Brent schreef op maandag 28 februari 2022 @ 14:56:
[...]
Toch is dat al meermaals hier besproken: de escalatie loopt al een eeuw. De kleine setback van 1991 is waar Poetin zelf al sindsdien van zegt dat hij het ongedaan wil gaan maken, en dat doet ie ook. Georgie, Oekraine, Kazachstan, Belarus, al deze landen hebben of territoriale conflicten met Rusland, of een Kremlin-geinstalleerde oligarch. Elke lijn die we ooit hebben getrokken wordt overschreden.
Dit kan ook niet anders, want het Kremlin regime is gebaseerd op vreten: het kan geen democratie tolereren omdat dat hun macht ondergraaft. Het kan altijd meer territorium gebruiken om leeg te roven. Het functioneert als een tumor. Met een tumor kun je niet onderhandelen, kun je geen afspraken maken over 'nou, dit stukje dan nog, maar niet meer!'. Zo werken tumoren niet. Die moet je wegsnijden, afknellen, vergiftigen of anderszins af laten sterven. Elk andere oplossing zal een kwestie van tijd zijn voordat het hersteld is en verder zal vreten..
Dus. De vraag is: wat hebben we liever, chemo, straling, chirurgie, of niet genoeg doen en uitzaaiingen en dood? Alles doet pijn, maar de laatste hebben we nu wel lang genoeg geprobeerd en het mag eens duidelijk zijn dat de homeopathie gewoon. niet. werkt.
Het regime heeft nodig wat elke autocraat / dictatuur nodig heeft. Niet zozeer meer ruimte, maar iets om de bevolking mee te kunnen paaien of af te leiden.
Een sterke leider die iedereen kan overtuigen dat het zonder hem aan het roer een puinzooi / chaos wordt (Khadaffi deed dat goed)
Rond 2000 was dat economische vooruitgang (zie ook China, waarom denk je dat de leiders daar doodsbenauwd zijn voor groeicijfers minder dan 6%)
Daarna kwam inzetten om nationalisme tegen kritische geluiden, die waren on-Russisch / niet vaderlandslievend genoeg. Echter dat sloeg maar matig aan, waarna de merkbare repressie opgevoerd werd, nog sterker verkiezingen gemanipuleerd met stromannen en fraude.
Als laatste kan je nog terugvallen op de alom bekende externe (buitenlandse) macht om de schuld te geven van alle interne problemen. Niks beters dan een beetje provoceren (Noord Korea) of regelrecht oorlog voeren.
Een dergelijke leider kan geen gezichtsverlies lijden.
Het zal dus aan het Westen liggen om hem toch een soort-van uitweg te bieden wat hij thuis als "overwinning" kan verkopen. Wat hij zelf steeds lastiger maakt door verder te escaleren.
Ik zou zeggen, tijd voor een russisch kopje thee zoals ze Navalni gegeven hebben...