hoevenpe schreef op dinsdag 25 juni 2019 @ 11:21:
[...]
Dus zolang je het niet te gek maakt wordt dat gedoogd omdat je zo onderdeel wordt van het 'systeem'?
Een paar etentjes met je partner op de zaak, een laptop voor privégebruik als bedrijfsmiddel opvoeren, wat extra kilometers declareren, je kind op de loonlijst, het is de moeite van het controleren niet waard. Het is wisselgeld van de overheid voor het MKB, betaal de rest netjes en wij zeuren er niet over. Iedereen weet dat er lijken in de kast zitten en dat houdt de meute rustig, want je wilt toch niet dat we gaan controleren?
Voel me bijna 'gekke henkie' met mijn brave aangifte...

Yup. En zo schuift het telkens wat op. En zo schuift het frame steeds mee. En zo houden velen zich - bewust of onbewust - blind en/of gelovig ... terwijl de status quo focus welvaart concentreert.
En dat is iets anders dan welvaart laten groeien.
Dit ligt gevoelig. Voornamelijk omdat verslaggevende media dominant zijn geworden. Men loopt allemaal achter de feeds aan, neemt die over, plakt er een plaatje bij en gooit er een of twee oneliners bij voor match met publiek voor verkoop.
Het is de moeite waard (al wordt dit in opleidingen niet meer aangeleerd) om te kijken naar de keten van aanwijzing, bron, packaging, feed, medium. Ongeacht oude of nieuwe media, verslaggevende focus zit altijd in die valstrik. Of het nu opinie wil maken of snel verkopen - men neemt een vrij makkelijk te scheppen beeld over.
Deze week een prachtig voorbeeld over CBS data. Vorige week en de week daarvoor veel gedoe over het zichtbaar worden van een aantal pijnlijke correlaties met trendgedrag, deze week snel even via via (ANP natuurlijk) beeld masseren. Het kost weinig moeite om de koppen van gisteren nog eens te bekijken, als het niet zo triest was, dan was het grappig.
Kort gezegd, het is ontzettend laagdrempelig voor mensen om ongeacht "MSM" of "Heilige Nieuwe Opinie" doodeenvoudig uit herhaling gevoel uit beeld over te nemen. Dat maakt het heel erg moeilijk om daar zelfs maar vragen bij te stellen.
En zo geloven mensen dat er sprake is van scheppen van welvaart. Terwijl alle indicatoren daarvoor naar beneden zijn gedoken. Wat we zien is een beeld waar we ons zelf mee voor het lapje houden. Arbeidscreatie? Zeker. Maar, deeltijd. Additioneel en slechts beperkt compenserend voor verlies fulltime. Er vallen zelfs volledige segmenten van deeltijd loondienst buiten beeld vanwege de selectie ZZP. Dat is slechts een enkel klein voorbeeld uit de genomen dataset. Welke burger heeft de tijd om dat uit te zoeken, en welke econoom heeft er geen belang bij om mee te lopen (of is zelfstandig in staat om uit het aangeleerde kader te stappen). Weinigen.
Dus, geloofsgedrag. Zo langzamerhand begint het wel een beetje op gedrag van lemmingen te lijken, aangezien we bankieren op veelal fictieve cijfers vanuit niet-reële economie die geëxtrapoleerd worden naar reële economie en gaat dan in datasets graven voor correlatie. Men zou toch aan het water moeten voelen dat die volgorde fout zit?
Het gaat niet slecht met Nederland. Probleem is wel dat we teren op effecten van concentratie en verschuiving naar interne kapitaalstromen die steeds minder voet hebben in productiviteit en arbeidscreatie, en steeds meer in schuldverklaring. Mensen die het Brexit topic gelezen hebben zouden die verschuiving als een alarmbel moeten zien rinkelen.
Enfin, het is een kwestie van kiezen. Met emotie, ego of verstand. Maar voordat het echt praktisch wordt, zal er eerst richting gegeven moeten worden aan politiek, er is immers geen politiek die willig of in staat is om vaak net als de gewone burger door het eigen geloofsgedrag heen te prikken.
Ik heb er al lang geleden op gewezen, het ergste wat kan gebeuren bij omstandigheden van status quo, frustratie en reële uitdagingen is de opkomst van populisme. Dat is altijd verbonden met de veroorzakers van de kwesties. Nooit met de burger die ergens mee zit, of het bedrijf wat ergens tegenaan kijkt.
SinergyX schreef op dinsdag 25 juni 2019 @ 11:57:
[...]
Het is pas een consequentie als er een boete aan hangt, anders is het gewoon een poging. En je zou gek zijn als je het niet probeert. Zei mijn belastingman een paar jaar geleden, ergste geval bij een 'foute' aangifte is wat terugdraaien of niet terugkrijgen, poging door rood levert een flinke boete op, beide uiteraard mits je gepakt wordt.
Een boete is een dingetje. Maar verkeer is iets anders dan economische activiteit, wat nogal wat meer bepalend is voor je leven, je wensen, je familie en zo meer.
Zet de lijn eens door. Zelfstandige of ondernemer die wat ruimte neemt, geen boete krijgt. Dan twee scenario's:
1. Mensen, we gaan nu ruimte wegnemen want dat is niet goed ook al ziet het zo niet uit. Consequenties? zuur.
2. Beste kerel, dat zit natuurlijk niet snor, maar niet getreurd, als je nu bij X meedoet en bij Y het kruisje zet dan hoef je je geen zorgen te maken. Consequenties? De effecten hebben pas hun prijs ..
Beide scenario's zijn per definitie een glijdende schaal. Allebei staan ze haaks op vereisten van functionaliteit en continuïteit van ons bestel. Wat het enige is wat daadwerkelijk mensen in staat stelt om kansen te zien, te nemen en dingen op te bouwen.
Dit is waar het probleem zit van stimuleren van gulzig of zelfs parasitair gedrag, ongeacht of dit nu bewust gedrag is, normaliserend (bijvoorbeeld HRA), of vereist (zie bijvoorbeeld leenstelsel). Het maakt voor sommigen rentenieren makkelijker, voor anderen het dromen aantrekkelijker, maar je blijft de prijs opduwen en doorschuiven zonder vereist onderhoud & innovatie van datgene waar je mee begon.
[
Voor 17% gewijzigd door
Virtuozzo op 25-06-2019 12:10
]
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.