Voor hun ook leuk dat een rare snuiter langs rijd en ze aanspreekt.. teminste neem aan dat je niet in de rij stond tussen alle andere andere "aanhangers" zo als bij pop idolen gebeurtFraggert schreef op maandag 10 juli 2023 @ 13:10:
Bijzonder ontmoeting vorige week.
Ik was op vakantie in GB (North Yorkshire) en tijdens onze vele uitstapjes doorkruisten wij daarbij vaak de Yorkshires Moors en de Yorkshire Dales. In deze gebieden zijn grote trainingsgronden van de britse MOD. Zo af en toe zagen we al een voertuig in de verte over vele tankbanen denderen daar, te zien aan de zandgele kleur iets van een Mastif of iets dergelijks.
Op 1 van de laatste dagen zag ik plots op een 1 van de tank-keer-plaatsen een zwikje soldaten uitrusten en in mijn ooghoek meende ik ineens het blauw/geel van UA op een groen pak te herkennen.
Gauw even aan de kant gestopt op de parkeerplaats, uitgestapt en op gepaste afstand even mijn hand opgestoken en gegroet en op de vraag of ze Oekraïens waren werd volmondig "YES!" geroepen.
Een man 40 zat, of lag, verspreid in groepjes te eten en wat van muziek te genieten en te babbelen, een enkeling lag lekker te slapen. Eén uit het dichtstbijzijnde groepje wenkte me dichterbij en er volgde de vraag "where you from" en ik antwoordde: "Netherlands" waarop een aantal hun duim opstaken.
"Thank you for your support in weapons" en "Thank you Netherland" volgde uit het groepje het meest dichtbij.
Ik vroeg of ik een foto mocht maken maar dat werd niet gewaardeerd (logisch natuurlijk) waarna ik excuses maakte voor het vragen met een ", sorry sorry offcourse i understand, i understand". De vraag stellen was gelukkig "no problem, no problem".
Ik wenste ze een "good training" toe en een "good luck fighting those fucking Russians" en " i hope you get more weapons soon and tanks and planes like F16".
Met een voorzichtig gestameld Slava Ukrani stak ik mijn hand op naar ze onder luid gejoel van SLAVA UKRANI in antwoord uit het gros van de groene mannen. Mooi te zien dat dat een lach op gezichten veroorzaakte.
Omdraaiend en zwaaiend naar de grote groep liep ik naar de auto terug.
Dat was een bizarre, en bijzondere, ontmoeting zo ineens en het was heel vreemd om die jongens en mannen daar te zien wetende dat het front op hun wacht.
Tja vanalles