Financiële onafhankelijkheid - Deel 5

[JURIST]

Requiem19 schreef op woensdag 29 oktober 2025 @ 09:37:
[...]


Ik kwam het vanochtend tegen in het Parool: https://www.parool.nl/ps/...je-dat-aanpakt~b14adef76/

Als ik het een beetje goed begrijp, is het idee dat je plan niet is om vanaf dag 1 hard te werken zodat je eerder kunt stoppen met werk, maar gedurende je werkzame leven regelmatig een lange break te nemen. Een sabbatical dus, alleen heeft sabbatical de connotatie dat je het 1x doet, terwijl FIRO meer is dat je het om de paar jaar doet.

Idee erachter is dat je in je werkzame leven doorgaans het meest gezond bent, de meeste energie hebt en nog het meeste kan doen.

Tegelijkertijd heeft FIRO in zich dat 'werk ook zingeving geeft' en dat vroeger stoppen ervoor zorgt dat een stukje zingeving in je leven verdwijnt. Dus vinden ze het logischer om wel gewoon door te werken, maar tijdens je werkzame leven regelmatig een half jaar vrij te nemen.

Toen ik net afgestudeerd was leek me het ook ideaal om periodes van werken af te wisselen met niet werk. Ik zag er toen al tegenop om 40 jaar het grootste deel van de tijd met werk bezig te zijn en voor andere dingen in het leven te weinig tijd over te houden.
Het zou mooi zijn om de gebeitelde standaard school - werken - pensioen flexibeler te kunnen inrichten, om ook in andere levensfases met andere energie vrij te kunnen zijn of te kunnen studeren. Met de verhoging van de pensioenleeftijd en de toenemende arbeidsparticipatie zou daar meer ruimte voor kunnen komen. Maar zo werkt de maatschappij en het bedrijfsleven (cultureel en praktisch) helaas niet en de levensloopregeling die daar ooit enigszins op inspeelde in NL werd weer vrij snel afgeschaft. In veel organisaties kan je nog steeds wel met sabbatical, maar dan bijvoorbeeld één keer in de vijf jaar.
Als je kinderen hebt is er meer verlof mogelijk, maar om echt voor jezelf te kiezen en langere periodes verlof te nemen moet je lef hebben.

[Rubbergrover1]

Requiem19 schreef op woensdag 29 oktober 2025 @ 09:58:
[...]


Je bekijkt het nog teveel vanuit de oude FIRE gedachte;

Het doel is niet 100% financieel onafhankelijk te zijn, maar om financieel zo onafhankelijk te zijn dat je iederee paar jaar 6 maanden vrij kunt nemen.

Daar is dan ook minder geld voor nodig uiteraard, zeker als je het combineert met gewoon doorwerken tot AOW leeftijd.

Maar dat is dus mijn punt. Dat heeft helemaal niets te maken met "financieel onafhankelijk", maar simpelweg met het opbouwen van een spaarpotje. Net als dat je een spaarpot kunt opbouwen om om de paar jaar een andere auto te kunnen kopen, kun je ook een spaarpot opbouwen om om de paar jaar een half jaar vrij te nemen.

[Requiem19]

Rubbergrover1 schreef op woensdag 29 oktober 2025 @ 11:02:
[...]

Maar dat is dus mijn punt. Dat heeft helemaal niets te maken met "financieel onafhankelijk", maar simpelweg met het opbouwen van een spaarpotje. Net als dat je een spaarpot kunt opbouwen om om de paar jaar een andere auto te kunnen kopen, kun je ook een spaarpot opbouwen om om de paar jaar een half jaar vrij te nemen.

Als jij zonder zorgen om de paar jaar 6 maanden onbetaald verlof kunt nemen is dat ook een vorm van financiële onafhankelijkheid vind ik.

Maar zonde dat het nu zo'n semantische discussie wordt. Als jij het beestje een andere naam wilt geven is dat ook prima. Ik denk dat het interessanter is om over het concept na te denken.

[Requiem19]

JEightyFive schreef op woensdag 29 oktober 2025 @ 10:47:
Het idee is leuk en ik snap het, want inderdaad, je moet nog maar zien of je het redt en in wat voor toestand, maar vooral wanneer je jong bent en/of geen kinderen hebt.
Het verhaal wat ik had gelezen was als ik het goed herinner van iemand die jong een toko had opgericht en verkocht. Dat zijn natuurlijk wel weer de zeldzame succesverhalen en werkgevers die er iedere paar jaar aan meewerken zijn eerder uitzondering dan regel. Een keer kan eigenlijk overal wel geregeld worden.

De oudste hier gaat naar de basisschool, ze zien me iedere paar jaar aankomen met de boodschap dat hij een half jaar weg is. De jongste zit nog op de opvang dus dat is makkelijker te regelen maar die gaat vroeg of laat ook naar school.
Tegen de tijd dat ze oud genoeg zijn om geen leerplicht meer te hebben of zichzelf een half jaar alleen te redden ben ik ook wel hard op weg naar FIRE denk (hoop) ik

Overigens werk ik 32 uur per week dus ik doe in mindere mate al aan FIRO. Iedere week 3 dagen weekend

Je hoeft natuurlijk niet per se ieder half jaar een of andere grote reis te maken. Je zou ook gewoon een half jaar in je eigen huis in Nederland kunnen blijven en iets totaal anders gaan doen. Bijv trainen voor een Iron Man als je dat leuk vindt, of leren pianospelen. Een grote schuur naast je huis bouwen. Een moestuin beginnen. 30 boeken lezen.

Naja, zijn maar wat ideetjes .

[HandyLumberjack]

Requiem19 schreef op woensdag 29 oktober 2025 @ 11:08:
[...]


Als jij zonder zorgen om de paar jaar 6 maanden onbetaald verlof kunt nemen is dat ook een vorm van financiële onafhankelijkheid vind ik.

Maar zonde dat het nu zo'n semantische discussie wordt. Als jij het beestje een andere naam wilt geven is dat ook prima. Ik denk dat het interessanter is om over het concept na te denken.

En het een sluit het andere ook niet uit. Als je eenmaal goed op weg ben richting FIRE, kun je rustig af en toe een half jaartje er tussenuit.

Het eerste stukje van de vermogensopbouw is het lastigste, als je daar eenmaal doorheen bent lijkt het bijna vanzelf te gaan.

[Rubbergrover1]

Requiem19 schreef op woensdag 29 oktober 2025 @ 11:08:
[...]


Als jij zonder zorgen om de paar jaar 6 maanden onbetaald verlof kunt nemen is dat ook een vorm van financiële onafhankelijkheid vind ik.

Maar zonde dat het nu zo'n semantische discussie wordt. Als jij het beestje een andere naam wilt geven is dat ook prima. Ik denk dat het interessanter is om over het concept na te denken.

Het is zeker interessant om na te denken over het concept van om de paar jaar een sabbatical te nemen. Maar koppel er dan geen term aan die eigenlijk nergens op slaat .

Ik ben het op een wat hoger niveau wel eens met de gedachte dat je niet in de situatie zou moeten zitten dat je leven bestaat uit werken tot aan je pensioen of uit nog meer werken zodat je misschien eerder met pensioen zou kunnen. Dan schiet het zijn doel voorbij. Dan kun je er bijvoorbeeld voor kiezen om de reizen, die je altijd al zou willen maken, niet uit te stellen. Wat je in de vorm kan gieten dat je extra vakantiedagen koopt, maar wat ook kan betekenen dat er af en toe een sabbatical tussendoor komt. Je kunt er ook voor kiezen om een halfjaar in retraite te gaan. Of wat dan ook. Maar je kunt er ook voor kiezen om bijvoorbeeld 4 dagen te gaan werken in plaats van 5, zodat je meer tijd én meer energie hebt om elke week in leuke dingen te stoppen. Variërend van een lange afstand wandelpad lopen tot een triathlon lopen of aquarellen of meubelmaken of een lading boeken lezen (of schrijven). Wat je maar wil.

Het lijkt mij vooral belangrijk dat je je leven inricht op de manier die bij jou 'past'. Zodat het leven niet aan je voorbij gaat voor je er erg in hebt. En een van de manieren waarop dat kan is door om de paar jaar een sabbatical te nemen.

[JEightyFive]

Requiem19 schreef op woensdag 29 oktober 2025 @ 11:13:
[...]


Je hoeft natuurlijk niet per se ieder half jaar een of andere grote reis te maken. Je zou ook gewoon een half jaar in je eigen huis in Nederland kunnen blijven en iets totaal anders gaan doen. Bijv trainen voor een Iron Man als je dat leuk vindt, of leren pianospelen. Een grote schuur naast je huis bouwen. Een moestuin beginnen. 30 boeken lezen.

Naja, zijn maar wat ideetjes .

Klopt, al ben ik benieuwd hoeveel mensen dan toch niet stiekem weer dingen voor werk gaan doen omdat ze toch thuis zijn en niet anders gewend zijn. Ik ken er genoeg die zelfs tijdens vakanties hun werk niet los kunnen laten.

[Rubbergrover1]

JEightyFive schreef op woensdag 29 oktober 2025 @ 11:55:
[...]

Klopt, al ben ik benieuwd hoeveel mensen dan toch niet stiekem weer dingen voor werk gaan doen omdat ze toch thuis zijn en niet anders gewend zijn. Ik ken er genoeg die zelfs tijdens vakanties hun werk niet los kunnen laten.

En ik denk dat een hoop van dit soort hobbies juist geen activiteiten zijn die je continu doet. Maar die je vaak prima (of beter) kunt combineren met een betaalde baan. Dan is de keus voor deeltijd in plaats van voltijd gaan werken een logischer keus dan een paar maanden vol richten op de hobby en daarna weer vol aan de bak met de betaalde baan.

Overigens vind ik het wel verstandig om de keus voor je werk te laten passen bij de hobbies die je wil uitoefenen. Als een baan 40 uur of meer vergt en je daarnaast nauwelijks tijd hebt voor je hobbies, dan kun je je afvragen of die baan wel bij je past

[R.van.M]

Requiem19 schreef op woensdag 29 oktober 2025 @ 09:58:
[...]


Je bekijkt het nog teveel vanuit de oude FIRE gedachte;

Het doel is niet 100% financieel onafhankelijk te zijn, maar om financieel zo onafhankelijk te zijn dat je iederee paar jaar 6 maanden vrij kunt nemen.

Daar is dan ook minder geld voor nodig uiteraard, zeker als je het combineert met gewoon doorwerken tot AOW leeftijd.

En in het artikel wordt ook goed uitgelegd dat het helemaal niet duur hoeft te zijn - voor 1000 euro p/m kun je 6 maanden rondreizen op sommige plekken op deze planeet. Ik had zelf in 2018 een budget van ong 1500 euro p/m voor 7 maanden en dat was relatief luxe in veel landen.

Het is een heel andere insteek dan FIRE imo. Maar zodra je een gezin hebt is het wel iets anders, al kun je daar ook creatief mee zijn.

Voor 1000eur per maand slaap je toch vooral in hostels en eet je bij straattentjes, uiteraard voor 1 persoon. Leuk als je 20 bent maar niet iets wat denk ik wil doen als je 40+ bent. Prijzen zijn na covid echt overal enorm gestegen en denk dat je nu echt een heel andere ervaring zult hebben, zeker als je een prive-kamer zou willen en in restaurants gaat eten.

[Requiem19]

R.van.M schreef op woensdag 29 oktober 2025 @ 14:34:
[...]


Voor 1000eur per maand slaap je toch vooral in hostels en eet je bij straattentjes, uiteraard voor 1 persoon. Leuk als je 20 bent maar niet iets wat denk ik wil doen als je 40+ bent. Prijzen zijn na covid echt overal enorm gestegen en denk dat je nu echt een heel andere ervaring zult hebben, zeker als je een prive-kamer zou willen en in restaurants gaat eten.

Alles valt en staat met waar de locatie. Ik denk niet dat je daar zoiets generieks over kunt zeggen. Als je budget wilt reizen, zul je ook een budget land moeten uitkiezen.

Met een trip door de US ben je binnen een een paar dagen wel door je 1000 usd dollar budget heen. Ga je naar wat avontuurlijkere landen dan kan dat nog steeds wel.

[R.van.M]

Requiem19 schreef op woensdag 29 oktober 2025 @ 14:40:
[...]


Alles valt en staat met waar de locatie. Ik denk niet dat je daar zoiets generieks over kunt zeggen. Als je budget wilt reizen, zul je ook een budget land moeten uitkiezen.

Met een trip door de US ben je binnen een een paar dagen wel door je 1000 usd dollar budget heen. Ga je naar wat avontuurlijkere landen dan kan dat nog steeds wel.

Zelfs in Azie is 1000eur krap tegenwoordig. Ik denk niet dat dit soort landen nog bestaan waarmee je voor 1000eur prive kamer en in een restaurant kan eten.

[Blik1984]

R.van.M schreef op woensdag 29 oktober 2025 @ 14:34:
[...]


Voor 1000eur per maand slaap je toch vooral in hostels en eet je bij straattentjes, uiteraard voor 1 persoon. Leuk als je 20 bent maar niet iets wat denk ik wil doen als je 40+ bent. Prijzen zijn na covid echt overal enorm gestegen en denk dat je nu echt een heel andere ervaring zult hebben, zeker als je een prive-kamer zou willen en in restaurants gaat eten.

Ik denk dat je gelijk hebt, even snelle check bij ChatGPT geeft toch al snel een budget van 30 euro per dag voor een vrij goedkope stad als Bangkok. Dan zit je dus in een dorm room en kun je wat lokale dingen doen. Maar reizen naar andere plekken zit er vaak niet bij en verhogen vaak het budget. Verhoog je de eis naar een privé kamer en wat meer reizen tussen plekken zal er al wel snel 15-20 euro per dag bij moeten en dan zit je wel echt aan de onderkant van de kwaliteits-as qua leven. Voor Bangkok zit je dan op 1.500 euro per maand en dat is een beetje de ondergrens. Zijn natuurlijk nog wel plekken die wat goedkoper zijn, maar ook meer dan genoeg plekken die vele malen duurder zijn

[Rubbergrover1]

R.van.M schreef op woensdag 29 oktober 2025 @ 14:34:
[...]


Voor 1000eur per maand slaap je toch vooral in hostels en eet je bij straattentjes, uiteraard voor 1 persoon. Leuk als je 20 bent maar niet iets wat denk ik wil doen als je 40+ bent. Prijzen zijn na covid echt overal enorm gestegen en denk dat je nu echt een heel andere ervaring zult hebben, zeker als je een prive-kamer zou willen en in restaurants gaat eten.

Maar dat is toch juist precies ook een van de redenen om zo'n reis te doen als je jong bent? En waarom het dus heel handig is om al op jongere leeftijd af en toe zo'n sabbatical te nemen. De vlucht naar, bijvoorbeeld, zuidoost Azië is een flinke som geld, maar het verblijf daar (en het lokaal reizen) kunnen relatief goedkoop. Vooral als je nog jong bent en je met een lagere standaard genoegen neemt. Dan is het dus heel handig als je daar langere tijd kunt rondreizen.

Als je dat uitstelt tot nadat je 'later' gestopt bent met werken, dan zul je waarschijnlijk inderdaad geen genoegen meer nemen met een slaapzaal in een hostel en eten bij straattentjes. Dus niet alleen ben je zelf fysiek misschien minder in staat om die reis te maken, ook zal de reis zelf een flink stuk duurder uitpakken.

[Requiem19]

R.van.M schreef op woensdag 29 oktober 2025 @ 14:41:
[...]


Zelfs in Azie is 1000eur krap tegenwoordig. Ik denk niet dat dit soort landen nog bestaan waarmee je voor 1000eur prive kamer en in een restaurant kan eten.

Tjah wellicht heeft de inflatie mijn ervaringen ingehaald ;-). Maar hierboven lees ik dat je voor ong 1500 euro p/m in de hoofdstad van Thailand kunt vertoeven.

In een iets minder toeristisch gebied kan het dan vast nog wat goedkoper...

Mijn n=1 ervaring is wellicht ook niet heel representatief, aangezien ik oa verbleef in Kyrgizië, Tajikistan, Oezbekistan, Turkemenistan, Iran, Pakistan etc. Veel van die landen zijn nu wat spannender dan toen ik er was in 2018. Maar als ik het zo snel bekijk kost een liter benzine in Iran nog steeds niks en kun je daar nog steeds met z'n 2en voor 15 euro per nacht een privé kamer krijgen in de minder bekende gebieden.

Wij gingen voor deze trip uit van 30 euro per dag pp, incl benzine en verblijf. In Europa zaten we daar vaak wat boven. Maar in heel Centraal Azië kwamen we eerder uit op 15 euro pp per dag.

[Rubbergrover1]

Requiem19 schreef op woensdag 29 oktober 2025 @ 14:40:
[...]


Alles valt en staat met waar de locatie. Ik denk niet dat je daar zoiets generieks over kunt zeggen. Als je budget wilt reizen, zul je ook een budget land moeten uitkiezen.

Met een trip door de US ben je binnen een een paar dagen wel door je 1000 usd dollar budget heen. Ga je naar wat avontuurlijkere landen dan kan dat nog steeds wel.

Ook dat hangt van je normen en wensen af. En juist als je jong bent, kun je ook in de VS heel goedkoop uit zijn. Als je het extreem wil doen, huur je de goedkoopste huurauto en overnacht je bij wijze van spreken op de parkeerplaats van de Walmart. Of logeer je bij mensen die je tegenkomt. Zit je nog in de studentensfeer, dan vind je dat wellicht juist een heel leuke en avontuurlijke vorm van reizen. Ben je 50 jaar, dan zie je dat waarschijnlijk als de hel.

[Rubbergrover1]

Requiem19 schreef op woensdag 29 oktober 2025 @ 15:01:
[...]


Tjah wellicht heeft de inflatie mijn ervaringen ingehaald ;-).
...
Veel van die landen zijn nu wat spannender dan toen ik er was in 2018.

Dat is inderdaad een wereld van verschil. Er is een heel groot verschil tussen de prijzen voor Corona en nu. Reizen die ik in die tijd uitzocht, kosten nu gewoon twee keer zo veel.

[Requiem19]

Rubbergrover1 schreef op woensdag 29 oktober 2025 @ 15:08:
[...]

Dat is inderdaad een wereld van verschil. Er is een heel groot verschil tussen de prijzen voor Corona en nu. Reizen die ik in die tijd uitzocht, kosten nu gewoon twee keer zo veel.

Dat zal zeker zo zijn in Europa / VS. Maar voor wat minder bekende landen die ik noem is dat maar de vraag, met name ook omdat de wisselkoers nogal een grote invloed heeft op de kosten in Euro's.

Een privékamer in Tajikistan was in 2018 ong 15 USD en ik zie dat deze in 2024 nu nog steeds 15-20 USD zijn.

Dan slaap je dus met pp voor 7.50-10 euro per nacht incl ontbijt, anno nu. Zoals ik al zei; als je per se budget wilt gaan, moet je ook naar een budget land gaan.

Veel van dit soort dure kostenideën komen van mensen die vooral de bekende wegen bewandelen qua vakanties. Ook goed, maar dan loop je vol in het commerciële systeem.

[PlasticPimple]

Rubbergrover1 schreef op woensdag 29 oktober 2025 @ 15:01:
[...]

Als je dat uitstelt tot nadat je 'later' gestopt bent met werken, dan zul je waarschijnlijk inderdaad geen genoegen meer nemen met een slaapzaal in een hostel en eten bij straattentjes. Dus niet alleen ben je zelf fysiek misschien minder in staat om die reis te maken, ook zal de reis zelf een flink stuk duurder uitpakken.

Ik denk dat je best weer kunt wennen aan slaapzalen of andere eenvoudige manieren van reizen, er is geen enkele reden waarom je het fysiek niet meer kan. Het is misschien eerder dat je je een beetje 'out of place' voelt als je tussen de jongeren zit in een slaapzaal.

Wat betreft eten bij de straat: als ik bij mijn schoonouders in Azië ben, kiezen we bij het eten buiten de deur vrijwel altijd voor straattentjes of eenvoudige restaurantjes. De theorie is dat je daar een grotere doorloop hebt, waardoor het eten verser is. Je hebt ook een open keuken en kunt heel goed zien of bijv. het vlees wel lang genoeg gebakken is en of rauwe groente in aanraking komt vlees.

[Rubbergrover1]

PlasticPimple schreef op woensdag 29 oktober 2025 @ 15:27:
[...]

Ik denk dat je best weer kunt wennen aan slaapzalen of andere eenvoudige manieren van reizen, er is geen enkele reden waarom je het fysiek niet meer kan. Het is misschien eerder dat je je een beetje 'out of place' voelt als je tussen de jongeren zit in een slaapzaal.

Die twee zaken hebben niet met elkaar te maken. Maar het zijn wel beide redenen waarom uitstellen niet altijd handig is. Als je fysiek niet meer in staat bent om te reizen is het evident dat je eerder had 'moeten' gaan. Maar als je fysiek nog wel in staat bent om te reizen, is de kans ook groot dat je eisen/wensen in de loop van de decennia wat zijn opgeschoven en je dus ook daarom duurder uit bent. Hoeft uiteraard niet zo te zijn, maar de praktijk is dat dit bij het gros van de mensen wel het geval is.

[R.van.M]

Rubbergrover1 schreef op woensdag 29 oktober 2025 @ 15:01:
[...]

Maar dat is toch juist precies ook een van de redenen om zo'n reis te doen als je jong bent? En waarom het dus heel handig is om al op jongere leeftijd af en toe zo'n sabbatical te nemen. De vlucht naar, bijvoorbeeld, zuidoost Azië is een flinke som geld, maar het verblijf daar (en het lokaal reizen) kunnen relatief goedkoop. Vooral als je nog jong bent en je met een lagere standaard genoegen neemt. Dan is het dus heel handig als je daar langere tijd kunt rondreizen.

Als je dat uitstelt tot nadat je 'later' gestopt bent met werken, dan zul je waarschijnlijk inderdaad geen genoegen meer nemen met een slaapzaal in een hostel en eten bij straattentjes. Dus niet alleen ben je zelf fysiek misschien minder in staat om die reis te maken, ook zal de reis zelf een flink stuk duurder uitpakken.

Ja hoor, maar dat is dus niet FIRO.. je gaat niet elke paar jaar in een hostel in Azie zitten lijkt me.

[Rubbergrover1]

R.van.M schreef op woensdag 29 oktober 2025 @ 15:59:
[...]


Ja hoor, maar dat is dus niet FIRO.. je gaat niet elke paar jaar in een hostel in Azie zitten lijkt me.

Als je in je 20-30 bent nog wel, waarschijnlijk. Later waarschijnlijk niet meer, nee. Maar met een beetje normale loonontwikkeling is het ook makkelijker om later wat lifestyle inflation te betalen.

[R.van.M]

Rubbergrover1 schreef op woensdag 29 oktober 2025 @ 16:16:
[...]

Als je in je 20-30 bent nog wel, waarschijnlijk. Later waarschijnlijk niet meer, nee. Maar met een beetje normale loonontwikkeling is het ook makkelijker om later wat lifestyle inflation te betalen.

Dat klopt, je kan inderdaad beginnen met een 1000eur pm vakantie en dat dan langzaam laten oplopen naar steeds meer luxe.. en het valt me net nog binnen dat we op het forum ook nog een FO-alumno hebben die af en toe voorbij komt die vooral fietsvakanties doet

Hierbij summon ik @kabelmannetje en kan hij wellicht een inkijkje geven hoe het met hem gaat en wat zijn maandelijkse budget tegenwoordig is

[Rubbergrover1]

R.van.M schreef op woensdag 29 oktober 2025 @ 16:21:
[...]


Dat klopt, je kan inderdaad beginnen met een 1000eur pm vakantie en dat dan langzaam laten oplopen naar steeds meer luxe.. en het valt me net nog binnen dat we op het forum ook nog een FO-alumno hebben die af en toe voorbij komt die vooral fietsvakanties doet

Hierbij summon ik @kabelmannetje en kan hij wellicht een inkijkje geven hoe het met hem gaat en wat zijn maandelijkse budget tegenwoordig is

Het is inderdaad ook vooral een keus of je wil meegaan in die lifestyle inflatie. Maar de meeste mensen zullen daar wel enigszins 'last' van hebben, ook binnen dit topic.

[PlasticPimple]

Rubbergrover1 schreef op woensdag 29 oktober 2025 @ 15:53:
[...]

Die twee zaken hebben niet met elkaar te maken. Maar het zijn wel beide redenen waarom uitstellen niet altijd handig is. Als je fysiek niet meer in staat bent om te reizen is het evident dat je eerder had 'moeten' gaan. Maar als je fysiek nog wel in staat bent om te reizen, is de kans ook groot dat je eisen/wensen in de loop van de decennia wat zijn opgeschoven en je dus ook daarom duurder uit bent. Hoeft uiteraard niet zo te zijn, maar de praktijk is dat dit bij het gros van de mensen wel het geval is.

Er had in de eerste zin 'en' achter de comma moeten staan. Wat ik maar wil zeggen is dat ik denk dat je best (weer) kunt wennen aan wat lagere standaarden qua comfort. Dat doen mensen op andere momenten in het leven ook, bijv. als een deel van het huis buiten gebruik is voor een verbouwing oid.

Je zou best een keer kunnen proberen om wat minder comfortabel te reizen. Het levert ook voordelen op qua flexibiliteit. Genoeg landen waar op het platteland bijv. niet altijd airco's in hotels zijn, bijvoorbeeld. Of waar je op een andere manier een beetje overgeleverd bent aan wat daar op dat moment vrij is.

Ik denk sowieso dat reizen tijdens je pensioen heel anders is, omdat tijdsdruk er af is. Als ik nu reis, betaal ik met liefde flink meer voor een hotel op een centrale plek. Straks heb ik gewoon ruim de tijd omdat ik niet een hele miljoenenstad in drie dagen hoef te 'zien'.

[ Voor 3% gewijzigd door PlasticPimple op 29-10-2025 16:41 ]

[Rubbergrover1]

PlasticPimple schreef op woensdag 29 oktober 2025 @ 16:40:
[...]

Er had in de eerste zin 'en' achter de comma moeten staan. Wat ik maar wil zeggen is dat ik denk dat je best (weer) kunt wennen aan wat lagere standaarden qua comfort. Dat doen mensen op andere momenten in het leven ook, bijv. als een deel van het huis buiten gebruik is voor een verbouwing oid.

Kunnen wel, of ze het willen is maar de vraag.

[CornermanNL]

Ik kijk vooral naar wat ik nu kan en wil, als ik straks ouder ben is het nog maar de vraag of ik lang en op mijn gemak wil en kan reizen. Dan misschien maar iets minder lang en wat meer op de agenda nu. Sommige dingen kan je nu nog wel en straks niet meer.

Ik kijk gewoon wat ik erg graag wil doen, plan het en ga het doen. Het FO deel geeft de rust en ruimte om het te doen. Het is wellicht leuk om een finish in gedachten te hebben, dat idee had ik ook altijd. Maar het vergeten van het nu is gevaarlijk. Alsmede het niet doen omdat het "teveel geld" kost.

Je kan beter nu al goede keuzes maken alvast, een beetje balans tussen nu en later houden. Immers nu is het enige dat er echt is.

[Tommie12]

CornermanNL schreef op woensdag 29 oktober 2025 @ 16:47:
Immers nu is het enige dat er echt is.

Akkoord, maar je zicht op de toekomst bepaalt ook veel.
Weten dat er een mooie reis aan komt, of dat je leuke mensen gaat ontmoeten creeert bij mij ook een goed gevoel.
Weten dan je binnen 2 jaar droog valt geeft stress en een intens gevoel van onrust.
(en ik spreek over mijn eigen gevoel naturlijk, er zijn genoeg mensen die gewoon niet vooruit kijken, en daar prima bij slapen)

[Orangelights23]

Het ligt ook aan het hebben van kinderen. Sommigen krijgen pas kinderen als ze (ruim) over de 30 zijn, waardoor ze langer in de kinderen zitten en langer hogere kosten hebben. Ik heb relatief jong kinderen gekregen en wanneer ik 50 ben zullen ze al een paar jaar uit huis zijn, waardoor mijn vrouw en ik dan én jong zijn en nog fit genoeg om allerlei leuke dingen te doen. Liever een of meerdere sabbaticals van meerdere maanden en part time werken, dan nog een paar jaar doorknallen en met een minder fit lichaam reizen maken.

Ik ken wat mensen die op vroege leeftijd gepensioneerd zijn en die zijn in een enorm zwart gat gekomen doordat hun enige echte hobby werken was. Ze hadden andere dingen die ze leuk vonden tijdens hun werkleven, maar van 50-60 uur per week naar 0 uur per week en opeens zeeën van tijd hebben is een psychologische klap van jewelste.

Iedereen heeft een eigen achtbaan, voor de een werkt manier A en voor de ander manier B.

[R.van.M]

PlasticPimple schreef op woensdag 29 oktober 2025 @ 16:40:
[...]
Wat ik maar wil zeggen is dat ik denk dat je best (weer) kunt wennen aan wat lagere standaarden qua comfort. Dat doen mensen op andere momenten in het leven ook
[...]

Bijvoorbeeld weinig slapen in de studentijd voor feestjes en weinig slapen als je kinderen krijgt

Je zou best een keer kunnen proberen om wat minder comfortabel te reizen. Het levert ook voordelen op qua flexibiliteit. Genoeg landen waar op het platteland bijv. niet altijd airco's in hotels zijn, bijvoorbeeld. Of waar je op een andere manier een beetje overgeleverd bent aan wat daar op dat moment vrij is.

Ik denk sowieso dat reizen tijdens je pensioen heel anders is, omdat tijdsdruk er af is. Als ik nu reis, betaal ik met liefde flink meer voor een hotel op een centrale plek. Straks heb ik gewoon ruim de tijd omdat ik niet een hele miljoenenstad in drie dagen hoef te 'zien'.

Uiteraard kun je dan meer slow-travel doen. Een goedkope bus in plaats van een vliegtuig en ook buiten de toeristische gebieden een land bekijken, maar er zit voor mij wel een ondergrens aan. Uiteraard kun je het zo goedkoop maken als je maar wilt. Genoeg plekken in de wereld waar je mag wildkamperen maar daar word ik persoonlijk niet meer gelukkig van.

De discussie is een beetje zoals wat je per maand uitgeeft. Iedereen heeft andere wensen en budgetten

[de Peer]

Orangelights23 schreef op woensdag 29 oktober 2025 @ 17:13:
Het ligt ook aan het hebben van kinderen. Sommigen krijgen pas kinderen als ze (ruim) over de 30 zijn, waardoor ze langer in de kinderen zitten en langer hogere kosten hebben. Ik heb relatief jong kinderen gekregen

Geen idee wat financieel aantrekkelijker is eigenlijk. Vroeg kinderen krijgen is bij opbouw van vermogen juist weer onhandig. Duurste periode heb je dan vroeg waardoor je minder lang profiteert van compounding.

Ik ben dan juist weer op mijn 38e pas vader geworden en vond dat ook wel prettig. Financieel niets van gevoeld. En de zee aan ouderschapsverlofdagen is ook wel prettig, zeker als je een hoger inkomen hebt en een drukke baan.

Maar inderdaad ik zit wel rond mijn 60e nog met kinderen in huis waarschijnlijk. Om die reden wel een wat groter huis gekocht met aparte vleugel voor het kind of de kinderen. Je kunt ook juist denken: de kinderen houden je jong, en op die leeftijd zijn ze wel volledig zelfstandig natuurlijk.

[ Voor 5% gewijzigd door de Peer op 29-10-2025 17:47 ]

[Corrit]

phantom09 schreef op dinsdag 28 oktober 2025 @ 22:54:
[...]


Zijn hier ook leners bij geweest die niet terug konden betalen?

Zeker. Ik heb de aantallen niet precies bijgehouden maar ik denk dat zeker 10+% van de projecten waar ik geld in heb gestoken failliet is gegaan. Soms pas aan het einde van de looptijd waardoor de schade meeviel, grootste deel was dan al terugbetaald, maar soms ook enkele maanden na de start waardoor je wel serieus gaat twijfelen of de lener dit niet al lang zag aankomen…

[Rubbergrover1]

Orangelights23 schreef op woensdag 29 oktober 2025 @ 17:13:
Ik ken wat mensen die op vroege leeftijd gepensioneerd zijn en die zijn in een enorm zwart gat gekomen doordat hun enige echte hobby werken was. Ze hadden andere dingen die ze leuk vonden tijdens hun werkleven, maar van 50-60 uur per week naar 0 uur per week en opeens zeeën van tijd hebben is een psychologische klap van jewelste.

Dat ligt waarschijnlijk ook aan de aard van die mensen. Je beschrijft eigenlijk een beetje workaholics, die mede door het harde werken ook veel verdienen en daardoor vroeg kunnen pensioneren. Maar wat je aangeeft, bij zulke mensen is het inderdaad vaak zo dat ze sterk hun identiteit uit het werk ontlenen. En diep in hun hard waarschijnlijk ook helemaal niet willen stoppen.

Terwijl er ook heel veel mensen zijn voor wie werk niet meer is dan een middel om inkomsten te verwerven. Waarbij ze helemaal geen problemen hebben als die "dagbesteding" zou wegvallen.

[kabelmannetje]

R.van.M schreef op woensdag 29 oktober 2025 @ 16:21:
[...]


Dat klopt, je kan inderdaad beginnen met een 1000eur pm vakantie en dat dan langzaam laten oplopen naar steeds meer luxe.. en het valt me net nog binnen dat we op het forum ook nog een FO-alumno hebben die af en toe voorbij komt die vooral fietsvakanties doet

Hierbij summon ik @kabelmannetje en kan hij wellicht een inkijkje geven hoe het met hem gaat en wat zijn maandelijkse budget tegenwoordig is

Ik ben hier nooit meer wegens geschreeuw naar mij. De toxische en agressieve sfeer hier deed mij definitief verdwijnen.

Inmiddels 12 jaar FO. Passief inkomen ≈ 32k per jaar netto. Woon in de zomer in NL en in de winter reis ik met de motor de wereld rond. Inmiddels staat de teller op 225.000km.

[Pr088]

kabelmannetje schreef op woensdag 29 oktober 2025 @ 21:36:
[...]


Ik ben hier nooit meer wegens geschreeuw naar mij. De toxische en agressieve sfeer hier deed mij definitief verdwijnen.

Inmiddels 12 jaar FO. Passief inkomen ≈ 32k per jaar netto. Woon in de zomer in NL en in de winter reis ik met de motor de wereld rond. Inmiddels staat de teller op 225.000km.

Huh toxic?

[elmerblues]

Orangelights23 schreef op woensdag 29 oktober 2025 @ 17:13:
Ik ken wat mensen die op vroege leeftijd gepensioneerd zijn en die zijn in een enorm zwart gat gekomen doordat hun enige echte hobby werken was. Ze hadden andere dingen die ze leuk vonden tijdens hun werkleven, maar van 50-60 uur per week naar 0 uur per week en opeens zeeën van tijd hebben is een psychologische klap van jewelste.

Hier een FO'er die vroeg met pensioen gegaan is (55). Pensioentje als basisinkomen en de rest aangevuld met passief inkomen uit rentes, dividend etc. Geen kids dus dat maakt het wel makkelijker, niet 4 a 5 keer nieuw huis gekocht met steeds hogere hypotheek, geen hoge levensstandaard. Ergo: kan met weinig geld prima rondkomen.

Wat helpt tegen het zwarte gat is tegen het einde van je dienstverband korter gaan werken. De laatst 10 jaar werkte ik 4 dagen per week. De laatste 2 jaar 3 dagen per week. De overgang is dan kleiner. Dit helpt ook om alvast uit de voeten te kunnen met/te wennen aan minder inkomsten.

Verder zorgen dat je iets om handen hebt als je
niet permanent met vakantie kunt/wilt gaan. Hobbies, vrijwilligerswerk, wellicht opknappandje in buitenland. Life will find a way.

Verplichtingsvrij door het leven gaan terwijl je nog fit en gezond bent en tijd en ruimte hebben om je leven (en dus de dag) zelf in te delen is niet in geld uit te drukken.

[ Voor 8% gewijzigd door elmerblues op 30-10-2025 00:22 ]

[Rubbergrover1]

elmerblues schreef op donderdag 30 oktober 2025 @ 00:07:
[...]
Verder zorgen dat je iets om handen hebt als je
niet permanent met vakantie kunt/wilt gaan. Hobbies, vrijwilligerswerk, wellicht opknappandje in buitenland. Life will find a way.

Verplichtingsvrij door het leven gaan terwijl je nog fit en gezond bent en tijd en ruimte hebben om je leven (en dus de dag) zelf in te delen is niet in geld uit te drukken.

Volgens mij zijn er best veel mensen die (als ze wel kinderen hebben) rond die tijd ook richting kleinkinderen gaan. Dat kan ook een 'tijdsbesteding' betekenen. Soms een structurele taak (bv een dag per week oppas zijn) maar kan ook incidenteel, dat je regelmatig 'iets' met de kleinkinderen gaat doen of af en toe een avondje of weekend oppassen.

Hoeft natuurlijk zeker niet zo te zijn, maar je kunt hier dus ook zingeving in vinden.

[CornermanNL]

kabelmannetje schreef op woensdag 29 oktober 2025 @ 21:36:
[...]


Ik ben hier nooit meer wegens geschreeuw naar mij. De toxische en agressieve sfeer hier deed mij definitief verdwijnen.

Inmiddels 12 jaar FO. Passief inkomen ≈ 32k per jaar netto. Woon in de zomer in NL en in de winter reis ik met de motor de wereld rond. Inmiddels staat de teller op 225.000km.

Tof! En mooi dat het zo goed uitgepakt heeft. Hoe is het qua uitgaven? Vielen die goed mee of tegen ten opzichte van de vooraf gestelde budgetten van je FO berekening?

En hoe plan je een jaar? Lijkt mij ideaal half jaar hier en half jaar weg. In stukken van een maand of 2 bij mij dan 🙂

[CornermanNL]

elmerblues schreef op donderdag 30 oktober 2025 @ 00:07:
[...]


Hier een FO'er die vroeg met pensioen gegaan is (55). Pensioentje als basisinkomen en de rest aangevuld met passief inkomen uit rentes, dividend etc. Geen kids dus dat maakt het wel makkelijker, niet 4 a 5 keer nieuw huis gekocht met steeds hogere hypotheek, geen hoge levensstandaard. Ergo: kan met weinig geld prima rondkomen.

Wat helpt tegen het zwarte gat is tegen het einde van je dienstverband korter gaan werken. De laatst 10 jaar werkte ik 4 dagen per week. De laatste 2 jaar 3 dagen per week. De overgang is dan kleiner. Dit helpt ook om alvast uit de voeten te kunnen met/te wennen aan minder inkomsten.

Verder zorgen dat je iets om handen hebt als je
niet permanent met vakantie kunt/wilt gaan. Hobbies, vrijwilligerswerk, wellicht opknappandje in buitenland. Life will find a way.

Verplichtingsvrij door het leven gaan terwijl je nog fit en gezond bent en tijd en ruimte hebben om je leven (en dus de dag) zelf in te delen is niet in geld uit te drukken.

Hoe hou je het uitdagend genoeg? Ik weet van mijzelf dat ik graag een beetje uitdaging hou in mijn projecten (werk & anderzijds) en ik beter gedij in reeds bestaande wat grotere organisaties waar de projecten al zijn dan dat ik ze zelf moet verzinnen en van nul opbouwen. Ik kan het wel maar werk graag samen in meer bestaande structuren.

[Tommie12]

Rubbergrover1 schreef op donderdag 30 oktober 2025 @ 08:13:
[...]

Volgens mij zijn er best veel mensen die (als ze wel kinderen hebben) rond die tijd ook richting kleinkinderen gaan. Dat kan ook een 'tijdsbesteding' betekenen. Soms een structurele taak (bv een dag per week oppas zijn) maar kan ook incidenteel, dat je regelmatig 'iets' met de kleinkinderen gaat doen of af en toe een avondje of weekend oppassen.

Hoeft natuurlijk zeker niet zo te zijn, maar je kunt hier dus ook zingeving in vinden.

Ik heb 1 kleinzoon, en de tijd die ik daarmee door breng is ook niet in geld uit te drukken.
Ik hou er zo van om met hem te spelen, ergens naar toe te gaan en hem iets te leren.
Dus elke gelegenheid die ik krijg neem ik met beide handen aan, ook als ik daar eens een dag verlof voor moet inboeken.

[rube]

Tommie12 schreef op donderdag 30 oktober 2025 @ 08:39:
[...].
Dus elke gelegenheid die ik krijg neem ik met beide handen aan, ook als ik daar eens een dag verlof voor moet inboeken.

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[Rubbergrover1]

CornermanNL schreef op donderdag 30 oktober 2025 @ 08:28:
[...]


Hoe hou je het uitdagend genoeg? Ik weet van mijzelf dat ik graag een beetje uitdaging hou in mijn projecten (werk & anderzijds) en ik beter gedij in reeds bestaande wat grotere organisaties waar de projecten al zijn dan dat ik ze zelf moet verzinnen en van nul opbouwen. Ik kan het wel maar werk graag samen in meer bestaande structuren.

Als je zulke voorkeuren hebt, dan zou mijn gedachte zijn dat je eigenlijk niet gelukkig zou worden van stoppen met je huidige baan. Ik zou dan vooral proberen te sturen richting langzaam maar zeker minder werk/meer vrije dagen in plaats van stoppen met werken.

Maar volgens mij zit niet iedereen er op die manier in. En zijn er ook een hoop mensen die liever vandaag dan morgen zouden stoppen.

[Tommie12]

rube schreef op donderdag 30 oktober 2025 @ 08:51:
[...]


***members only***

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[CornermanNL]

Rubbergrover1 schreef op donderdag 30 oktober 2025 @ 09:29:
[...]

Als je zulke voorkeuren hebt, dan zou mijn gedachte zijn dat je eigenlijk niet gelukkig zou worden van stoppen met je huidige baan. Ik zou dan vooral proberen te sturen richting langzaam maar zeker minder werk/meer vrije dagen in plaats van stoppen met werken.

Maar volgens mij zit niet iedereen er op die manier in. En zijn er ook een hoop mensen die liever vandaag dan morgen zouden stoppen.

Klopt, ik ga ook niet stoppen. Wellicht “nooit” ik ben altijd nieuwsgierig naar hoe mensen het leven na FO inrichten. En hoe de werkelijkheid bevalt ten opzichte van wat men in gedachten had.

Ik heb een tijd geen werk gehad en alle tijd voor mezelf en dat beviel niet. Was en ben ik ook veel te jong voor. En sommige dingen die ik toen deed gaven niet de juiste uitdaging en omgeving. Terwijl het op papier zaken waren die ik na FO op het lijstje had om mijn tijd aan te besteden.

Vandaar mijn vragen rondom dit thema.

[kabelmannetje]

CornermanNL schreef op donderdag 30 oktober 2025 @ 08:25:
[...]
Tof! En mooi dat het zo goed uitgepakt heeft. Hoe is het qua uitgaven? Vielen die goed mee of tegen ten opzichte van de vooraf gestelde budgetten van je FO berekening?

Mijn uitgaven zijn lang niet wat de swr is. €1000 eronder per maand schat ik.

En hoe plan je een jaar? Lijkt mij ideaal half jaar hier en half jaar weg. In stukken van een maand of 2 bij mij dan 🙂

Ik vertrek rond september en ben er half april weer. Motor zet ik ergens in de opslag en ga dan weer verder. Nu onderweg naar Alaska. Heb ook veel gefietst, vooral in Azië. Korea, Japan, Filipijnen, Indonesië, etc.

[kabelmannetje]

Pr088 schreef op woensdag 29 oktober 2025 @ 21:56:
[...]


Huh toxic?

Ja, dat was extreem. Bij alles wat ik zei werd ik belachelijk gemaakt. Gescheld, geschreeuw en wat al niet. Zoek maar eens op.

[JEightyFive]

Rubbergrover1 schreef op woensdag 29 oktober 2025 @ 21:33:
[...]

Terwijl er ook heel veel mensen zijn voor wie werk niet meer is dan een middel om inkomsten te verwerven. Waarbij ze helemaal geen problemen hebben als die "dagbesteding" zou wegvallen.

Guilty as charged

[rube]

@Tommie12 sterkte/succes

@kabelmannetje bedankt voor het delen van je ervaringen. Je staat (heel) ver af van wat de meeste mensen (willen) doen of denken dat mogelijk is, dus is het vaak lastig om te accepteren dat jij wel zo leeft (zelfs hier).

[R.van.M]

CornermanNL schreef op donderdag 30 oktober 2025 @ 09:50:
[...]


Klopt, ik ga ook niet stoppen. Wellicht “nooit” ik ben altijd nieuwsgierig naar hoe mensen het leven na FO inrichten. En hoe de werkelijkheid bevalt ten opzichte van wat men in gedachten had.

Ik heb een tijd geen werk gehad en alle tijd voor mezelf en dat beviel niet. Was en ben ik ook veel te jong voor. En sommige dingen die ik toen deed gaven niet de juiste uitdaging en omgeving. Terwijl het op papier zaken waren die ik na FO op het lijstje had om mijn tijd aan te besteden.

Vandaar mijn vragen rondom dit thema.

Wellicht heb je jezelf te weinig uitdaging gegeven in het FO deel. Je kan het inrichten zoals je wilt natuurlijk. Alleen boeken lezen en wat sporten zal voor de meesten inderdaad niet genoeg zijn.

Zelf heb ik juist het idee dat het werkzame deel me beperkt. Ik spendeer zoveel tijd in steerco's en andere nutteloze meetings die mij tot op het bot vervelen.

[ Voor 8% gewijzigd door R.van.M op 30-10-2025 10:44 ]

[JEightyFive]

CornermanNL schreef op donderdag 30 oktober 2025 @ 09:50:
[...]

Ik heb een tijd geen werk gehad en alle tijd voor mezelf en dat beviel niet.

Na de geboorte van mijn kinderen ben ik beide keren langere tijd thuis geweest (3 en 6 maanden), deels vrijwillig, deels omdat ik op een van die momenten even geen opdracht had en beide keren heb ik werk echt voor geen meter gemist. Zeker na die 6 maanden was werk weer opstarten echt wel even een bittere pil. Het is dat die buffer leegliep maar als het niet had gehoeven dan had ik het niet gedaan.
Nou heb je dan natuurlijk genoeg aan je hoofd maar ook nu zou ik meer dan genoeg dingen te doen hebben om werk niet te missen.

[kabelmannetje]

rube schreef op donderdag 30 oktober 2025 @ 10:39:
@Tommie12 sterkte/succes

@kabelmannetje bedankt voor het delen van je ervaringen. Je staat (heel) ver af van wat de meeste mensen (willen) doen of denken dat mogelijk is, dus is het vaak lastig om te accepteren dat jij wel zo leeft (zelfs hier).

Uit mijn hoofd, dit.

- 10 maanden op motor naar Mongolië.
- 6 maanden gefietst door Indonesië
- 7 maanden met motor Marokko, Senegal, Algerije, Tunesië. 3 maanden Arabisch gestudeerd in Marrakech.
- 14 maanden, via Iran naar CapeTown met motor.
- (Covid). 1,5 jaar met motor door Europa. 6 maanden in Italië gewoond.
- 7 maanden met fiets door Japan, Korea en Filipijnen.
- 6 maanden met fiets door New Zealand en Australië.
- Ushuaia naar Alaska op motor. 8 maanden, nu halverwege. Wordt vervolgd eind 2025 voor 10 maanden vanaf Peru.
- Pieterpad, roots natuurpad, Santiago de Compostela, haute route Pyrenees.

[ Voor 10% gewijzigd door kabelmannetje op 30-10-2025 12:04 ]

[CornermanNL]

kabelmannetje schreef op donderdag 30 oktober 2025 @ 10:33:
[...]

Mijn uitgaven zijn lang niet wat de swr is. €1000 eronder per maand schat ik.

[...]

Ik vertrek rond september en ben er half april weer. Motor zet ik ergens in de opslag en ga dan weer verder. Nu onderweg naar Alaska. Heb ook veel gefietst, vooral in Azië. Korea, Japan, Filipijnen, Indonesië, etc.

Dat is een flink bedrag minder, goed ook dat je je plannen zo mooi ten uitvoer weet te brengen. Daar is een bepaald lef voor nodig. Top, jammer dat je je niet meer thuis voelde in het topic. En mocht ik daaraan bijgedragen hebben, mijn excuses.

[superkoex9]

R.van.M schreef op donderdag 30 oktober 2025 @ 10:42:
[...]


Wellicht heb je jezelf te weinig uitdaging gegeven in het FO deel. Je kan het inrichten zoals je wilt natuurlijk. Alleen boeken lezen en wat sporten zal voor de meesten inderdaad niet genoeg zijn.

Zelf heb ik juist het idee dat het werkzame deel me beperkt. Ik spendeer zoveel tijd in steerco's en andere nutteloze meetings die mij tot op het bot vervelen.

Maar dat inrichten zoals je wil lijkt me best lastig. Er zit hier natuurlijk ook wel een groep mensen met stevige functies waardoor ze 40+ uur werken. Van 50 naar 0 in 1 keer lijkt me ook best lastig. Als je dan ook nog iets moet bedenken wat invulling geeft aan je behoefte aan uitdaging dan zie ik daar ook echt wel een moeilijkheid.
Daarnaast is de behoefte tot uitdaging bij iedereen wel anders. Ik heb genoeg mensen gezien die het prima vinden om de hele dag voor de tv te hangen en echt geen behoefte hadden aan een mentale of fysieke uitdaging. Zelf moet ik daar niet aan denken!

[CornermanNL]

R.van.M schreef op donderdag 30 oktober 2025 @ 10:42:
[...]


Wellicht heb je jezelf te weinig uitdaging gegeven in het FO deel. Je kan het inrichten zoals je wilt natuurlijk. Alleen boeken lezen en wat sporten zal voor de meesten inderdaad niet genoeg zijn.

Zelf heb ik juist het idee dat het werkzame deel me beperkt. Ik spendeer zoveel tijd in steerco's en andere nutteloze meetings die mij tot op het bot vervelen.

Het is voor mij moeilijk om die uitdaging vanaf nul op te bouwen. Ik heb dat soort projecten wel, maar dan moet je maar net mensen vinden om mee te sparren. Ideeën te bedenken en oplossingen te vinden. Ik leer erg goed van dat soort gesprekken. En dat heb ik sneller in mijn werk omgeving dan mijn privé projecten. Geluk is wel dat ik heel sterk zelf kan bepalen of ik een meeting wel of niet doe. Ik bepaal mijn eigen klussen en kies deze zorgvuldig.

Ook ingegeven door FO overigens, het is makkelijker om nee te zeggen als je een flinke buffer hebt. Ik zie overigens veel mensen tijd spenderen in de gouden kooi. Gesprekken die ik voer met mensen die wellicht een sprong in het diepe willen wagen maar het niet durven ondanks de grote administratieve sleur op het werk wat ze weg houdt van de inhoud en wat ze het liefste doen.

Durven dingen te doen is nog zo eenvoudig niet, zowel werk als privé. Die zeilboot kopen en in de haven leggen is 1, er echt mee op wereldreis is heel wat anders. (Van alle boten in de haven op de hoek waar ik woonde is er slechts 1 na een lange voorbereiding echt gegaan, de rest vond het idee tof en zat elk weekend op de boot met "als ik ooit tijd heb doe ik dat ook").

En zo is het met veel dingen, echt comfortabel kunnen en durven kiezen voor wat je het leukst vindt is zo eenvoudig niet. Werk of privé. Daarom zijn de ervaringen van @kabelmannetje en anderen die FO zijn en in de praktijk brengen zo leuk en belangrijk om te lezen. Daar leer je veel van. Althans ik.

Verder is het uitvinden van wat je leuk vindt al een reis op zich. 40 uur werk heeft een heel andere structuur dan 40 uur dan jezelf bezig houden. Althans voor mij.

[Tehh]

CornermanNL schreef op donderdag 30 oktober 2025 @ 11:06:
[...]


Het is voor mij moeilijk om die uitdaging vanaf nul op te bouwen. Ik heb dat soort projecten wel, maar dan moet je maar net mensen vinden om mee te sparren. Ideeën te bedenken en oplossingen te vinden. Ik leer erg goed van dat soort gesprekken. En dat heb ik sneller in mijn werk omgeving dan mijn privé projecten. Geluk is wel dat ik heel sterk zelf kan bepalen of ik een meeting wel of niet doe. Ik bepaal mijn eigen klussen en kies deze zorgvuldig.

Ook ingegeven door FO overigens, het is makkelijker om nee te zeggen als je een flinke buffer hebt. Ik zie overigens veel mensen tijd spenderen in de gouden kooi. Gesprekken die ik voer met mensen die wellicht een sprong in het diepe willen wagen maar het niet durven ondanks de grote administratieve sleur op het werk wat ze weg houdt van de inhoud en wat ze het liefste doen.

Durven dingen te doen is nog zo eenvoudig niet, zowel werk als privé. Die zeilboot kopen en in de haven leggen is 1, er echt mee op wereldreis is heel wat anders. (Van alle boten in de haven op de hoek waar ik woonde is er slechts 1 na een lange voorbereiding echt gegaan, de rest vond het idee tof en zat elk weekend op de boot met "als ik ooit tijd heb doe ik dat ook").

En zo is het met veel dingen, echt comfortabel kunnen en durven kiezen voor wat je het leukst vindt is zo eenvoudig niet. Werk of privé. Daarom zijn de ervaringen van @kabelmannetje en anderen die FO zijn en in de praktijk brengen zo leuk en belangrijk om te lezen. Daar leer je veel van. Althans ik.

Verder is het uitvinden van wat je leuk vindt al een reis op zich. 40 uur werk heeft een heel andere structuur dan 40 uur dan jezelf bezig houden. Althans voor mij.

Fanatiek mee-lezer hier, maar geen die-hard RE ambities of plannen.
Ons beider loon is flink gestegen in de afgelopen jaren (bovenop de forse inflatiecorrecties). Zo doorgaan betekend dat we op ons 50e kunnen stoppen met werken. Maar daar hebben we geen zin in.
Bij mij zorgt dit steeds meer voor een gevoel van: 'waar doe ik het nog voor?' Ik heb een hele leuke baan die ik net zo lief doe als bijv. [insert willekeurige baan die mensen kiezen wanneer ze uit alles mogen kiezen].
We zouden nog wel willen verhuizen naar een huis met grotere tuin.. Er staat er wel één te koop die we zouden kunnen kopen, maar dan stijgen onze vaste lasten met 2,5k/maand. Dat kunnen we wel betalen, maar het zorgt wel voor een flinke hypotheek. En dan moet ik langer in de gouden kooi blijven zitten.

[Tommie12]

@kabelmannetje
Geen idee of ik je ooit wat fout benaderd heb, maar blijf aub je ervaringen en levenswijze posten. Het staat ver wat ik zou doen en mogelijk acht, maar daarom is het net zo verfrissend.
Ik heb recent wat youtube video's gezien over de avonturen van Noraly in 'Ithchy Boots'. Ik kan me ergens voorstellen dat het vergelijkbaar is. In elk geval gaat ze ver over de grenzen die ik mezelf soms opleg.
Als vrouw alleen in Taliban gebied gaan rond rijden is enorm ver uit mijn comfortzone.
Ik heb ook te veel mensen die me hier binden (vrouw, kinderen, kleinzoon, ..)

Dergelijke dingen lezen (en dan soms een stukje in die richting opschuiven, of toch een beetje avontuurlijker worden) is net de motivatie om in dit topic te blijven hangen.

[R.van.M]

CornermanNL schreef op donderdag 30 oktober 2025 @ 11:06:
[...]


Het is voor mij moeilijk om die uitdaging vanaf nul op te bouwen. Ik heb dat soort projecten wel, maar dan moet je maar net mensen vinden om mee te sparren. Ideeën te bedenken en oplossingen te vinden. Ik leer erg goed van dat soort gesprekken. En dat heb ik sneller in mijn werk omgeving dan mijn privé projecten. Geluk is wel dat ik heel sterk zelf kan bepalen of ik een meeting wel of niet doe. Ik bepaal mijn eigen klussen en kies deze zorgvuldig.

Ook ingegeven door FO overigens, het is makkelijker om nee te zeggen als je een flinke buffer hebt. Ik zie overigens veel mensen tijd spenderen in de gouden kooi. Gesprekken die ik voer met mensen die wellicht een sprong in het diepe willen wagen maar het niet durven ondanks de grote administratieve sleur op het werk wat ze weg houdt van de inhoud en wat ze het liefste doen.

Durven dingen te doen is nog zo eenvoudig niet, zowel werk als privé. Die zeilboot kopen en in de haven leggen is 1, er echt mee op wereldreis is heel wat anders. (Van alle boten in de haven op de hoek waar ik woonde is er slechts 1 na een lange voorbereiding echt gegaan, de rest vond het idee tof en zat elk weekend op de boot met "als ik ooit tijd heb doe ik dat ook").

En zo is het met veel dingen, echt comfortabel kunnen en durven kiezen voor wat je het leukst vindt is zo eenvoudig niet. Werk of privé. Daarom zijn de ervaringen van @kabelmannetje en anderen die FO zijn en in de praktijk brengen zo leuk en belangrijk om te lezen. Daar leer je veel van. Althans ik.

Verder is het uitvinden van wat je leuk vindt al een reis op zich. 40 uur werk heeft een heel andere structuur dan 40 uur dan jezelf bezig houden. Althans voor mij.

Wanneer je als ZZP’er werkt, heb je natuurlijk veel meer invloed op wat je doet, eigenlijk een vorm van barista-FIRE. Je kunt dan makkelijker kiezen om bijvoorbeeld maar twee dagen per week te werken, afhankelijk van het type werk dat je doet.

Bij privéprojecten kun je ook gewoon expertise inhuren, zodat je kunt blijven sparren en uitdaging in je projecten behoudt. Voor mijn cocktailbar zal ik ook expertise moeten inhuren om te begrijpen hoe de fiscale regels zijn, wellicht hulp van een designer etc.

Verder ben ik het helemaal eens met je laatste opmerking. Veel mensen zijn sterk risico-avers en blijven daardoor lang in hun ‘gouden kooi’ sparen voor ‘later’. Vaak is het ook een gebrek aan verbeelding: ze weten niet goed wat ze met hun vrijheid zouden doen. Dan is het veiliger om in de 9-tot-5-baan te blijven zitten en er niet over na te hoeven denken.

[R.van.M]

Tehh schreef op donderdag 30 oktober 2025 @ 11:14:
[...]


Fanatiek mee-lezer hier, maar geen die-hard RE ambities of plannen.
Ons beider loon is flink gestegen in de afgelopen jaren (bovenop de forse inflatiecorrecties). Zo doorgaan betekend dat we op ons 50e kunnen stoppen met werken. Maar daar hebben we geen zin in.
Bij mij zorgt dit steeds meer voor een gevoel van: 'waar doe ik het nog voor?' Ik heb een hele leuke baan die ik net zo lief doe als bijv. [insert willekeurige baan die mensen kiezen wanneer ze uit alles mogen kiezen].
We zouden nog wel willen verhuizen naar een huis met grotere tuin.. Er staat er wel één te koop die we zouden kunnen kopen, maar dan stijgen onze vaste lasten met 2,5k/maand. Dat kunnen we wel betalen, maar het zorgt wel voor een flinke hypotheek. En dan moet ik langer in de gouden kooi blijven zitten.

Voordeel van een grote tuin is dat je je een hoop werk op de hals haalt. Dan heb je ook direct wat te doen als je FO bent

[kabelmannetje]

Tommie12 schreef op donderdag 30 oktober 2025 @ 11:25:
@kabelmannetje
Ik heb recent wat youtube video's gezien over de avonturen van Noraly in 'Ithchy Boots'. Ik kan me ergens voorstellen dat het vergelijkbaar is. In elk geval gaat ze ver over de grenzen die ik mezelf soms opleg.
Als vrouw alleen in Taliban gebied gaan rond rijden is enorm ver uit mijn comfortzone.
Ik heb ook te veel mensen die me hier binden (vrouw, kinderen, kleinzoon, ..)

Dergelijke dingen lezen (en dan soms een stukje in die richting opschuiven, of toch een beetje avontuurlijker worden) is net de motivatie om in dit topic te blijven hangen.

Stoere chick. Kom onderweg weinig van dit soort gelijkgestemden tegen. Die filmpjes zet ik soms wat vraagtekens bij. Ze maakt weinig mee, je ziet vooral de landschappen. Maar haar camera draait natuurlijk niet 24/7. Lange dagen maakt ze, alleen maar door, door. Mijn ervaringen zijn anders. Maar misschien omdat ik als man bijna altijd "ja" zeg heb ik veel meer interactie met locals. Kan rustig ergens een week niksen. Rij niet eens de helft van haar kilometers per dag. En, ze is veel langer van huis. Ik probeer 5/7 maanden thuis/weg aan te houden. Reizen kan heel vermoeiend zijn. Ziekte, gedoe met papapierwerk, weer alles inpakken, corruptie, motor die stuk gaat. Je staat overal alleen voor.

Vergeleken met het werkzame leven dat ik had (12, 13 jaar geleden), is zo leven niet te vergelijken. Werken is echt zo simpel, risicoloos en geestdodend, vergeleken met waar ik echt warm van word.

[ Voor 6% gewijzigd door kabelmannetje op 30-10-2025 11:41 ]

[Tommie12]

kabelmannetje schreef op donderdag 30 oktober 2025 @ 11:39:
[...]


Stoere chick. Kom onderweg weinig van dit soort gelijkgestemden tegen. Die filmpjes zet ik soms wat vraagtekens bij. Ze maakt weinig mee, je ziet vooral de landschappen. Maar haar camera draait natuurlijk niet 24/7. Lange dagen maakt ze, alleen maar door, door. Mijn ervaringen zijn anders. Maar misschien omdat ik als man bijna altijd "ja" zeg heb ik veel meer interactie met locals. Kan rustig ergens een week niksen. Rij niet eens de helft van haar kilometers per dag. En, ze is veel langer van huis. Ik probeer 5/7 maanden thuis/weg aan te houden. Reizen kan heel vermoeiend zijn. Ziekte, gedoe met papapierwerk, weer alles inpakken, corruptie, motor die stuk gaat. Je staat overal alleen voor.

Vergeleken met het werkzame leven dat ik had (12, 13 jaar geleden), is zo leven niet te vergelijken. Werken is echt zo simpel, risicoloos en geestdodend, vergeleken met waar ik echt warm van word.

Ik heb die indruk bij haar ook. Elke dag laat aan komen, en de volgende morgen alweer door. Nu zijn mijn vakanties nooit zo lang, maar ik probeer toch wat trager rond te bewegen en meer de omgeving op te nemen.
Ik denk dat zij ook de druk heeft om dikwijls die filmpjes te publiceren. Dat moet op zich een pak stress en werk zijn, zeker omdat ze die zelf maakt.
Ik heb zelf ooit eens geprobeerd om 2 keer per week een foto (!) op mijn socials te zetten die ik de moeite waard vond. Ik liep snel droog of dan begint de stress. Ook het leven van influencer zit vol 'werk'. (en ik wil geen influencer zijn)
Ik ben er mee gestopt, en heb ook besloten om mijn fotografiehobby echt als hobby te houden, anders wordt het gewoon werk wat snel minder leuk wordt en ben ik een hobby kwijt. Dus als iemand eens vraagt om ergens foto's te maken en daarvoor wil betalen weiger ik.
Ik maak er wel eens, maar dan gratis en zonder druk, anders is de fun er af. En als de resultaten heel belangrijk zijn... dan weiger ik beleefd.

[LED-Maniak]

Voor Noralie is dit natuurlijk geen vakantie maar gewoon werk. Ze verdient er goed aan. Maar heeft wel eens gezegd dat het echt hard werken is.

Haar video's heb ik lange tijd gevolgd, door zuid-amerika etc en ze is hier in de buurt bij overlander meetups geweest, maar wat ze op de filmpjes laat zien komt mij altijd heel afstandelijk over ten op zichte van de lokale mensen en hoor je maar weinig uitleg over de bijzondere lokaties waar ze is, behalve wat oppervlakkige wikipedia feitjes. Tenzij het over rotsformaties en zand gaat.

Deze man vind ik de laatste tijd wat leuker: https://www.youtube.com/@KinoYves
Al zijn er werkelijk legio van lui die dit op hun eigen manier doen met de boot, de fiets, brommer, wandelend.

Ondertussen wel geleerd dat als je een beetje succesvol bent op youtube/insta/etc. dan is dit echt niet zulke vrijheid en blijheid zoals het op de video lijkt, maar hard werken omdat je kijkers anders naar de volgende persoon gaan als je een week geen video's hebt gepost. Constante druk om te presteren.

[kabelmannetje]

LED-Maniak schreef op donderdag 30 oktober 2025 @ 12:01:
Voor Noralie is dit natuurlijk geen vakantie maar gewoon werk. Ze verdient er goed aan. Maar heeft wel eens gezegd dat het echt hard werken is.

Haar video's heb ik lange tijd gevolgd, door zuid-amerika etc en ze is hier in de buurt bij overlander meetups geweest, maar wat ze op de filmpjes laat zien komt mij altijd heel afstandelijk over ten op zichte van de lokale mensen en hoor je maar weinig uitleg over de bijzondere lokaties waar ze is, behalve wat oppervlakkige wikipedia feitjes. Tenzij het over rotsformaties en zand gaat.

Deze man vind ik de laatste tijd wat leuker: https://www.youtube.com/@KinoYves
Al zijn er werkelijk legio van lui die dit op hun eigen manier doen met de boot, de fiets, brommer, wandelend.

Ondertussen wel geleerd dat als je een beetje succesvol bent op youtube/insta/etc. dan is dit echt niet zulke vrijheid en blijheid zoals het op de video lijkt, maar hard werken omdat je kijkers anders naar de volgende persoon gaan als je een week geen video's hebt gepost. Constante druk om te presteren.

Ja, dit. Ik heb heel lang geleden 2x een sabbatical genomen. Het was ook een test of ik FO zoals ik bedacht had, ook echt leuk vond. Het "moeten" om maar inkomen te genereren onderweg, stond mij snel tegen. Of dat nu socials, een nieuwe baan zoeken bij thuiskomst, global nomad met laptop is, of wat anders is. Het haalt mij uit mijn flow, want ik wil met mijn hoofd heel ergens anders zijn. Genieten, ontdekken, fotografie, mensen ontmoeten, relaxen, elke keus kunnen maken. Daarom heb ik werk en reizen niet gecombineerd, maar ben er pas volop mee bezig gegaan na FO.

[R.van.M]

LED-Maniak schreef op donderdag 30 oktober 2025 @ 12:01:
Voor Noralie is dit natuurlijk geen vakantie maar gewoon werk. Ze verdient er goed aan. Maar heeft wel eens gezegd dat het echt hard werken is.

Haar video's heb ik lange tijd gevolgd, door zuid-amerika etc en ze is hier in de buurt bij overlander meetups geweest, maar wat ze op de filmpjes laat zien komt mij altijd heel afstandelijk over ten op zichte van de lokale mensen en hoor je maar weinig uitleg over de bijzondere lokaties waar ze is, behalve wat oppervlakkige wikipedia feitjes. Tenzij het over rotsformaties en zand gaat.

Deze man vind ik de laatste tijd wat leuker: https://www.youtube.com/@KinoYves
Al zijn er werkelijk legio van lui die dit op hun eigen manier doen met de boot, de fiets, brommer, wandelend.

Ondertussen wel geleerd dat als je een beetje succesvol bent op youtube/insta/etc. dan is dit echt niet zulke vrijheid en blijheid zoals het op de video lijkt, maar hard werken omdat je kijkers anders naar de volgende persoon gaan als je een week geen video's hebt gepost. Constante druk om te presteren.

Klopt helemaal.. een kennis is een mini mode-infuencer en ze was laatst een weekend hier op bezoek.

Buiten het maken van de foto's (tijdens t rondwandelen steeds ergens half uurtje) heeft ze een ochtend gewerkt aan t bewerken, posten, berichtjes antwoorden etc. Van wat ik zag was t in totaal zo'n 4 uur werk om 2 foto's te posten.

Op het moment dat je heel bekend bent is dat wellicht genoeg om al een leuk bedrag binnen te halen maar dan spreken we over de 1%. Voor de rest is dat een opbrengst van 10tjes.

[Rubbergrover1]

CornermanNL schreef op donderdag 30 oktober 2025 @ 11:06:
[...]
Durven dingen te doen is nog zo eenvoudig niet, zowel werk als privé. Die zeilboot kopen en in de haven leggen is 1, er echt mee op wereldreis is heel wat anders. (Van alle boten in de haven op de hoek waar ik woonde is er slechts 1 na een lange voorbereiding echt gegaan, de rest vond het idee tof en zat elk weekend op de boot met "als ik ooit tijd heb doe ik dat ook").

Ik denk dat dat niet zozeer te maken heeft met durven, maar net de vraag of je het werkelijk, Dieu in je hart, wel wil. Zeker in de context met wat ermee samenhangt. Ik kan mij voorstellen dat een eigenaar van zo'n boot echt wel de wereld om zou willen zeilen, maar niet ten koste van alles. Als je partner dat niet ziet zitten, is er de keus tussen zonder partner de wereld rond of met partner thuis blijven. En dan kan het heel goed zijn dat het plezier van om de wereld reizen minder is dan het plezier van een relatie hebben.

Dat is trouwens sowieso iets om rekening mee te houden bij RE plannen. Als je partner niet wil stoppen, heb je dan zelf nog steeds even veel zin om te stoppen? Of als jij graag veel wil reizen maar het partner niet. Gelukkig zijn er ook een hoop dingen die je alleen kunt doen, maar het is lang niet altijd zo dat je altijd willekeurig kunt doen wat je leuk lijkt zonder met anderen rekening te houden.

[kabelmannetje]

Rubbergrover1 schreef op donderdag 30 oktober 2025 @ 12:21:
[...]

Ik denk dat dat niet zozeer te maken heeft met durven, maar net de vraag of je het werkelijk, Dieu in je hart, wel wil. Zeker in de context met wat ermee samenhangt. Ik kan mij voorstellen dat een eigenaar van zo'n boot echt wel de wereld om zou willen zeilen, maar niet ten koste van alles. Als je partner dat niet ziet zitten, is er de keus tussen zonder partner de wereld rond of met partner thuis blijven. En dan kan het heel goed zijn dat het plezier van om de wereld reizen minder is dan het plezier van een relatie hebben.

Dat is trouwens sowieso iets om rekening mee te houden bij RE plannen. Als je partner niet wil stoppen, heb je dan zelf nog steeds even veel zin om te stoppen? Of als jij graag veel wil reizen maar het partner niet. Gelukkig zijn er ook een hoop dingen die je alleen kunt doen, maar het is lang niet altijd zo dat je altijd willekeurig kunt doen wat je leuk lijkt zonder met anderen rekening te houden.

Dan heb je de verkeerde partner. Als je zo radicaal verschilt in het invullen van je leven, dan moet je ook consequenties trekken. Alle dromen laten schieten voor een ander, is niet een gezonde basis van een relatie. Persoonlijk zou ik niet geïnteresseerd zijn in een partner die liever thuis is, dan de wereld te ervaren.

[Mirved]

Rubbergrover1 schreef op donderdag 30 oktober 2025 @ 12:21:
[...]

Dat is trouwens sowieso iets om rekening mee te houden bij RE plannen. Als je partner niet wil stoppen, heb je dan zelf nog steeds even veel zin om te stoppen? Of als jij graag veel wil reizen maar het partner niet. Gelukkig zijn er ook een hoop dingen die je alleen kunt doen, maar het is lang niet altijd zo dat je altijd willekeurig kunt doen wat je leuk lijkt zonder met anderen rekening te houden.

Mijn partner al vroeg meegenomen in mijn plannen dat ik eerder wilde stoppen met werken en hiervoor spaarde. Toen in het begin snapte ze dit niet en had zoiets en ik dan? Ik heb altijd aangegeven dat zij dit ook kan. Ze heeft de afgelopen 10 jaar dan ook een aardig potje zelf opgebouwd. Merk de laatste jaren dat zij er fanatieker in is geworden dan mij en door veranderingen op het werkgebied nu ook eerder wilt stoppen.

[superkoex9]

kabelmannetje schreef op donderdag 30 oktober 2025 @ 12:46:
[...]


Dan heb je de verkeerde partner. Als je zo radicaal verschilt in het invullen van je leven, dan moet je ook consequenties trekken. Alle dromen laten schieten voor een ander, is niet een gezonde basis van een relatie. Persoonlijk zou ik niet geïnteresseerd zijn in een partner die liever thuis is, dan de wereld te ervaren.

Dan veronderstellen we wel dat het een échte wens is. Ik denk dat heel veel mensen zo'n boot/reis/whatever zien als een soort van escapisme vanuit hun normale leven. Als ze echt de kans krijgen dan ben ik niet zo zeker dat ze het daadwerkelijk doen.

Jij hebt natuurlijk voor jezelf heel duidelijk waar je gelukkig van wordt, een groot deel van de mensen doet echter gewoon "wat hoort" of wat hun ouders/vrienden/studiegenoten doen. Duidelijk hebben hoe je je leven in wil vullen is wmb een belangrijk onderdeel van de FO/FIRE/FMA reis.

[R.van.M]

superkoex9 schreef op donderdag 30 oktober 2025 @ 13:56:
[...]

Dan veronderstellen we wel dat het een échte wens is. Ik denk dat heel veel mensen zo'n boot/reis/whatever zien als een soort van escapisme vanuit hun normale leven. Als ze echt de kans krijgen dan ben ik niet zo zeker dat ze het daadwerkelijk doen.

Jij hebt natuurlijk voor jezelf heel duidelijk waar je gelukkig van wordt, een groot deel van de mensen doet echter gewoon "wat hoort" of wat hun ouders/vrienden/studiegenoten doen. Duidelijk hebben hoe je je leven in wil vullen is wmb een belangrijk onderdeel van de FO/FIRE/FMA reis.

De vraag is echter of je dat wel kunt bedenken terwijl je nog in de rat-race zit. Je ziet dit ook bij mensen die met pensioen gaan. Vooraf maken ze zich zorgen wat ze gaan doen met hun tijd maar op het moment dat je ze een paar jaar later spreekt zijn ze allemaal druk bezig met allerlei zaken.

[Requiem19]

Ik dacht dat ik het antwoord 'wat ik echt zou willen doen' wel zou vinden op een sabbatical van 7 maanden rondreis over de wereld.

Nou, mooi niet dus. Na 7 maanden had ik nog even veel idee als op de dag dat ik vertrok. Toen ik terugkwam ben ik dus hetzelfde werk gaan doen, bij dezelfde werkgever (ook al had ik ontslag genomen bij vertrek ;-)).

Het is nog verdraaid lastig om te benkden wat je ECHT wilt doen, maar ook op een manier waarop je er voldoende mee verdient.

Het mooiste inzicht wat ik daar ooit over heb gehad was Ikigai. Kijk maar eens naar het plaatje hieronder en bedenk of je werk precies in het midden valt van het venn diagram...

[ Voor 10% gewijzigd door Requiem19 op 30-10-2025 14:58 ]

[Wozmro]

Een boekentip die misschien complementair is aan deze discussie: 'No, more Mr. Nice Guy'. (Robert Glover)

Kost iets van een 9€ als e-book bij Amazon. En je kan een voorproefje lezen.

[ Voor 4% gewijzigd door Wozmro op 31-10-2025 19:51 ]

[R.van.M]

Requiem19 schreef op donderdag 30 oktober 2025 @ 14:57:
Ik dacht dat ik het antwoord 'wat ik echt zou willen doen' wel zou vinden op een sabbatical van 7 maanden rondreis over de wereld.

Nou, mooi niet dus. Na 7 maanden had ik nog even veel idee als op de dag dat ik vertrok. Toen ik terugkwam ben ik dus hetzelfde werk gaan doen, bij dezelfde werkgever (ook al had ik ontslag genomen bij vertrek ;-)).

Het is nog verdraaid lastig om te benkden wat je ECHT wilt doen, maar ook op een manier waarop je er voldoende mee verdient.

Het mooiste inzicht wat ik daar ooit over heb gehad was Ikigai. Kijk maar eens naar het plaatje hieronder en bedenk of je werk precies in het midden valt van het venn diagram...

[Afbeelding]

Daarom dat een sabatical niet echt helpt. Je laat je oude situatie toch niet helemaal los. Je bent zeker in de laatste maand alweer aan het denken wat je gaat doen als je terug komt.

Ik schreef het een paar posts geleden al, veel mensen die gestopt zijn hebben een jaar nodig om tot rust te komen en kunnen daarna langzaam gaan ontdekken wat ze willen

[Requiem19]

R.van.M schreef op donderdag 30 oktober 2025 @ 16:18:
[...]


Daarom dat een sabatical niet echt helpt. Je laat je oude situatie toch niet helemaal los. Je bent zeker in de laatste maand alweer aan het denken wat je gaat doen als je terug komt.

Ik schreef het een paar posts geleden al, veel mensen die gestopt zijn hebben een jaar nodig om tot rust te komen en kunnen daarna langzaam gaan ontdekken wat ze willen

Wat werkt er dan wel (voordat je gestopt bent)?

#askingforafriend ;-).

[R.van.M]

Requiem19 schreef op donderdag 30 oktober 2025 @ 16:54:
[...]


Wat werkt er dan wel (voordat je gestopt bent)?

#askingforafriend ;-).

Ik denk niet dat er iets is wat je kunt doen om van tevoren te weten hoe het zal zijn als je FIRE bent.

Het enige wat je kunt doen, is accepteren dat er geen zekerheid is in het leven en de angst loslaten om in het diepe te springen. Ik zie natuurlijk ook allerlei risico’s en beren op de weg voor mijn plannen, maar uiteindelijk zal ik het moeten ervaren om te weten hoe de werkelijkheid eruitziet. Vaak loopt het allemaal een stuk beter dan je denkt. Bovendien helpt het hebben van vermogen om zaken te stroomlijnen bijvoorbeeld door iemand in te huren die al het papierwerk voor je regelt.

Het grote voordeel van financiële onafhankelijkheid is dat je de vrijheid hebt om het gewoon te proberen en bij te sturen als het niet bevalt. Wie weet woon ik over tien jaar weer in Spanje (naar Nederland zie ik mezelf niet zo snel terugkeren, maar goed, zeg nooit nooit )

[Rubbergrover1]

kabelmannetje schreef op donderdag 30 oktober 2025 @ 12:46:
[...]


Dan heb je de verkeerde partner. Als je zo radicaal verschilt in het invullen van je leven, dan moet je ook consequenties trekken. Alle dromen laten schieten voor een ander, is niet een gezonde basis van een relatie. Persoonlijk zou ik niet geïnteresseerd zijn in een partner die liever thuis is, dan de wereld te ervaren.

Dan zie je het ook veel te zwart-wit. Er zit nog een heel groot grijs gebied tussen de wereld rond willen zeilen en thuis blijven zitten. Het kan heel goed zijn dat die partner wel heel graag de wereld wil ervaren, maar dan liever door er regelmatig een paar weken op uit te trekken, naar een mooie plek op de wereld, in plaats van door met z'n tweeën een paar maanden op de oceaan te dobberen.

Dagdromen over het romantische idee van de wereld om zeilen is voor veel mensen trouwens ook een betere manier om ervan te 'genieten' dan om dat daadwerkelijk te gaan doen.

[kabelmannetje]

Rubbergrover1 schreef op donderdag 30 oktober 2025 @ 20:18:
[...]

Dan zie je het ook veel te zwart-wit. Er zit nog een heel groot grijs gebied tussen de wereld rond willen zeilen en thuis blijven zitten. Het kan heel goed zijn dat die partner wel heel graag de wereld wil ervaren, maar dan liever door er regelmatig een paar weken op uit te trekken, naar een mooie plek op de wereld, in plaats van door met z'n tweeën een paar maanden op de oceaan te dobberen.

Nee, dit gaat over een partner die dus niet de wereld over wil. Die 5 dagen per week wil werken tot 71. En dat is niet zwart/wit, dat is een relatie die simpelweg niet gaat werken.

[Rubbergrover1]

kabelmannetje schreef op vrijdag 31 oktober 2025 @ 08:57:
[...]


Nee, dit gaat over een partner die dus niet de wereld over wil. Die 5 dagen per week wil werken tot 71. En dat is niet zwart/wit, dat is een relatie die simpelweg niet gaat werken.

Dat is de invulling die jij er nu aan geeft. Maar dat was niet de situatie waar het over ging.

[Requiem19]

Over het algemeen helpt het toch wel als je op de hoofdlijnen een beetje hetzelfde in het leven staat als je partner toch?

[finsdefis]

kabelmannetje schreef op vrijdag 31 oktober 2025 @ 08:57:
[...]


Nee, dit gaat over een partner die dus niet de wereld over wil. Die 5 dagen per week wil werken tot 71. En dat is niet zwart/wit, dat is een relatie die simpelweg niet gaat werken.

Ik denk dat dit ook een van de dingen is die veel frustratie op kan leveren als je toch bij elkaar blijft. Ik hoop dan ook dat je dit in een vroeg stadium ontdekt als men niet naar elkaar toe kan bewegen zonder verwijten achteraf (Maar jij wilde x!!!).

Zelfde geldt voor andere zaken als kinderen krijgen, woonplaatskeuze, keuze m.b.t werk/prive balans. Hoeveel mannen ik vooral met jonge kinderen wel niet het slachtoffer heb horen spelen nadat ze vader waren geworden...

Even aangenomen dat (financiële) vrijheid een belangrijk streven en/of een kernwaarde is. Voor sommigen is het een leuk idee of bijkomstigheid maar niet meer dan dat.

[ Voor 6% gewijzigd door finsdefis op 31-10-2025 09:15 ]

[Requiem19]

Tjah, bij heel veel keuzes weet je vooraf ook niet altijd hoe het gaat uitpakken.

Er zijn best vaak mensen die hemel en aarde bewegen om naar een totaal andere stad of dorp te verhuizen en dan toch heel erg hun vorige woonplaats misten. Wat nu als 1 van de twee partners het wel naar z'n zin heeft en de ander niet?

Je kunt vooraf niet de uitkomst van elke keuze perfect voorspellen, dus 'ook al ben je er zelf bij', zal het toch regelmatig een compromis vereisen waarin je je beiden kunt vinden.

[kabelmannetje]

Rubbergrover1 schreef op vrijdag 31 oktober 2025 @ 09:11:
[...]

Dat is de invulling die jij er nu aan geeft. Maar dat was niet de situatie waar het over ging.

Wel dus. "Als je partner niet wil stoppen, heb je dan zelf nog steeds even veel zin om te stoppen? Of als jij graag veel wil reizen maar het partner niet. "

[CornermanNL]

@Rubbergrover1 Klopt het idee is vaak leuker en de weg naar het werkelijkheid maken is vaak heel lastig. Dan moet je iets echt heel graag willen. Echt weten dat het wil. En dat is wat vaak mist. Het is vaak leuker om alle spullen te kopen blijkbaar dan er echt wat mee te doen. Ik probeer dat toch te voorkomen.

Pensioen is een min of meer natuurlijke grens, je wordt ouder, minder energie, minder generatiegenoten op de werkvloer. FO en stoppen met werken op een jonge leeftijd is heel andere koek. Grote kans dat je omgeving niet zover is. Nu kan je veel oplossen met hobby's en rustiger aan doen. Reizen kan, leuke projecten bedenken en uitvoeren. Een beetje verschillende dingen doen is wel leuk.

@R.van.M Zeker ik zou het kunnen inhuren, maar het gemak van een kant en klare organisatie is wel zo makkelijk Free lance heb ik aan gedacht. Misschien in de toekomst.

In zijn algemeenheid kan ik wel zeggen dat de reis naar FO en de rust die het met zich meebrengt ook de ruimte geeft om echt goed na te denken over wat je wil met je leven. Als er een constante druk op staat is die tijd er niet, en dat is voor veel mensen gewoon een prima en deels comfortabele positie. Ikzelf zit zo niet in elkaar. En ben blij dat ik al wat dingen heb uitgeprobeerd, zodat ik niet alleen het idee heb dat het leuk is, maar het ervaren heb.

Dat is ook het leuke van meelezen met de ervaringen van @kabelmannetje en anderen, die al een stap verder gezet hebben. En het werk losgelaten hebben. Ik zou het kunnen doen, maar ik heb het gewoon teveel naar mijn zin. En voorlopig is dat de belangrijkste graadmeter.

[CornermanNL]

kabelmannetje schreef op vrijdag 31 oktober 2025 @ 09:39:
[...]


Wel dus. "Als je partner niet wil stoppen, heb je dan zelf nog steeds even veel zin om te stoppen? Of als jij graag veel wil reizen maar het partner niet. "

Dit is wel een belangrijk punt, maar dat is het risico in het algemeen van relaties, je kan uit elkaar groeien. In persoonlijke ontwikkeling, in ideeën van wat je met de toekomst wil. En soms is dat inderdaad niet op te lossen. Over tijd veranderen dingen nu eenmaal, en soms zijn die veranderingen te groot om het leven samen verder door te brengen.

Het is wel een onderschat punt, niet alleen met FO maar in zijn algemeenheid. Wat voor een bepaalde periode de juiste partner was, hoeft een tijd later niet meer zo te zijn.

[Rubbergrover1]

kabelmannetje schreef op vrijdag 31 oktober 2025 @ 09:39:
[...]


Wel dus. "Als je partner niet wil stoppen, heb je dan zelf nog steeds even veel zin om te stoppen? Of als jij graag veel wil reizen maar het partner niet. "

Maar dan trek je het dus juist in het extreme als je daar meteen een partner van maakt die 5 dagen per week tot zijn of haar 71ste zou willen blijven werken. Dat is dus dat zwart-witte, terwijl er heel veel grijstinten tussen zitten.

En zelfs als je wél een partner hebt die 5 dagen per week tot zijn of haar 71ste zou willen blijven werken, dan is het ook de vraag of dat voor de ander een dealbreaker zou moeten zijn. Het is gewoon een goede vraag die je jezelf kunt stellen en waar je over kunt nadenken. Ik lees vaak genoeg, ook in dit topic, van mensen die "voor zichzelf" sparen voor FIRE, terwijl de partner dat niet doet. Dat vind ik wel een interessante situatie, waarbij ik mij dus oprecht afvraag hoe ze dat dan voor "later" in gedachten hebben.

[Rubbergrover1]

CornermanNL schreef op vrijdag 31 oktober 2025 @ 09:55:
[...]


Dit is wel een belangrijk punt, maar dat is het risico in het algemeen van relaties, je kan uit elkaar groeien. In persoonlijke ontwikkeling, in ideeën van wat je met de toekomst wil. En soms is dat inderdaad niet op te lossen. Over tijd veranderen dingen nu eenmaal, en soms zijn die veranderingen te groot om het leven samen verder door te brengen.

Het is wel een onderschat punt, niet alleen met FO maar in zijn algemeenheid. Wat voor een bepaalde periode de juiste partner was, hoeft een tijd later niet meer zo te zijn.

Hangt ook wel af van hoe ver die ideeën uit elkaar liggen en hoe belangrijk je het vindt. Ik heb het idee dat sommige mensen van de 10 punten dat ene punt waarop je verschilt soms sterk uitvergroten en denken dat dat toch heel belangrijk is. En dat ze dan de 9 andere dingen waarin je wel op een lijn zit over het hoofd zien.

[kabelmannetje]

Rubbergrover1 schreef op vrijdag 31 oktober 2025 @ 10:41:
[...]
Maar dan trek je het dus juist in het extreme als je daar meteen een partner van maakt die 5 dagen per week tot zijn of haar 71ste zou willen blijven werken. Dat is dus dat zwart-witte, terwijl er heel veel grijstinten tussen zitten.

Nee, nogmaals dat is niet mijn uitspraak. Verder is werken tot 71 met 3 weken vrij per jaar echt niet "extreem" - zoals je beweert. Maar is het gewoon de norm. En ook als je slechts 3 dagen per week werkt, dan kan je nog altijd niet overwinteren in Costa Rica.
Zelf kies ik absoluut niet voor een partner waarbij ik alles waar ik blij van word, op moet geven.

[Rubbergrover1]

kabelmannetje schreef op vrijdag 31 oktober 2025 @ 11:12:
[...]


Nee, nogmaals dat is niet mijn uitspraak. Verder is werken tot 71 met 3 weken vrij per jaar echt niet "extreem" - zoals je beweert. Maar is het gewoon de norm. En ook als je slechts 3 dagen per week werkt, dan kan je nog altijd niet overwinteren in Costa Rica.

Als jij niet de mogelijkheid grijstinten daar tussen ziet, dan houdt het op.

Zelf kies ik absoluut niet voor een partner waarbij ik alles waar ik blij van word, op moet geven.

Ik ook niet. Gelukkig is daar ook geen sprake van.

[Rubbergrover1]

Requiem19 schreef op vrijdag 31 oktober 2025 @ 09:13:
Over het algemeen helpt het toch wel als je op de hoofdlijnen een beetje hetzelfde in het leven staat als je partner toch?

Zeker! Het hangt daarbij alleen wel af wat je als hoofdlijnen ziet. En hoe zwaar je er aan tilt als een partner niet 100% op jouw lijn zit, maar misschien 99%.

[mitsumark]

Mirved schreef op donderdag 30 oktober 2025 @ 13:05:
[...]


Mijn partner al vroeg meegenomen in mijn plannen dat ik eerder wilde stoppen met werken en hiervoor spaarde. Toen in het begin snapte ze dit niet en had zoiets en ik dan? Ik heb altijd aangegeven dat zij dit ook kan. Ze heeft de afgelopen 10 jaar dan ook een aardig potje zelf opgebouwd. Merk de laatste jaren dat zij er fanatieker in is geworden dan mij en door veranderingen op het werkgebied nu ook eerder wilt stoppen.

Mijn partner en ik hebben uberhaupt maar 1 potje. Zou je echt "jouw" potje gaan inzetten voor RE, terwijl je partner nog 10 jaar moet doorwerken vanwege geen potje?
Mijn idee is om samen tegelijk te stoppen met werken, ondanks leeftijdsverschil, ik heb het wel een paar keer genoemd maar ze is er nog niet echt mee bezig.. Al is het woord emigreren al wel een keer genoemd, maar dat was tijdens vakantie op Tenerife Eigenlijk was er maar 1 reden om het niet op kortere termijn te doen: hulpbehoevende ouders. Maar nu met kind zie ik het eigenlijk ook niet meer gebeuren, heb die behoefte ook niet zo sterk.

Vooralsnog genieten we ook, samen maar 48 uur werken, kind opvoeden, gewoon geld uitgeven waar we dat willen.
De RE datum komt dus niet echt heel dichtbij, wellicht als ik 60 ben en zij iets jonger, maar dat duurt nog 15-20 jaar, kan van alles gebeuren.
Ik hoef in principe ook nog niet FIRE te zijn zolang ik nog kinderen heb rondlopen onder de 18/21, het is niet dat we met "jonge" kinderen gewoon een paar maanden kunnen reizen of iets dergelijks.

[Mirved]

mitsumark schreef op vrijdag 31 oktober 2025 @ 11:33:
[...]

Mijn partner en ik hebben uberhaupt maar 1 potje. Zou je echt "jouw" potje gaan inzetten voor RE, terwijl je partner nog 10 jaar moet doorwerken vanwege geen potje?
Mijn idee is om samen tegelijk te stoppen met werken, ondanks leeftijdsverschil, ik heb het wel een paar keer genoemd maar ze is er nog niet echt mee bezig.. Al is het woord emigreren al wel een keer genoemd, maar dat was tijdens vakantie op Tenerife Eigenlijk was er maar 1 reden om het niet op kortere termijn te doen: hulpbehoevende ouders. Maar nu met kind zie ik het eigenlijk ook niet meer gebeuren, heb die behoefte ook niet zo sterk.

Als zij niks om FIRE gaf en graag tot haar 70ste zou willen doorwerken zou ik wel degelijk mijn potje apart houden. Prima als iemand daarvoor kiest en zou verwachten dat mijn partner mij dan ook zou gunnen dat ik er wel voor kies.

[mitsumark]

Mirved schreef op vrijdag 31 oktober 2025 @ 11:36:
[...]


Als zij niks om FIRE gaf en graag tot haar 70ste zou willen doorwerken zou ik wel degelijk mijn potje apart houden. Prima als iemand daarvoor kiest en zou verwachten dat mijn partner mij dan ook zou gunnen dat ik er wel voor kies.

Ik zie gewoon niet voor me hoe we (semi) gescheiden financiën zouden kunnen hebben.
Graag tot 70 doorwerken, of niet helemaal inzien hoe het FIRE principe werkt?
Als je graag wilt doorwerken, be my guest, maar niet omdat het moet. In dat tweede geval (zoals bij ons) neem ik graag het voortouw om er samen beter uit te komen.
Door onze onbalans in inkomsten kost het mij ook veel minder om voor "haar" te sparen (niet dat ze al "ons" geld over de balk smijt ).
Ik denk dat 1 jaartje doorgaan voor mij betekent dat ook zij 5 jaar eerder kan stoppen.
Dus als ik bv van 58 naar 60 ga, kan zij van 68 naar 58, en dan stoppen we tegelijk.

[rube]

mitsumark schreef op vrijdag 31 oktober 2025 @ 11:33:
[...]
Ik hoef in principe ook nog niet FIRE te zijn zolang ik nog kinderen heb rondlopen onder de 18/21, het is niet dat we met "jonge" kinderen gewoon een paar maanden kunnen reizen of iets dergelijks.

Kinderen (onder de 18/21) neem je natuurlijk "gewoon" mee. Ik spreek uit ervaring .

[rube]

kabelmannetje schreef op vrijdag 31 oktober 2025 @ 11:12:
[...]
Zelf kies ik absoluut niet voor een partner waarbij ik alles waar ik blij van word, op moet geven.

En terecht. Maar mensen zijn nu eenmaal altijd iets verschillend.

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[Mirved]

mitsumark schreef op vrijdag 31 oktober 2025 @ 11:55:
[...]

Ik zie gewoon niet voor me hoe we (semi) gescheiden financiën zouden kunnen hebben.

Heel makkelijk. Dit zijn de vaste lasten dat maak je maandelijks naar rato over. misschien bij jullie 70/30 of 50/50 wat je zelf wilt. Dan zou er daarna nog geld moeten overblijven. Dat blijft op de eigen (spaar)rekening en ieder kiest zelf wat ie daarmee doet.

[psychodude]

rube schreef op vrijdag 31 oktober 2025 @ 12:17:
[...]

Kinderen (onder de 18/21) neem je natuurlijk "gewoon" mee. Ik spreek uit ervaring .

Naja, gewoon. Een sabbatical van 6 maanden en de schoolgaande kinderen mee op reis zet natuurlijk wel wat voeten in de aarde. Het is niet zo alsof je enkel op school even hoeft te zeggen, mijn kinderen komen de volgende 6 maanden niet op school .

Mirved schreef op vrijdag 31 oktober 2025 @ 12:33:
[...]
Heel makkelijk. Dit zijn de vaste lasten dat maak je maandelijks naar rato over. misschien bij jullie 70/30 of 50/50 wat je zelf wilt. Dan zou er daarna nog geld moeten overblijven. Dat blijft op de eigen (spaar)rekening en ieder kiest zelf wat ie daarmee doet.

Tsja. Zo eenvoudig is dat natuurlijk niet. Indien je naar rato gaat verdelen. De ene komt te beleggen, de andere niet of nauwelijks. Moet je dus ook zaken als VRH door gaan berekenen, of feitelijk misschien eerlijk alleen komen te dragen indien de wederhelft verre van de drempel zit. Het inkomensverschil heeft ook implicaties op eventueel mindering van toeslagen die een ander gehad zou hebben, indien er geen sprake was van samenwonen. Daarvoor zou je dan dus eigenlijk financieel voor moeten compenseren, wil je dit eerlijk doen.

Doodleuk zeggen, we splitten, is zeker bij een scheef verdeeld inkomen en discrepantie in vermogensopbouw, ver van fair.

[kabelmannetje]

Rubbergrover1 schreef op vrijdag 31 oktober 2025 @ 11:19:
[...]

Als jij niet de mogelijkheid grijstinten daar tussen ziet, dan houdt het op.

Nogmaals, 3 weken vrij en tot 71 werken is de norm. En is echt niet "extreem".

Welke grijstinten zitten er tussen iemand die niet van reizen houdt en tot pensioen door wil werken?

[ Voor 12% gewijzigd door kabelmannetje op 31-10-2025 12:56 ]

[Mirved]

psychodude schreef op vrijdag 31 oktober 2025 @ 12:39:
[...]


Tsja. Zo eenvoudig is dat natuurlijk niet. Indien je naar rato gaat verdelen. De ene komt te beleggen, de andere niet of nauwelijks. Moet je dus ook zaken als VRH door gaan berekenen, of feitelijk misschien eerlijk alleen komen te dragen indien de wederhelft verre van de drempel zit. Het inkomensverschil heeft ook implicaties op eventueel mindering van toeslagen die een ander gehad zou hebben, indien er geen sprake was van samenwonen. Daarvoor zou je dan dus eigenlijk financieel voor moeten compenseren, wil je dit eerlijk doen.

Doodleuk zeggen, we splitten, is zeker bij een scheef verdeeld inkomen en discrepantie in vermogensopbouw, ver van fair.

maar daarom doe je toch naar rato verdelen? zodat degene die meer verdient al het grootste deel van de kosten op zich neemt. Daardoor houdt de ander toch juist al meer over? Overigens doe ik ook bij de belastingaangifte idd berekenen hoeveel de VRH betrekking heeft op mijn deel van het vermogen zodat de ander hierdoor niet benadeelt wordt. Toeslagen hebben we sowieso geen recht op.

[PlasticPimple]

psychodude schreef op vrijdag 31 oktober 2025 @ 12:39:
[...]


Naja, gewoon. Een sabbatical van 6 maanden en de schoolgaande kinderen mee op reis zet natuurlijk wel wat voeten in de aarde. Het is niet zo alsof je enkel op school even hoeft te zeggen, mijn kinderen komen de volgende 6 maanden niet op school .


[...]


Tsja. Zo eenvoudig is dat natuurlijk niet. Indien je naar rato gaat verdelen. De ene komt te beleggen, de andere niet of nauwelijks. Moet je dus ook zaken als VRH door gaan berekenen, of feitelijk misschien eerlijk alleen komen te dragen indien de wederhelft verre van de drempel zit. Het inkomensverschil heeft ook implicaties op eventueel mindering van toeslagen die een ander gehad zou hebben, indien er geen sprake was van samenwonen. Daarvoor zou je dan dus eigenlijk financieel voor moeten compenseren, wil je dit eerlijk doen.

Doodleuk zeggen, we splitten, is zeker bij een scheef verdeeld inkomen en discrepantie in vermogensopbouw, ver van fair.

Mwah, je hoeft alles niet tot achter de comma aan toe door te berekenen. Je zou bijv. vakantie kunnen betalen van de toeslagen en teruggaven enzo.

Het is wel bij deze methode wel belangrijk dat de minstverdienende partner ruimte houdt om keuzes te maken. Als de minstverdienende partner niet of nauwelijks kan sparen, dan ervaart deze ook geen ruimte om bijv. even minder te werken voor een opleiding ofzo.

[psychodude]

Mirved schreef op vrijdag 31 oktober 2025 @ 12:56:
[...]


maar daarom doe je toch naar rato verdelen? zodat degene die meer verdient al het grootste deel van de kosten op zich neemt. Daardoor houdt de ander toch juist al meer over? Overigens doe ik ook bij de belastingaangifte idd berekenen hoeveel de VRH betrekking heeft op mijn deel van het vermogen zodat de ander hierdoor niet benadeelt wordt. Toeslagen hebben we sowieso geen recht op.

Maar in het geval van Mitsumark, waar je voor opperde, lijkt de discrepantie dus groter. Hij stelt, 1 jaar extra werken, kan voor haar mogelijk 5 jaar eerder stoppen betekenen. Dat suggereert een redelijk inkomstenverschil.

En naar rato verdelen, is bij bijvoorbeeld een 70-30 verdeling natuurlijk de vraag of dit daarmee afdoende is. Indien de leefstijl qua zwaarte verschuift naar de persoon met het hoogste inkomen, stijgen natuurlijk ook de kosten. Bijvoorbeeld een duurdere woning, duurdere auto, duurdere vakanties, etc. Indien het loon bij de ander dusdanig is, dat indien er sprake was van een partner van equivalent loon, waarbij dit alles qua uitgaven op dit niveau niet mogelijk geweest zou zijn, dan zou haar inleg feitelijk dus te hoog zijn en wordt zij benadeeld.

PlasticPimple schreef op vrijdag 31 oktober 2025 @ 12:59:
[...]

Mwah, je hoeft alles niet tot achter de comma aan toe door te berekenen.

Wil je het eerlijk doen t.o.v. de ander, dan zou je dat dus juist wel moeten doen. Hier en daar een toegift is natuurlijk leuk en aardig, maar niet fair. Heb je geen zin om het echt goed door te berekenen, dan is het meest eerlijk t.o.v. de wederhelft om het "gewoon" op de grote hoop te gooien. Dit is voor jezelf uiteraard nadeliger. Maar eerlijker voor de andere persoon, op moment dat je zelf de tijd er niet in wilt steken.

Het wordt natuurlijk makkelijker op moment dat de inkomens gelijkwaardiger liggen. Dan zijn er minder zaken om over na te denken. Maar in dit geval lijkt dat dus niet zo te zijn.

[mitsumark]

rube schreef op vrijdag 31 oktober 2025 @ 12:17:
[...]

Kinderen (onder de 18/21) neem je natuurlijk "gewoon" mee. Ik spreek uit ervaring .

5-16 jaar zijn ze leerplichtig, dat maakt echt lange vakanties natuurlijk lastiger.
Tevens zou ik bij 16+ ook niet willen dat de studie eronder lijdt, al kan een eenmalige tussenstop van een paar maanden misschien wel (een heel tussenjaar vind ik persoonlijk zonde, maar mogen ze tegen die tijd zelf weten).
Tot 5 jaar kun je ze meenemen, zou ik zelf niet voor kiezen.

[ Voor 60% gewijzigd door mitsumark op 31-10-2025 13:23 . Reden: reacties gesplitst ]

[mitsumark]

Mirved schreef op vrijdag 31 oktober 2025 @ 12:33:
Heel makkelijk. Dit zijn de vaste lasten dat maak je maandelijks naar rato over. misschien bij jullie 70/30 of 50/50 wat je zelf wilt. Dan zou er daarna nog geld moeten overblijven. Dat blijft op de eigen (spaar)rekening en ieder kiest zelf wat ie daarmee doet.

Dat is in sommige gevallen vast makkelijk, bij ons denk ik niet zo.
Er is bij ons vast ook wel een modus/overeenkomst te vinden, maar dan komen er toch ingewikkelde vragen om de hoek.
Wat verdient de moeder tijdens de 2 dagen (extra) thuis waarbij ze het kind opvoedt en een groot deel van het huishouden doet? Moet er dan "opvanggeld" en "huishoudgeld" overgemaakt van mijn potje naar haar potje? Of ga je die tijd met uren werken ipv euro's? (1 uur werken staat gelijk aan 1 uur opvoeden, ongeacht wat dat uur waard zou zijn)
Zelfs als we evenveel uur zouden werken is er nog wel een aardig inkomensverschil.
Zolang we nog samen tot een compromis komen hoe we het geld uitgeven (of juist niet) gaat het prima via 1 pot.
Ik neig ernaar dat een uur van haar evenveel waard is als een uur van mij (ongeacht welk werk/inkomen), en dat het verdelen van de euro's naar rato van inkomen dus niet eerlijk is.
Ik zou dan liever opteren voor alles op 1 hoop, rekeningen betalen en daarna 50/50 naar een eigen potje. Waarbij die laatste bij ons dus ook 1 pot is, want het is toch gelijk verdeeld.

[PlasticPimple]

psychodude schreef op vrijdag 31 oktober 2025 @ 13:15:

Wil je het eerlijk doen t.o.v. de ander, dan zou je dat dus juist wel moeten doen. Hier en daar een toegift is natuurlijk leuk en aardig, maar niet fair. Heb je geen zin om het echt goed door te berekenen, dan is het meest eerlijk t.o.v. de wederhelft om het "gewoon" op de grote hoop te gooien. Dit is voor jezelf uiteraard nadeliger. Maar eerlijker voor de andere persoon, op moment dat je zelf de tijd er niet in wilt steken.

Het wordt natuurlijk makkelijker op moment dat de inkomens gelijkwaardiger liggen. Dan zijn er minder zaken om over na te denken. Maar in dit geval lijkt dat dus niet zo te zijn.

Het is eerder pragmatisch om het zo te doen, omdat beslissingen die invloed hebben op het grotere financiële geheel (jaarruimte benutten, minder/meer opvang of werken, andere investeringsstrategie) heel lastig door te rekenen zijn. Voor een deel is het zelfs niet te doen. Dan heb je iets precies uitgerekend om in een bepaalde staffel van de kinderopvangtoeslag te vallen en dan krijgt iemand opeens een onverwachte bonus ofzo.