MazeWing schreef op zaterdag 1 augustus 2020 @ 10:44:
[...]
Het zal meer afstand van de
persoon Trump zijn dan afstand van bepaalde GOP gedachten.
Maar als Trump stug blijf volhouden aan z'n beleid omtrent COVID-19 terwijl iedereen inmiddels ziet dat het niet het juiste beleid is (gambled and lost), dan is het beter om als partij langzaam afstand te doen van de persoon die het uithangbord is voor dat beleid. Allemaal voor de bühne uiteraard, maar Trump wordt (terecht) gezien als DE persoon die het allemaal zo ver heeft laten komen.
Zelfs als blijkt dat andere mensen (op de achtergrond) deze besluiten hebben genomen. Trump wordt gewoon "geslachtofferd" als de tijd daar rijp voor is en het tactisch gezien het beste is voor de GOP.
Als je de ontwikkelingen binnen het amalgaam van Republikeinse netwerken goed gevolgd hebt dan zou het duidelijk moeten zijn dat de factor persoon al vanaf de voorverkiezingen geen factor meer is geweest. Gedrag is voor bepaalde segmenten nog geruime tijd een factor geweest, met het overlijden van McCain en het struikelen van Romney is voornamelijk dankzij de initiatieven van de confessionelen en libertariërs dat ook geen echte factor meer.
Het is een fenomeen wat we uit organisatiekunde kennen, wanneer genoeg van de primaire kring schuld / blootstelling deelt (ongeacht overeenkomstigheid) ontstaat er een zelf versterkend proces van verstoring van de organisatie. Met name de confessionelen spelen opnieuw een enorme rol daarbij, kijk eens naar de initiatieven rondom Dallas, Barton en Garlow als voorbeeld / startpunt. Dergelijke initiatieven richten zich zowel op preselectie van wat men als gewenste personen ziet als op afsnijden van financieringsstromen van ongewenste.
Het loont zich om naar dergelijke initiatieven te kijken omdat het inzichtelijk maakt hoe gedachtegoed niet langer leidend is, in die zin dat de bereidheid om voorbij te gaan aan de algemene organisatorische en zelfs culturele kenmerken - ten faveure van overtuigingen van eigen / selectie kring - allesbepalend geworden is. En financiering is daarbij de grootste hefboom. Maar, zoals altijd, waar sprake is van gulzig gedrag verliest men onvermijdelijk positie van zelfstandigheid. Inmiddels zijn die beheersingspunten vervangen, door Trump gelovigen - zeloten zijn altijd de gevaarlijkste soort. Een voorspelbare overdracht, het opmerkelijke is dat slechts op een aantal marginale punten in de organisatie daar over gestruikeld wordt. Zelfs de confessionele die hun machinaties niet langer zelf aansturen vinden het prima, want ze zien dat ze kunnen krijgen wat ze willen. En zelfs wanneer niet, is het blokkeren van progressieve ontwikkelingen vanuit hun slachtofferperspectief prima lonend.
Trump is niet de persoon die het zover heeft laten komen. Het is meer complex dan dit. Zijn gebrek aan intellectuele en cognitieve intelligentie laat hem consistent struikelen, zijn overlevingsintelligentie is wat hem tot actor maakt. In tegenstelling tot de mensen die hem gepusht hebben, zoals een McConnell die de storm als mooi zag, maar nog veel meer externe actoren zoals Robert Mercer die de storm ontworpen heeft, hebben de Republikeinen dat onderschat. Geruime tijd heeft men gedacht dat Trump door hen te beheersen was, iets wat nog best te begrijpen is gezien de combinatie van domheid en narcisme (zie bijvoorbeeld hoe opinie nieuws hem triggert) maar men heeft onderschat hoe kwetsbaar men zelf was in vorm en aard van eigen organisatie. Waar bijvoorbeeld ooit de Kochs een van de drie grote financieringsstromen beheersten heeft de overlevende Koch nauwelijks nog bereik, meer bepalend, hij is zelf volgend geworden - de poortwachters zijn van Trump, niet langer van hem.
It all boils down to gatekeepers and feeding grounds. Financiering.
De Republikeinen kunnen er voor kiezen om Trump te laten vallen, in theorie. In de praktijk is dat een implosie van alles waar de partij op draait. Meer kritiek, de nieuwe centralisatie van kanalen vernietigd in elk dergelijk scenario het gecombineerde vermogen van slagkracht en bereik voor het netwerk. In de omstandigheden van de VS is dat een totale no-go. Vergeet niet dat politiek een economisch netwerk is op elk niveau van samenleving.
Dat gezegd, maak niet de fout de ontwikkelingen daar te bekijken met een bril van hier. Culturele kenmerken zijn van kritiek belang. Het is geen Europa, geen Nederland. De politieke lijnen zijn gepolariseerd, echter die politiek is al heel lang onzelfstandig. De sociale lijnen zijn in hoge mate ook gepolariseerd, ze delen echter cruciale culturele kenmerken die behoorlijk diep zitten.
Trump kan geslachtofferd worden, maar dan zal óf er sprake moeten zijn van een spreekwoordelijke overname van de poortwachternetwerken, óf de Amerikaanse oligarchie zal hem moeten laten vallen. Dat eerste, daar is best strijd. Dat tweede, daar zijn nul tekenen van. Wat de Republikeinen als organisatie mogen willen is geen factor. Dit is die les van onzelfstandigheid als onvermijdelijk gevolg van introduceren van perverse prikkels in oriëntatie op selectieve belangen.
Enfin, ik leg het maar even op tafel. Stel er is spontaan sprake van magische en optimale omstandigheden voor de Republikeinen om Trump te laten vallen. Wat dan. Wat is het alternatief. Wat is dat het gezicht, het symbool, de lijn. Intern is men enorm gefragmenteerd. Het enige segment wat beschikt over de vereiste cohesie en instrumentatie is het netwerk van confessioneel-corporatisme. Pence de zeloot is het enige kopje. En dat netwerk, duik er eens in, Atwood's rode mantels komen niet in de buurt van het denken daar.
Is dat een argument voor het laten continueren van Trump, nee. Binaire valstrikken zijn precies dat, valstrikken. Maar hier zit een verkenning die met slechts weinig moeite duidelijk kan maken hoe diep de Republikeinen in valstrikken zitten. Men is niet langer zelfstandig, men is niet langer conform bestel, men heeft geen ruimte tot eigen keuzes. Onderschat daarbij niet het culturele fenomeen van buying agenda.
[
Voor 8% gewijzigd door
Virtuozzo op 01-08-2020 11:17
]
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.