Zullen we eerst een stropop de wereld uit helpen?
De discussie is
niet wat de perfecte inrichting is van een theoretisch stelsel. De discussie is dat er mensen in niet-passende rolstoelen zitten, tot het punt dat ze vergroeiingen krijgen door de ongezonde houding. Het punt is dat er mensen thuis zitten die graag weer eens naar buiten zouden willen met de juiste hulpmiddelen. DAT is het onderwerp.
Dit is meteen probleem 1 rond alles wat met zorg en verzorging te maken heeft: om een of andere reden snappen de mensen van de woorden niet dat het gaat om wat er daadwerkelijk gedaan wordt. Praat niet, maar doe. Ga op lascursus en leer rolstoelframes lassen. Bezorg een deel van de bestellingen met je eigen auto. Rij rond. Spreek mensen persoonlijk. Maar laat al die verhullende woorden over stelsels gewoon achterwege.
Het is niet belangrijk wat de optimale theoretische oplossing is. Doe gewoon wat. En laat dat wat je doet niet zijn het voeren van schimmige stelseldiscussies.
Ik heb zomaar het idee dat je niet begreep dat ik dit al geschreven had

Je kunt niet de hulpmiddelen op landelijke niveau regelen en de begeleiding die vaak erbij komt op lokaal niveau. Het is of het een of het ander.
Natuurlijk niet. Er is niet een one size fits all oplossing. Dit is inmiddels een derailingtactiek op zich geworden: doen alsof er een enkele goede oplossing moet zijn. Maar je zei zelf al: 1,2 miljjoen mensen. Natuurlijk zit daar een heleboel verschil tussen? Die oplossingen hoeven niet allemaal het een of allemaal het ander te zijn. Waar komt die behoefte aan opdelen toch vandaan? Dingen kunnen naast elkaar bestaan. Het enige wat je dan moet doen is mensen buiten de deur houden die op systeemiveau hun geld verdienen met mensen een bepaald systeem uit te pesten. Maar dat is opnieuw een mentaliteitskwestie.
Omdat bijna alles wat de gemeente eerst moest uitvoeren, exact moest volgens de regeltjes. Of te wel eerst moesten ze met schoolslag zwemmen in baan 1 en o wee als je daarvan af week. Dat kwam de rechtmatigheid, doelmatigheid en functiescheiders om de hoek zeilen. Van deze zelfde mensen vragen we nu om met oplossingen te komen, waarbij ze nog eens geen zwembad hebben. Dat kost even tijd.
Die tijd is op. Je kunt niet eindeloos experimenteren met stelsels over de rug van daadwerkelijke mensen.
Feit is ook dat we te maken hebben met schaarste.
Dat is het interessante: we leven in de rijkste tijd ooit, in een hele rijke economie, met heel veel technische mogelijkheden. Er is helemaal niet zoveel schaarste. De meeste schaarste wordt
gecreeerd, door mensen die geleerd hebben om alleen in schaarste te denken.
Elke keer woningen aanpassen voor 50K+ is een duur geintje als je al in een woning zit die voldoet.
Dit neigt toch weer een beetje naar een stropop-reactie: jij haalt een detail uit je eigen verhaal om daar het onderwerp aan op te hangen.
Ergo volgens hem voldoet de rolstoel niet omdat er aan deze eis tegemoet is gekomen, tegen het advies is.
Daar gaat het helemaal niet om. Het gaat om mensen waar allang bekend is dat er iets nodig is, en dat het desondanks strandt. Dan kun je wel allemaal oncontroleerbare situaties beschrijven die aantonen dat mensen ook lastig kunnen zijn alleen doet dat niets af aan het probleem voor de mensen die nu niet geholpen worden. Het is bijvoorbeeld ook geen ruilhandel, waarbij 1 lastige burger betekent dat de overheid willekeurig 1 andere burger in de kou kan laten staan want 'burgers zijn ook lastig'.
(overigens ken ik ook genoeg zaken waar de gemeente of een leverancier echt zitten te kloten van hier tot ginder dat het schaamrood tot achter je oren komt, zelfs als je er niet bij betrokken bent).
Je weet dus dat het wel degelijk bestaat. Toch kies je ervoor om de discussie te laten gaan over andere dingen. Waarom?
Die 1,2 miljoen kun je zo zelf opzoeken (waarstaatjegemeente.nl). En laten we het dan omdraaien. Hoeveel klachten heb je. Je kunt er vanuit gaat dat elke aanvraag fout gaat, maar dan zouden er meer klager zijn.
Die 1,2 miljoen zijn niet het cijfer dat ik twijfel trek. Kom op, dit is gewoon flauw. Is dat percentage van 99 procent onderbouwd of een hypothetisch voorbeeld?
Maatwerk leveren is wel ongelovelijk lastig.
Welnee, zo lastig is dat echt niet. Er wordt veel te veel geld verdiend aan vertellen hoe vreseluk moeiluk alles is.
Is in de IT ook zo. Klopt meestal niets van, gewoon beginnen.
Was het maar zo simpel van 10 merken rolstoel en kies er daar maar eentje van. Dan is het logistiek makkelijk te doen. Maar het is echt maatwerk. Wat bij meneer x voldoet, doet bij mevrouw y voor geen meter.
En dat is dus niet het grote probleem wat je denkt dat het is. Je stuurt iemand langs om de maten op te meten, en dan las je bijvoorbeeld het frame volgens de specs in elkaar. Dat kan gewoon. Dat is arbeidsintensief, je hebt er goede vakmensen voor nodig (tip: leid ze op en behoud ze dan) maar het is niet moeilijk.
Daarbij zit je ook nog met de complexe driehoek. De burger wil iets van de leverancier, maar de gemeente moet het betalen. Dat is een verhouding die je in het bedrijfsleven nooit tegen komt. Dat maakt het veel complexer als de stuurlui aan wal denken,.
Nee, wat het complex maakt is het gebrek aan wil om het simpeler te maken. Om gewoon wat te doen.
Ik ben het wel met je eens dat we het hier over kwetsbare mensen hebben (hoewel iemand in een rolstoel natuurlijk volledig intelligent kan zijn en verdomd goed kan weten hoe hij het spel moet spelen, dus lang niet altijd kwetsbaar zijn. Dat is een stigmatiseren.
Oh, weer zo'n flauwe discussietruc :\ Doe dat toch niet.
Mensen in rolstoelen zijn hoe dan ook kwetsbaarder voor systeemfalen. Want ze moeten meer tijd besteden aan onzinnig verspillende dingen. Maar ook: hoe minder je hebt aan sociaal netwerk (op niveau), intelligentie, assertiviteit, energie, etc, hoe makkelijker je erbuiten valt.
Maar als het elke keer altijd bij dezelfde persoon gebeurd, moet je toch eens gaan nadenken.
Que? Victim blaming? Omdat het steeds voorkomt bij mensen met de ingewikkeldere situaties moeten zij bij zichzelf te rade gaan? (Hadden ze maar niet zo dom moeten zijn om een complexe beperking te hebben ofzo? Wat is precies de gedachtegang hier?)
Dat is gewoon verwerpelijk en fout.
En het gebeurt, met veel te grote regelmaat.
Dat moet hij zich er vooral niet mee bemoeien.
Jawel, daar is hij namelijk f#cking minister voor. Die positie hebben we bedacht met een reden! Dat is zijn functie.
En je zult toch iets van een stelsel moeten hebben, anders is straks iedereen aan het klagen dat zijn belasting zo duur wordt.
Ja, dat is uiteindelijk het echte probleem: het ondermijnende effect van de opruiing tegen ons sociale bestel. Schaarste is er niet, maar wordt op deze manier wel bewust gecreeerd. We kunnen het prima betalen als maatschappij, en het is des te cynischer omdat een groot deel van de belastingruimte meteen weer wegvloeit aan woonlasten alleen dan zonder onze maatschappij te verfijnen.
Maar om eenvoudig stellen dat we het anders moeten doen en dan alles opgelost is, daarvoor is het te veel een
wicked problem.
Niemand stelt dat het met een enkele oplossing is opgelost. Juist niet. Maar tegelijkertijd gaat het vaak mist in de basics. En de zogenaamde complexiteit wordt ook makkelijk de verantwoordelijkheid ontlopen voor de basics die misgaan: afspraken nakomen, terugbellen op de afgesproken tijd, dossiers niet te pas en te onpas kwijtraken. Daar is echt niet zoveel kennis voor nodig, maar vooral de wil om het belangrijk te maken. Niet meer zeggen 'jamaar dat kan niet want.'
Maar nogmaals, als het je gaat om de discussie te winnen. Bij deze. Je hebt gelijk. Alles is kut. En de ambtenaren moet gevierendeeld worden want ze zitten er om expres te burger te pesten.
Gutteguttegut.
[
Voor 0% gewijzigd door
Ramzzz op 15-10-2019 23:52
. Reden: 'quote'-tag gerepareerd ]