Zo, eindelijk even tijd gehad om het een en ander neer te schrijven. Ik wou het al eerder doen, maar kwestie van tijd en een goed moment vinden. En de laatste paar posts die ik hier teruglees zijn te mooi om niet op in te grijpen. Waarschuwing: grote lap tekst.
Verwacht niet dat Cap een flinke looncorrectie gaat uitvoeren, dat doen ze alleen in uitzonderlijke gevallen. Misschien persoonlijk dat je nog wat gedaan kan krijgen, maar dan ook alleen als je met een ander aanbod in je hand staat. Dat laatste heb ik een keer gedaan, en toen werd mijn salaris slechts gelijkgetrokken. Met ook de opmerking erbij dat dit slechts eenmalig was (en een behoorlijk grote geste, hint: dat was het niet). En ik vermoed dat de enige manier waarom ik dat voor mekaar heb gekregen was omdat ik goed met mijn Councilor kon optrekken, dat die ook nog eens mijn Practice Head was en dat ik ook nog behoorlijk wat potentiaal had. Ik weet van een mede collega destijds die samen met mij was begonnen dat ze hem een paar jaar aan het lijntje hebben gehouden, waarna hij na te veel loze & gebroken beloftes weg is gegaan.
De OR heb ik al eerder in dit topic benoemd dat deze een wassen neus is. Lees deze post en daarna mijn eerdere post erover maar terug en je zult begrijpen dat deze niets voorsteld.
Want ik weet niet of je het door hebt @
SmurfLink, maar ook in dit topic laat je de kritiekpunten liggen en ga je alleen in op de wat positievere punten (of de kleine negatieve dingetjes). Dat is echt wel een Capgemini dingetje, case en point de quarterly update die je benoemd en het feit dat men die vraag “toevallig” niet voorbij laat komen. Men is daar behoorlijk goed in om dingen met pappen en nathouden door te trekken in de hoop dat het dan maar weggaat. (en dat gaat samen met het vermelden van uitstekende resultaten waar vervolgens weinig tot geen salarisverhoging tegenover staat)
En wat het punt van die groei betreft en het feit dat men dit niet voor inflatiecompensatie wilt gebruiken, dat heeft een grote reden: Frankrijk en de consequenties van hun opschoning tijdens de laatste crisis (die van 2008 – 2012). Frankrijk bepaald namelijk de budgetten en stelt het geld beschikbaar. Daarnaast willen ze daar zoveel mogelijk geld uit NL trekken om hun eigen budgetten op te schalen. En dat zorgt ervoor dat NL in een spagaat zit.
Daarbij heeft men tijdens de laatste crisis de CEO vervangen door een corporate raider achtig type. Die heeft toen met de botte bijl de boel lopen bezuinigen. En dat heeft zich toen onder zijn leiding voortgezet: secundaire arbeidsvoorwaarden werden meer en meer uitgekleed (en tot eigen sigaar getransformeerd), lonen werden geherindexeerd (kalibratie) en loonsverhogingen werden kleiner en kleiner. En dat heeft de eerste paar jaren vruchten afgeworpen, goede winsten en de mensen bleven nog (uit inertie of omdat het nog crisis was). Maar uiteindelijk is er daar een leegloop geweest van goed, kundig personeel tot het punt dat er een aantal afdelingen in de problemen zaten (en waarschijnlijk nog zitten, grootste issue is vergrijzing, jong personeel blijft niet, kundig/ervaren personeel vertrekt na een paar jaar). Om dat te managen heeft de nieuwe CEO mensen zoals hemzelf aangesteld/gepromoveerd, om maar met lege beloftes en pappen en nathouden mensen te behouden. Dat is lang genoeg gelukt voor meneer om weg te promoveren naar een mooie baan op Capgemini Hoofdkantoor Frankrijk, maar het resultaat is dat de management structuur te veel rot bevat (het is zo’n beetje als zo’n manager die in een productieplant ook kostenbesparingen doorvoert, veel succes heeft en dan promotie maakt, en daarna breken alle machines vanwege achterstallig onderhoud).
Het grootste issue met Capgemini (en met veel van die grote jongens) is dat het prima gaat zolang alle seinen op groen staat. Zie het als een autoweg, met stoplichten (managers) en aftakkingen (carrierepaden). Zolang alle stoplichten op groen staan, dan gaat het prima, geen probleem. Maar er zijn zoveel stoplichten, dat als er ook maar eentje op rood komt te staan, dan heb je een probleem. En het meest makkelijke waarop dat gebeurt is als je een ander pad gaat bewandelen, of op een pad bent waar een stoplicht niets om geeft. En dat doolhof aan paden proberen te ontwarren is als je niet diep genoeg in de organisatie zit bijna onmogelijk (al helemaal als je jong en onervaren bent). Incidenteel is dat ook de reden dat ik destijds behoorlijk wat eigen tijd heb gestoken in Capgemini: meerdere paden uitgekozen zodat ik altijd een plan B en een plan C had.
Want dat is ook de reden @
chunwl dat ik de vragen vroeg met als opmerking “hoe de situatie bij Capgemini nog steeds is”. Want wat je beschrijft is heel herkenbaar en komt veelvuldig voor in de organisatie. De actieve cappers hier zitten het security deel en het infrastucture deel, en dat is wat meer afgeschermd van de rest van Cap (die zitten dus wat meer uit de wind). Anderzijds kan je dit ook anders uitleggen door ze onder het cap management gedrag te schuiven.
Ik onderschrijf het een en ander ook even met wat Glassdoor reviews. Als je denkt: maar het merendeel van die reviews is toch positief? Lees eerst even
deze. En ja, er wordt echt druk uitgeoefend om zo’n positieve review neer te zetten.
Ze nemen namelijk veel Juniors aan, om ervoor te zorgen dat men later (hopelijk) ook nog wat mediors en seniors eraan over houdt. Retentie is namelijk nogal een ding bij Cap (en veroorzaken ze zelf). Bij Juniors gaan ze er vanuit dat je naïef en onervaren genoeg bent dat je je makkelijk laat peoplen: genoeg druk en dan ga je vanzelf het project wel doen. En dat houdt ook gewoon in dat je moet doen wat ze zeggen, tegenspraak wordt niet geduld (zie hiervoor
https://www.glassdoor.nl/...Capgemini-RVW34088584.htm ).
Het hele euvel is namelijk dat geld en inzetbare uren het goed doen in Excel bestandjes, en daarop worden zij ook beoordeeld. Voor vele die net beginnen kan dit op zich werken: als je niet beter weet is elke ervaring er eentje. Maar daarmee heb je dan ook het risico dat je iets totaal anders moet gaan doen (als je niet in de juiste kringen daar rondhangt, dan heb je daar geen invloed op). Wees je getroost, ook mediors & seniors hebben hier mee van doen. Zelf heb ik ook een keer een intake gehad bij een interne manager voor het overnemen van een taak/project die eerst door andere cappers werden uitgevoerd (betrof transitie naar beheer). Op mijn vraag waarom die andere cappers dat niet meer ging doen kwam het antwoord dat de klant niet tevreden was met het eerdere team die de boel gemaakt had: dus ik mocht gaan puinruimen en kop van jut spelen. Ik heb hier toen voor bedankt, om vervolgens mijn manager achter me aan te krijgen van hoe het kon dat ik daar nee tegen heb gezegd. Zo werkt het dus daar.
Peoplen willen ze ook best goed doen door managers door te schuiven en/of het issue door te schuiven naar boven. Veel gehanteerde strategie is om iemand elke 3 jaar een andere manager te geven. Eerste jaar kunnen ze namelijk zeggen dat ze je nog niet goed genoeg kennen en je daarom geen salaris/promotie kunnen geven, tweede jaar zeggen ze dat het dit jaar niet lukt, en in het derde jaar geven ze aan dat ze wat anders gaan doen en begint het riedeltje weer overnieuw. Of men maakt dan promotie omdat ze een afdeling klein hebben weten te houden (en zo kun eigen kpi’s netjes gespekt hebben). Leuk voorbeeld bij de glassdoor reviews is dat degene die er eerst over ging nu wat anders aan het doen is. Je kan haar email bij nog een paar oude reviews zien staan, maar nu doet ze weer wat anders in de organisatie. Zie je trouwens best vaak bij HR (en vooral als er iemand zit die het ook echt goed wilt doen), dan branden ze af en vinden ze elders in de organisatie (of ook vaak buiten de organisatie) hun heil.
Het puntje wat betreft elleboogwerk: dat is redelijk standaard om promotie te maken en dat hoor je heel veel. Van een manager die een idee van een junior verkoopt naar het management als zijnde van hemzelf, tot het succes van anderen gebruiken om zelf maar promotie te maken. Zelf heb ik dat meegemaakt met een junior: deed zijn werk niet goed, liep er de kantjes vanaf, maar op een of andere manier wist hij wel promotie te maken tot een of andere sales positie. Ikzelf vindt dat het
Gervais principe Capgemini heel goed beschrijft.
Wat betreft salaris, dat is inderdaad meestal minder dan marktconform. En men gebruikt alle truukjes om dat beter te doen lijken dan wat het is. En als je eenmaal binnen bent, dan is verhoging altijd moeilijk. Enerzijds omdat zoals ik al eerder aangaf: Frankrijk bepaald de budgetten. En die zien heel veel dingen als te duur (met name bij de lease regeling en overige secundaire voorwaarden, die zijn sinds de vorige crisis hard achteruit gegaan). Maar anderzijds bepalen de managers hoe dat verdeeld wordt. En dan loop je tegen 2 issues aan: de interne kliekjes zorgt goed voor mekaar, en de excel bepaald (computer says no). Dat laatste zag je ook een tijdje terug in dit topic met de opmerking dat er een jaar geweest is dat het hogere management alles al bepaald had (vanuit hun excel sheets). Verdere complicatie is ook dat er nogal eens dingen gebeuren die capgemini liever niet wilt dat die naar buiten gebracht worden, en dat wordt dan afgekocht met een vaststellingsovereenkomst. Ook dat komt uiteindelijk uit de budgetten, en men is redelijk gul want men wilt niet dat die zaken naar buiten komen (heel af en toe glipt er eens eentje er tussendoor: zie
deze uitspraakvan de rechter over hoe Cap destijds en nu nog omgaat met haar mensen, tegenwoordig is men guller en komt het niet in de publiciteit). Zo weet ik dat incidenten vaak stil gehouden worden (danwel benut worden voor carrière voortgang/zekerheid).
En daarmee kom ik ook even terug op het puntje van @
Prx over die uitzending van Zembla met daarin de sneer naar iets recenter. Iets recenter is niet nodig omdat er hier een trend is: we zijn begonnen bij Equihold, vervolgens de verkapte reorganisatie en het slecht omgaan met personeel om dan te eindigen bij de spagettie code. En tussendoor loopt nog de betrokkenheid van Capgemini bij het feiten feuilleton van UWV (Geenstijl – UWV: Kroniek van een faalfabriek). Veel van de zaken blijven onder de pet, maar er is genoeg dat het zo nu en dan overstroomt. En vanuit jouw uithoek in Capgemini heb je daar weinig last van en ook weinig kijk op. Grootste probleem van Cap is de loze beloftes van sales en: “Hebben jullie die mensen? Ja, die hebben we, geen probleem. Krijgen we die mensen ook? Uhm, daar kom ik op terug.” En daar is men inmiddels achter gekomen. Ik heb via via vernomen dat een groot project gewonnen werd door Capgemini onder de voorwaarde dat de team die de aanbesteding won, ook het team werd dat het werk ging uitvoeren (dat is zo'n 3 jaar geleden, dus hierbij je recentere voorbeeld). Toen moest Cap heel plotseling best wat mensen vrij maken voor het project (en zijn een aantal andere projecten/klanten van het ene op het andere moment minder plezierig verrast geworden).
En dat is ook meteen de reden dat cap zoveel detachering heeft bij de (semi-) overheid, of hele grote klanten. De markt is er inmiddels ook achter, en Cap wordt dus wat minder bij kleinere/innovatievere dingen betrokken omdat daar ook echt resultaat neergezet moet worden (zie daarvoor ook heel mooi omschreven:
https://www.glassdoor.nl/...Capgemini-RVW44564424.htm). Dus dan blijven de partijen over waar nog de oude spreuk heerst: “Nobody got ever fired for hiring IBM” (of in dit geval capgemini).
Best wel wat punten die volgen heb ik opgepikt door rond te blijven hangen bij borrels en management lunches (was destijds nog een ding). Wat je dan oppikt is behoorlijk nuttig, zeker omdat men dan nog wel eens de neiging heeft om wat meer toelichting te geven (of wat meer te vertellen dan wat eigenlijk handig is).
De Co-zone is niet voor innovatie, maar voor het opdoen van ervaring van cappers. Zodra die de vereiste ervaring hebben, dan worden ze ingezet. Het innovatie verhaal is leuk voor powerpoints en om leuk te doen in de pers, maar meer ook eigenlijk niet.
Over powerpoints gesproken: men is meer goed in het maken van een mooie, hippe powerpoint dan om wat erin staat ook daadwerkelijk te realiseren. Met name dingen die te maken hebben voor hun eigen mensen: men heeft hele mooie powerpoints en word documenten over bureau’s e.d. voor hun eigen mensen, maar als er gebruik van gemaakt moet worden dan is daar niemand voor. Het bestaat slechts op papier omdat dit nodig is bij aanbestedingen (overheden vereisen nogal eens maatschappelijke betrokkenheid, en dit is de makkelijkste manier om dat te bewijzen).
Opleidingen e.d. (het meeste eigenlijk) is altijd in de avonduren omdat dit Cap zo weinig mogelijk kost. Opleidingen en overige interne codes (bijvoorbeeld tandartsbezoek) mogen zo weinig mogelijk gebruikt worden. Want dat drukt de declarabele uren in Excel. En daarmee kom ik dan ook op het puntje van work-life balance: Ik had gezien wat je had geschreven @
herrieschopper en je hebt gelijk. Work-life balance binnen Cap is namelijk je eigen verantwoordelijkheid. Wat ze er niet bij vertellen is dat als je niet genoeg van je eigen tijd (life) in cap stopt/investeert, dat dat nadelige gevolgen heeft voor je carrière (dit kunnen ze achterhalen in hun Excel). Maar als jij vervolgens eronder door gaat (te veel tijd erin hebt gestoken) met een burnout, dan ben je dat ook zelf schuld. Een prachtige catch-22. Tijdens de periode dat ik wegging was er dermate veel ziekteverzuim vanwege psychische redenen en burn-out dat zelfs het management bezorgd begon te raken. Dit werd natuurlijk gemanaged vanuit het oogpunt dat dit het aantal declarabele uren en daarmee de omzet drukte.
Ik heb zo een keer overhoord dat een groepje een project gedraaid heeft wat zo heftig was dat de ene na de andere er overspannen / met burnout uit vloog. De setting was bijna alsof oorlogsveteranen het hadden over wat ze hadden meegemaakt, maar dan met een hoge dosis pochen erbij (waarvan ik destijds dacht dat het toch niet normaal is).
Ander incident is dat een collega maar niet de cursussen mocht volgen die hij wou volgen ten behoeve van zijn eigen carrière. Daar heeft hij jarenlang geen toestemming voor gekregen. Wat hij wel gekregen heeft is toen hij op de bank kwam en zijn skills niet up to date waren, dat ze hem een loonkorting erdoor gedrukt hebben want hij was nu eenmaal niet zoveel meer waard.
Wat beoordeling op uren betreft: de ARVE is daarin heilig. Zodra je onder een magische grens valt (door interne projecten of ziekte), dan krijg je standaard een slechte beoordeling (systeem doet dit automatisch). Ik weet van een junior dat ze buiten haar schuld langdurig ziek werd, graag meer wou werken, maar dat niet mocht van de bedrijfsarts. Vervolgens kwam haar manager met een slechte beoordeling en geen salarisverhoging aanzetten (wat icm inflatie eigenlijk een loonkorting is), want ze had niet genoeg in cap geïnvesteerd. Van een andere collega weet ik dat ze een keer wegens een botbreuk een half jaar niet heeft kunnen werken. Overige half jaar heeft ze netjes haar uren gedraaid. Maar einde van het jaar was het niet voldoende en kwam haar manager aanzetten met een loonsverlaging (of anders). Beide zijn op zich illegaal (je mag een werknemer geen slechte beoordeling geven omdat hij/zij ziek is), maar daar trekt cap zich niets van aan (of koopt het af zodra het wel een issue wordt).
Begeleiding is trouwens vaak een grap: je counselor is namelijk ook verantwoordelijk voor hun eigen projecten. En als je eenmaal management consultant grade bent (en dat is het merendeel van counselors), dan mag je geen overuren meer schrijven. En als dan de keuze gemaakt moet worden tussen de eigen mensen, of de eigen kpi’s waar de bonus vanaf hangt, dan wordt vaak gekozen voor het laatste ten koste van het eerste (ook vaak onbewust). En ja, ze krijgen wat tijd toegewezen voor hun counselor taken, maar dat is een interne code. En je kan hierboven nalezen wat dat inhoudt (en het heeft ook direct impact op hun kpi’s). En bij sommige afdelingen zijn de counselors ook betrokken bij het verdelen van de salarisverhogingen, mag je raden waar die verhogingen dan naar toe gaan...
Puntje over beloftes: als het niet op papier staat dan is het niets waard. Dit is vooral bij Cap het geval. Ik heb vaak genoeg gehoord over beloftes die gedaan werden, en die dan mysterieus vergeten werden (of vergeten werden om opgeschreven te worden bij councilor wissel). Paar beloftes die ook gewoon gebroken werden. De mensen van engineering (@
YakuzA) moeten nu heel even opletten. Capgemini heeft tijdens de vorige crisis BAS overgenomen (was eerst onderdeel van Gentronic, ging toen over naar KPN, en werd toen gekocht door Capgemini). Bij de overname heeft men de belofte gemaakt dat men de lonen niet ging korten, dat alles gewoon bij het oude zou blijven. Een paar jaar later heeft men die belofte ijskoud naast zich neer geschoven en is de bijl erdoor gegaan. Management werd door die belofte niet tegen gehouden.
En in dat kader heb ik ook meegemaakt dat een collega een auto van een manager heeft overgenomen. Die manager had het een en ander beloofd/toegezegd wat later niet waar bleek te zijn. Maar toen zat die collega al met die auto in haar maag en had ze pech (cap heeft niets voor haar gedaan).
Haar manager zou het gaan bespreken, dat is ook gebeurd, maar daar is niets uitgekomen. En daarmee was de kwestie af gedaan. Dat is trouwens ook wat je vaak ziet: alles is bespreekbaar, maar of er ook echt iets uit het bespreken komt is afhankelijk van of alle stoplichten op groen komen te staan.
Je exit gesprek is herkenbaar @
chunwl, ook ik heb zo’n gesprek gehad. Herkenbaar, jammer, men ging het noteren om erop terug te komen, etc. Het grootste probleem is dat de HR persoon die het doet, er niet lang blijft zitten. En het doel is niet om daadwerkelijk feedback te verkrijgen (kom ik zo nog op terug), maar om damage control te doen (smooth exit). Veel mensen verlaten namelijk Cap teleurgesteld, gefrustreerd en bijzonder ontevreden over wat ze hebben meegemaakt. En dat doet de reputatie (en de sales bij alles wat geen aanbesteding is) van Capgemini geen goed.
Management weet namelijk bijzonder goed wat de problemen zijn. Aantal jaren geleden is er een onderzoek geweest (een oud collega die inmiddels ex cap is, heeft mij de resultaten medegedeeld). Probleem nummer 1 was management, salaris was maar probleem nummer 2. Nummer 3 was iets minders, dus heeft men de eerste 2 genegeerd en nummer 3 met veel fanfare opgepakt. Grootste probleem is ook de rot die zit in het management, en die krijg je er niet meer zo snel uit. Alle managers die er ook echt waren voor hun mensen heb ik zien vertrekken naar andere bedrijven.
Ik ga afsluiten, want het wordt nu wel heel veel tekst. Wat advies om af te sluiten:
Voor de cappers: wees voorzichtig met het uitzoeken binnen Cap of wat ik hier heb geschreven ook de waarheid is. Zorg op zijn minst voor een plan B. En als het nu goed gaat, zorg dat je weet wat je moet/kunt doen als een van je groene stoplichten vervangen wordt door een rood licht.
Voor degenen die net zijn overgenomen in Capgemini Engineering: ga eens met een paar oud bas mensen praten over hoe hun overname geweest is. Merendeel zit bij ADM, en hun grootste contract was UWV. Goede kans dat je ze daar vind en vraag ze dan hoe Cap omgaat met overnames en beloftes die gedaan worden tijdens de overname.
@
perform93 & @
chunwl: Weet dat je zeker niet de enige bent. Hoe hard & unfair het ook mag zijn, accepteer het en move on. Vergeet het echter niet, want hiermee heeft Cap wel een prachtig voorbeeld neergezet van hoe het niet moet. (en mocht je ooit in de positie zijn dat je mensen kan inhuren, dan kunnen de CV's van Capgemini netjes aan de onderkant van de stapel / in de prullenbak)
Voor iedereen die denkt om bij Cap aan de slag te gaan: zoals ik al eerder in dit topic heb aangegeven, zorg dat je een plan hebt voor binnenkomst en vertrek. En weet dat je voorzichtig moet zijn met wat men je beloofd/toezegt.
En weet dat veel wat ik hier schrijf niet onbekend is, genoeg weten dat de keizer geen kleren aan heeft en wat in de wind loopt te bungelen ziet niet bepaald charmant uit. Enige is nu dat dit nu een keertje hardop wordt uitgesproken.