dennis_rsb schreef op vrijdag 4 december 2020 @ 21:44:
@
Virtuozzo Ik zie in Baudet of FVD geen fascist/fascistische partij.
Wel heb je volkomen gelijk dat je moet kijken naar wat er gedaan wordt (stemmingen) en handelen. Maar dat geld ook bij bv de VVD. Helaas doet 99% van de NL'ers niet. Waarom kreeg de VVD 33 stemmen na zoveel leugens van Rutte en de VVD. Ook veel proefballonetjes van Dijkhoff en spindocters Toch trappen mensen er in.
Oef. Laat ik dit zeggen, ik kan begrijpen dat je dit oprecht denkt. Bij de aanwezige messaging vanuit het FvD, maar ook vanuit struikelen door verslaggevende media en zelfs journalistiek die te laat - pas nadat mensen hun perceptie al gevormd hadden, en dan nog gebrekkig - licht deden schijnen op het denken van de sponsoren, van Baudet en de pushers van de FvD messaging.
Je hebt absoluut een punt dat bij andere partijen er een gat ligt tussen wat men zegt, wat men doet, en vaak ook tegenwoordig wat de daadwerkelijke effecten van handelen zijn.
Dat is een flink probleem. Vanuit die observatie is het niet vreemd dat mensen elders gaan kijken.
Maar, die reguliere partijen zijn in structuur democratisch, leden en kiezers kunnen er invloed op uitoefenen, en als puntje bij paaltje komt is er ook een groot probleem van het niet controleren van politiek gedrag en politieke marketing door de burger.
Niet persoonlijk bedoeld, maar ter illustratie, jij doet eigenlijk hetzelfde. Je gaat af op wat men in beeld, zogezegd, zegt. Wat Baudet daarachter doet, en wat de mensen achter het FvD denken én wat de focus van hun handelen is, dat wordt niet getoetst.
Net als vele anderen wil je dus iets anders omdat je voelt dat de reguliere politiek niet voor je werkt, maar, en het is hard om dit te zeggen, de kiezer herhaalt dezelfde fout. De kiezer bankiert op nieuw politiek theater. Het is nieuw, maar het blijft theater.
Daarmee is er een pijnlijke consequentie. Zolang de kiezer die fout blijft herhalen zal er ook geen resultaat voor de kiezer komen. Immers, de ruimte voor politiek om het een te zeggen en het ander te doen wordt op die manier in stand gehouden.
Heel cru: de kiezer schiet zich zo zelf in de voeten.
En wat het fascisme en corporatisme van het FvD aan gaat, ik kan je (opnieuw) een hele lijst geven van onderbouwing, contacten, afspraken, sponsoring, praktijken, uitspraken en zo voorts en zo verder - maar ik erken dat als iemand zijn of haar keuze al gemaakt heeft, en als die persoon een volstrekt redelijk signaal geeft van “het reguliere werkt voor mij niet” het voor die persoon extreem moeilijk is om zoiets ook echt te verwerken.
Als we een band aangaan met iets voor en vanuit ons gevoel dan zijn feiten iets wat nauwelijks echt aankomt en kan overtuigen. We zijn daar allemaal kwetsbaar voor, dit is gewoon menselijk.
Maar, het is niet moeilijk meer om zelf de verkenning te doen. Dat is iets wat mensen wel perceptie laat bijstellen. Men zoekt, toetst en zet de resultaten naast het aanwezige beeld.
Bij het FvD, helemaal bij Baudet, levert die verkenning een harde confrontatie op. Men denkt gewoon bruin, men maalt er niet om, men wil geen democratie, ziet geen brood in rechten of voorzieningen voor mensen die niet vermogend zijn - het is wat het is en er ligt een gruwelijk duidelijk spoor van jaar na jaar na jaar.
Je kan de journalistiek induiken voor die verkenning, je kan ook van een afstandje na wat inlezen naar een bijeenkomst gaan. Ik heb beide gedaan. Van puur de herinnering aan zo’n congres wordt ik nu nog steeds misselijk. Ik zou je dat laatste niet aanraden, gelukkig ligt er zoveel analyse van uitspraken, documenten en gedrag dat onderzoeksjournalistiek doorspitten hetzelfde oplevert. Zonder er ziek van te worden.
Enfin, het probleem blijft dan nog steeds hetzelfde, wat dan. Wie dan? Ik denk dat hier een probleem van bewustwording ligt, en een probleem van gebrek aan vertrouwen in participatie.
De kiezer vlucht naar wat nieuw is, maar herhaalt daar dezelfde fout als bij het oude.
Het oude had al de ruimte om te spelen, het nieuwe krijgt het zo ook. En de burger is nergens.
Die burger moet dan toch eens gaan nadenken en met andere burgers babbelen over het laten vallen van die ruimte.
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.