Verslagje van mijn 4 dagen in Frankrijk, regio rond de Mont Ventoux. Mijn eerste echte klim ervaring
Dag 1: Col de la Madeleine (448 m)
Alblasserdam -->
Villes-sur-Auzon, Provence-Alpes-Côte d'Azur
Om 4 uur 's morgens vanuit het huis van mijn chauffeur en mede zondagsrijder Marcel richting Frankrijk vertrokken voor de rit naar Villes-sur-Auzon waar wij van donderdag tot maandag zouden verblijven tijdens ons Pinksterweekend. Tegen een uur of 2 's middags aangekomen bij ons Airbnb adres. Ondanks dat het even zoeken was vinden we uiteindelijk het huis waar we moeten zijn voor ons verblijf bij een Frans gezin thuis boven hun winkel. Nadat we gesettled zijn gaan we meteen voor onze eerste rit ondanks de stevige wind die er zit. Kort/kort is voldoende maar ondershirt is zeker nodig. Marcel is al vaker in deze omgeving geweest en kent het goed. We rijden naar Flassan door naar Bédoin. Daar is het helemaal verlaten, waarschijnlijk heeft iedereen zijn poging naar de top van de Mont Ventoux vandaag maar laten schieten. Er zit zoveel wind namelijk. We rijden snel door om onze eerste klim te pakken Col de la Madeleine (448 m) en het voelt lekker. De triple icm een 28-11 werkt super. Het middenblad is meer dan zat voorlopig en ik heb nog tandwielen over acther op deze simpele klim. De hogere cadence die ik de laatste maanden heb aangeleerd om te rijden lukt goed om aan de houden. We rijden Malaucéne en gaan nog wat fietswinkeltjes binnen. Prijzen qua fietsspullen zijn eigenlijk duurder en ik vind ook niets dat ik wil hebben. De rit terug naar de thuisbasis gaat wederom via de Col de la Madeleine maar omdat de wind gunstig ligt pakt Marcel zijn kans en gaat ervoor (PR). Ik kan hem niet bij houden. Maar de afdaling kan ik hem voor bij rijden. Het klimmen is leuk maar de afdaling is waar ik goed in ben.
Route
Dag 2: Col d'Ey (718 m) - Col de la Pertie (972 m) - Col de Soubeyrand (994 m) - Col d'Ey (718 m)
Deze dag is de eerste echte test, vooral de Col de Soubeyrand. Die komt aardig in de buurt van wat je kan verwachten op de Mont Ventoux volgens Marcel. Ik ben benieuwd. We vertrekken 's ochtends en parkeren in Buis-les-Baronnies waar we onze rit beginnen voor de eerste Col die we die dag twee keer zullen klimmen (beide kanten). Eerst de wat zwaardere kant van de Col d'Ey, het valt allemaal mee en nog steeds is middenblad meer dan genoeg, zelfs achter heb ik nog over. De afdaling richting het Sainte Jalle is geweldig, al is het wegdek niet al te best en oogt het nogal Belgisch. Toch kan ik aardig de bochten pakken en mijn Fulcrum Quattro's rijden heerlijk. Ik word beter en beter. 55+ haal ik met gemak.
In Sainte Jalle eten we wat meegenomen eten en vullen we de bidons bij. We komen nog een groepje Nederlandse studenten tegen die geologisch onderzoek doen. De stationwagon die ze gebruiken als vervoer heeft zelfs dienst gedaan als vervoermiddel van Zuid-Amerika naar Alaska. We klimmen terug in het zadel en zetten de ritvoort richting Col de la Pertie die ons verder het mooie Drôme gebied inleid, richting de gieren. De klim is goed te doen maar het laatste stuk is zwaar, de wind van de eerdere dag lijkt even terug en maakt de slotklim zwaar met relatief korte 8 tot 10% klim. Ik moet hier toch even voor het binnenblad gaan en helaas schiet de ketting eraf, heb het niet meteen door en denk dat ik veel te licht geschakeld heb. In het luchtledige trappen is toch wel anders blijkt uiteindelijk. Ik moet afstappen wat de voorzetting van de klim deste irritanter maakt. Tanden opelkaar en gaan. De top is in bereik en eindelijk kan ik even uitrusten en eten/drinken. De afdaling maakt de klim dubbel en dwars waard. In Cornillon-sur-l'Oule vullen we de bidons bij en drinken een cola. 33 cl flesjes zijn blijkbaar normaal in Frankrijk, het vult aardig
Dit is het gebied waar veel gieren zijn, we zien er genoeg hoog in de lucht circuleren rond hun nesten. We komen aan bij de zwaarste klim. Col de Soubeyrand. Zeker een zwaardere klim dan die ik ooit gedaan heb en een stuk langer door de combinatie van afstand en percentage. Maar ik hou stug vol en kan met het middenblad en 28 (soms hoger schakelen) goed boven komen in de hitte. Boven is het herstel snel en valt het col bord wel op. Het lijkt beschoten te zijn met een geweer, misschien was iemand toch niet zo blij met de klim

De afdaling is de mooiste tot dus ver. Adembenemende uitzichten, mooie lange stukken die goed te overzien zijn maken het wederom mogelijk om Marcel met gemak in te halen en voorbij te rijden. Een nieuwe snelheid op de afdaling is dan ook zo gehaald met 60+. We maken ons op voor de laatste klim, de Col d'Ey van de andere kant die veel makkelijker is, al zijn de benen nu wel wat moe.
Route
Dag 3: Gorges de la Nesque (688 m)
Vandaag merk ik al snel dat ik wat last heb van mijn darmen en in de ochtend futloos ben. De beklimming van de Mont Ventoux die gepland stond gaat niet door vandaag. We pakken de auto om rond de Mont Ventoux te rijden. Een super mooie rit en een die we eigenlijk op de fiets wilde doen de dag na DE beklimming. Maar dat drukt de prent niet. We beklimmen vanuit Bédoin de Mont Ventoux met de auto, een soort parcour verkenning dan maar. Het is prachtig om te zien hoe mensen fietsen, sommige harken al in het beginnen van het bos en andere houden een mooie cadence aan, ondanks de stijgingspercentage. We zien op de top meteen dan het col bord weg is, vreemd maar gelukkig is er een paaltje dat ook de top markeert met 1911 meter. Al hoor ik verhalen dat het eigenlijk 1912 meter moet zijn (geen idee hoe dat echt zit). We dalen af richting Malaucéne. Een mooiere en niet zo'n druk bezaaide afdaling als die naar Bédoin die vaak genomen wordt door motor, auto en campers. De geur van het remmen ruik je dan helaas ook goed in de bochten als er een voertuig voor je zit.
We rijden door en eindigen voor lunch in het plaatsje Moncontou. Een prachtig stadje dat in de vallei achter de noordkant van de Mont Ventoux ligt. La Poterne (restaurant) bied een prachtig uitzicht op de vallei en mijn lichaam kon wel wat eten gebruiken. Mocht je ooit in deze omgeving zijn dan raad ik dit plaatje zeker aan, en het restaurant ook. We rijden door naar Sault en dalen via Gorges af richting ons verblijf. De darmen zijn stil en we pakken de fiets om het laatste stuk dat we met de auto reden te fietsen (19 kilometer heen en 19 kilometer terug). We hebben wind mee bij de ongeveer 5 % klim naar het uitkijkpunt en dat voelt heerlijk, al net iets te makkelijk met de beklimming van morgen in gedachten. Na wat foto's bij het uitkijk punt dalen we terug af naar Villes-sur-Auzon. Met de wind nu tegen ons gaat het afdalen gepaard met flik trappen.
Route
Dag 4: Mont Ventoux (1912 m)
De echte klim begint deze dag. We staan vroeg op en fietsen via dezelfde route van de eerste dag om bij Bédoin te beginnen aan onze klim. Al word ik na een wc bezoek nog even op mijn arm gestoken door een wesp. Kan er ook nog wel bij

Marcel is al snel vertrokken in het eerste stuk nog voor het bos. Hij wilt zijn tijd van het jaar daarvoor verbeter met zijn nieuwe fiets (1 uur 35 min geloof ik). Ik heb mezelf niet een echt doel gezet maar onder de 2 uur zou ik graag bereiken.
Pas in het bos komen de echte percentages, ook wel het zwaarste stuk van de beklimming via Bédoin. Gelukkig is het weer niet te heet, 20~ graden. Ik kan lastig mijn ritme vinden qua ademhalling, de cadence ligt misschien wat hoog wat ik niet gelijk door heb. Met mijn linkershifter zit ik meteen op het binnenblad. Uiteindelijk moet ik stoppen en trek ik mijn helm van mijn hoofd om deze aan mijn linker deel van mijn stuur te bevestigen. De handschoenen gaan uit....het is een echte strijd met mezelf, fysiek en mentaal. Ik stap weer op en haal al snel de mensen in die mijn voorbij reden tijdens mijn geforceerde pauze van een minuut. Na enkele bochten moet ik weer stoppen en na een minuut ga ik wederom weer verder en haal ik wederom iedereen in die mijn in haalde tijdens de stop. Dit herhaalt zich een paar keer tot ik zie dat ik bijna bij het mentale halverwege punt ben, Chalet Reynard. De parcour verkenning van gisteren heeft geholpen. Ik rij het laatste stuk door om in Chalet Reynard mijn bidons te vullen en de wc te bezoeken. Overigens was het vullen niet nodig, maar als het goed heet is en wind staat dan zou ik dat zeker doen.
Hier begint het kale gedeelde van de berg en als je wind hebt kan dit stuk een stuk lastiger worden zoals ik al aangaf. Wij hebben geluk, vrijwel geen wind en het is bewolkt. Dit maken de laatste 6 kilometers een stuk beter maar nog steeds pittig ondanks de verminderde gradiënt. Ik rij door en haal eigenlijk vrijwel iedereen in die ik tegen kom. Bij de laatste 4 kilometer komt Marcel al terug naar beneden om mijn aan te moedigen. Goed bedoeld maar ik moet mij concentreren en dwing hem tot zwijgen

Ik stap helaas nog twee keer af en ga voor een lagere cadence tot de top. Dit helpt enorm. De toren op de Mont Ventoux komt dichterbij, bewust, half bewust of geheel onbewust pak ik de kaartjes van de fotografen aan en stop ze in mijn zak. Idem rij ik de "rust plaats" van Tommy Simpson voorbij maar kijk ik wel even opzij. De afslag naar de top komt en ik ga staan...ik neem de bocht ruim om de percentages te limiteren en heb schijt aan de auto's die hier tweederangs zijn naar mijn idee. Andere fietsers zijn niet zo slim en snijden bochten af, sommige waarschijnlijk bewust maar andere weten niet beter. Ik zet kracht en pak laatste paar meters, ik duw de auto's aan de kant....deze berg is van mijn....opzouten met je vierwielen! Ik ben er en voel de hand van Marcel op mijn schouder.
Na een halve bidon weg te werken om de banaan en ontbijtkoek door te spoelen ben ik weer aanspreekbaar. Marcel geeft aan dat hij zijn Garmin is vergeten aan te zetten in Bédoin en pas na het bos heeft ingeschakeld. Zonde maar hij had wel zijn stopwatch horloge. 1 uur 25 minuten. Een mooie verbetering. Ik heb met pauzes toch onder de 2 uur kunnen finishen (1:54:53). Ik trek mijn Sportful Hotpack aan en daarover mijn lange en dan mijn korte handschoenen (verplichte kost op een dag zoals dit). Het col bord is nog steeds niet terug overigens, achteraf horen we dat het gestolen blijkt te zijn. Wat een grapjas ben je dan maar het maakt de foto's wel uniek.
De afdaling wordt ingezet maar ik merk op dat mijn fiets niet stabiel wil zijn en mijn stuur lateraal trilt, ligt het misschien aan mij doordat ik wat koud heb en trillende handen heb, te weinig druk zet of is er iets aan de hand met het voorwiel. Ik besluit te stoppen in de bocht en haal mijn quickrelease van mijn voorwiel los, en laat de vork er opnieuw invallen voordat ik de quickrelease weer vastzet. Ik vervolg mijn afdaling en het probleem lijkt weg te zijn. Ik hou me even in totdat ik Marcel zie, die heeft netjes verder op gewacht. We rijden samen verder. Ik heb weer vertrouwen in mijn kunnen en die van mijn fiets. En vooral krijg ik het weer wat warmer, de afdaling wordt leuk en de bochten zijn goed te doen. Uiteindelijk verpulver ik mijn snelheidsrecord met 91,4 km/h

(dat stuk haal ik zelfs de
88ste plek van dat jaar) en de verdere afdaling is geweldig met mooi vloeiende bochten en weinig verkeer.
In Malaucéne eten we een uitgebreide lunch en doen nog wat fietszaakjes aan. Helaas niets gevonden als souvenir behalve een koelkast magneetje van het laatste plaatje op de Mont Ventoux. We doen nog een laatste klim, Col de la Madeleine voor de derde en laatste keer.
Route
Ik ben uiteindelijk erg blij met mijn weekend in Zuid Frankrijk. Een enorme leer ervaring rijker voor zowel mentaal als fysiek beter te klimmen. Ik weet zeker dat er minimaal 10 minuten van mijn tijd af kan.
@Pelle, ik zou (natuurlijk ligt het aan het weer) voor de klassieke klim eerst gaan en dezelfde afdaling als ik, dan vervolgens vanaf Malaucéne weer naar boven gaan om te eindigen met de halverwegen klim vanuit (die plaats ben ik vergeten). Roep maar als je nog meer wil weten. Tijd voor
[
Voor 100% gewijzigd door
Graham op 27-05-2015 13:48
. Reden: border=1 ]