Advanced sheep-counting strategies
:strip_icc():strip_exif()/u/340757/crop625486147e9ff_cropped.jpg?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/238912/crop64a6afe025bc1.jpg?f=community)
Gisteren voor het eerst een soort van spontane kwart triatlon gedaan, wel op duurtempo en door heuvelachtig gebied (in Zweden dus). Dat maakte het wel iets zwaarder. Een zee vol met kwallen was echter minder optimaal 
Toch een leuke ervaring, smaakt naar meer.
Toch een leuke ervaring, smaakt naar meer.
Dat viel niet tegen gisteren 
. 1:12:28 voor op m'n 1/8 triatlon. De afstanden bij de verschillende onderdelen klopten ook allemaal behoorlijk goed, dus daarmee ook niet gecheat. Zwem Fiets Ren
Had dit jaar twee keer 20 a 30 minuten gezwommen, dus 500meter zwemmen moest ik wel halen. Ik ging uit van zo'n 11 minuutjes. Door de adrenaline, gewoon knop om en zou wel zien waar 't schip strandt, rende ik na 10:10 over de mat zo'n 10 meter buiten het bad.
Fietsen ging ook prima, ben ruim een maand weer aan 't sporten dus was uit gegaan van zo'n 30km/h. Ook hier ging de knop weer om en heb ik uiteindelijk ruim 32 per uur gefietst.
Met betrekking tot 't hardlopen had ik afgelopen maand weer belasting opgebouwd tot zo'n 6km, dus 5km moest goed komen
. Opnieuw gewoon gegaan wel zou wel zien waar 't schip ging stranden. Uiteindelijk zo'n 4:30min/km gelopen.
Bij de wissels niet zo gek gedaan, moest zelfs m'n veters nog strikken, omdat ik daar niet aan had gedacht.
Erg blij mee Over een kleine maand de 1/8 in Holten, daar moest ik een verwachte eindtijd opgeven, dat kon ik eerder nog niet zo goed inschatten en na een overpeinzing toch sub 1:25 opgegeven. Dat ga ik makkelijk halen.
. 1:12:28 voor op m'n 1/8 triatlon. De afstanden bij de verschillende onderdelen klopten ook allemaal behoorlijk goed, dus daarmee ook niet gecheat. Zwem Fiets RenHad dit jaar twee keer 20 a 30 minuten gezwommen, dus 500meter zwemmen moest ik wel halen. Ik ging uit van zo'n 11 minuutjes. Door de adrenaline, gewoon knop om en zou wel zien waar 't schip strandt, rende ik na 10:10 over de mat zo'n 10 meter buiten het bad.
Fietsen ging ook prima, ben ruim een maand weer aan 't sporten dus was uit gegaan van zo'n 30km/h. Ook hier ging de knop weer om en heb ik uiteindelijk ruim 32 per uur gefietst.
Met betrekking tot 't hardlopen had ik afgelopen maand weer belasting opgebouwd tot zo'n 6km, dus 5km moest goed komen
. Opnieuw gewoon gegaan wel zou wel zien waar 't schip ging stranden. Uiteindelijk zo'n 4:30min/km gelopen. Bij de wissels niet zo gek gedaan, moest zelfs m'n veters nog strikken, omdat ik daar niet aan had gedacht.
Erg blij mee Over een kleine maand de 1/8 in Holten, daar moest ik een verwachte eindtijd opgeven, dat kon ik eerder nog niet zo goed inschatten en na een overpeinzing toch sub 1:25 opgegeven. Dat ga ik makkelijk halen.
/u/272757/crop605df0a4da2de_cropped.png?f=community)
Gisteren werd de Triathlon van Utrecht gehouden.
Het was al een paar jaar mijn doel om een OD Triathlon te doen. In 2019 begon ik met borstcrawllessen en ik schreef me in voor de Triathlon van Utrecht 2020. Die werd afgelast en wat mij betreft was dat maar goed ook, want ik was nog lang niet in staat om die 1500 meter borstcrawl zwemmend te voltooien. In 2021 was ik dat nog steeds niet, dus ik was er niet rouwig om dat die triathlon ook werd afgelast.
Begin dit jaar rondde ik mijn vijfde cursus borstcrawl af. Na zo’n 60 lessen zou ik het moeten kunnen, toch? Maar eerlijk gezegd had ik er nog steeds geen vertrouwen in. In het zwembad lukte het me niet om meer dan een paar honderd meter achter elkaar te crawlen.
Een keer zwom ik achter iemand aan die net zo snel was als ik, of eigenlijk moet ik zeggen net zo langzaam. Bij de keerpunten dacht ik steeds: ‘die ander zwemt door, laat ik dat dan ook maar doen’. Voor ik het wist had ik honderden meters afgelegd zonder te stoppen, dat gaf goede moed.
Half mei ging ik in open water zwemmen, met wetsuit aan. De eerste twee keer zwom ik zo’n 1500, met meerdere stops. De derde keer zwom ik 750 meter heen en 750 terug. En op de terugweg kreeg ik het gevoel ‘ik ga dit hele stuk terug aan een stuk door zwemmen’.
Een volgende keer zwom ik 1600 meter met alleen een stop van hooguit 10 seconden. Ondertussen was het water warm genoeg geworden, dus zwom ik 1000 meter zonder wetsuit met alleen wat schoolslag bij het keerpunt. Daarna wilde ik een laatste test doen van 1500 meter, maar die heb ik beperkt tot 600, omdat mijn rechterschouder scheef was komen te staan.
Toch had ik er vertrouwen in gekregen dat ik die 1500 meter zonder wetsuit af zou kunnen leggen, alleen was ik niet zo snel, om precies te zijn, ik was best langzaam.
Nou, dat heb ik geweten!
Bij de start was ik al achteraan gaan staan. Die moeite had ik mijzelf kunnen besparen, want binnen de kortste keren had iedereen mij achter zich gelaten. Alleen de schoolslagzwemmers waren bij mij in de buurt. En zij hadden het voordeel dat ze goed zagen waar ze naartoe moesten. Ik ben ook niet goed in spotten en binnen de korste keren kwam er een kano bij me om me bij te sturen. En toen moest ik nog naar de eerste boei.
Het zwemmen was echt een lijdensweg, maar dat vooral mentaal, niet fysiek. Behalve in de eerste 500, waarin mijn hartslag hoog opliep, had ik het fysiek niet zo zwaar. Mijn hartslag daalde van 154 naar 124 aan het eind, maar het was wel deprimerend om steeds die bezemkano naast me te hebben. En door mijn slechte spotten maakte ik veel te veel meters . Uiteindelijk is een kano schuin voor me gaan varen, die heeft me naar de finish gegidsd. Dank!
Na die emotionele achtbaan was ik een beetje van slag, met als gevolg dat ik in de transfer een eiwitreep at i.p.v. de bedoelde energiereep, en mijn handschoenen vergat aan te trekken.
Maar goed, ik was op weg en het weer was goed. Na anderhalve ronde kwam ik op gang en lukte het me om bijna de snelheid te rijden die ik hoopte. Uiteindelijk reed ik mijn snelste 40 km ooit, dus daar mag ik tevreden over zijn.
En toen kwam het lopen, het enige onderdeel waar ik enigszins goed in ben. In februari liep ik een 10 onder de 40, van tevoren hoopte ik deze onder de 45 te lopen.
Maar iets meer dan een maand geleden was mijn kuitbeen verschoven, wat pijn in de achillespees veroorzaakte. Daar kon ik geen 10 km mee lopen. Vorige week een manueel therapeut bezocht, maar die zag geen probleem, de enkel was mobiel genoeg. Daarna een andere; die heeft wel mijn schouder rechtgezet, maar het rechtzetten van het kuitbeen was volgens mij niet helemaal gelukt.
De eerste kilometer ging prima, in 4:26, maar na anderhalve kilometer kwam de pijn in de achillespees op. Tweede kilometer ging in 4:34 en de pijn werd langzaamaan erger. Dus besloot ik om maar 1 ronde te lopen. Dus direct naar de finish en daar nog een eindsprintje eruit geperst.
Dus ik heb het niet helemaal afgemaakt. Daarom ben ik niet tevreden, maar teleurgesteld ben ik ook niet, want de kans hierop was heel groot.
Het zwemmen ging lanzaam, maar aan de andere kant was het voor het eerst dat ik zo’n afstand zwom. Sterker nog, de afstand van uiteindelijk 1850
meter was al bijna lang genoeg voor een halve triathlon.
Ik heb een jaar om mijn borstcrawl te verbeteren en laten we hopen dat bij een volgende gelegenheid alles in mijn lichaaam op zijn plek staat.
TLDR: eerste (OD) triathlon, zwemmen traag, fietsen aardig, lopen afgebroken wegens blessure
Het was al een paar jaar mijn doel om een OD Triathlon te doen. In 2019 begon ik met borstcrawllessen en ik schreef me in voor de Triathlon van Utrecht 2020. Die werd afgelast en wat mij betreft was dat maar goed ook, want ik was nog lang niet in staat om die 1500 meter borstcrawl zwemmend te voltooien. In 2021 was ik dat nog steeds niet, dus ik was er niet rouwig om dat die triathlon ook werd afgelast.
Begin dit jaar rondde ik mijn vijfde cursus borstcrawl af. Na zo’n 60 lessen zou ik het moeten kunnen, toch? Maar eerlijk gezegd had ik er nog steeds geen vertrouwen in. In het zwembad lukte het me niet om meer dan een paar honderd meter achter elkaar te crawlen.
Een keer zwom ik achter iemand aan die net zo snel was als ik, of eigenlijk moet ik zeggen net zo langzaam. Bij de keerpunten dacht ik steeds: ‘die ander zwemt door, laat ik dat dan ook maar doen’. Voor ik het wist had ik honderden meters afgelegd zonder te stoppen, dat gaf goede moed.
Half mei ging ik in open water zwemmen, met wetsuit aan. De eerste twee keer zwom ik zo’n 1500, met meerdere stops. De derde keer zwom ik 750 meter heen en 750 terug. En op de terugweg kreeg ik het gevoel ‘ik ga dit hele stuk terug aan een stuk door zwemmen’.
Een volgende keer zwom ik 1600 meter met alleen een stop van hooguit 10 seconden. Ondertussen was het water warm genoeg geworden, dus zwom ik 1000 meter zonder wetsuit met alleen wat schoolslag bij het keerpunt. Daarna wilde ik een laatste test doen van 1500 meter, maar die heb ik beperkt tot 600, omdat mijn rechterschouder scheef was komen te staan.
Toch had ik er vertrouwen in gekregen dat ik die 1500 meter zonder wetsuit af zou kunnen leggen, alleen was ik niet zo snel, om precies te zijn, ik was best langzaam.
Nou, dat heb ik geweten!
Bij de start was ik al achteraan gaan staan. Die moeite had ik mijzelf kunnen besparen, want binnen de kortste keren had iedereen mij achter zich gelaten. Alleen de schoolslagzwemmers waren bij mij in de buurt. En zij hadden het voordeel dat ze goed zagen waar ze naartoe moesten. Ik ben ook niet goed in spotten en binnen de korste keren kwam er een kano bij me om me bij te sturen. En toen moest ik nog naar de eerste boei.
Het zwemmen was echt een lijdensweg, maar dat vooral mentaal, niet fysiek. Behalve in de eerste 500, waarin mijn hartslag hoog opliep, had ik het fysiek niet zo zwaar. Mijn hartslag daalde van 154 naar 124 aan het eind, maar het was wel deprimerend om steeds die bezemkano naast me te hebben. En door mijn slechte spotten maakte ik veel te veel meters . Uiteindelijk is een kano schuin voor me gaan varen, die heeft me naar de finish gegidsd. Dank!
Na die emotionele achtbaan was ik een beetje van slag, met als gevolg dat ik in de transfer een eiwitreep at i.p.v. de bedoelde energiereep, en mijn handschoenen vergat aan te trekken.
Maar goed, ik was op weg en het weer was goed. Na anderhalve ronde kwam ik op gang en lukte het me om bijna de snelheid te rijden die ik hoopte. Uiteindelijk reed ik mijn snelste 40 km ooit, dus daar mag ik tevreden over zijn.
En toen kwam het lopen, het enige onderdeel waar ik enigszins goed in ben. In februari liep ik een 10 onder de 40, van tevoren hoopte ik deze onder de 45 te lopen.
Maar iets meer dan een maand geleden was mijn kuitbeen verschoven, wat pijn in de achillespees veroorzaakte. Daar kon ik geen 10 km mee lopen. Vorige week een manueel therapeut bezocht, maar die zag geen probleem, de enkel was mobiel genoeg. Daarna een andere; die heeft wel mijn schouder rechtgezet, maar het rechtzetten van het kuitbeen was volgens mij niet helemaal gelukt.
De eerste kilometer ging prima, in 4:26, maar na anderhalve kilometer kwam de pijn in de achillespees op. Tweede kilometer ging in 4:34 en de pijn werd langzaamaan erger. Dus besloot ik om maar 1 ronde te lopen. Dus direct naar de finish en daar nog een eindsprintje eruit geperst.
Dus ik heb het niet helemaal afgemaakt. Daarom ben ik niet tevreden, maar teleurgesteld ben ik ook niet, want de kans hierop was heel groot.
Het zwemmen ging lanzaam, maar aan de andere kant was het voor het eerst dat ik zo’n afstand zwom. Sterker nog, de afstand van uiteindelijk 1850
meter was al bijna lang genoeg voor een halve triathlon.Ik heb een jaar om mijn borstcrawl te verbeteren en laten we hopen dat bij een volgende gelegenheid alles in mijn lichaaam op zijn plek staat.
TLDR: eerste (OD) triathlon, zwemmen traag, fietsen aardig, lopen afgebroken wegens blessure
:strip_exif()/u/135079/apk_worry-rose_groot.gif?f=community)
Na een kleine 3j out geweest te zijn, heb ik gisteren nog eens deelgenomen aan een triatlon, de CHAMP MAN in Epernay, Frankrijk.
Ik had helemaal geen verwachting qua prestaties, het enige doel was het fiets onderdeel rustig houden, zodat ik hopelijk niet ging crashen tijdens het lopen.
Het fietsonderdeel had ik op voorhand al eens geanalyseerd met BestBikeSplit, die analyse ook goed kunnen aanhouden. Enkel tijdens de 'lange' klimmen kon ik m'n geleverd vermogen niet beperken, anders kwam m'n cadans té laag.
Met een goed gevoel van de fiets kunnen stappen en een mooi constant tempo kunnen aanhouden, telkens m'n tijd genomen om te drinken en wat te eten... De mannen die doorliepen aan de bevoorradingszones haalde ik toch vaak na een half minuutje terug in.
Kunnen finishen met heerlijk gevoel, geen krampen, niet leeg gelopen... Super blij met mijn prestatie. Hoe minder je van een wedstrijd verwacht, hoe beter die verloopt precies :-)
/f/image/iSOMT4d8JUEe15CQX36ovqYZ.png?f=fotoalbum_large)
/f/image/xHQUy1FwIp5DlR4JCm5awlKP.png?f=fotoalbum_large)
Ik had helemaal geen verwachting qua prestaties, het enige doel was het fiets onderdeel rustig houden, zodat ik hopelijk niet ging crashen tijdens het lopen.
Het fietsonderdeel had ik op voorhand al eens geanalyseerd met BestBikeSplit, die analyse ook goed kunnen aanhouden. Enkel tijdens de 'lange' klimmen kon ik m'n geleverd vermogen niet beperken, anders kwam m'n cadans té laag.
Met een goed gevoel van de fiets kunnen stappen en een mooi constant tempo kunnen aanhouden, telkens m'n tijd genomen om te drinken en wat te eten... De mannen die doorliepen aan de bevoorradingszones haalde ik toch vaak na een half minuutje terug in.
Kunnen finishen met heerlijk gevoel, geen krampen, niet leeg gelopen... Super blij met mijn prestatie. Hoe minder je van een wedstrijd verwacht, hoe beter die verloopt precies :-)
:fill(white):strip_exif()/f/image/iSOMT4d8JUEe15CQX36ovqYZ.png?f=user_large)
:fill(white):strip_exif()/f/image/xHQUy1FwIp5DlR4JCm5awlKP.png?f=user_large)
Zo afgelopen weekend veel plezier gehad in Holten, 1/8 afstand. Ik had niet verwacht dat ik zo goed zou zijn na minder dan 3 maanden trainen en het halve jaar ervoor nauwelijks wat te hebben gedaan. 19e van de 245 gefinishte mannen, erg blij mee!
Zwemmen ging prima meer dan 9 en minder dan 10 minuten, wat ik ook verwacht had. Fietsen ging prima, bij een achtste triatlon moet ik het gevoel hebben dat ik te hard ga, maar dat is dan eigenlijk precies goed. Misschien moet dat zelfs nog wel harder, maar daarvoor moet ik wat meer ervaring opdoen op die afstand. Bij het hardlopen ook niets te klagen. Een mooie strijd tot de streep met een goede kennis die ik een halve ronde voor de finish bij haalde.
Uiteindelijk in iets minder dan 1:20 gefinisht. Het fietsparcours was 3km te lang en het hardloopparcours 600meter, helemaal blij met het resultaat. Na afloop nog lekker een paar biertjes gedaan: top dag.
Zwemmen ging prima meer dan 9 en minder dan 10 minuten, wat ik ook verwacht had. Fietsen ging prima, bij een achtste triatlon moet ik het gevoel hebben dat ik te hard ga, maar dat is dan eigenlijk precies goed. Misschien moet dat zelfs nog wel harder, maar daarvoor moet ik wat meer ervaring opdoen op die afstand. Bij het hardlopen ook niets te klagen. Een mooie strijd tot de streep met een goede kennis die ik een halve ronde voor de finish bij haalde.
Uiteindelijk in iets minder dan 1:20 gefinisht. Het fietsparcours was 3km te lang en het hardloopparcours 600meter, helemaal blij met het resultaat
. Na afloop nog lekker een paar biertjes gedaan: top dag.
Dit weekend heb ik voor het eerst een halve triathlon gedaan en het smaakt zeker naar meer! Hoewel het een zelf georganiseerde was (uit de hand gelopen ludiek idee i.c.m. evenement voor een goed doel) had ik er veel plezier in en ga ik in de toekomst zeker nog aan een officiele wedstrijd 
. Qua voorbereiding waren die 3 maandjes ook wat beperkt wellicht.
Zwemmen was voor mij op voorhand al het spannendste omdat ik vroeger vooral leerde niet te verdrinken ipv goed en lang te zwemmen. Al met al niet ontevreden met ongeveer 48 min over 2k. Enkele zwemlessen vooraf bleken nuttig te zijn geweest.
Het fietsen ging mooi steady met iets meer dan 30 gemiddeld en het hardlopen met 5:20 per km viel me ook mee. Dat laatste zag ik dan ook het meeste zitten vanwege mijn ervaringen met (halve) marathons, toch hakte het fietsen er best wel in
Uiteindelijk de finish gehaald in 5:51.46. Ruimte voor verbetering maar ik ben zeker tevreden
. Qua voorbereiding waren die 3 maandjes ook wat beperkt wellicht. Zwemmen was voor mij op voorhand al het spannendste omdat ik vroeger vooral leerde niet te verdrinken ipv goed en lang te zwemmen. Al met al niet ontevreden met ongeveer 48 min over 2k. Enkele zwemlessen vooraf bleken nuttig te zijn geweest.
Het fietsen ging mooi steady met iets meer dan 30 gemiddeld en het hardlopen met 5:20 per km viel me ook mee. Dat laatste zag ik dan ook het meeste zitten vanwege mijn ervaringen met (halve) marathons, toch hakte het fietsen er best wel in
Uiteindelijk de finish gehaald in 5:51.46. Ruimte voor verbetering maar ik ben zeker tevreden
*denkt na over goede signature*
Cool! Gefeliciteerd met je eerste OD-triathlon finish! Ik ben ook bezig met te trainen; qua afstanden v/d onderdelen moet een OD mij wel lukken denk ik zo; ik zwem >1.5km borstcrawl aan 1 stuk, fiets met gemak 100+ km en ren 20+km. Binnenkort maar is een 'koppeltraining' doen om de onderdelen aan elkaar te knopen. Wellicht einde zomer nog een triathlon doen.
/u/106288/crop6412cca0699f7_cropped.png?f=community)
Gaaf PRoeske! Gefeliciteerd! Ook voor mij was het gisteren in Maastricht de eerste triatlon; hiervoor nooit een marathon of triatlon gedaan (ook niet tijdens mijn voorbereidingen). Vorig jaar redelijk spontaan ingeschreven en vervolgens 8 maanden aan de hand van trainerroad getraind.
Zwemmen ging mij goed af; ik heb een verleden als waterpoloër dus hoefde daar ook niet veel op te trainen. Uiteindelijk kwam ik na 1u6 uit het water. Ik vond de Maas echt heerlijk.
Daarna het fietsen. Het parcours was best zwaar met veel bochten. Op ca 100km stopte mijn Garmin fietscomputer ook met werken dus ca 80km geen wattages/hartslag/snelheid kunnen zien. Achteraf heb ik nog redelijk goed op gevoel kunnen reden want ik zat qua normalized power op mijn doel. Uiteindelijk na 6u10 aangekomen in T2. In de transitiezone kreeg ik al wat last van kramp aan de zijkant van mijn voeten.
De marathon was echt killing. Ik begon nog goed met ongeveer mijn doeltempo van 5:50/km. In mijn hoofd begon ik te rekenen en realiseerde ik mij dat een sub12 erin zou zitten. Helaas kreeg ik in het tweede deel van de marathon ontzettend veel krampen waardoor ik nauwelijks meer kon rennen. Geen idee waardoor dat kwam; te weinig lange runs gedaan in mijn voorbereiding waarschijnlijk want tijdens de IM heb ik netjes al mijn voeding kunnen binnenhouden, genoeg gedronken, en zout pillen en magnesium shots genomen. Enfin, het tweede deel zakte ik dan ook ver weg. Uiteindelijk gefinisht in 12 uur en wat seconden. Goede tijd voor een eerste triatlon maar ik heb het gevoel dat er meer in had kunnen zitten.
Zwemmen ging mij goed af; ik heb een verleden als waterpoloër dus hoefde daar ook niet veel op te trainen. Uiteindelijk kwam ik na 1u6 uit het water. Ik vond de Maas echt heerlijk.
Daarna het fietsen. Het parcours was best zwaar met veel bochten. Op ca 100km stopte mijn Garmin fietscomputer ook met werken dus ca 80km geen wattages/hartslag/snelheid kunnen zien. Achteraf heb ik nog redelijk goed op gevoel kunnen reden want ik zat qua normalized power op mijn doel. Uiteindelijk na 6u10 aangekomen in T2. In de transitiezone kreeg ik al wat last van kramp aan de zijkant van mijn voeten.
De marathon was echt killing. Ik begon nog goed met ongeveer mijn doeltempo van 5:50/km. In mijn hoofd begon ik te rekenen en realiseerde ik mij dat een sub12 erin zou zitten. Helaas kreeg ik in het tweede deel van de marathon ontzettend veel krampen waardoor ik nauwelijks meer kon rennen. Geen idee waardoor dat kwam; te weinig lange runs gedaan in mijn voorbereiding waarschijnlijk want tijdens de IM heb ik netjes al mijn voeding kunnen binnenhouden, genoeg gedronken, en zout pillen en magnesium shots genomen. Enfin, het tweede deel zakte ik dan ook ver weg. Uiteindelijk gefinisht in 12 uur en wat seconden. Goede tijd voor een eerste triatlon maar ik heb het gevoel dat er meer in had kunnen zitten.
Congratz! Smaakt naar meer?:
Gaaf PRoeske! Gefeliciteerd! Ook voor mij was het gisteren in Maastricht de eerste triatlon; hiervoor nooit een marathon of triatlon gedaan (ook niet tijdens mijn voorbereidingen). Vorig jaar redelijk spontaan ingeschreven en vervolgens 8 maanden aan de hand van trainerroad getraind.
Zwemmen ging mij goed af; ik heb een verleden als waterpoloër dus hoefde daar ook niet veel op te trainen. Uiteindelijk kwam ik na 1u6 uit het water. Ik vond de Maas echt heerlijk.
Daarna het fietsen. Het parcours was best zwaar met veel bochten. Op ca 100km stopte mijn Garmin fietscomputer ook met werken dus ca 80km geen wattages/hartslag/snelheid kunnen zien. Achteraf heb ik nog redelijk goed op gevoel kunnen reden want ik zat qua normalized power op mijn doel. Uiteindelijk na 6u10 aangekomen in T2. In de transitiezone kreeg ik al wat last van kramp aan de zijkant van mijn voeten.
De marathon was echt killing. Ik begon nog goed met ongeveer mijn doeltempo van 5:50/km. In mijn hoofd begon ik te rekenen en realiseerde ik mij dat een sub12 erin zou zitten. Helaas kreeg ik in het tweede deel van de marathon ontzettend veel krampen waardoor ik nauwelijks meer kon rennen. Geen idee waardoor dat kwam; te weinig lange runs gedaan in mijn voorbereiding waarschijnlijk want tijdens de IM heb ik netjes al mijn voeding kunnen binnenhouden, genoeg gedronken, en zout pillen en magnesium shots genomen. Enfin, het tweede deel zakte ik dan ook ver weg. Uiteindelijk gefinisht in 12 uur en wat seconden. Goede tijd voor een eerste triatlon maar ik heb het gevoel dat er meer in had kunnen zitten.
:strip_icc():strip_exif()/u/10424/crop572f9b32eb908.jpeg?f=community)
Shut up Legs, keep moving...... - https://www.strava.com/athletes/505504 / www.eigenwijzetriathlon.nl
Shut up Legs, keep moving...... - https://www.strava.com/athletes/505504 / www.eigenwijzetriathlon.nl
Door de verhalen van @PRoeske en @twin93 dacht ik dat het opzich wel mee zou vallen. Maar ik lees net een artikel op 3athlon.nl waardoor ik inderdaad wel ga twijfelen.
De kans dat het Zwitserland wordt begint zo aardig toe te nemen.
Dat acclimatiseren is inderdaad wel een goede tip. Er komt genoeg op je af tijdens zo een wedstrijd.
Mocht het Zwitserland worden, dan wil ik er sowieso keer van te voren heen om het fietsparcours beetje te verkennen. Voor het klimmen ben ik niet zo bang, dat zal wat zwaar zijn maar boven kom ik wel. Snelle afdalingen vind ik daarentegen wel spannend, dus keertje van te voren verkennen geeft wel een hoop rust.
Edit: Ik zit even de hotel prijzen voor Thun te bekijken... maar vergeleken daarbij is de wedstrijd spotgoedkoop. €400,- tot €700 per nacht per persoon... oef. Eens kijken of ik iets in de buurt kan vinden, anders gaat deze alsnog afvallen helaas
De kans dat het Zwitserland wordt begint zo aardig toe te nemen.
Dat acclimatiseren is inderdaad wel een goede tip. Er komt genoeg op je af tijdens zo een wedstrijd.
Mocht het Zwitserland worden, dan wil ik er sowieso keer van te voren heen om het fietsparcours beetje te verkennen. Voor het klimmen ben ik niet zo bang, dat zal wat zwaar zijn maar boven kom ik wel. Snelle afdalingen vind ik daarentegen wel spannend, dus keertje van te voren verkennen geeft wel een hoop rust.
Edit: Ik zit even de hotel prijzen voor Thun te bekijken... maar vergeleken daarbij is de wedstrijd spotgoedkoop. €400,- tot €700 per nacht per persoon... oef. Eens kijken of ik iets in de buurt kan vinden, anders gaat deze alsnog afvallen helaas
[ Voor 13% gewijzigd door denyos op 12-08-2022 17:35 ]
Shut up Legs, keep moving...... - https://www.strava.com/athletes/505504 / www.eigenwijzetriathlon.nl
Shut up Legs, keep moving...... - https://www.strava.com/athletes/505504 / www.eigenwijzetriathlon.nl
Shut up Legs, keep moving...... - https://www.strava.com/athletes/505504 / www.eigenwijzetriathlon.nl
Shut up Legs, keep moving...... - https://www.strava.com/athletes/505504 / www.eigenwijzetriathlon.nl
Shut up Legs, keep moving...... - https://www.strava.com/athletes/505504 / www.eigenwijzetriathlon.nl
/u/438856/crop5c826b81df717_cropped.png?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/242941/crop5a0ecbff49196_cropped.jpeg?f=community)
Ik heb toevallig ook meegedaan in Leiderdorp, de 1/3e als voorbereiding op mijn eerste halve op 10 september..
Ging voor mijn gevoel wel redelijk, nergens was ik echt ontevreden over maar wil altijd meer
vond het sowieso jammer dat het een non wetsuit swim was, maarja daar had iedereen last van
1300m zwemmen in 32:45
64km fietsen in 2:01:19
15km lopen in 1:22:34
Totaal net boven de 4 uur
Fietsen was inderdaad wel pittig maar was uiteindelijk blij met m'n gemiddelde van 31,7
Ging voor mijn gevoel wel redelijk, nergens was ik echt ontevreden over maar wil altijd meer
vond het sowieso jammer dat het een non wetsuit swim was, maarja daar had iedereen last van 1300m zwemmen in 32:45
64km fietsen in 2:01:19
15km lopen in 1:22:34
Totaal net boven de 4 uur
Fietsen was inderdaad wel pittig maar was uiteindelijk blij met m'n gemiddelde van 31,7
@Bartjoo71 Je mag dit zelfs een OD noemen in plaats van een Kwart (1500m zwemmen ipv 1000m)
Ik heb afgelopen weekend meegedaan in Anna Paulowna, dat was wel een echte kwart met 1000m zwemmen. Lekker lokaal en echt een leuke wedstrijd. Normaal gesproken altijd op dag 1 al uitverkocht, maar dat wordt voor organisaties blijkbaar steeds moeilijker.
Ook hier non wetsuit, lekker beuken op de fiets door de polder en daarna nog 10 kilometer lopen met een enthousiast publiek langs de kant (dat is in lokale wedstrijden toch altijd net even meer).
00:22:48 - Zwemmen
01:03:03 - Fietsen
00:50:03 - Lopen
-------------------------------
02:19:16 - Totaal
Deden veel snelle jelles mee, dus uiteindelijk 50ste overall geworden en 11e in mijn leeftijd.
Volgend weekend Sprint in de Wormer en daarna richting Almere..
Van het weekend ook nog ingeschreven voor Challenge Mallorca in Oktober.. De 4e keer dat we daar naartoe gaan, zo'n enorm leuke wedstrijd (incl. enorm afzien)
Ik heb afgelopen weekend meegedaan in Anna Paulowna, dat was wel een echte kwart met 1000m zwemmen. Lekker lokaal en echt een leuke wedstrijd. Normaal gesproken altijd op dag 1 al uitverkocht, maar dat wordt voor organisaties blijkbaar steeds moeilijker.
Ook hier non wetsuit, lekker beuken op de fiets door de polder en daarna nog 10 kilometer lopen met een enthousiast publiek langs de kant (dat is in lokale wedstrijden toch altijd net even meer).
00:22:48 - Zwemmen
01:03:03 - Fietsen
00:50:03 - Lopen
-------------------------------
02:19:16 - Totaal
Deden veel snelle jelles mee, dus uiteindelijk 50ste overall geworden en 11e in mijn leeftijd.
Volgend weekend Sprint in de Wormer en daarna richting Almere..
Van het weekend ook nog ingeschreven voor Challenge Mallorca in Oktober.. De 4e keer dat we daar naartoe gaan, zo'n enorm leuke wedstrijd (incl. enorm afzien)
Shut up Legs, keep moving...... - https://www.strava.com/athletes/505504 / www.eigenwijzetriathlon.nl
Die sub 6 is/ was ook mn doel
Wordt nog wel behoorlijk krap want het parcours is aangepast en nu 98km...Ben inderdaad wel iets sneller met zwemmen, fietsen kan ik redelijk volhouden maar het lopen wordt spannend, zal aan de vorm van de dag liggen
:strip_exif()/u/8825/tweakersNEW.gif?f=community)
Thanks, heel nuttig
Ik wil in ieder geval 1 volledige triathlon gaan doen en als voorbereiding nog minimaal 1 kortere afstand. Als de sport mij bevalt dan kan het mijn hoofdsport worden, voor nu zie ik vooral een uitdaging in de training naar een triatlon toe en het evenement zelf.
Dan lijkt het mij goed om een normale racefiets te kopen en deze te voorzien van een de nodige accessoires.
Ik wil in ieder geval 1 volledige triathlon gaan doen en als voorbereiding nog minimaal 1 kortere afstand. Als de sport mij bevalt dan kan het mijn hoofdsport worden, voor nu zie ik vooral een uitdaging in de training naar een triatlon toe en het evenement zelf.
Dan lijkt het mij goed om een normale racefiets te kopen en deze te voorzien van een de nodige accessoires.
Shut up Legs, keep moving...... - https://www.strava.com/athletes/505504 / www.eigenwijzetriathlon.nl
Ja, ik begrijp dat het echt heel ver is. Maar de uitdaging vind ik wel leuk
En die 25 km is op een transportfiets, dus los van die ene keer een paar 100 meter heb ik nog nooit serieus op een racefiets gefietst :,)
En die 25 km is op een transportfiets, dus los van die ene keer een paar 100 meter heb ik nog nooit serieus op een racefiets gefietst :,)
Een alternatief verslagje. Mevrouw Roozzz stond afgelopen weekend aan de start bij de Gelreman. Een vrij kleinschalige (~100 starters) hele triathlon nabij Arnhem. Ik kreeg de schone taak toebedeeld om te supporteren en tijdig de sportvoeding aan te reiken 
Aan het begin van het jaar had ze het plan opgevat om eens een hele te gaan doen. Na toch wel vier achtsten en twee kwarten in de afgelopen jaren is dat uiteraard een logisch vervolg. Een halve zag ze niet als uitdaging (en dus de moeite waard om voor te trainen). Dus een hele werd het. Fast forward een paar maanden.
Zaterdagochtend gaat de wekker veel te vroeg, gooien we de spullen in de auto en rijden naar de start. Daar aangekomen is het al een gezellige drukte en is iedereen druk bezig om de transitiezone in te richten. Na enige vertwijfeling "wat moet ik met al die stickers?", lag iedereen al snel in het water voor de start. Bijgelicht door het opkomende zonnetje ging men na enkele bemoedigende woorden van start met twee rondjes meer.
Het eerste onderdeel was voor mij het eenvoudigst. Hoewel het niet meevalt om zwemmende mensen te herkennen
Eerst maar eens koffie halen en vervolgens op het gemak een rondje rond het meer gewandeld. Na een kleine vijf kwartier kwam ze weer het water uit gelopen. Snel de transitiezone in en vervolgens op het gemak even voeten afdrogen, hapje eten, en sokken en schoenen aandoen. Helm op het hoofd. Fiets pakken en wegwezen.
Vanwege een festival langs het parcours was de route iets veranderd. Het waren nu niet 4 rondes van 45km, maar 3 heen-en-weertjes van 60km. Aan mij de schone taak om na iedere lus weer twee nieuwe bidonnen met sportdrank aan te geven. Tijd zat dus om ook andere deelnemers aan te moedigen en rustig ergens een tweede ontbijt (of een eerste / vroege lunch) te gaan eten. Na de eerste 60km blijkt de vermogensmeter kuren te hebben. Hij zit er qua gevoel en resultaat (snelheid) een aardig stukje naast. Kalibreren in de koele ochtend voor de start en nu racen in de volle zon met >25 graden is kennelijk niet optimaal. Tips welkom voor een volgende keer Ze reed dus puur op gevoel en terugkijkend wat te relaxed. Uiteindelijk was ze net binnen de 6 uur weer terug.
Ze voelde zich nog heel erg fris en had zin in haar beste onderdeel: het lopen. Het plan vooraf was weggaan op iets van 5:30/km en op de helft te kijken of versnellen lukte / nut had. Maar vooral rustig van start. Ze loopt namelijk heel makkelijk heel hard direct na het fietsen. Een rustig half uurtje uitlopen na 150km op de fiets ging eerder al spontaan in sub 4:30/km. Dat is niet heel sustainable voor een marathon.
Daarnaast had ze door een pijntje aan de knie (hallo, te laag zadel) eigenlijk heel weinig loopkilometers gemaakt. Met name het langere duurwerk was beperkt. Maar goed, met 10 jaar loopervaring en wedstrijden ver voorbij de marathon maakten we ons niet heel veel zorgen over dit onderdeel
Het loopparcours zijn rondes van 7km en maakt een soort achtje, met in het midden een verzorgingspost. Het plan was dat ik daar iedere halve ronde een softflask met sportdrank aan zou geven. Dan kon zij die mooi leegdrinken en vervolgens weer omwisselen. Zo gezegd, zo gedaan. Bij de wissel naar het lopen blijkt ze 5e/6e dame te zijn. Tijdens haar eerste ronde krijg ik al het gevoel dat ze nog een hoop mensen in zal gaan halen. Een aanzienlijk deel van de deelnemers loopt namelijk niet bepaald soepel. Deze ultraloper dacht een hoop gezien te hebben, maar hoe sommigen hier rondharkten. Het deed al zeer om ernaar te kijken
Ronde na ronde loopt ze de ene na de andere dame (en heer) voorbij. Twee rondes voor het eind loopt ze derde en realiseer ik me dat ze de winnares van afgelopen editie gewoon gaat inhalen als ze steady blijft doorlopen. Ze maakt namelijk meer dan 5min per ronde goed... In de laatste ronde is het dan zo ver. Bij het binnenkomen van de verzorgingspost zit er nog 10meter tussen. Erop en erover. De voormalige nummer 2 versnelt en probeert aan te haken. Dat was de cue om te versnellen en het gas erop te houden tot de streep.
Gelukkig was mijn route naar de finish wat korter en was ik mooi op tijd om haar de eerste hele te zien finishen met een mooie tweede plaats
Observaties van een niet triatleet:
- Gelreman was een topevenement en verdiend meer deelnemers. Het is strak georganiseerd en ze hebben een heel prettig sfeertje neergezet.
- Long distance triatleten kunnen niet hardlopen. Of ze fietsen veel te hard, of een combinatie van beide. Mevrouw Roozzz deed hier niets bijzonders qua looptempo over een marathon (3:50) en liep de 12e tijd overall. Dat zegt iets, maar vooral de wijze waarop een aanmerkelijk deel van de deelnemers zich rondsleepten. Dat is echt niet gezond en op deze wijze heb je nog dagen/weken last van blessures.
- Het gebrek aan training en loopinhoud is in mijn beleving extra typisch, want het looponderdeel is wel waar je het verschil kan maken. Ter illustratie de snelste vrouwelijke zwemster en fietsster begon met ruim 30 minuten voorsprong aan het lopen, maar verloor vervolgens een uur ten opzichte van de uiteindelijke 1 en 2
- Haar geplande wedstrijdindeling was goed. Steady zwemmen, rustig fietsen en steady lopen. Waarschijnlijk te behoudend geracet, maar daardoor zat het qua energie en beleving wel continu goed.
- Sportvoeding SIS Beta is de bom. Pas na 10 uur onderweg begon het zoete tegen te staan. En dat terwijl je wel 80 gram koolhydraten per bidon binnenkrijgt.
- Dit gaat vast een vervolg krijgen. Ik hoorde al iets over Kopenhagen en Hamburg langskomen... Maar eens kijken wat er nog in het vat zit komend jaar. Deze introductie beviel prima.
- En nee, ik ben voorlopig nog niet van plan om zelf een triathlon te gaan doen. Dat zwemmen is een dingetje
TLDR: eerste hele triathlon, meteen een tweede plaats.
Aan het begin van het jaar had ze het plan opgevat om eens een hele te gaan doen. Na toch wel vier achtsten en twee kwarten in de afgelopen jaren is dat uiteraard een logisch vervolg. Een halve zag ze niet als uitdaging (en dus de moeite waard om voor te trainen). Dus een hele werd het. Fast forward een paar maanden.
Zaterdagochtend gaat de wekker veel te vroeg, gooien we de spullen in de auto en rijden naar de start. Daar aangekomen is het al een gezellige drukte en is iedereen druk bezig om de transitiezone in te richten. Na enige vertwijfeling "wat moet ik met al die stickers?", lag iedereen al snel in het water voor de start. Bijgelicht door het opkomende zonnetje ging men na enkele bemoedigende woorden van start met twee rondjes meer.
Het eerste onderdeel was voor mij het eenvoudigst. Hoewel het niet meevalt om zwemmende mensen te herkennen
Eerst maar eens koffie halen en vervolgens op het gemak een rondje rond het meer gewandeld. Na een kleine vijf kwartier kwam ze weer het water uit gelopen. Snel de transitiezone in en vervolgens op het gemak even voeten afdrogen, hapje eten, en sokken en schoenen aandoen. Helm op het hoofd. Fiets pakken en wegwezen.Vanwege een festival langs het parcours was de route iets veranderd. Het waren nu niet 4 rondes van 45km, maar 3 heen-en-weertjes van 60km. Aan mij de schone taak om na iedere lus weer twee nieuwe bidonnen met sportdrank aan te geven. Tijd zat dus om ook andere deelnemers aan te moedigen en rustig ergens een tweede ontbijt (of een eerste / vroege lunch) te gaan eten. Na de eerste 60km blijkt de vermogensmeter kuren te hebben. Hij zit er qua gevoel en resultaat (snelheid) een aardig stukje naast. Kalibreren in de koele ochtend voor de start en nu racen in de volle zon met >25 graden is kennelijk niet optimaal. Tips welkom voor een volgende keer
Ze reed dus puur op gevoel en terugkijkend wat te relaxed. Uiteindelijk was ze net binnen de 6 uur weer terug. Ze voelde zich nog heel erg fris en had zin in haar beste onderdeel: het lopen. Het plan vooraf was weggaan op iets van 5:30/km en op de helft te kijken of versnellen lukte / nut had. Maar vooral rustig van start. Ze loopt namelijk heel makkelijk heel hard direct na het fietsen. Een rustig half uurtje uitlopen na 150km op de fiets ging eerder al spontaan in sub 4:30/km. Dat is niet heel sustainable voor een marathon.
Daarnaast had ze door een pijntje aan de knie (hallo, te laag zadel) eigenlijk heel weinig loopkilometers gemaakt. Met name het langere duurwerk was beperkt. Maar goed, met 10 jaar loopervaring en wedstrijden ver voorbij de marathon maakten we ons niet heel veel zorgen over dit onderdeel
Het loopparcours zijn rondes van 7km en maakt een soort achtje, met in het midden een verzorgingspost. Het plan was dat ik daar iedere halve ronde een softflask met sportdrank aan zou geven. Dan kon zij die mooi leegdrinken en vervolgens weer omwisselen. Zo gezegd, zo gedaan. Bij de wissel naar het lopen blijkt ze 5e/6e dame te zijn. Tijdens haar eerste ronde krijg ik al het gevoel dat ze nog een hoop mensen in zal gaan halen. Een aanzienlijk deel van de deelnemers loopt namelijk niet bepaald soepel. Deze ultraloper dacht een hoop gezien te hebben, maar hoe sommigen hier rondharkten. Het deed al zeer om ernaar te kijken
Ronde na ronde loopt ze de ene na de andere dame (en heer) voorbij. Twee rondes voor het eind loopt ze derde en realiseer ik me dat ze de winnares van afgelopen editie gewoon gaat inhalen als ze steady blijft doorlopen. Ze maakt namelijk meer dan 5min per ronde goed... In de laatste ronde is het dan zo ver. Bij het binnenkomen van de verzorgingspost zit er nog 10meter tussen. Erop en erover. De voormalige nummer 2 versnelt en probeert aan te haken. Dat was de cue om te versnellen en het gas erop te houden tot de streep.
Gelukkig was mijn route naar de finish wat korter en was ik mooi op tijd om haar de eerste hele te zien finishen met een mooie tweede plaats
Observaties van een niet triatleet:
- Gelreman was een topevenement en verdiend meer deelnemers. Het is strak georganiseerd en ze hebben een heel prettig sfeertje neergezet.
- Long distance triatleten kunnen niet hardlopen. Of ze fietsen veel te hard, of een combinatie van beide. Mevrouw Roozzz deed hier niets bijzonders qua looptempo over een marathon (3:50) en liep de 12e tijd overall. Dat zegt iets, maar vooral de wijze waarop een aanmerkelijk deel van de deelnemers zich rondsleepten. Dat is echt niet gezond en op deze wijze heb je nog dagen/weken last van blessures.
- Het gebrek aan training en loopinhoud is in mijn beleving extra typisch, want het looponderdeel is wel waar je het verschil kan maken. Ter illustratie de snelste vrouwelijke zwemster en fietsster begon met ruim 30 minuten voorsprong aan het lopen, maar verloor vervolgens een uur ten opzichte van de uiteindelijke 1 en 2
- Haar geplande wedstrijdindeling was goed. Steady zwemmen, rustig fietsen en steady lopen. Waarschijnlijk te behoudend geracet, maar daardoor zat het qua energie en beleving wel continu goed.
- Sportvoeding SIS Beta is de bom. Pas na 10 uur onderweg begon het zoete tegen te staan. En dat terwijl je wel 80 gram koolhydraten per bidon binnenkrijgt.
- Dit gaat vast een vervolg krijgen. Ik hoorde al iets over Kopenhagen en Hamburg langskomen... Maar eens kijken wat er nog in het vat zit komend jaar. Deze introductie beviel prima.
- En nee, ik ben voorlopig nog niet van plan om zelf een triathlon te gaan doen. Dat zwemmen is een dingetje
TLDR: eerste hele triathlon, meteen een tweede plaats.
If you can see, look. If you can look, observe
Wat een prachtig mooi resultaat van mevrouw Roozz. Gefeliciteerd. En leuk dat je haar de gehele dag (of pakweg 10-11 uren) kon bijstaan.:
Een alternatief verslagje. Mevrouw Roozzz stond afgelopen weekend aan de start bij de Gelreman. Een vrij kleinschalige (~100 starters) hele triathlon nabij Arnhem. Ik kreeg de schone taak toebedeeld om te supporteren en tijdig de sportvoeding aan te reiken
Gelukkig was mijn route naar de finish wat korter en was ik mooi op tijd om haar de eerste hele te zien finishen met een mooie tweede plaats
Observaties van een niet triatleet:
- Gelreman was een topevenement en verdiend meer deelnemers. Het is strak georganiseerd en ze hebben een heel prettig sfeertje neergezet.
- Long distance triatleten kunnen niet hardlopen. Of ze fietsen veel te hard, of een combinatie van beide. Mevrouw Roozzz deed hier niets bijzonders qua looptempo over een marathon (3:50) en liep de 12e tijd overall. Dat zegt iets, maar vooral de wijze waarop een aanmerkelijk deel van de deelnemers zich rondsleepten. Dat is echt niet gezond en op deze wijze heb je nog dagen/weken last van blessures.
- Het gebrek aan training en loopinhoud is in mijn beleving extra typisch, want het looponderdeel is wel waar je het verschil kan maken. Ter illustratie de snelste vrouwelijke zwemster en fietsster begon met ruim 30 minuten voorsprong aan het lopen, maar verloor vervolgens een uur ten opzichte van de uiteindelijke 1 en 2
- Haar geplande wedstrijdindeling was goed. Steady zwemmen, rustig fietsen en steady lopen. Waarschijnlijk te behoudend geracet, maar daardoor zat het qua energie en beleving wel continu goed.
- Sportvoeding SIS Beta is de bom. Pas na 10 uur onderweg begon het zoete tegen te staan. En dat terwijl je wel 80 gram koolhydraten per bidon binnenkrijgt.
- Dit gaat vast een vervolg krijgen. Ik hoorde al iets over Kopenhagen en Hamburg langskomen... Maar eens kijken wat er nog in het vat zit komend jaar. Deze introductie beviel prima.
- En nee, ik ben voorlopig nog niet van plan om zelf een triathlon te gaan doen. Dat zwemmen is een dingetje
TLDR: eerste hele triathlon, meteen een tweede plaats.
Goede tip van die sportvoeding. Zelf moet ik ook (nog?) niet aan een hele denken. Liep tot voor een paar jaar wel marathons, maar voel niet meer de behoefte hier speciaal voor te trainen. Met het ouder worden (bijna 55) ben ik me ook meer gaan richten op het fietsen. Qua triathlons is een kwart/OD het verste dat ik heb gedaan. OD nog recenteljk. Afgelopen 2 weekenden een 1/8e gedaan, en vind dat persoonlijk wel het leukste om te doen. FF goed knallen en verbeterde ik en passant mijn PR op de 1/8e triathlon, wat op 1:28:50 stond tijdens mijn debuut in 2016. Klokte ik afgelopen zaterdag 1:28:48, maar we hadden geen chip en de tijd op de finishklok werd gerekend en dat was 1:28:09. Die hebben ze overduidelijk wat te laat aan gezet.
Overigens was het fietsen wel een kilometer korter, maar het rennen weer een kleine 300 meter langer, dus dat compenseert dan wel weer (met mijn snelheden).
aka pluim003
Je zit nu in de Flow, dus nu doorpakken en meedoen aan een wedstrijd, dan ga je op zeker de grens van binnen 6 uur halen.. Je kan je volgens mij nog inschrijven voor Almere komend weekend
Maar bovenal goed gedaan en fijn dat je nog even aan me gedacht hebt
Shut up Legs, keep moving...... - https://www.strava.com/athletes/505504 / www.eigenwijzetriathlon.nl
Shut up Legs, keep moving...... - https://www.strava.com/athletes/505504 / www.eigenwijzetriathlon.nl
Shut up Legs, keep moving...... - https://www.strava.com/athletes/505504 / www.eigenwijzetriathlon.nl
Mooi om iedereen zijn ervaringen te lezen!
Ik heb zaterdag ook de halve gedaan in Almere. Stiekeme doel was sub 5uur, maar toen ik zag dat het fietsparcours 96km was, heb ik dat doel maar laten varen...
Weinig gezwommen in de voorbereiding, maar kwam met 34min het water uit. Wel een beetje dizzy, dus we wissel duurde met 7min iets langer dan de bedoeling. Behoorlijk wat waterplanten in dat meer trouwens, ik zat er helemaal onder tegen het einde.
Fietsen ging lekker met 36.3 gemiddeld, gelukkig weinig wind. 1 keer gestopt vanwege een wesp in mijn helm. Laatste gedeelte va het fietsparcours iets rustiger aangedaan omdat ik vaak last heb van kramp met lopen.
De kramp kwam alsnog maar met 2 keer rekken lukte het toch nog om een redelijk tempo te lopen, 1.38.
Tijdens het lopen ging ik er vanuit dat mijn eindtijd ergens rond de 5:10 zou zitten, maar als ik nu eens wat vaker op mijn horloge had gekeken en was gaan rekenen, dan was een sub 5 misschien nog wel mogelijk geweest.
Eindtijd van 5:03:52....
Moet volgend jaar dus nog maar een keer een halve doen om onder de 5uur te eindigen.
Goed georganiseerd, jammer van die 6km extra, kost je toch een minuut of 10
Ik heb zaterdag ook de halve gedaan in Almere. Stiekeme doel was sub 5uur, maar toen ik zag dat het fietsparcours 96km was, heb ik dat doel maar laten varen...
Weinig gezwommen in de voorbereiding, maar kwam met 34min het water uit. Wel een beetje dizzy, dus we wissel duurde met 7min iets langer dan de bedoeling. Behoorlijk wat waterplanten in dat meer trouwens, ik zat er helemaal onder tegen het einde.
Fietsen ging lekker met 36.3 gemiddeld, gelukkig weinig wind. 1 keer gestopt vanwege een wesp in mijn helm. Laatste gedeelte va het fietsparcours iets rustiger aangedaan omdat ik vaak last heb van kramp met lopen.
De kramp kwam alsnog maar met 2 keer rekken lukte het toch nog om een redelijk tempo te lopen, 1.38.
Tijdens het lopen ging ik er vanuit dat mijn eindtijd ergens rond de 5:10 zou zitten, maar als ik nu eens wat vaker op mijn horloge had gekeken en was gaan rekenen, dan was een sub 5 misschien nog wel mogelijk geweest.
Eindtijd van 5:03:52....
Moet volgend jaar dus nog maar een keer een halve doen om onder de 5uur te eindigen.
Goed georganiseerd, jammer van die 6km extra, kost je toch een minuut of 10
Shut up Legs, keep moving...... - https://www.strava.com/athletes/505504 / www.eigenwijzetriathlon.nl
Ik ga volgend jaar ook proberen of ik aan Hoorn mee kan doen. Lijkt mij ook een mooie kans op sub5. Uiteraard afhankelijk van de omstandigheden, want een behoorlijke wind tegen kan ik er niet bij hebben.
Maar wat anders, het uitzoeken van de foto's op marathonphotos is toch niet te doen. En als je wat hebt gevonden is het ook nog eens van slechte kwaliteit.
Thanks! Was een mooie race!
Shut up Legs, keep moving...... - https://www.strava.com/athletes/505504 / www.eigenwijzetriathlon.nl