelijk natuurlijk wel een pittige fase met de 60 van texel en de halve van berlijn 2 weken erna. (En dan volgende week, 6 weken na berlijn, de marathon van Utrecht) dus misschien toch simpelweg de gevolgen daarvan.
Mensen die dit gevoel herkennen? Duurt nu een week of 2 minimaal, geeft niet echt goede moed voor een soepele marathon maar ja... komende week een relatief rustige week natuulijk qua lopen en ik zeg net hierboven zelf dat een wedstrijd altijd anders ervaren wordt
Verder geldt voor de meeste dingen de huisarts-remedie: 'we kijken het nog even aan, wanneer het over een weekje niet beter gaat kijken we verder'.
Goede punten! Het moet vooral leuk blijven, alhoewel sommige momenten/trainingen echt wel minder leuk zijn. Zeker in de winter, als het donker is en buiten keihard aan regenen is...
In de zomer heb je daar minder last van, wel weer stuk warmer uiteraard. En een doel hebben werkt voor mij motiverend, om dan bij zulke trainingen toch de training te starten.
En die zaagtand, daar ben ik ook groot fan van:
:no_upscale():strip_icc():fill(white):strip_exif()/f/image/Dj5fhAheza4VjDIvk82B1Pyq.jpg?f=user_large)
Het dipje was de week na de marathon
Maar ik merk dat een twee wekelijkse cyclus voor mij het beste werkt, probeer het altijd goed te timen met een wedstrijd (over twee weken 50k van Amerongen).
Als jij na een periode van trainen een periode van rust nodig hebt heb je die periode daarvoor te hard/intensief getrained
Dat er een periode (of meer natuurlijk) in het jaar is dat je inderdaad minder doet kan ik mee inkomen. De boog kan niet altijd gespannen zijn. Maar in een schema naar aanloop naar een wedstrijd is het niet per definitie nodig om "rust" weken in te bouwen. Zolang de verhouding tussen langzaam en snel maar in balans is.
En ja, een zaagtand schema werkt prima, maar niet elk schema is per definitie een zaagtand.
:strip_exif()/u/6642/sherlock2%2520modified.gif?f=community)
Om je even op deze letterlijke woorden 'te pakken': iedereen heeft na een periode van trainen een periode van rust nodig. Niet per se even lange periodes uiteraard.:
[...]
Als jij na een periode van trainen een periode van rust nodig hebt heb je die periode daarvoor te hard/intensief getrained
And if you don't expect too much from me, you might not be let down.
Wordt er niet in zo'n beetje elk schema om de zoveel weken een rustiger weekje ingebouwd? Het beter worden zit hem juist in het herstel ook...:
[...]
Als jij na een periode van trainen een periode van rust nodig hebt heb je die periode daarvoor te hard/intensief getrained
Dat er een periode (of meer natuurlijk) in het jaar is dat je inderdaad minder doet kan ik mee inkomen. De boog kan niet altijd gespannen zijn. Maar in een schema naar aanloop naar een wedstrijd is het niet per definitie nodig om "rust" weken in te bouwen. Zolang de verhouding tussen langzaam en snel maar in balans is.
En ja, een zaagtand schema werkt prima, maar niet elk schema is per definitie een zaagtand.
Deze marathon paste eigenlijk niet in mijn trainingsschema, ben (weer) aan het opbouwen (en vet afbouwen) en afgelopen weken 50-75km gelopen, vanwege het (goede) weer en ik heb eindelijk weer tijd om te lopen
. Op zaterdag nog een pittige interval training gedaan van 17km.Voor mij was Leiden dus eigenlijk een (zeer) lange duurlooptraining , uiteindelijk na iets meer dan de helft ben ik uitgestapt omdat het tempo enorm inzakte, ook vanwege de warmte. Ik kreeg op een gegeven moment ook pijn in mijn zij vanwege het vele drinken. Ondanks dat ik enorme dorst had , mijn hele lichaam was ontregeld. Wel jammer want ik liep in een leuk groepje (tempo ongeveer 3h15).
Wel een leuke loop verder en goed georganiseerd, tegen deze hitte kun je niet zoveel doen als organisatie denk ik. Wellicht wat bussen inhuren om mensen terug te brengen van de weilanden naar Leiden
.
[ Voor 10% gewijzigd door Sport_Life op 13-05-2024 17:31 ]
PV: 9360 WP WZW/ONO | Warmtepomp: Toshiba Estia 8kW 3fase | A+++ | Zappi v2.1
Heb je een voorbeeld van zo'n schema, ik ben wel benieuwd naar de opbouw en de redenatie erachter
Nooit te oud om te leren
Afgelopen weekend meegedaan aan de Koning van Spanje trail (22 kilometer).
Nooit eerder een officiele trailrun gelopen trouwens. Ben er wel bekend mee, dus ik wist ongeveer wel wat ik kon verwachten. Qua omgeving ontzettend genoten! Het is er werkelijk prachtig en alles mooi in het groen, prima weer, heerlijk!
Nu dacht ik dat ik dit wel even zou doen.. 2 uur bikkelen en hoppatee, dan ben ik nog erg schappelijk voor mezelf en zit ik ruim boven mijn halve marathon tijd. Uiteindelijk heb ik er 2:23 gedaan
Als fervent wegloper, heb ik dat toch wel onderschat. Klimmen zowel boven als onder boomstammen, jezelf naar beneden laten glijden, trappetjes, poortjes en aan takken vasthouden.. op die punten wist ik dat ik de tijd maar gewoon los moest laten. Dat vond ik wel lastig, want op sommige stukken 8:01 min/km klokken ben ik niet gewend
Zodoende ik heb er een dubbel gevoel bij overgehouden. Het is prachtig, maar jezelf meten is natuurlijk niet aan de orde bij een trail. Smaakt wél naar meer! Zit er sterk aan te denken volgend jaar de 43km te doen.
Nu zo goed mogelijk herstellen voor de marathon van Utrecht a.s. zondag.
Nooit eerder een officiele trailrun gelopen trouwens. Ben er wel bekend mee, dus ik wist ongeveer wel wat ik kon verwachten. Qua omgeving ontzettend genoten! Het is er werkelijk prachtig en alles mooi in het groen, prima weer, heerlijk!
Nu dacht ik dat ik dit wel even zou doen.. 2 uur bikkelen en hoppatee, dan ben ik nog erg schappelijk voor mezelf en zit ik ruim boven mijn halve marathon tijd. Uiteindelijk heb ik er 2:23 gedaan
Als fervent wegloper, heb ik dat toch wel onderschat. Klimmen zowel boven als onder boomstammen, jezelf naar beneden laten glijden, trappetjes, poortjes en aan takken vasthouden.. op die punten wist ik dat ik de tijd maar gewoon los moest laten. Dat vond ik wel lastig, want op sommige stukken 8:01 min/km klokken ben ik niet gewend
Zodoende ik heb er een dubbel gevoel bij overgehouden. Het is prachtig, maar jezelf meten is natuurlijk niet aan de orde bij een trail. Smaakt wél naar meer! Zit er sterk aan te denken volgend jaar de 43km te doen.
Nu zo goed mogelijk herstellen voor de marathon van Utrecht a.s. zondag.
Dat klinkt wel erg gaaf. Misschien ook wel omdat de tijd er minder toe doet. Ik ga er eens over nadenken of ik dit zie zitten om volgend jaar eens mee te doen. Op dit moment wel
And if you don't expect too much from me, you might not be let down.
Tijdje terug dat ik hier gepost heb, ben meer een lurker en kan echt genieten van al jullie avonturen/verhalen.
Na tijden alleen maar asfalt te hebben bekeken (en weer begonnen vanaf bijna 0 na een flinke mannengriep), afgelopen week toch eens een trail geprobeerd. 10 km, maar toch... Wát is dat toch lekker! Ik krijg meteen de smaak te pakken om wéér, en méér te gaan lopen.
Als ik dan die verhalen hierboven allemaal lees moet ik mezelf wel erg tegenhouden om niet gewoon ook een 'vakantie' te boeken
Dit weekend eerst nog maar eens een loopje proberen.... En dan nog een, en nog een. Later, 'als ik groot ben' eens kijken of ik het gewoon ga doen
Na tijden alleen maar asfalt te hebben bekeken (en weer begonnen vanaf bijna 0 na een flinke mannengriep), afgelopen week toch eens een trail geprobeerd. 10 km, maar toch... Wát is dat toch lekker! Ik krijg meteen de smaak te pakken om wéér, en méér te gaan lopen.
Als ik dan die verhalen hierboven allemaal lees moet ik mezelf wel erg tegenhouden om niet gewoon ook een 'vakantie' te boeken
Dit weekend eerst nog maar eens een loopje proberen.... En dan nog een, en nog een. Later, 'als ik groot ben' eens kijken of ik het gewoon ga doen
Misschien kunnen anderen het beter uitleggen dan ik, maar om sneller te worden op 4 mijl (6,4km) moet je vooral meer uithouding krijgen. En die bouw je op met rustige duurlopen.
Dus eerder 2 keer rustig lopen (incl langere duurloop) en maar 1 keer tempo of interval.
Niet té veel fixeren op snelheidstraining dus, en meer op het opbouwen van aerobe conditie.
Ik weet niet of je onderzoek op het internet daar iets over opgeleverd heeft ?
Ik herinner me een kameraad die 1 à 2 keer in de week liep, en die plots voor een wedstrijd 5k onder de 20 minuten wou lopen (iets waar hij volgens mij wel het talent voor had). Hij begon drie keer per week te lopen, meestal stevig tempo, en drie weken later was hij geblesseerd.
Een loopdoel hebben is mooi, en zowel de weg naar het doel als het (eventueel) behalen van het doel zijn mooi. Maar wat geduld is soms nuttig. Het mooie aan hardlopen is dat met geduldig en verstandig opbouwen veel mogelijk is.
Dus eerder 2 keer rustig lopen (incl langere duurloop) en maar 1 keer tempo of interval.
Niet té veel fixeren op snelheidstraining dus, en meer op het opbouwen van aerobe conditie.
Ik weet niet of je onderzoek op het internet daar iets over opgeleverd heeft
?Ik herinner me een kameraad die 1 à 2 keer in de week liep, en die plots voor een wedstrijd 5k onder de 20 minuten wou lopen (iets waar hij volgens mij wel het talent voor had). Hij begon drie keer per week te lopen, meestal stevig tempo, en drie weken later was hij geblesseerd.
Een loopdoel hebben is mooi, en zowel de weg naar het doel als het (eventueel) behalen van het doel zijn mooi. Maar wat geduld is soms nuttig. Het mooie aan hardlopen is dat met geduldig en verstandig opbouwen veel mogelijk is.
Klopt! Verre van ideaal, mede omdat ik afgelopen weekend ook nog 2 evenementen had, waar ik vrijwilliger ben. Veel bijkomende km's gemaakt en gesjouwd. Alles viel even samen in één weekend.
Deze 22km zat trouwens wel in het schema richting de Via Belgica marathon (ook in Limburg, 400 hoogtemeters). Alleen is deze afgelast en het daar maar verder bij laten kon ik niet, dus heb ik me snel ingeschreven voor Utrecht. Week eerder en een heel ander soort marathon (namelijk vlak en snel).
Vanavond baantraining gehad (4x1000m) en het voelde goed. Donderdag nog een klein rondje en dan is het klaar.
Ik ga het meemaken zondag
Ja, vroeger toen ik begon met Evy
Loop al jaren niet meer met muziek. Ik loop het liefst gelijk de bebouwde kom uit om te genieten van de rust. Heerlijk, die ontwakende natuur vroeg in de ochtend. Daar kan geen muziek tegenop.