jacobras schreef op dinsdag 14 juli 2020 @ 00:30:
Bijzonder concept zeg. SPAQ bestaat volgens Yahoo Finance al sinds 2019. Die aandelen kon/kan je dus blind kopen in de hoop dat er uiteindelijk een mooi bedrijf zich inmengt? Op Investopedia las ik dat een SPAC doorgaans maximaal twee jaar mag bestaan zonder dat er iets mee gedaan wordt.
Ja, dat is hoe het werkt. De maximale termijn etc. staat wel ergens in de prospectus. Om nog even terug te komen op het feit waarom SPAC's over het algemeen zo beroerd presteren: dit is ongeveer hoe het trucje werkt:
Stap 1. Een sponsor (bank, private equity partij, .. ) besluit een SPAC op de markt te brengen. Ze halen bij institutionele partijen geld op. Institutionele partijen betalen 10 dollar (op de een of andere manier zijn die dingen altijd geprijsd op 10 dollar) en krijgen daarvoor een aandeel en een gratis warrant. Het warrant geeft de houder het recht om een aandeel bij te kopen op 11.50 of een prijs in die richting. Dus een gratis call-optie. De sponsor geeft zichzelf een hele hoop aandelen en warrants, die pas uitgeoefend worden als er daadwerkelijk een deal wordt gesloten, als beloning.
Stap 2. De sponsor kondigt een trendy overname aan. Het gaat er niet om of het een
goede deal is voor beleggers, het gaat er om dat je iets vindt waar genoeg 'suckers' enthousiast over worden. Nikola is een mooi voorbeeld. Bij een hippe deal schiet de prijs omhoog. Institutionele beleggers kunnen verkopen en maken 'risicoloos' winst: Op dit moment is de SPAC alleen nog maar een spaarvarkentje maar deze partijen kunnen nu hun 10 dollar in de spaarpot ineens verkopen voor 12 dollar, of nog veel meer. En ze houden nog een gratis call-optie over. Als de koers niet omhoog schiet dan stemmen ze tegen de overname en krijgen ze hun 10 dollar terug.
Stap 3. De sponsor wil dat de deal goedgekeurd wordt, want alleen
als er een deal wordt beklonken krijgt de sponsor voor tientallen miljoenen aan gratis aandelen en warrants. De sponsor interesseert het dus niet of een goede deal voor de lange termijn wordt gesloten, het voornaamste belang van de sponsor is dat er een deal op tafel komt die goedgekeurd wordt door een meerderheid van de beleggers. Alleen dan mogen ze cashen en kan de champagne open. De sponsor probeert de overname dus zo veel mogelijk te hypen en te promoten, in de hoop dat alle 'suckers' die voor 12 dollar een spaarpotje met 10 dollar hebben gekocht, voor de deal stemmen. In het geval van Nikola handelde dat spaarpotje zelfs op 30 dollar, of wat het ook precies was.
Stap 4: de verkoper van een bedrijf is ook tevreden: de sponsor wil zijn tientallen miljoenen aan gratis aandelen en warrants uitoefenen, dus is deze best bereid om te veel te betalen voor een overname. Nogmaals, het voornaamste belang van de sponsor is dat er een deal beklonken wordt, dan verdienen ze een bedrag met 7 nullen.
Stap 5: als de deal is goedgekeurd door aandeelhouders is iedereen blij. De institutionele partijen hebben risicovrij geld verdiend en hebben nog een gratis warrant. De sponsor heeft 'gratis' een belang van enkele tientallen miljoenen in een bedrijf verkregen. En de verkoper heeft waarschijnlijk meer geld ontvangen voor zijn bedrijf dan hij op enige andere wijze zou krijgen. Nikola is een prachtig voorbeeld. Er zat een paar honderd miljoen in de spaarpot, daarmee is een 6% belang gekocht (
zie FAQ) in een bedrijf dat nul omzet heeft. Goddelijke deal voor Milton. De sponsor krijgt gratis een 2% belang, op dit moment zo'n 400 miljoen waard. Ook niet verkeerd. Institutionele partijen konden kopen voor 10 dollar, hadden een niet-goed-geld-terug garantie en kunnen verkopen voor 100% of 200% winst, nog voordat de deal was goedgekeurd. En hebben nu nog gratis warrants of hebben die ook verkocht voor 10 of 20 dollar per stuk.
Stap 6: de concurrent ziet: er wordt bakken met geld verdiend door insiders bij Nikola. Kennelijk willen domme beleggers bakken met geld neerleggen voor iets dat te maken heeft met elektrisch rijden. Weet je wat? We vragen Fisker en wat institutionele partijen of die zin hebben om wat domme beleggers nog meer geld afhandig te maken. Je snapt, daar is iedereen wel voor te porren.
Stap 7: zoals je ziet verdienen insiders tientallen, zo niet honderden miljoenen. En wie betaalt dat allemaal? De suckers die SPAC-aandelen op de beurs kopen en de deal goedkeuren. In het geval van Nikola: voordat de deal is goedgekeurd betalen ze 30 dollar voor een spaarpotje met 10 dollar. En nadat de deal is goedgekeurd hebben ze een ieniemienie-positie in een bedrijf waar ze een paar honderd procent te veel voor betaald hebben en waar sponsors en institutionele partijen een enorme sloot warrants hebben dus zelfs
als het bedrijf een succes blijkt te zijn wordt hun positie nog eens enorm verwaterd.
Vandaar dat die SPAC's dus een waanzinnig slechte investering zijn en gemiddeld iets van 30% zakken het jaar nadat een deal beklonken is, zoals ik in mijn vorige post aangaf. Veel van die dingen zijn ook gewoon failliet of penny-stocks een paar jaar later. Dat geeft niet, alle insiders hebben dan al bakken met geld verdiend. Het is eigenlijk ordinaire diefstal, maar de gemiddelde koper is te dom / hebberig om dat te snappen. Zie ook in dit topic hoe een paar mensen zich laten meesleuren in de NKLA-gekte.
Mijn verhaal mist natuurlijk enige nuance

. Maar goed, feit is dat de belangen van insiders absoluut niet overeenkomen met de belangen van kopers op de beurs. En dat deze dingen daarom, historisch gezien, een verschrikkelijk slechte koop zijn.
Stel dat je aandelen Fisker wil kopen. Koop je dan nu stukken SPAQ en worden die straks omgetoverd in stukken Fisker?
Ja, als de deal wordt goedgekeurd door aandeelhouders.
[
Voor 9% gewijzigd door
writser op 14-07-2020 10:23
]