Ik lees hier vele interessante verhalen over het inbranden van pannen en de ervaringen daarmee.
Soms lijkt het wel alsof men meer bezig is met de pan zelf, dan met koken en bakken.
Heb ooit, 20-30 jaar geleden (!) een serie pannen aangeschaft die het anno 2018 nog steeds prima doen en er vrijwel als nieuw uitzien.
Voor het koekenpan gebeuren gebruik heel af en toe zo'n weggooi tefal ding (vaak verkregen d.m.v. spaarpunten van een supermarkt o.i.d.).
Maar het echte goede bakwerk doe ik al jaren in een hackman gietijzeren pan.

Die dingen zijn echt onverwoestbaar. Heb een kleine uitvoering (die is nog enigszins te tillen), en een grote van 25cm Ø bodemoppervlak. Nooit specifiek ingebrand, maar in de beginjaren gewoon wat meer boter/olie gebruikt. En in de loop der jaren is er een supergoede 'natuurlijke' anti aanbak coating ontstaan.
Of ik er nou Kaiserschmarrn in bak, aardappeltjes pof of een gigantische gevulde omelet; het werkt gewoon altijd goed. Zelfs droogbakken van eigengemaakte tortillas is geen enkel probleem.
En na aflooop met heet water en de afwasborstel ff schoonmaken en goed afdrogen. Nooit in de vaatwasser (past niet eens door de enorme steel) en geen reinigingsmiddelen gebruiken.
Na het afdrogen zet ik 'm nog ff op het vuur, veeg met een keukenpapier met wat olie de pan nog na en veeg alle olie goed weg.
Maar walmende verbrande olie in de keuken? No way.
Als 'gewone' kookpannen heb ik een aantal modellen van SILGA, de Teknika serie:
http://www.silgainox.com/styled-2/page7/
inclusief een groot formaat stoompan.
Aardappels koken, jam koken, pasta koken, dumplings garen. Aardappels direct in die pan stampen voor stamppot. Volledig metalen staafmixer erin en flink heen en weer raggen om een fruitmassa te pureren; het kan allemaal.

Die pannen kunnen in principe in de vaatwasser; maar dat zal nooit goed schoon worden. Je gaat dan op een gegeven moment verkleuringen zien. En er blijven miniscule vuildeeltjes hangen in het oppervlakte materiaal van de pan, waardoor er tijdens het volgende gebruik alleen maar weer meer materiaal blijft kleven.
Het fraaie van deze pannen is het enorm intensieve polijstproces wat ze toepassen en tientallen jaren meegaat.
Zo sprak ik ooit één van de voormalige nederlandse importeurs (La Cucina) en die gaven aan dat de import gestopt was, omdat er zo weinig te verdienen valt aan die pannen... ze gaan namelijk veels te lang mee!
Mijn schoonmaakmethodes
Wanneer je iets hebt laten aanbakken of er zit toch opgedroogd voedsel op de bodem/wanden:
- afwassen met afwasborstel; grove vuil eruit.
- beetje goedkoop vloeibaar schuurmiddel erin, ff heen en weer met vatenkwast, goed naspoelen en afdrogen.
- Klaar.
Wanneer verkleurd (de bekende blauwe vlekken) door b.v. het opkoken van alcohol houdende gerichten, zoals tijdens het afblussen van risotto.
- afwassen met afwasborstel; grove vuil eruit.
- beetje citroenzuur of schoonmaakazijn op de bodem i.c.m. vloeibaar schuurmiddel, ff poetsen, goed naspoelen en afdrogen.
- Klaar en weer als nieuw.
En van Spring Swiss heb ik nog een aloude (deels koperen) sauteuse voor sausjes, chocolade smelten, e.d.
Plus de Hackman:

ook een ideale saus/pudding pan.
Dat materiaal is zeer degelijk. Was ooit suiker aan het caramelliseren en ik lette ff niet op...

Gewoon eruit gebikt en grove schoonmaakmiddelen gebruikt; no problemo.
Tegenwoordig zie ik dat dit soort pannen fors aan de prijs zijn. Maar als je rekent dat ze tientallen jaren meegaan; wat is dan duur?
Om terug te komen op de titel van dit topic "
Koken: De juiste pan kiezen"; ja, dan heb ik het idee dat ik tig jaar geleden de juiste pan(en) heb gekozen.