/u/9441/crop658f49c35ef2a.png?f=community)
Het probleem met de christen-democratie is net zoals bijna alle andere traditionele politieke stromingen dat de er weinig relatie heeft de oorspronkelijke ideologie die ontstaan is in het naoorlogse tijdperk. Het CDA heeft onder Lubbers een transformatie ondergaan tot een technocratische partij met neoliberaal beleid.
Daarnaast, veel waar de traditionele christendemocratie haar oorspronkelijke identiteit en connecties aan ontleend was het maatschappelijk middenveld van toen nog sterke christelijke organisaties, zoals kerken, vakbonden, etc die toen nog groot waren. De verzuiling bestond toen ook nog. Het maatschappelijke middenveld had een grote invloed op de politiek, ook vanwege de grote achterban en werkte zo als indirecte controlerende macht. Je kon als politieke partij niet zomaar beleid doorvoeren als dat slecht lag bij de grote achterban.
Echter dat maatschappelijke middenveld is sinds Lubbers erg gekrompen en de traditionele connectie tussen het maatschappelijke middenveld en de politiek werd steeds meer verbroken. Het probleem wat bleef is dat de christen-democratie qua politieke boodschap en campagne nog wel deed alsof dat middenveld nog bestaat in oorspronkelijke vorm. Je zag het o.a. aan Balkenende met z'n oproep tot fatsoen, dat was een holle boodschap omdat de politiek geen middelen meer bezit omdat te bewerkstelligen. Sterker, het CDA begon qua beleid en houding onder Balkenende steeds meer te lijken op de VVD, hierdoor verloren ze uiteindelijk hun identiteit en ook de verkiezingen ten opzichte van de echte VVD.
Het ultieme voorbeeld hiervan was natuurlijk het openen van de deur naar de PVV met als resultaat het roemruchte CDA congres. Waar dit bij het CDA tot nog tot enig verzet leidde, was dit voor de VVD allang geen probleem meer. Er bleef ideologisch daarna weinig meer over van het oorspronkelijke CDA.
Je ziet sindsdien weer de wens tot terugkeer naar oude waarden, de vraag die ook nu weer onbeantwoord bleef tijdens de verkiezingen is hoe het CDA gemeenschapszin en fatsoen wil terugbrengen, in een samenleving die al 50 jaar vol heeft ingezet op het liberalisme en individualisme vraagt dat op een concreet plan. En daarvoor moet we eerst als samenleving terugkijken waar 50 jaar liberalisme en individualisme ons heeft gebracht als samenleving, we hebben er immers zelf voor gekozen.
Daarnaast, veel waar de traditionele christendemocratie haar oorspronkelijke identiteit en connecties aan ontleend was het maatschappelijk middenveld van toen nog sterke christelijke organisaties, zoals kerken, vakbonden, etc die toen nog groot waren. De verzuiling bestond toen ook nog. Het maatschappelijke middenveld had een grote invloed op de politiek, ook vanwege de grote achterban en werkte zo als indirecte controlerende macht. Je kon als politieke partij niet zomaar beleid doorvoeren als dat slecht lag bij de grote achterban.
Echter dat maatschappelijke middenveld is sinds Lubbers erg gekrompen en de traditionele connectie tussen het maatschappelijke middenveld en de politiek werd steeds meer verbroken. Het probleem wat bleef is dat de christen-democratie qua politieke boodschap en campagne nog wel deed alsof dat middenveld nog bestaat in oorspronkelijke vorm. Je zag het o.a. aan Balkenende met z'n oproep tot fatsoen, dat was een holle boodschap omdat de politiek geen middelen meer bezit omdat te bewerkstelligen. Sterker, het CDA begon qua beleid en houding onder Balkenende steeds meer te lijken op de VVD, hierdoor verloren ze uiteindelijk hun identiteit en ook de verkiezingen ten opzichte van de echte VVD.
Het ultieme voorbeeld hiervan was natuurlijk het openen van de deur naar de PVV met als resultaat het roemruchte CDA congres. Waar dit bij het CDA tot nog tot enig verzet leidde, was dit voor de VVD allang geen probleem meer. Er bleef ideologisch daarna weinig meer over van het oorspronkelijke CDA.
Je ziet sindsdien weer de wens tot terugkeer naar oude waarden, de vraag die ook nu weer onbeantwoord bleef tijdens de verkiezingen is hoe het CDA gemeenschapszin en fatsoen wil terugbrengen, in een samenleving die al 50 jaar vol heeft ingezet op het liberalisme en individualisme vraagt dat op een concreet plan. En daarvoor moet we eerst als samenleving terugkijken waar 50 jaar liberalisme en individualisme ons heeft gebracht als samenleving, we hebben er immers zelf voor gekozen.
"When I am weaker than you I ask you for freedom because that is according to your principles; when I am stronger than you I take away your freedom because that is according to my principles"- Frank Herbert
:strip_icc():strip_exif()/u/734655/crop6390c3acd41c6_cropped.jpg?f=community)
/u/256438/crop5dbb270939de4.png?f=community)
