Sterker, ik heb het niet kunnen lezen. Ik reageer op de door jou aangehaalde punten. Wellicht kan je wat quotes plaatsen zodat ik wat meer kan oordelen?
Dit gaat niet om specifieke kenmerken, dit gaat om communicatietools die worden ingezet. Men claimed niet dat het exclusief is, al ben je met je voorbeelden nogal aan het rekken aan zaken. Er is een stevig verschil in realiteit tussen claimen dat een wereld beheerst wordt door reptielen of dat je van mening bent dat klimaatproblematiek te ver gaat naar jouw eigen inzicht (maar niet volgens wetenschappelijke onderbouwingen).
Maar ik claim nergens dat klimaatproblematiek te ver gaat. Ik zeg dat politici die Nederland voor het klimaat door enorm dure, ingrijpende en onder de streep miniem of nihil verschil makende wetten en belastingen willen opleggen, niet realistisch zijn. Nee, idem eigenlijk maar wat roepen.
Wat je wel ziet is dat grenzen daardoor opschuiven, als je dingen die niet kunnen maar vaak genoeg blijft roepen, dan begint er acceptatie op te treden.
Janmaat ging over de publieke knie vanwege kreten als 'vol is vol' en 'eigen volk eerst', Wilders had zijn kreet zoals het 'minder marokkanen' en 'kopvoddentax', FvD ziet ondertussen ruimte voor termen als 'negroïde primaten' (
https://chrisklomp.nl/het-frame-van-de-negroide-primaat/). Als je niet ziet hoe dit steeds verder verschuift naar heel gevaarlijke omschrijvingen, ben je niet goed aan het opletten.
Maar uiteindelijk is dat aan het strafrecht en niet subjectiviteit als 'de moraal'. Voor zover dat wel aan de orde is: let eens op hoe Omtzigt het een stuk moeilijker heeft gehad met Rutte dan met Wilders.
Als laatste: je gaat veel te kort door de bocht bij wat een identiteit en een cultuur is: cultuur is geen vaststaand iets, het veranderd door de tijd en door de locatie. Dat is een normaal iets, er is geen 'zuivere cultuur' of een 'zuivere identiteit'.
Dat vind jij. Je stelt het als feit, terwijl het door mij aangehaalde artikel in diverse onderbouwingen laat zien dat wat betreft anti immigratie over de jaren heen, eigenlijk niet verandert. Ondanks alle commmunicatietools is de onvrede jegens immigratie juist afgenomen.
ik citeer:
"Het is verleidelijk om verkiezingsuitslagen te duiden als massale verschuivingen in de volkswil. Maar terwijl het rechtspopulisme succesvoller is dan ooit, neemt het antimigratiesentiment juist af!
Aan het begin van de jaren negentig vond bijvoorbeeld nog meer dan de helft van de Nederlanders dat er ‘te veel’ mensen met een migratieachtergrond in ons land woonden. Dat is nu zo’n 12 procentpunt minder. De bijdragen van migranten aan onze economie, onze cultuur en ons land beoordelen Nederlanders ook positiever dan twintig jaar terug."
Nativisme gaat daarbij heel wat verder dan wat jij denkt dat het betekend: dit gaat er niet om dat je trots bent om Nederlander te zijn of dat we zo graag onze verjaardagen met die sociaal ongemakkelijke kring vieren. Het is belangrijk als je hier een discussie over wilt voeren, dat je weet waar de term voor staat:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Nativisme_(politiek)
Wat je wel onderstreept met je poging het te weerleggen is hoe zeer we in een stuit schieten om zaken te linken naar andere partijen ook, onder het mom 'ja maar daar, hun doen het ook' en daardoor impliciet en mogelijk onbewust een case maken dat het echt niet zo erg is, gewoon normaal taalgebruik, een normaal iets. Dat is het dus niet.
Nouja, dat vraag ik me dus af en ik vond een artikel dat min of meer onderstreept wat ik zeg: communicatietools van rechtspopulisten als boosdoener of zelfs maar als 'gevaarlijk'' aanduiden is onterecht.
"Politieke verandering komt vaak niet doordat mensen overtuigd raken van nieuwe standpunten (‘goed verhaal van die Fortuyn, migranten zijn eigenlijk helemaal niet oké!’), maar doordat latente opvattingen worden geactiveerd (‘eindelijk iemand die de waarheid durft te zeggen over die buitenlanders!’).
De doorbraak van Fortuyn, en Wilders na hem, heeft ervoor gezorgd dat antimigratiestandpunten nu mee worden genomen naar het stemhokje. Hierdoor zijn kiezers zich in toenemende mate gaan hersorteren op grond van hun migratiestandpunt."
https://decorrespondent.n...4e-0037-2754-969f6eb43828Janpietertje89 schreef op dinsdag 26 maart 2024 @ 09:02:
[...]
Is dit geen gegoochel met cijfers? Je pakt het diepste dal in de jaren 80 na de oliecrisis als referentiepunt? En vergelijkt dit met een jaar waarin er door de overheid enorm met geld is gesmeten (energiesubsidies etcetc) wat totaal niet houdbaar is op lange termijn.
"De economische standpunten van links zijn nog steeds populair (niet voor niets noemde Mark Rutte Nederland ‘in de kern diep socialistisch’), maar ze zijn niet meer doorslaggevend in de stemkeuze. Voor met name praktisch opgeleide kiezers weegt de ideologische kloof met links op culturele thema’s zwaarder dan de overeenkomsten op economisch gebied.
Uit voorlopige resultaten van de laatste verkiezingen van 2023 blijkt dat links alleen de stem van academisch geschoolden behield en opnieuw terrein verloor bij praktisch opgeleiden.
De laatste keer dat linkse partijen zo weinig zetels behaalden, was bij de Tweede Kamerverkiezingen in 1925.
Dus wat te doen? ‘Zolang migratie de politieke agenda domineert is het kaartspel ten gunste van rechts geschud’, schrijft politicoloog Simon Otjes terecht.
‘Links moet ervoor zorgen dat sociaaleconomische thema’s de agenda domineren, zodat kiezers de verkiezingen als een referendum ervaren over eerlijk delen.’
In theorie is dat volkomen juist, maar de vraag is wat links precies kan doen om van verkiezingen een referendum over eerlijk delen te maken. GL-PvdA-fractievoorzitter Frans Timmermans riep ongeveer elk verkiezingsdebat dat het minimumloon naar 16 euro moest en de SP foeterde als vanouds op marktwerking in de zorg, de woningmarkt en de energiesector.
Het mocht niet baten.
Eerst komt het vreten, dan volgen de vibes
Het is vloeken in de kerk, maar misschien is het ook niet helemaal verwonderlijk dat het moeilijker is geworden om economische thema’s bovenaan de agenda te krijgen. De werkloosheid staat inmiddels op het laagste niveau sinds begin jaren zeventig. En dat bestaanszekerheid als thema meer beklijft in 1985 – toen 22,4 procent van de Nederlanders onder de armoedegrens leefde – dan in 2023, toen nog maar 3,8 procent arm was, is misschien ook niet helemaal verwonderlijk
.....
Nederland is in de afgelopen decennia een véél rijker land geworden. Het toegenomen gewicht dat wordt toegekend aan culturele thema’s is misschien dan ook niet zozeer het gevolg van economische malaise, als wel van economische voorspoed.
Hoe rijker mensen worden, hoe meer gewicht ze toekennen aan hun ‘waarden’ in plaats van hun materiële eigenbelang
Politiek econoom Benjamin Enke opperde in een recente paper een theorie van politieke verandering, waarin stemmen op je waarden een luxegoed is.
Eerst komt het vreten, dan volgen de vibes: hoe rijker mensen worden, hoe meer gewicht ze toekennen aan hun ‘waarden’ in plaats van hun materiële eigenbelang.
....
Op het eerste oog is het een wat paradoxale conclusie: de electorale voedingsbodem voor rechtspopulisme is in Nederland relatief klein en slinkend, en toch is het rechtspopulisme hier al jaren aan de winnende hand. Rechtspopulistische partijen slagen er dan ook steeds beter in om standpunten te converteren in stemmen.
Waar antimigratiekiezers eerder niet kwamen opdagen bij verkiezingen (en als ze wel kwamen opdagen, waren verdeeld over partijen die hun standpunten niet vertaalden in beleid), daar hebben ze inmiddels een electorale uitlaatklep gevonden. Afgehaakt Nederland is aangehaakt.
Dat komt in de eerste plaats doordat de politieke entreebarrières voor rechtspopulisten zijn afgenomen. Tot de eeuwwisseling waagde politiek talent zich niet aan rechtspopulisme. Wie beloofde Nederland weer voor de Nederlander te maken, wist zeker dat die een maatschappelijke paria zou worden. Dat is inmiddels wel veranderd: het succes van rechtspopulisten heeft hen gelegitimeerd.
Tegelijkertijd bindt economische klasse kiezers steeds minder aan partijen. Kiezers wegen hun culturele opvattingen zwaarder ten opzichte van hun economische standpunten. Dit speelt in vrijwel alle welvarende economieën: meer materiële zekerheid zorgt ervoor dat mensen de luxe hebben te stemmen op hun waarden. Zelfs in een relatief kosmopolitisch land als Nederland zijn er een hoop mensen met nativistische waarden, die zich bedreigd voelen door invloeden van buiten.
Opiniemakers en wetenschappers die vertrekken vanuit de gedachte dat rechtspopulisme in een normaal land onder normale omstandigheden nooit groot zou kunnen zijn, slaan dan ook de plank volledig mis. In een normaal land onder normale omstandigheden mag je dus een verkiezingsuitslag als deze verwachten. Het is vooral opmerkelijk dat het niet eerder is gebeurd."