Bij deze dan (en dat al in de herfst):
Floppie schreef op maandag 04 juli 2016 @ 22:50:
[...]
Ik neem aan dat je ook wel eens in het Caribisch gebied komt. Naar het westen starten is natuurlijk waanzin om mee te plannen. Dan loop je wel heel vaak tegen je tailwindlimiet aan met die overwegend harde oostenwind.
[...]
Ik ben er met de MD11 een paar keer geweest. We deden SXM-AUA en SXM-BON. Hij was al kritisch met natte baan en een beetje tailwind.
Inmiddels wat meer info los gekregen.
Vertrek wordt inderdaad, zoals ik al zei, in principe in westelijke richting gepland, ondanks de heersende oostelijk wind.
Een airbus heeft een algemene rugwind limiet van 15 knopen, komende van de fabrikant.
Men heeft berekent dat rond de tijd van vertrek (avond) er (over vijf jaar teruggekeken) een kans is van 3% op wind van meer dan 15 knopen uit het oosten. In die gevallen (3%) moet er dus richting het oosten vertrokken worden, ongeacht de hoeveelheid passagiers, want het betreft een harde structurele vliegtuig limiet.
In 97% van de gevallen kan er dus qua windlimieten richting het westen (over het strand) gestart worden. Echter dat kan gevolgen hebben voor de maximaal toegestane payload (passagiers)
Berekeningen laten zien dat er met een (maximale) rugwind van 15 knopen, op een
droge baan en met een volle passagierslading, er ruim voldoende brandstof getankt kan worden voor de vlucht rechtstreeks naar Amsterdam.
Met een
natte baan is het iets anders, er is (weer over vijf jaar terug gekeken) een kans van ongeveer 20% op een natte baan (voor korte tijd).
In dat geval is de maximale rugwind 11 knopen en indien de wind sterker is, zal dat gevolgen hebben voor de payload. Echter ervaring leert dat een natte baan in de heersende condities vrij snel al weer als droog gerekend mag worden door simpelweg even te wachten en een korte vertraging te accepteren.
Dat betekent dus dat van alle vluchten, 97% dus volledig vol rechtstreeks gevlogen worden en vertrekkend richting het westen, al dan niet met een korte vertraging om de baan op te laten drogen.
In de overige 3% is er dus een beperking in het aantal passagiers. Om, indien de boeking dermate hoog is, iedereen toch mee te kunnen nemen, zal er een tankstop gedaan moeten worden op een nabij gelegen eiland, denk aan Pointe-à-Pitre of San Juan (of de passagiersload moet dermate laag zijn dat het alsnog kan).
Dit alles geldt voor een A330-200, een -300 zal meer gelimiteerd zijn, maar wordt ook niet ingezet op deze route tenzij echt niet anders mogelijk.
Het probleem op dit vliegveld is de baanlengte, niet het terrein eromheen (al vraagt dat wel wat aandacht). Een tweemotorig vliegtuig is over het algemeen sneller
runway limited dan een drie/vier motorig vliegtuig, zeker in het geval van een motorstoring, maar het scenario van een tankstop een ander eiland is ook een mogelijkheid bij AF met hun A340.
Ik vind het overigens wel vreemd dat KLM SXM-AMS rechtstreeks in de verkoop doet terwijl de A330 divisie schijnbaar nog moet rekenen of het überhaupt wel kan...
Zijn er nog geen TL-tabellen beschikbaar voor de A330
Hoe lang bovenstaande informatie al bekend was, weet ik niet, maar ik zou het niet raar vinden als een globale kennis ervan aanwezig was en een vlucht zoals deze met redelijke zekerheid gepubliceerd kan worden om daarna alles precies uit te rekenen.
Inmiddels is die informatie er wel (een PDF van 30 pagina's) en blijkt het inderdaad (in bijna alle gevallen) te kunnen. Was het anders uitgevallen, dan is de aanpassing relatief klein.