Gisteren met een maat van me naar de motorbeurs geweest, per motor natuurlijk. Was wel tof, leuk slenteren, brommers kijken, info inwinnen over toekomstige aankoop.
Heenweg had een spannend tintje.
Hier. (Overgang van A7 -> A8 ri. A'dam)Maat van me reed voor, ik achter. Voor ons reed een nogal mooie Merc SLK. We reden links (waren vrachtwagen aan het inhalen) en opeens ging de SLK een mooie pirouhet maken en heeft zich met een km of 70 de vangrail in geboord. Maat van me wijkt uit, mist de SLK op een metertje na, ik kon niet uitwijken door vrachtwagen maar dankzij een lief engeltje op mn schouder hoefde ik het alleen af te leggen met een wolk aan stukjes bumper, lamp en rubber. Bestuurder van de SLK en ik hadden oog contact op het moment dat hij achterstevoren de vangrail in ging.
God. Damn. Wat. Is. Dat. Eng.
Gelijk de motoren langs de kant stil gezet met het idee dat we een man uit een wrak gingen trekken maar wonder boven wonder reed de SLK nog. Meneer is achter ons stil gaan staan, stapte uit en zijn eerste vraag: "Gaat het goed met jullie?"
De auto vond ie jammer, maar stond in het niet bij het feit dat wij met z'n drieen nog leefden. telefoon nummers uitgewisseld, meneer is naar de ESSO gereden om de ANWB te bellen voor een sleep wagen, wij naar de esso om koffie te scoren.
Waar ik nogal van baalde: Niemand stopte. Zeker 20 koekblikken, een busje en een motor of 10 en niemand stopte. Dat was voordat de SLK zichzelf uberhaupt uit de vangrail had bevrijd.
Daarna genoeg verkeer gezien, niemand stopte.
Ik verwacht geen peleton of halve leger aan stilstaande voertuigen, maar 1tje had toch wel fijn geweest.