Verstandig, en als je het op je eigen fiets doet krijg je daar ook gelijk weer wat feeling mee.
Zelf heb ik 2,5 week geleden in de file een klapper gemaakt tegen een auto die van rijbaan wisselde zonder te spiegelen. Zijn spiegel klapte zo hard op mijn wijsvinger dat deze er af brak en mijn schakelpedaal overleefde de klap ook niet. Motor kon afgesleept worden, maar zelf had ik gelukkig alleen wat blauwe plekken.
Diezelfde avond zat ik nog op de scooter van mijn vriendin en een halve week later reed ik weer rond op de PC800 van mijn stiefvader. Puur om zo weer op te willen en durven stappen.
Ik heb het redelijk een plek kunnen geven, ik zat al bij zijn rechter achterwiel toen hij zonder te kijken en te knipperen naar rechts kwam. Het ging ook niet snel, ik ben ook niet onderuit gegaan.
Omdat ik er zelf alles aan gedaan heb om juist dit te voorkomen heb ik het redelijk van me af kunnen zetten. Alleen de eerste paar keer dat ik langs de plek rijd voelde ik me echt heel naar.
En ik durf nog steeds niet goed tussen een (langzaam) rijdende file door te rijden, maar dat zal hopelijk nog wel slijten.
Wat ik nog wel steeds schofterig vond is dat ik door een automobilist uitgescholden werd toen ik langs de weg stond. Blijkbaar vond hij dat ik die file had veroorzaakt en dat ik mijn lesje even moest leren. En we hebben het hier niet over een 'wappie', maar een wat oudere zakenman in een volvo V70.
Met belangrijkste voor mij was in ieder geval dat ik weer op zou stappen, motorrijden is voor mij meer dan hobby. Ik rijd elke dag woon-werk en ik stap elke dag met een glimlach op, en dat doe ik nog steeds!