Als die gemiddelde burger bijvoorbeeld bij een Rabobank werkt, dan zal hij of zij er vrij makkelijk best wat van voelen - het is de moeite waard om eens in de voetafdruk van niet enkel deze bank, maar elke Nederlandse systeembank, in een Oekraïne te duiken.Fuujii schreef op zaterdag 12 februari 2022 @ 17:26:
[...]
Hoe tragisch het ook is voor de mensen in Oekraïne: de gemiddelde burger gaat hier weinig van merken denk ik, los van politiek/talkshows. Net als dat mensen hier niet wakker liggen van tientallen miljoenen mensen die verhongeren of al in oorlog verkeren.
Als iemand hier werkzaam is in sectoren van Metaal & Techniek, productie of dienstverlening, dan zijn de rimpeleffecten van conflict in relatie tot grondstoffen, toevoer, productie en zo voorts ook wel van interesse.
Uiteindelijk zit het effectieve effect hem in wat men niet weet terwijl het effect er wel is. Immers, het maakt niet uit welk conflict het is, er zijn altijd directe effecten én rimpeleffecten. Of die nu economisch zijn, of politiek. Stel je bijvoorbeeld voor dat mensen schrikken en wat meer kwetsbaar zijn voor Sterke Man PR in Nederlandse politiek. Dat is iets wat bij conflictescalaties een van de meest voorkomende gevolgen is in omringende landen. Het is in een dergelijk scenario echt niet onvoorstelbaar dat Nederlandse gulzige politieke bestuurscultuur helemaal doorschiet, vervolgens heb je een machtspolitieke verbinding van VVD/CDA/D66 met veel marketing maar visies van "wij gaan Thatcher nadoen" (wat al een draaiboek is, maar dat is iets van een ander topic in AWM). Schiet zoiets door, nu ja, kijk naar Cameron in het VK. Nexit scenario's zijn dan echt niet van de lucht.
Conflicten hebben altijd gevolgen. Direct, en indirect. Menselijke bias wringt zich altijd in bochten om daar maar blind voor te zijn en te blijven. Dat neemt echter niet weg dat de gevolgen er altijd zijn. En hoe meer blind we ons houden, voor zowel oorzaak als conflict als gevolg, des te groter de destabilisatie vanuit rimpeleffecten. En tja, daar zitten kostenplaatjes bij. En schadelast.
Het is hard om het onderscheid in deze te maken tussen conflicten bij verstrengeling en conflicten of verstoringen bij gebruik. We zijn ontzettend verweven op het Europese continent, juist wij zouden ons de harde lessen moeten herinneren van correlaties tussen verwevenheid en conflict.
Verstoringen bij gebruik, zoals de hongersnoden in postkoloniale landen waar wij bijvoorbeeld hun visgronden verkocht hebben aan andere landen, dat is een vergelijking die scheef gaat. Ook in gedragseffecten. Die verwevenheid stelt ons immers bloot aan effecten die er bij verstoringen / conflict van gebruik niet zijn.
En dat heeft gevolgen voor dat fenomeen van afstand. Een hongersnood in Eritrea komt binnen op TV, maar is iets heel anders binnen sociale psychologie dan een lam liggen van een interne productiesector. Zie het als het issue van de aardbeving. Die op afstand heeft minder gedragseffect hier dan de aardbeving dichtbij.
Maar daar wringt dus de schoen: de verwevenheid reduceert die factor afstand tot nihil. Immers, de gevolgen planten zich voort.
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.