Helixes schreef op zaterdag 7 december 2024 @ 10:47:
[...]
En Donald Trump.
Ik ben oprecht nieuwsgierig naar hoe dit zich gaat ontwikkelen. Wilders is naar alle maatstaven de vertegenwoordiger van Trump in Nederland. Hij is zelfs naar Florida afgereisd om de Pontifex Maximus de ring te kussen.
Dat het over een maand gaat schuiven in de VS behoeft geen betoog. Dat zal hier onmogelijk onopgemerkt blijven. Trump is al niet bijster populair hier, en de Aartsbisschop van het Trumpisme in Nederland heeft hier een keuze te maken. Wilders kan op het gaspedaal en beloven dat hij hetgeen in de VS gebeurd ook in Nederland kan. Of, hij kan die keutel intrekken. Voorlopig bereidt Wilders zich voor op het eerste.
Dat kan twee kanten uit. Ofwel de religieuze inborst (@
Virtuozzo) van de PVV-beweging slaat door naar radicaal cultimse. Dan wel keert, onder invloed van Trump, in ieder geval een bepaalde mate van reguliere orde terug in de Nederlandse politiek.
En ik ben geheel niet zeker van de uitkomst van die gok in verkiezingsjaar 2025.
Nu ja, wat we nu al kunnen observeren -
*knip*, niet zo aan mensen refereren - is het begin van het internaliseren van accelerationisme. Het is dus al voorbij het stadium waar zogeheten scripts van narratieven verwerkt zijn binnen het ecosysteem van prikkels + frames + dialectiek voor het omvormen van geloofsartikelen naar geloofsvalstrikken.
Dit is een uiterst serieus teken aan de wand.
Zeker wanneer we daarbij een overzicht maken van narratieven in zogeheten passieve omloop middels signaalmechanismen van radio (niet te onderschatten dit, het is breder en meer pervasief dan nog gedacht wordt), maar ook de frames en linguïstiek langzaam maar zeker dominant binnen perspectief punten van paper/online media en TV.
Het format van het ontwerp is wel anders dan in de VS. Het accelerationisme in het Nederlandse is rigoureus gericht op het bewerkstelligen van een collectieve perceptie van a) toxic majoritarianism en b) targeting acceptance en c) dual standards acceptance.
Heel bot gezegd: het draaiboek ligt dichter bij dat van Hongarije dan dat van de VS. En ergens is dat misschien nog wel erger, want zo ontbreekt veelal de zichtbaarheid van toxiciteit als zijnde abnormaal.
Bij dat laatste, zie ook hoe in de afgelopen vijf weken binnen het ecosysteem van alt / radicaal / extreem / traditioneel rechts er zo ontzettend veel frames & references gezaaid zijn voor perceptie van alles is schuldig, iedereen is schuldig, hij ook, zij ook, we werken binnen kaders want iedereen is fout.
Het is interessant om de distributie van dergelijke frames & references te observeren, hoe het begint binnen saillante pijplijnen van stormfront clusters en radio talking points, om via prikkels van resonantie in sociale media vrij effectief de Target Audience Assessment kaders te volgen via verdere varianten van signaalclusters en media - van subreddits en telegram, tot linkedin en de Nederlandse varianten van Pink Slime media.
Hoe dan ook, de tekenen aan de wand zijn serieus, want het is geen academische studie meer. Het is ook al lang geen Inlichtingen verkenning meer. Het is observatie in real-time. Van realiteit.
Als we de ontwikkelingen willen extrapoleren naar scenario's van waarschijnlijkheid, dan zullen we de lokale karakteristieken van politieke economie in de analyse moeten betrekken. Zeker, Nederland heeft ook zijn moderne geschiedenis van coup pogingen en praat daarover. Zeker, het vernis bij de oude conglomeraten van landbouw en veeteelt (niet de boeren, maar zij die hen melken) is nog altijd net zo dun als het tijdens het Interbellum was. Maar, er moet goed gekeken worden naar wat de afgelopen dertig jaar al sturend geworden is in processen van verzelfstandiging - het Rijnland model is al geruime tijd dood.
Waar we nu zitten is geen resultaat van organische ontwikkelingen of toevalligheid. En daar hebben we het heel erg moeilijk mee, want het verkennen en erkennen van de complexe realiteit is voor ons als samenleving een confrontatie met langdurig eigen aandeel in hoe we hier gekomen zijn. En dat is gewoon nooit een prettige confrontatie, voor de gewone burger niet, maar zeer zeker niet voor de mensen onder ons die over die tijd heen een grotere voetafdruk hebben gehad in processen van bewustzijn, participatie en ordening.
Dit is waarom de "goede oude" bestuurders stil zijn. Het is ook waarom redacties in meer dan één spagaat zitten. Het is ook waarom met name de post-Derde Weg politici kronkelen in toepassingen van bias, en krampachtig wegkijken van die oude les van de Paradox van Tolerantie.
Heel simplistisch gesteld, we zitten vrij effectief al veertig jaar in een proces van herordening naar gesegregeerde (sociaal, politiek, economisch, etnisch) oligarchie - ik heb bewust het onderwerp van het gebruik van Bezuinigingen en de Hefboom van de Tax Gap aangesneden. Zo'n twaalf jaar geleden kreeg dat ook nog een flinke zwaai voor transitie naar strikt Angelsaksisch model - daar begon al het zaaien van frames voor Constitutioneel Hof en Districtenstelsel, het komt niet van Omtzigt, het komt uit de kringen rondom de Teldersstichting.
Nederland is een land wat diep in een confrontatie met potentieel van detox van dekolonisatie zit, van zowel externe scope (fiscale stelsels, transnationale verdragen, prioritaire status systeembanken bij buitenlandse avonturen en zo meer) als interne (wat krijg je als je niet meer elders kunt vreten, je gaat het thuis doen, tja). Zie de hefboom van het degressieve belastingstelsel, de geïnstitutionaliseerde perverse prikkels gericht op MKB en ZZP, de afbraak van structuren van toezicht én onderzoek, de perverse prikkels voor interne relaties Rijk / Gemeenten / Provincies, het is allemaal niet organisch. Nee, er zit geen masterplan, maar het is wel allemaal product van school van denken, en ja, netwerkcorruptie is een sturend fenomeen geworden in het Nederlandse.
Dus nee, er zijn weinig scenario's waar Nederland de lijnen van publieke vorm van een VS volgt bij consolidatie en escalatie van alt / radicaal / extreem / traditioneel rechts-conservatief, maar wel structuren van vorm. In praktische zin zijn de meeste scenario's echter dichter bij wat we in Hongarije hebben kunnen observeren, voor transities illeberale democratie en kleptocratie met enorm veneer van packaging, waarbij we goed in het achterhoofd moeten houden dat die transities ook fasen zijn op een verder pad.
Voeg daar aan toe het gevoelige probleem van institutionele segregatie, het probleem van onderwereld en verstrengeling met bovenwereld, het probleem van netwerkcorruptie, en je komt uit bij scenario's die meer overeenkomstig een Rusland zijn dan een VS.
Het bijzondere issue is dat men een model nastreeft wat geworteld is in wat we grondstoffenreservoirs noemen, en dat heeft het Nederlandse al heel lang niet meer, en in toenemende mate heeft het ook geen externe toegang daartoe. Dat legt een vraag op tafel van waar dan dus wel het vreten vandaag moet komen.
Nu ja, dat zijn virtuele avonturen. Monetair, fiscaal e.d. Daar groeit ook al het cultisme van stablecoin geschiedenis bij, alsmede het cultisme van network state en zo meer. Maar dat is een spel van spreekwoordelijke 1-3%. Waar moet dan de rest van het vreten vandaan komen?
Het antwoord ligt in hoe de hefboom van het degressieve belastingstelsel werkt achter de ideologie, achter het selectief tabuleren. Maar in het mechanisme van overdracht en concentratie van vermogen.
De burger die tegenwoordig boos, bang en braaf is? Dat is het vee in de stal. Maar niet als stemvee. Wel voor de slacht. En dan mogen we best eerlijk zijn, bij het beoogde model van ordening zitten specifieke vereisten voor continuïteit van het model, waaronder de elementaire noodzaak tot het opschuiven van de lijnen. Dus ook die middenstand. Dus ook die 30-10%. Dus ook die 10-3%.
I know. Het zal zo'n vaart niet lopen, wordt gezegd vanuit het cultureel geïnternaliseerd hebben van het laisser-faire denken.
Maar ja, als we voor de grap eens een tijdlijn opstellen van projecties waarbij die reacties kwamen, en dan kijken waar we observaties bij kunnen plaatsen, dan valt al snel op dat het niet over observaties gaat, maar over metingen die we op die tijdlijn kunnen plaatsen. Anders gezegd: het zal zo'n vaart niet lopen maar ondertussen betreft het geen projecties, maar metingen. De realiteit aldus.
[
Voor 0% gewijzigd door
NMH op 07-12-2024 21:31
]
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.