bram1984 schreef op vrijdag 01 april 2016 @ 13:26:
[...]
Haha ik heb het hetzelfde, maar bij mij draaft het 1 station door: de new age Tomb Raider (waar ook vage bovennatuurlijke shit in zit, ter info) probeert mijn inziens juist veel te veel Uncharted te zijn met die simpele puzzeltjes en het neerschieten van 1000 poppetjes. Vreemd dat je je daar dan niet aan irriteert.
En Uncharted probeert realistisch te zijn? Hmmm, dan heb ik iets anders gespeeld. Uncharted neemt zichzelf juist niet al te serieus met ontzettende over-the-top situaties en luchtige humor met tegelijkertijd hele likeable karakters die emotie tonen. Persoonlijk vind ik dat prettiger dan de nieuwe Lara met haar eindeloze gekreun en gesteun waarbij ze binnen 2 uur van kwetsbaar meisje in een massamoordenares verandert. Vermakelijk? Dat zeker. Maar meer of minder geloofwaardiger dan Uncharted? Neh.
En denk aan je bloeddruk op 1 april.

Maar Tomb Raider was juist altijd van het puzzelen, dat is juist in de ps2 fase teveel doorgeslagen naar actie.
In de eerste 3 delen daar was je voornamelijk aan het puzzelen met voornamelijk dierlijke vijanden..
En daar heb je gelijk, ik heb me inderdaad geïrriteerd aan de vele schietactie in het laatste deel.
Dat hoort niet bij een Tomb Raider(tenzij het dierlijke vijanden zijn uiteraard).
Tomb Raider had altijd al een beetje van het buitenaardse shit, of beter gezegd "artifacten".
Waardoor er opeens vreemde wapens waren of vreemde tegenstanders...
Dat zit ook in de films....
Humor dat had Tomb Raider inderdaad niet, maar dat komt simpelweg omdat er nauwelijks companions in zaten..
Dat gekreun en gesteun dat was ook al in het eerste deel, weet niet of iemand zich herinnert wat voor vreemde geluiden je kreeg als je een handstand deed in Tomb Raider 1..
@Geert1.
Met de reboot game zijn ze inderdaad iets te snel doorgeslagen van Innocent girl, naar badass..
Hoewel Lara Croft in de orginele games gewoon een Badass was, was het beter geweest als dit meer sluip/stealth georiënteerd was en dat ze tegen het einde pas een kill hoefde te maken en daarmee de legende was geboren.
Nu was het inderdaad... Au ik heb een wondje aan mijn buik boehoee naar i'm going to kill al you 500 people....
Iets te snel..
Maar ik heb het al vaker gezegd over Uncharted.
Ik heb altijd het gevoel dat ze op het einde geen inspiratie meer hadden.
Opeens zijn er een soort van Zombies.
Opeens zijn er een soort van Guardians en buitenaardse drankjes.
Opeens is alles een hallucinatie en zijn en weer vreemde wezens.
Elke game was voor mij goed, tot vaak 80% van de game waar die vreemde shit opeens geïntroduceerd werd.
Krijg daar een beetje hetzelfde gevoel bij als een SP van C.O.D..
Dat ze met een checklist zitten of alles er wel in zit
Vijanden die steeds sterker worden..... Check.
Ongelukken waarbij hij het op het nippertje overleeft.... Check.
Oneliners van Sully...... Check.
Sexy momenten van de dames..... Check.
Vreemde wezens die er opeens zijn...... Check..
Edit:
Excuses voor de lange posts vandaag