Derby schreef op vrijdag 19 juli 2019 @ 19:30:
[...]
Ik vind het oprecht jammer dat normale burgers (de mensen waar het werkelijk om gaat) mogen bepalen wat er gebeurt. Nu vind ik het als normale burger volstrekt onduidelijk wat er gebeurt of in ieder geval waarom er iets gebeurt. Wat de politici zeggen is pertinent onwaar, maar wat dan de daadwerkelijke reden is achter een bepaald besluit dat is moeilijk te achterhalen en is vaak giswerk. Dat komt op mij over dat ik geleefd wordt door ongrijpbare krachten. Dat vind ik als normale burger uiterst onprettig.
Soms heb ik het idee dat Nederlanders te vaak hetzelfde probleem hebben als het karakter Clu in de film Tron. We need and believe the perfect system ...
Het overlaten aan selectieve belangen heeft nochtans enkel conflagratie en escalatie opgeleverd door heel de geschiedenis heen. Pas toen participatie een dingetje werd, verdeling een vereiste en beperktheid van mandaat een fundament begon er een ontwikkeling van bestendige welvaart en welzijn te komen.
Dat democratie niet perfect is, dat spreekt voor zich. Het is een door mensen geschapen systeem van mensen. Per definitie dus niet perfect.
Dat democratie geen magisch systeem is, dat spreekt ook voor zich. Opnieuw, mensen.
Dat democratie dus onderhoud vereist in de vorm van continue investering van mensen in hun rol in dergelijk bestel spreekt ook voor zich. Het hele concept staat en valt daarmee.
Dat complexiteit is toegenomen, klopt. Dat er meer oneigenlijk gedrag is, klopt ook. Dat eerste is een kwestie van ontwikkeling en consumptieve én electorale keuzes. Door de burger. Dat tweede, is een gevolg van falen van de burger in omgang daarmee. Omgang met die hoeksteen van eigen rol, eigen gedrag.
Ik kan mij heel goed voorstellen dat het onprettig is. Dat het idee van aandeel in aansprakelijkheid gevoelig ligt - zeker aangezien de huidige condities resultaat zijn van termijneffecten over decennia heen. Daar zit een flinke component van keuzes van vorige lichtingen burgers. Dat maakt het absoluut uitermate zuur. Daar zit dan ook nog eens een enorme component van inertie bij, want die vorige lichtingen zijn er ook nu nog.
Dat wil niet zeggen dat democratie slecht is. Het is gewoon het minst slechte wat we ooit geprobeerd hebben, en we hebben inmiddels werkelijk alles geprobeerd. Ten koste van, nu ja, pak er een geschiedenisboek bij.
Het is juist aan de spreekwoordelijk gewone normale mensen om te bepalen wat er gebeurd. Tenslotte zijn zij het die welvaart scheppen. Geen bank doet dat, geen fiscalist, geen notaris, geen advocaat, geen politicus, geen ceo, geen cfo. Reële economie, that's it. De rest is op zijn best herverdeling, op zijn ergst parasitisme.
(Ja, dat zeg ik als liberaal die nou niet echt een "normaal" beroep heeft)
Maar het vereist iets anders dan een consumptief perspectief, waar over de gehele linie sprake van is.
Het vereist continuïteit van vinger aan de pols.
Het vereist bewustzijn van eigen rol.
En dat, is een kwestie van aangeleerd gedrag. Onderwijs, correctie van politiek theater door burger en journalistiek, correcties van politiek gedrag waar er sprake is van perverse, gulzige of oneigenlijke prikkels - ongeacht of dit nu politicus, bestuurder, bankier, burger of organisatie is.
Maar daar wringt de schoen. De tegenwoordig dominante kaders van denken, zo kunstmatig als ze ook zijn, prikkelen niet tot correcties, maar tot geloofsgedrag van gulzige aard. Het is altijd aan de burger, maar de gezochte correcties beginnen met correctie van gedrag daar.
[...]
Wat jaren geleden eens wat over gelezen. Dat landsgrenzen opgeheven zouden moet worden en dat er staten ontstaan met mensen met dezelfde gedachte gang. Iedereen zijn eigen groepje. En ik geloof er niet in dat er dan 550 miljoen staten in het vaste land van Europa zullen ontstaan. Mensen zijn best in staat tot het doen van concessies (anders zouden liefdes relaties ook niet meer kunnen bestaan). Lijkt mij eerlijk gezegd geen dek idee. Al het vermogen en kapitaal bij elkaar en dan kijken wie het meeste vermogen bij een ander binnen dezelfde staat kan jatten

Dat is het idee van het Europa van de regio's. Bestaande structuur. Structureel geblokkeerd vanuit de Raad, grootste aanvoerder van de blokkade? Nederland.
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.