Rubbergrover1 schreef op woensdag 20 april 2022 @ 09:38:
[...]
Ik vind de 'voorspelbaarheid' van de belastingen helemaal niet prettig, als die belastingen los staan van de onderliggende waardeontwikkeling. Stel je voor dat de overheid zou zeggen: we maken de box 1 belasting lekker overzichtelijk en we laten iedereen bv 20.000 euro (ik noem maar wat) belastingen betalen. Lekker voorspelbaar. Maar niet bepaald wat ik als een goede keus zie.
Klopt, vandaar mijn opmerking deels, ik ben absoluut voor een evenwichtig belastingstelsel. Het liefst een echt progressief stelsel voor inkomen en vermogen. Maar dat is helaas een ver weg show. We gaan zien wat het wordt. Ik ben van mening dat als je als samenleving de grootste gevaren zoals werkloosheid , arbeidsongeschiktheid en ziekte met zijn allen dicht je daarvoor veel stabiliteit terug krijgt.
Daarnaast het investeren in toegang tot infrastructuur, gratis onderwijs, kinderzorg, innovatie voor klimaat (en andere zaken) om het voor iedereen goed bereikbaar te maken, veel belangrijker is dan het vermogen voor het individu om 'rijk' te worden.
Echter gezien het huidige en langdurige neo liberale politieke klimaat is FO de manier om zelf risico weg te nemen en voor jezelf de toegang tot infrastructuur open te houden. En dus je eigen leven zo in te kunnen richten zoals jij dat ziet en voldoening geeft.
De afbrokkeling van het politieke landschap en de huidige polarisatie maakt echter dat ik voorlopig weinig positieve punten zie waar de politiek zich echt gaat inzetten om voor de lange termijn de grote problemen aan te pakken.
Egoïstisch gezien was de huidige box 3 voor mij best prima, voor de samenleving als geheel niet. Maar alleen meer belasting heffen zonder duidelijk lange termijn duurzame oplossingen erbij is behoorlijk nutteloos.
Het liefst zie ik een nieuw model om het nationaal product te berekenen, met als doelstellingen , groei van geluk, welzijn, leefomgeving, duurzaamheid erbij. En daar beleid op maken. Ze zijn in nieuw Zeeland inmiddels daarmee begonnen. Dat moeten wij ook doen. Maar onze minste als samenleving is nog lang niet zover.