BeefHazard schreef op zaterdag 30 juli 2022 @ 20:01:
Ik weet nog steeds niet hoe ik me eigenlijk over Azov moet voelen. Voor de oorlog waren er veel berichten over hun ideologie en dat zag er niet fraai uit. De beeldtenissen die ze kiezen helpen daar natuurlijk ook niet bij.
Tegelijkertijd hebben ze heldhaftige strijd geleverd op vele plaatsen, o.a. Mariupol. En ze strijden in ieder geval voor een land dat op zeer letterlijke wijze vecht voor vrijheid en democratie. Zodra mijn gedachten gaan van 'Azov' naar 'Mmh, wel beetje nazistisch' heb ik gelijk het gevoel dat ik voor Poetins karretje gespannen word.
Hoe zien de posters in dit topic dat: zijn het vrijheidsstrijders, conservatieve ultranationalisten die eigenlijk niet bij de EU zouden passen, of simpelweg een blik nazi's die we tolereren omdat ze voor de juiste zijde vechten?
Allereerst is het goed om te weten hoe Azovbataljon ontstaan is.
‘In Europa vrezen wij dat extreemrechts ons naar een oorlog zal leiden. In Oekraïne is het Azov-bataljon uit een oorlog geboren’
Dat bataljon is ontstaan na de inname van de Krim, en toen pro-Russische separatisten Marioepol aanvielen. Dit was in 2014:
Azov, genoemd naar de Azov-Zee waar de groep tot voor de inval van de Russen haar thuisbasis had, ontstond in mei 2014, kort nadat Rusland de Krim had geannexeerd en pro-Russische separatisten de stad Marioepol hadden aangevallen. Zijn leider, Andriy Biletsky, en veel van zijn leden kwamen bij wijze van spreken recht uit de gevangenis. Zij behoorden tot de groep politieke gevangenen die van het parlement amnestie hadden gekregen, nadat de pro-Russische president Janoekovitsj in februari 2014 uit het land was gevlucht omdat hij de Maidanopstand niet onder controle kreeg. Biletsky, geboren en getogen in de Oost-Oekraïense stad Charkov, vertoefde sinds zijn studententijd in extreemrechtse, paramilitaire, nationalistische kringen. Hij was onbelangrijk, hij morrelde in de marge. Volgens Umland was zijn politieke partij ‘Patriot van Oekraïne’ bij de meeste politieke analisten in die periode onbekend.
Dus de eerste leden van het bataljon waren vooral politieke gevangenen, die waren weggezet omdat ze ideeën hadden over een onafhankelijk Oekraïne. Dus een Oekraïne zonder pro-Russische president, die zijn opdrachten van het Kremlin kreeg. De
Maidan-revolutie heeft ervoor gezorgd dat Janoekovitsj uiteindelijk op de vlucht moest, en dat die leden uit de gevangenis gehaald konden worden.
Hun embleem wat vaak met de SS vergeleken wordt, zien zij als een onterechte vergelijking:
Elke vraag naar hun extreemrechtse sympathieën zetten ze onvriendelijk weg. De mannen vonden dat we te veel achter hun symbolen zochten: de wolfsangel was voor hen een beeld van de ineengestrengelde cyrillische letters I en N van Nationaal Idee, de zwarte zon op hun embleem verwees naar de zon op de Azov-zee. Het was duidelijk dat de lokale woordvoerder van het Azov-regiment verveeld zat met het extreemrechtse imago van de manschappen. Bij ons vertrek moest de fotograaf alle foto’s met nazisymbolen of racistische verwijzingen wissen. Een stiekeme kopie kon zijn werk redden.
Echter: er is (of was) wel een klein groepje binnen dat bataljon wat nazisympathieën had. Dat betekent echter niet dat ze gruwelijkheden tegen de mensheid begaan zouden hebben:
In die periode verklaarde Andriy Diachenko, een woordvoerder van het regiment, dat 10 tot 20 procent van de rekruten nazisympathieën had. De laatste jaren zeggen onderzoekers dat bij Azov mannen van allerlei slag zitten. Professor Umland vindt ook dat het Westen te veel belang hecht aan die uiterlijke symbolen: ‘In Oekraïne wordt de wolfsangel niet perse als een nazisymbool gezien. Het Azov-regiment is niet de Oekraïense SS.’ Umland wijst erop dat in veel Europese legers militairen zijn die tegen extreemrechts aanschurken, onder meer in Duitsland, Nederland, België … Waarom zou het in Oekraïne anders zijn? ‘Het Azov-regiment moet luisteren naar de orders van het ministerie van Binnenlandse Zaken en tot nu toe heeft het nog niet buiten de lijntjes gekleurd’, aldus Umland.
Later is Azovbataljon opgegaan in de Nationale Garde, ze werden dus geprofessionaliseerd en volgen de bevelen van de regering op.
Over de politieke ideeën kan nog gezegd worden:
De veteraan van Azov, die zijn naam niet in de krant wou, was lid van de politieke partij Natsionalnyi Korpus (Nationaal Korps). ‘Wij willen een onafhankelijke regering vormen, een regering die geen vazal is van de Verenigde Staten, Rusland of de Europese Unie. Oekraïne zou een unie moeten vormen met landen als Polen, Estland en Georgië’, zei hij.
De partij staat aan de politieke zijlijn. Leider Andriy Biletsky was in 2014 tot parlementslid verkozen, onder meer met de steun van de partij van Petro Porosjenko – de Oekraïense oligarch en toen het lieverdje van het Westen – die het dat jaar tot president schopte. Volgens Umland had Biletsky toen succes omdat hij kon teren op zijn heldendom, op de redding van de strategische stad Marioepol. De Duitse professor interpreteert zijn verkiezingsuitslag niet als een goedkeuring van extreemrechts. Bij de parlementsverkiezingen van 2019 vormde het Nationaal Korps een blok met andere extreemrechtse groepen, maar die coalitie kreeg maar 2,5 procent van de stemmen en verdween uit het parlement
En dat alles geeft Rusland een reden, dat Oekraïne vol nazi's zou zitten:
Voor de Russen, die de strijd in Oekraïne framen als de strijd tegen het fascisme, vormen ze het perfecte alibi om de rebelse, maar strategisch gelegen stad met haar laatste inwoners en verdedigers in rokend puin te leggen.
En als laatste: wat zegt de Oekraïense bevolking over Azov?
‘Het enige wat ik je over het Azov-regiment kan vertellen, is dat het weerstand biedt aan de Russische genocide en vecht voor de Oekraïense democratie. Iedereen die nu op zoek gaat naar “slechte types” bij de Oekraïners, legt de schuld van deze oorlog bij de slachtoffers en legitimeert deze genocide’, schrijft een korzelige Oekraïense onderzoekster me via Telegram. Ze is gespecialiseerd in extreemrechts en publiceerde vroeger geregeld over Azov.
Maar de tijden zijn veranderd. Sinds de Russische oorlogszuchtige media het Azov-regiment in het vizier hebben genomen en het afschildert als pars pro toto voor alle fascisten die de bevolking van Oekraïne onder de knoet willen houden, willen zelfs de meest kritische Oekraïners geen slecht woord meer over het vermaarde regiment horen.