En dat is voor particulieren eigenlijk nooit interessant. Die high-speed handelaren doen dat met dure apparatuur. Wil je daarvan meeprofiteren dan kun je beter aandelen van dergelijke bedrijven (Flowtraders bijvoorbeeld?) kopen. Daytraden kan natuurlijk, maar daar gaat veel tijd inzitten, daar betaal je dus onder andere met je tijd (dus niet interessant voor kleine inleg).
Je hebt mensen en bedrijven die zoveel mogelijk proberen te kopen als de koers laag is en te verkopen als hij hoog is.
Daar gaat ook weer een hoop tijd inzitten omdat je moet weten wat een lage koers is. Staat Shell nu laag omdat hij lager staat dan vroeger, of is dat onderaan de streep nog best normaal gezien ze nu meer schuld uit hebben staan? En hoe verhoudt dat zich tot Shell's concurrenten? Wil je die vragen allemaal beantwoorden, en misschien ook nog van wat andere sectoren dan ben je daar ook heel veel tijd aan kwijt.
Jouw antwoord om dan maar met een grote groep te gaan beleggen en de kosten te delen is dan ook niet zo uniek, dat is gewoon een actief beheerd fonds. Je betaalt dan een team van experts om alles te regelen (wat ze moeten kopen, waar ze het veilig moeten stellen, etc.). Dat werkt best redelijk, maar je zit nog steeds met kosten (maar veel minder dan je zelf zou hebben als je je uren meerekent).
Je hebt beleggingsproducten die een formule volgen, bijvoorbeeld de AEX.
En dan kom je inderdaad bij wat de meesten hier doen: indexbeleggen. Het idee daarvan is dat je tegen relatief lage kosten de marktkapitalisaties van alle bedrijven (eventueel met restricties op land en marktkapitalisatie) kunt berekenen en zo 'de markt' kunt kopen. Het idee daarvan is dat de markt op de lange termijn best succesvol is. Koop je die (met regelmatige herbalancering) dan heb je waarschijnlijk op de lange termijn een goed rendement zonder dat je specifieke expertise nodig hebt (ze hoeven alleen de index te volgen, ze hoeven geen investeringskeuzes te maken, dat doet de markt).
En dan heb je ook nog de mensen die gewoon iedere maand wat willekeurige aandelen kopen en ze pas weer verkopen nadat ze met pensioen zijn. Die laatste groep gaat er bijna zeker het meeste geld aan verdienen.
Ik denk dat een wereldindex dan toch een betere rendement/risico verhouding heeft. Indexen hebben over het algemeen meer spreiding, zowel over bedrijven als landen, waardoor het bedrijfsspecifiek risico kleiner wordt.
Maar behalve als je die laatste strategie volgt, moet je er mee bezig blijven. Samen weet je meer en heb je meer geld om de strategie die je wilt gebruiken te kunnen uitvoeren.
En daarom kiezen veel mensen dus voor simpele indexproducten. Je hoeft er niet mee bezig te zijn en je hoeft niet te vertrouwen op de expertise van andere mensen in jouw clubje. Je vertrouwt alleen op het lange termijnvermogen van de markt om bedrijven op die termijn goed te waarderen. Dat werkt volgens mij best aardig en het risico dat een paar hedgefunds slechte trades maken heeft op de lange termijn minimaal invloed op de prijzen van die bedrijven binnen de wereldindex.