Het zal niet zozeer zitten in de prijs, maar eerder in de kwantiteit die je er voor terug krijgt. En dat is hier natuurlijk wel een beetje karig. Laten we wel wezen, de kosten van een borrelhap of nacho schaal zit hem nu niet bepaald in de ingrediënten. Een uitbater doet er goed aan om daar toch al snel wat meer te geven. Betekend vaak namelijk dat je toch al snel wat meer drank zult bestellen, waar veel omzet vandaan komt.
Dat het verder niet goedkoop is, is volkomen te begrijpen. Het is bij drank en snacks niet zozeer het product waar ze direct op terug moeten verdienen, maar je zittijd.
Verder is alles natuurlijk gewoon een kwestie van perspectief. Zo heb ik 2 jaar geleden in Oslo nog eens 45 euro betaald voor een tweetal doodeenvoudige grill tosties, een regulier biertje en een kop thee. In Nederland nog niets te klagen

. Hiervan was 30 euro voor de tosties. Waarbij nota bene een enkele tostie slechts één punt was. Oftewel, voor 2 sneetjes wit brood, plakje kaas en ham ertussen ging voor 30 euro

.
Het blijft natuurlijk een populair onderwerp, met name op nujij om lekker af te geven, grotendeels op hoe onmogelijk het allemaal wel niet is. En altijd een paar mensen die zelf ook bezig zijn met FIRE. Niets echt nieuws onder de zon daar van zover ik zie met het doorheen scrollen van de give or take laatste 50 - 100 reacties.
De motivatie is natuurlijk sowieso heel tweeledig voor veel mensen om zich hiermee bezig te houden. Daadwerkelijk vervroegd met pensioen is natuurlijk één reden, lang niet iedereen zit er op te wachten om door te werken tot 67, 68 of tegen de tijd dat sommige van ons richting die leeftijd komen vermoedelijk zelfs 70+. Dit was vroeger ook al niet anders, doen gingen velen tussen 60 - 65 met de VUT alvorens start van het ware pensioen.
Onzekerheid over ons pensioenstelsel is een tweede. Wat is de houdbaarheid van het systeem nu het aantal jongere werknemers dalende is, pensioenfondsen financieel er toch jaar op jaar nadelig voor staan en er voor sommige van ons nog een gat zit van 30 - 40+ jaar voor ons daadwerkelijk pensioen ingaat. Hebben we nog een pensioen regeling zoals nu?
Onzekerheid over baangarantie is een derde. Er zal de komende decennia veel geautomatiseerd gaan worden, diverse beroepen zullen in meerdere lagen van de bevolking toch echt op zijn minst een totaal andere invulling gaan krijgen. Het aantal benodigde werknemers kan binnen diverse sectoren zomaar eens flink afnemen. En terwijl de technieken hiertoe zich in een rap tempo aan het ontwikkelen zijn, zie ik overheden persoonlijk eigen onvoldoende stappen doen maken om een gegarandeerd basisinkomen te bewerkstelligen, gefinancierd uit hogere belastingen verkregen uit de bedrijven die reeds renderen of zullen komen te renderen op deze ontwikkelingen.
Met een solide financiële voorbereiding reeds op relatief jonge leeftijd, stel je jezelf in staat om hierin een zekere bescherming te bieden. Een buffer tegen werkloosheid. Een alternatief voor indien het Nederlands pensioenstelsel ontoereikend zal blijken om op levensstandaard te blijven. En op termijn ook gewoon de eventuele mogelijkheid te hebben om zorgeloos te stoppen met werken, mocht je baan in bestaansrecht significant veranderen en je eigenlijk helemaal niet de behoefte hebt om daarin richting iets anders toe te bewegen.