daar zit de kern.D-e-n schreef op zondag 24 maart 2019 @ 17:34:
[...]
Ik ben Piketty niet vergeten. Volgens mij heb ik hier de afgelopen dagen al een aantal keren op gehint. Ik denk dat de SP Piketty ook niet vergeten is en een paar andere partijen wellicht ook niet. Maar hoe breng je dat goed over het voetlicht? Als iemand in een discussie het woord "kapitaal" laat vallen krijgt hij/zij al de hoon over zich heen van de rechterflank. Politieke realiteit is dat het makkelijker is de migranten de schuld te geven dan een bredere discussie aan te gaan over kapitaal en de verdeling ervan.
dat heeft met verschillende dingen te maken. allereerste de media.
voor een deel gedreven vanuit het marktdenken, uiten media zich op een manier die ervoor zorgt dat ze hun bestaansrecht behouden (lees; voldoende inkomsten genereren). echter is dat niet de taak van de media natuurlijk. de taak van de media is controleren, fourth estate (het is hier al vaker besproken). dat wordt alleen steeds moeilijker door afnemende budgetten, toenemende concurrentie.
het probleem van de media, in het bijzonder parlementaire media en de opiniemakers/experts die daaraan verbonden zijn, is dat de berichtgeving al enkele decennia te eenzijdig is. niet in de zin van links/rechts, dat is veel te beperkt gedacht. wel in de zin van het gebrek aan toelichting. ik zal het zwart-wit stellen zodat het wat duidelijker is; de parlementaire media en bijbehorende opiniemakers/experts zijn een soort spreekbuis (=zwart-wit!) van de gevestigde politiek. dat houdt in dat wanneer je als burger al 30 jaar lang enkel hoort wat politici verkondigen, dan ga je dat geloven. er zit kracht in herhaling, dat kan niet vaak genoeg gezegd worden. er is een reden dat er in dictaturen vaak gebruik wordt gemaakt van propaganda, en is een van eerste dingen die beginnende dictators doen de vrije media de mond snoeren. niet helemaal vergelijkbaar maar toch, om een beeld te schetsen.
dus als we al 30 jaar horen hoe goed marktwerking is voor ons als burger, want dan kunnen we kiezen, dan geloof je dat op een gegeven moment, zeker als er geen toelichting over het waarom bij vermeld wordt, of alternatieven besproken worden. het wordt gepresenteerd als voldongen feiten. er is dus helemaal geen keuze. een keuze tussen zorgverzekeraar a. of b. maakt onderaan de streep natuurlijk niets uit. een keuze voor de ene of andere telecomprovider maakt ook niets uit onderaan de streep (misschien dat het 1 of 2 euro scheelt, of 100mb meer of minder, verwaarloosbaar dus). het is slechts de illusie dat we kunnen kiezen. dat geldt voor veel meer zaken. lastig ook want als mensen ook maar denken dat je ze vrijheden ontneemt gaan de nekharen overeind staan. het is echter meer marketing en kracht van herhaling dan daadwerkelijke vrijheid. het komt bijna neer op manipulatie.
dan helpt het niet mee als er elke paar jaar gekort wordt op die 4e macht (in dit geval de publieke omroep), aangezien de ongelijkheid groeit en de belastingdruk is verschoven van kapitaal naar arbeid, komt er minder aan belastinginkomsten binnen bij overheden dus wordt er op ogenschijnlijk makkelijke zaken gekort.
daarnaast is er veel te veel gekort op onderwijs. onderwijs is de basis van een gezonde en sterke maatschappij, samen met de afwezigheid van extreme ongelijkheid. onderwijs is de uitgelezen plek om de integratie te bevorderen en wederzijds begrip te ontwikkelen. dus naast het financiële aspect zouden we eigenlijk ook serieus na moeten denken over het afschaffen van de vrijheid van onderwijs. onderwijs voor christenen, moslims, montessori, ipad-scholen, en vast nog wel meer varianten, ik zou dat afschaffen, dat schept alleen maar afstand tussen mensen. afschaffen maakt onderlinge saamhorigheid en solidariteit (volgens mij, heb ik niet persoonlijk onderzocht) veel sterker.
de laatste die ik wil noemen is belastingheffing.
jarenlang is burgers beloofd dat rijkdom naar beneden zal sijpelen. als de rijken het goed hebben, hebben de burgers het goed. en dat is onzin gebleken. burgers zien dat rijken onderling winsten verdelen, belasting ontwijken/ontduiken, geen asielzoekerscentra in hun wijken staan, gemakkelijk hun huis/levensstijl kunnen verduurzamen als ze dat zouden willen, tegelijktijd de grootste uitstoters zijn, voordelen krijgen vanuit overheden terwijl burgers enkel lastenverhogingen zien, geen last hebben van arbeidsmigranten. rijken/mulitnationals kunnen vervolging afkopen d.m.v. schikkingen, vaak achter gesloten deuren.
als je dan tegelijkertijd decennialang hoort in media en van politici dat "de economie groeit", het zo goed gaat, bedrijven meer winst maken, dat we tot de gelukkigste mensen ter wereld behoren, dan is dat verwarrend, en draagt dat niet bij aan stabiliteit en saamhorigheid vermoed ik. als ik het me goed herinner van toen ik nog psychologie studeerde, is dat ambivalentie een trigger kan zijn voor schizofrenie.
niet dat dit een echt antwoord is (excuus