Ik snap je boodschap zeker wel, maar waar trek je daar dan de grens? De agressor staat in je nek te hijgen en eigenlijk moet je unaniem, dus 100% van de stemmen hebben voor een afscheiding.MeteoVir schreef op maandag 28 februari 2022 @ 09:50:
[...]
Ja, het is niet zo simpel en de aanleiding is heel anders. Je moet het ook niet 1-op-1 gaan spiegelen. Het ging mij om het procesmatige precedent, niet de context. Er zijn ook wel andere voorbeelden die 'beter' passen. Mijn punt is als Oekraïne die regio's onderdeel wil maken van de onderhandeling (en dat is een belangrijke en grote 'als', die hier aan verbonden is), om de grenskwestie daar op te lossen, dan is het onvermijdelijk dat er iets van realistisch uitzicht op zelfbeschikking bij moeten - om Rusland dat te laten slikken. Oekraïne kan ook ervoor kiezen om geen duimbreed toe te geven en alles terug te willen claimen. Maar dan is het geopolitiek een stuk lastiger om onderhandelingsruimte te vinden.
Gezien zijn reputatie ben je als "tegen" stemmer dus iemand die daar moet gaan vluchten, als 80% het well wilt, moet 20% huis en haard verlaten...
Lastig hoor...