CornermanNL schreef op dinsdag 22 april 2025 @ 10:52:
Het boek Nederland een land met verre uithoeken geeft een goed beeld van de ontwikkeling van delen van het land en het achterblijven van delen van het land.
Er ontbreekt een grote visie en uitvoering voor Nederland, die koeien hoef je niet meer te fokken. Dat wil niet zeggen dat koeien niet meer nodig zijn , denk aan melk in Afrika. Dus richt je op kennis export en ga als boeren daarnaast andere dingen telen en richt je als natie op onderzoek en richt een infrastructuur op die dat faciliteert en ondersteund. Laten we eens doen waar we goed in waren.
Vervoer idem, nuts het en zorg voor een goed en snel alternatief zie Singapore en zo maakt het steeds minder uit waar je woont.
Richt je op verzwaring van de brede infrastructuur van energie, tot fundamenteel onderzoek tot aan het verbeteren van collectieve verzekeringen. En alles wat er tussen zit. Ga je gedragen als het land dat de delta werken heeft voortgebracht. Een land dat zich weer bewust is dat je niets alleen kan doen.
We kunnen zoveel meer als we ons niet als bekrompen boekhouders zouden gedragen, nog even los van het politieke klimaat dat drastisch om moet. Doen we niets of zeuren we over regio verschillen dan komen we nergens. Er moet een visie voor het hele land komen en graag met uitvoeren beginnen.
Maar die discussie, die uitdaging, is integraal onderdeel van een post mortem wat we op niveau van nationale politiek rigoureus weigeren - en veel van dat post mortem raakt direct aan de lijnen en ordeningsmodellen die we vanuit de VS geïmporteerd en genormaliseerd hebben. Het is een probleem wat niet zonder gedragseffecten is, ingesleten gedragseffecten waarbij er nog nauwelijks bewustzijn is van de knelpunten maar reflexief (rigiditeit) pogingen tot wakker schudden geblokkeerd worden.
Heel bot gezegd, maar Nederland zit met exact hetzelfde probleem als een VS en VK (op meerdere manieren, maar deze in het bijzonder) in relatie tot interne ordening en huishouding. In tegenstelling tot het VK en het VS is dit minder een product van het steeds minder kunnen voeden met externe energie, meer een product van het steeds minder breed oriënteren ten aanzien van handel (als handelsland nota bene).
Eenvoudig gezegd: Nederland staat enorm scheef in zijn oriëntatie op voetafdruk en focus van handel. Engelstalig, Angelsaksisch, VK, VS, gelieerd. Continentale handel heeft geen prioriteit meer in verhouding, ook steeds minder impetus, en handel buiten Angelsaksische oriëntatie is vrij beperkt geworden tot specifieke sectoren / ondernemingen.
Daar zit een factor van zowel krimp als destabilisatie bij die interessante effecten heeft. Wat doe je wanneer je basale ordening systemisch gestoeld is op hoekstenen van wat in essentie heel veel intrinsieke overeenkomsten heeft met gedragskaders van kolonisatie?
De VS zitten nu al twintig jaar in die trend, kunnen steeds minder toegang vinden tot grondstoffenreservoirs, om een voorbeeld van tegenwoordige context te benoemen. Los van de gedragseffecten (verschuiving electoraal -> selectoraal + stimuli cyclus oligarchie) is de VS roofbouw gaan plegen op de grote interne kapitaalstromen.
Het VK heeft vergelijkbare trends. De Detox van zowel imperialisme als kolonialisme is pas echt in gaan dalen bij het bereiken van het einde van afbetalen van de oorlogen die deze trend geconsolideerd hebben. Met als resultaat een vergelijkbare dynamiek van interne roofbouw. Hun term van wingewesten was onder nota bene Thatcher nog een fout woord, maar onder de Tories van Brexit een buzzword.
Het Nederlandse zit minder met detox van het extern toegang hebben, minder ook met detox van kolonialisme (al zit het er wel nog steeds, het is meer een systemisch issue van ordeningsmodellen), maar ook daar ligt overeenkomstig patroon.
Wanneer je buitenshuis steeds minder bestendig kunt / doet voeden, dan ga je thuis eten.
Een van de oorzaken van het partijpolitieke beleid van zowel rechts als conservatief ten aanzien van het uitspelen van niveaus van overheden en het versterken van situationele en onderlinge stressors heeft zijn voeten in nogal bijzondere lobby van met name de oude grote bastions van voormalige Big Multinationals en de Nederlandse olifanten van weleer. In oorsprong sectorale lobbies maar ja, gedragseffecten versterken onderling en verder. Zeker wanneer je de structuren van ordening als stressors gaat behandelen.
Het is iets waar de afgelopen vijftien jaar zowel een SER als SCP gepoogd hebben om signaal bij te geven, maar het is helaas gewoon geen onderwerp kunnen worden. Er is inderdaad geen visie, verzuchting wel, maar geen visie - en het verschil ontgaat de dominante nationale politiek. Maar wat er wel is, dat is een blik die naar binnen gericht is en dan is dat probleem van geen visie meer problematisch nog. Immers, als je geen strategische doelen stelt, als je geen visie bij investering- en ontwikkelingsmodel hebt, dan krijgt je altijd een proces wat behoorlijk neerkomt op het bankieren op interne kapitaalstromen en het redigeren daarvan.
Onder de streep is dat, misschien ietwat bot gesteld, "terug naar de goede oude tijd van wingewesten".
Nu ja, los van het vraagstuk van parallelle ontwikkelingen zoals polarisatie, machtspolitiek, hefbomen, districtenstelsel en de aanwezige transitie naar anocratie, hoe slim is zo'n trend, aangezien we in de Angelsaksische landen in real-time kunnen observeren én meten hoe destructief dat is.
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.