Virtuozzo schreef op woensdag 9 mei 2018 @ 15:14:
Even tussendoor, de kwestie van de Iran deal. Bij alle mogelijke scenario's zou mensen moeten opvallen dat een klassieke toepassing van cui bono slechts één partij uniform doet bevoordelen: Rusland.
'Cui bono' is geen formule als een stelling van Pythagoras.
Geo-strategisch, gepolitiek, geo-economisch.
Ben benieuwd.
Wat is het centrale punt van strategisch mondiaal belang in de regio? Olie en continuïteit van toevoer daarvan.
Uiteraard.
Wat zijn de effecten op omgang met prijsbepalingen?
Wat bedoel je hiermee?
In elk scenario zit die berekening...
Welke scenario's? Welke berekening?
...en elke keer komt de analyse uit op één centrale uitkomst (tussen de overige)...
Welke overige uitkomsten?
... ruimte voor Rusland om strategisch inkomen te zekeren op basis van export van energie...
Welke energie precies? Je doelt—neem ik maar aan—op het feit dat Rusland de Iraanse olie zou moeten gaan oppompen en opwerken omdat de VS weer handelssancties invoert en Iran
ergens moet aankloppen? Grappig. Bijvoorbeeld China heeft net aangekondigd dat het Iran vertrouwt om de afspraak te honoreren en blijft Iraanse olie afnemen.
... en overname van beheersing daarover bij landen die afhankelijk zijn van strategische continuïteit van import van energie.
Maar op dit moment is het alleen de VS die de zaak frustreert. Welke aannames doe je wat betreft de rest van de ondertekenaars van de overeenkomst?
Deze kwestie is in ruwe essentie de grootst mogelijke versterking voor welke positie en rol dan ook van het Russische regime.
Op basis waarvan doe je deze uitspraak?
Ik heb het nog niet eens over de impact op stelsels van collectieve veiligheid en economische verwevenheid van en binnen het Westen.
Hoe kom je tot deze conclusie?
Er is geen winnaar bij het einde van de deal in het Midden-Oosten. Zelfs Saudi-Arabië niet. Het vergroot zelfs de inherente risico's voor economie en regionale veiligheid voor dat land.
Het is dus nu de vraag hoe de rest van de ondertekenaars van het akkoord reageert. Heb je ook vast 'geanalyseerd'?
Er is geen winnaar bij het einde van de deal in de structuren van het Westen. Zelfs een VS kost het een toename van inherente risico's, zelfs waar er verdient wordt aan instabiliteit verliest men beheersing over variabelen daarvan.
Maar je raaskalt elke keer dat Trump slechts een nar is van structuren van concentratie ter bevordering van controle op de retrograde beheersing van klassieke sociale aspecten door blablabla. Als de nar dit soort gevaarlijke dingen uithaalt, waarom zit 'ie er dan nog steeds?
In dit alles is trouwens wel opvallend dat ook China hier een kleine deuk oploopt. De plannen voor zijderoutes en zekeringen van energiemarkten naar Chinees voorbeeld krijgen een fikse knauw.
Dus hoe heb je 'geanalyseerd' dat China dit over z'n kant laat gaan? (Waar het vooralsnog niet naar uitziet.)
Minder hoogdravend armleuninggefilosofeer & meer concreet worden, ajb!