teacup schreef op zaterdag 3 mei 2025 @ 23:23:
[...]
Dit is ook bij mij wel in gedachten gekomen. De Trump administratie is nog maar 4 maanden oud. In hoeverre is het beleid van de inlichtingendiensten nog een erfenis uit de Biden tijd? De manier waarop over "Westerse" gesproken wordt herken ik wat dat betreft meer als iets wat Biden in de mond zou nemen dan dat Trump dat doet. Hoe meer ik erover nadenk heb ik Trump de term nog niet zien gebruiken.
In de VS is dit een heel eigen onderwerp van de afgelopen decennia. Complex, gevoelig. Vergeet even niet dat er al een president geweest is van dat domein, en meerdere presidenten die het als eigen gereedschap gebruikten, en dat er al sinds de Koude Oorlog structurele breuklijnen liggen in het "trusting trust" paradigma van democratie en inlichtingen.
Het is een oudere reflex vanuit het formele / zichtbare deel van het domein bij condities waar het grijze vele malen groter is, en intrinsiek verbonden met het cyclische probleem van insurrectie door oligarchie.
Vergeet even niet dat men Trump geen strobreed in de weg gelegd heeft. En dat er een vector aanwezig is die geworteld is in het domein, en dan met name het grijze én bruine daarvan.
[...]
Hier ben je mij toch even kwijt. Dit gaat over de focus verandering van het Poetin bewind van het Oekraïne strijdperk naar de Russische economie en gebiedsconsolidatie? Er is weinig reden om aan te nemen dat die verandering deel uitmaakt van een potentiële trend. Dit dan afzettend tegen de context van de doelen die Poetin zich heeft gesteld (even kort door de bocht: herstel invloed Rusland tot aan eerdere Sovjet Unie grenzen). De inlichtingendiensten lijken afgaande op dat jaarrapport nog geen potentiële trend te zien die afwijkt van die context. Wat ze met die kennis doen is inderdaad een tweede.
Zie het als draaiboek / reflex bij Diensten die onder druk staan vanuit langdurige schizofrenie, in hoge mate inherent aan het landschap. Die zich geconfronteerd zien met een dynamiek die zowel verleidend is als ondermijnend. Technisch-economisch taalgebruik, pogingen tot neutrale positie als zijnde objectief, dit is in de VS al langer een probleem. Al was het meer zo dat het grijze van dat domein meer dominant was dan het politieke wat er gebruik / misbruik van maakte.
In plaats van er op te wijzen dat er geen afwijking is bij wat men observeert ten aanzien van de reguliere cyclus laat men in rapportage ruimte voor noopolitik.
[...]
Opluchting was bij mij in ieder geval niet het gevoel. Meer vertwijfeling denk ik.
Om eerlijk te zijn weet ik wat te weinig over het samenspel tussen inlichtingendiensten en een overheid om een verwachting te hebben over hoe een inlichtingendienst zich tegenover haar overheid kan opstellen.
Als ik even naar de VS kijk dan kennen die een lange periode waarin overheid en inlichtingendiensten in redelijke harmonie met elkaar samenspel hebben gehad. Althans dat is het beeld dat ik ervan heb. Misschien heeft de relatie ten tijde van bijvoorbeeld Watergate ook onder druk gestaan. Ik weet het niet.
Watergate is juist tekstboek voorbeeld van hoe inherent verweven dat domein in de VS is met varianten van netwerkcorruptie, denken van segregatie, deus le vult drama en het met de voeten treden van het concept van gescheiden machten. Het maakt niet zoveel uit of we de methodologie gebruikt om Nixon te verwijderen erkennen, of ons bij observatie beperken tot zijn eigen gebruik van ecosysteem voor eigen netwerkcorruptie. De crux zit hem er helaas in dat als domein Inlichtingen in de VS niet beperkt is tot het formele gestructureerde zoals wij dat kennen. En dat is geen nieuwe ontwikkeling, dit zit ingebakken in en vanuit de selecties bij ontstaan van dat domein. Old Boys of the OSS.
Waar ik voor mijzelf een vraag over heb, zijn Amerikaanse inlichtingendiensten in staat om tegendruk te leveren tegen haar overheid als dat nodig is? Jij lijkt dat te verwachten als ik het zo lees. Ik vraag mij af of het wel in het DNA van een inlichtingendienst zit om een tegenstribbelende overheid op sleeptouw te nemen. Een extra handicap is dat de toplaag van deze diensten nu een extentie van de Trump overheid zijn geworden. Hebben we historische voorbeelden waarin een inlichtingendienst zo'n rol heeft vervult? Ik krabbel op dit vlak wat aan het oppervlak.
Nee, ik verwacht juist dat men zich volledig in dienst stelt van autocratie. Daar is het landschap naar, daar is de geschiedenis naar, daar zijn ook de systemische en culturele stimuli naar. En ja, de verwevenheid van transnationalisme is inherent, en de verstrengelingen met gereedschap als Surveillance Capitalism zijn dat ook.
Het is een domein wat fundamenteel anders in elkaar zit dan de Europese equivalenten. Fundamenteel. Maar ook in het Europese zijn er indicatoren van verschuivingen en disfuncties. Kijk naar een AIVD en het onderwerp van subversie, extreem en radicaal. Beperkte rapportage over beperkte selecties in weerwil van mandaat en opdracht, en ja, ook in het Nederlandse is sprake van een verzelfstandigen als machtsdynamiek van wat dat niet zomaar zou mogen zijn. Compleet met politiek frontje van club van meelifters als Schoof.
Wij hier spreken niet zonder redenen over het Palantir Regime. Als verwijzing dekt het niet volledig de lading, maar wel de kar.
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.
/u/9441/def.png?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/301255/crop5632215ae014a.jpeg?f=community)
/u/237439/kerstmuts02.png?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/285051/teaglass_tweakers.jpg?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/23872/Y2.jpg?f=community)