ph4ge schreef op vrijdag 28 februari 2020 @ 11:24:
[...]
Ik volg de verkiezingen op de voet en niemand kan mij vertellen wat nou zo aansprekend is aan Bloomberg, en bij Biden houdt het ook wel op met dat ze hem kennen van Obama en nostalgisch zijn naar een Amerika voor Trump.
ik denk dat er vooral een best wel brede groep democraten wel degelijk een zekere 'angst' heeft voor een zeer links-liberale kandidaat...
Er zijn gewoon heel veel 'moderates' die eerder zeer behoudend zijn...
waarbij het eigenlijk altijd in het amerikaanse systeem zo geweest is dat een 'moderate' ook met steun van progressives tot presidentskandidaat mocht worden, omdat deze meer stemmen kon trekken.
De enige vergelijking die ik daarbij zie is de democratische kandidaat in 1968, nadat Johnsson verrassend zich teruggetrokken had (na enkele verassende verliezen in voorbverkiezingen tegen een progressieve anti-war kandidaat eugene mccarthy) en robert F. Kennedy vermoord werd, en een enorm conflict tussen moderates en progressives zichtbaar werd..
Humphrey wist te winnen als kandidaat van de moderates (die zich deels liet verkiezen door in bepaalde staten zelf niet mee te doen bij voorverkiezingen maar de steun te zoeken van populaire lokale democratische politici, de 'favourite sons' die daar stemmen weg-stolen van de nationaal-brede en populaire protestbewegingskandidaten)
De winst van trump bij de republicans heeft nu dat oude moderate-evenwicht weer een beetje verstoord, net als in 1968... en nu lijkt het daadwerkelijk zo te zijn dat een outsider, een overtuigde en consequente liberale progressieve kandidaat de beste kansen heeft.
Juist de moderates proberen nu hun posituie te beschermen, Bloomberg was zelfs heel duidelijk erin dat dat de reden was dat hij zo laat alsnog instapte, omdat hij vermoedelijk voorzag wat aan het gebeuren was...
Ik denk overigens dat het te laat is en dat hoeveel geld hij ook in de race steekt hij het niet kan redden...
maat misschien is het wel gewoon een belangrijke ontwikkeling dat ook de moderates in de democratische partij de kans krijgen over te stappen... en dat zal en stapsgewijs proces zijn dat zeker niet conflictloos zal gaan.
Wel kan het, als de democratische conventie weer uit de hand gaat lopen zoals in 1968, toen het in Chicago tot massale rellen en vechtpartijen kwam:
Wikipedia: 1968 Democratic National Convention protest activity
weer de partij zelf enorm verzwakken, maar ik heb zelf het idee dat de polarisatie nog lang niet zo erg is als in 1968, toen er een economische crisis was, een oorlog in vietnam en twee toonaangevende politici net vermord waren (Kennedy en Luther King)
Intelligente mensen zoeken in tijden van crisis naar oplossingen, Idioten zoeken dan schuldigen