Ik meld me ook even in dit topic als long-covid patient. Ik heb zojuist m'n eerste volledige werkweek in 22 maanden gedraaid. Nog steeds elke dag moe en tamelijk futloos. In die 22 maanden naast de lichamelijke klachten veel last van mentale problemen gehad. En om eerlijk te zijn, het lijkt er in mijn geval op dat anti-depressiva voor mij de ommekeer heeft gebracht. Sinds dat ik die slik, zit ik mentaal beter in m'n vel, heb ik 'meer' energie, maar vooral nagenoeg geen schuldgevoelens meer t.o.v. m'n vrouw, kinderen en collega's.
Ik denk niet dat ik ooit nog helemaal fysiek zal herstellen, maar met m'n huidige herstel-curve zal 70% van wat ik gewend was wel haalbaar zijn

.
Van de ene kant kan ik me ontzettend gelukkig prijzen dat ik ziek ben geworden in een land wonend als Nederland, maar van de andere kant, de bureaucratie en gedoe behorende bij het 2e spoor re-integratietraject van het UWV (met verplicht solliciteren, ook al ben je bijvoorbeeld al 90% hersteld), is bijzonder klote.
Anyway, ik plof straks weer op de bank, en kijk hoe het weekend gaat lopen. Waarschijnlijk ga ik de prijs betalen van een weekje doorbikkelen.