Vooropgesteld; dit is puur een beschouwing, ik suggereer niet dat er iets mis is met het draaiboek.
Het draaiboek regelt eigenlijk heel kortweg:
- Bij fase 3 kom je alleen nog op de IC als je hulp nodig hebt bij ademen of je bloedsomloop
- Wie het eerst komt, krijgt de plek
- Alleen als patiënten praktisch tegelijk komen als er één plek vrij is, wordt er getrieerd.
Dingen als maatschappelijke positie, nationaliteit, sekse, juridische status maar ook
eigen schuld worden expliciet genoemd als factoren die geen rol mogen spelen.
Wat zijn nou dingen die je wellicht als 'niet ideaal' kan beoordelen in de huidige situatie:
* Een patient die al op de IC ligt wordt nooit vergeleken met een nieuw binnenkomende. Iemand wordt dus nooit van de IC afgehaald om plaats te maken voor een nieuwe patient. Ethisch in de haak. Maar specifiek in het geval van COVID is de ligduur enorm lang. Dat verdringt dus potentieel heel erg veel andere patiënten. Het betekent dus ook dat er geen plek is voor een tiener na een ongelukje als de IC vol ligt met zeventigers die weken blijven liggen. Is dat verantwoord? Tot op welk niveau?
* De inclusiefactoren zijn invasieve ventilatoire ondersteuning of circulaire ondersteuning. Dat betekent dat urgente zorg aan COVID patienten altijd voor gaat op de minder urgente zorg aan bijvoorbeeld kankerpatiënten. Maar ook die laatsten kunnen ten dode opgeschreven zijn als hun zorg teveel uitgesteld wordt. Dat gaat wederom wringen als die urgente zorgbehoevende een enorm lange ligduur heeft. Het is logisch om de urgente zorg eerst te verlenen, maar als daardoor tien anderen overlijden vanwege verschillen in ligduur, is het misschien niet meer verantwoord.
* Specifiek de factor 'eigen schuld'. Die wordt typisch uitgesloten vanwege twee redenen. Ten eerste de hektiek: het is niet praktisch om in een code-zwart situatie te moeten uitzoeken of een verkeersslachtoffer wellicht 200km/uur heeft gereden en het dus 'eigen schuld' is. Ten tweede omdat het vaak onduidelijk is wat 'eigen schuld' is, en wat omgevingsfactoren zijn. Is dik zijn 'eigen schuld'? Of speelt de omgeving daarbij een rol. Maar qua vaccinatiestatus hoeft dat qua hectiek niet zo'n enorm probleem te zijn. En wellicht zou specifiek deze 'eigen schuld' factor expliciet opgenomen moeten worden in een draaiboek, omdat de gevolgen voor de zorg zó enorm zijn. Uiteraard moeten mensen dan de tijd krijgen daarop te anticiperen, maar ik kan me voorstellen dat het ethisch is om vooraf helder te maken dat vaccinatiestatus meespeelt bij triage.
Ik denk dat dit drie voorbeelden zijn waar frictie zit tussen de draaiboeken en wat een deel van de maatschappij als 'rechtvaardig' zou beschouwen. En dat dit voorbeelden zijn waar de ethische afwegingen die zijn gemaakt om tot dit draaiboek te komen soms in een algemene context zijn gemaakt, en wellicht anders zouden uitkomen in deze specifieke context.
Maar ik heb er geen verstand van

. Het is wel interessante materie.