Ik irriteer me meer aan het feit dat ik op 29 augustus een eenmalige storting doe bij Meesman - dat ie dan vandaag pas wordt verwerkt...
Ik weet dat ze er duidelijk in zijn en het is ook geen verrassing. Gelukkig zit er geen peloton aan personeel de hele dag transacties uit te voeren. Blijft wel dat ik het irritant vind
[ Voor 7% gewijzigd door ColeJ op 06-09-2024 14:48 ]
/u/2075584/crop68d6bc2159cd0_cropped.png?f=community)
En daar heb ik dus geen zin in
. Nu is het gewoon een vast bedrag per maand, geen omkijken naar.
[ Voor 11% gewijzigd door ColeJ op 06-09-2024 16:23 ]
:strip_icc():strip_exif()/u/6267/blobby.jpg?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/332140/crop5b6bf53b16f97_cropped.jpeg?f=community)
/u/25932/icon.png?f=community){kind=icon}
dat dat vooralsno geen impact op me heeft.
same, same 
Het lukt me langzaam om meer discipline te krijgen om zo min mogelijk transacties te verrichten maar maandenlang helemaal niet kijken is van een heel andere orde in termen van discipline
/u/164119/crop5a5a2a556d2af_cropped.png?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/116726/crop5e3ee297a8a03_cropped.jpeg?f=community)
Inderdaad kijk ik ook zelden/nooit naar mijn ABN. Maandelijks automatisch bedrag naar beleggingsrekening, 2 dagen later automatisch aankoop portfolio volgens verdeelsleutel. Klaar.
Vergeet ook niet dat €1500 weinig lijkt, maar over 30 jaar heb je daardoor €6400 misgelopen als we even uit gaan van 10% rendement - 2% VRH - 3% inflatie = 5% daadwerkelijke groei. En dan hebben we alleen de €1500 die je dít jaar misgelopen bent, nog niet het jaarlijkse verlies de komende 29 jaar
Het totaalbedrag inclusief de overige 29 jaar zullen we in het belang van ieders hart die bij de duurdere fondsen zit maar even niet uitrekenen
Vergeet ook niet dat €1500 weinig lijkt, maar over 30 jaar heb je daardoor €6400 misgelopen als we even uit gaan van 10% rendement - 2% VRH - 3% inflatie = 5% daadwerkelijke groei. En dan hebben we alleen de €1500 die je dít jaar misgelopen bent, nog niet het jaarlijkse verlies de komende 29 jaar
Het totaalbedrag inclusief de overige 29 jaar zullen we in het belang van ieders hart die bij de duurdere fondsen zit maar even niet uitrekenen
youtube.com/@hisrep
/u/79923/DUT11.png?f=community)
Deze begrijp ik niet. Het verschil van €1.500 aan kosten is toch het totale verschil over de hele looptijd en niet "dit jaar misgelopen"? Als dat klopt, wat bedoel je dan met de overige 29 jaar (voorbeeld was overigens 20 jaar, maar ok)? En hoe kom je aan €6.400? Is dat het eindbedrag van €1.500 inleg na 30 jaar? Dat bedrag heb je toch nu helemaal niet? Het zijn kosten die je over 20 jaar bij Meesman meer maakt dan bij ABN.:
Inderdaad kijk ik ook zelden/nooit naar mijn ABN. Maandelijks automatisch bedrag naar beleggingsrekening, 2 dagen later automatisch aankoop portfolio volgens verdeelsleutel. Klaar.
Vergeet ook niet dat €1500 weinig lijkt, maar over 30 jaar heb je daardoor €6400 misgelopen als we even uit gaan van 10% rendement - 2% VRH - 3% inflatie = 5% daadwerkelijke groei. En dan hebben we alleen de €1500 die je dít jaar misgelopen bent, nog niet het jaarlijkse verlies de komende 29 jaar
Niet vervelend bedoeld dit hoor, oprechte vragen. Want als het anders zit, moet ik mijn keuzes ook heroverwegen :-)
/u/255418/usericon.png?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/126142/koe.jpg?f=community)
Het verschil tussen Meesman en de grootbanken is bij grotere bedragen juist kleiner, omdat Meesman boven de miljoen een behoorlijk concurrerende prijs heeft.
Daar komt bij dat Meesman over de jaren heen zijn prijzen meermaals heeft verlaagd, naarmate ze groter werden en de kosten per gebruiker lager werden. Ik sluit zeker niet uit dat ze dat nog een keer gaan doen. Bovendien vind ik het wel prettig om bij een wat kleinere partij te zitten, waar je gewoon nog naar kunt bellen met een vraag en dan geholpen wordt.
Voor mij is het aanbod voor Meesman daarom wel aantrekkelijk.
Daar komt bij dat Meesman over de jaren heen zijn prijzen meermaals heeft verlaagd, naarmate ze groter werden en de kosten per gebruiker lager werden. Ik sluit zeker niet uit dat ze dat nog een keer gaan doen. Bovendien vind ik het wel prettig om bij een wat kleinere partij te zitten, waar je gewoon nog naar kunt bellen met een vraag en dan geholpen wordt.
Voor mij is het aanbod voor Meesman daarom wel aantrekkelijk.
Life is what happens to you, while you're busy making other plans (John Lennon)
:strip_icc():strip_exif()/u/458508/crop5dc6a75a4c061_cropped.jpeg?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/234769/tweakersavatar.jpg?f=community){kind=avatar}
Hij had alles juist goed voorbereid, daar lees je elders op zijn blog ook over. Hij is ook hecht gebleven met zijn kern vrienden, maar niet met de bredere groep "minder goede" vrienden. Dat zal voor sommige mensen een issue zijn (persoonlijk vind ik dat prima, en voor hem was dat ook geen groot probleem op zich). Maar toch loopt het dus anders dan gepland. Natuurlijk helpt ook niet als de partner twijfelt en er niet uitkomt, en er (dus) andere dingen spelen. En gezondheidsproblemen die willen we allemaal wel wegwuiven, maar dat hebben we ook niet helemaal onder onze eigen controle natuurlijk.
RE als alleenstaande is wellicht een stuk makkelijker omdat je veel meer controle hebt, tegelijk betekent het ook dat het "gat" waar je in kan vallen dieper is.
Je kunt natuurlijk bij dit soort verhalen altijd redenen verzinnen waarom het jou niet gaat overkomen, waarom jouw situatie anders is, etc. Ik lees het liever andersom: waarom zou mij dat niet overkomen? Wat kan ik anders doen (en er is dus niet altijd iets wat je kan doen)? Wat kan ik er van leren? Ik ben immers ook maar gewoon een mens, dus er zal met mij ook vast iets mis zijn
.
Mooi verhaal inderdaad en ik denk ook een onderbelicht onderdeel van FIRE. We zijn natuurlijk allemaal erg gefocussed op wat we zelf in de hand hebben en kunnen berekenen, het financiële deel maar, er komt natuurlijk ook een groot niet financieel deel bij kijken.
Zelf heb ik hier al veelvuldig over nagedacht. In mijn geval zal het RE gedeelte samengaan met een aantal enorme veranderingen. Verhuizing van Madrid, een van de grootste steden van Europa, naar een klein vissersdorpje aan het strand bij de stille oceaan. Stoppen met werken bij een internationaal bedrijf waar ik dan 20+ jaar gewerkt heb.
Het is natuurlijk fijn als je niets meer moet, maar het gevaar is ook dat je een deel zingeving verliest. Hoewel ik mijn werk leuk vind kan ik mij zeer vinden in wat hierboven in het blog staat. Je zal een nieuwe manier moeten vinden waar je energie uit kan halen. De eerste jaren zul je genoeg dingen te doen hebben, is alles nieuw en spannend, maar de jaren erna zullen anders worden.
Aan de ene kant maak ik mij daar zorgen over, maar aan de andere kant zou het ook niet zo moeten zijn dat werk de "meaning of life" is. Deel van mijn plan om dat te ondervangen is het openen van mijn eigen cocktailbar. Dit zal in ieder geval voor sociale contacten zorgen, iets waar ik veel tijd en energie in kan steken. Of dat voldoende is zal moeten blijken.
Daarnaast is mijn plan ook totaal verbonden met mijn vrouw. Niet zo zeer financieel maar vooral qua locatie, familie etc. Mocht daar verandering in komen zal dat ook mijn FO reis moeten aanpassen omdat ik ook met een lean budget dit avontuur aan ga. Het plan werkt in een lage kosten land, maar als ik terug naar Europa kom zal het niet voldoende zijn.
Ik zal jullie in ieder geval op de hoogte houden en hopelijk niet een bovenstaand blog moeten schrijven
:strip_icc():strip_exif()/u/1075249/crop6257cdcf4ad75_cropped.jpg?f=community)
/u/147561/vaag2.JPG?f=community)
grappig: dat heb ik dus totaal niet.
Als men vraagt wat ik doe voor werk heb ik helemaal geen zin om het daar over te hebben en is het 'iets in de IT'. Als ik het toch uit moet leggen snappen ze het toch niet en bloed dat gesprek mooi snel dood en kunnen we het over leuke dingen gaan hebben
Als voorheen gedetacheerde en nu al lange tijd zzp'er hop ik van klus naar klus en onderhoudt verder geen contact met oud collega's en hecht dus ook geen waarde aan dat contact.
Mijn vrienden en kennissen komen allemaal uit mijn hobbies voort en daar zal dus geen verandering in komen na mijn pensioen
offtopic:
[DPC]Noizy Cows Join ons op RC5-72,OGR-25,TSC,DPAD of R@H. JOIN de grootste van DPC 4 more FUN, STATS and FLUSHING
Inhoudelijk had ik vroeger ook weinig gesprekken over het werk. Maar veel is toch wel verbonden aan het hebben van werk. Zoals weekend of vakantie (altijd vrij zijn maakt dat echt anders), een andere auto voor woon-werk verkeer of kinderen die naar een KDV of BSO moeten (die van ons hoeven dat niet wat wel hebben zelf alle tijd voor ze). En natuurlijk ook al die zaken waarop het verdiende geld wordt kapotgeslagen.
Die gesprekken zijn toch een beetje awkward, het creërt gewoon afstand omdat je zo'n totaal verschillend leven hebt t.o.v. de meeste anderen. Zeker als je echt vroeg FIRE bent.
Qua afspraken is er prima om het werk van anderen heen te plannen, veel mensen werken tegenwoordig toch 4-4,5 dag in de week, dus gezamelijk hebben de vrienden ze genoeg tijd om samen leuke dingen met mij te doen.
Je kunt vooraf allemaal plannen maken over wat je wilt doen met je tijd, maar je weet gewoon totaal niet wat het met je emoties gaat doen om bijna niks meer te "moeten". En daarnaast wordt je relatie ook wel op de proef gesteld als je opeens veel vaker samen bent.
Ik ben nu bijna 6 maanden RE, ik vermaak me prima en zit beter in mijn vel als toen ik nog werkte, maar besef ook dat ik op een gegeven moment waarschijnlijk wel weer iets qua werk wil gaan doen. Al is het alleen maar om weer wat variatie in het leven te brengen.
Die gesprekken zijn toch een beetje awkward, het creërt gewoon afstand omdat je zo'n totaal verschillend leven hebt t.o.v. de meeste anderen. Zeker als je echt vroeg FIRE bent.
Qua afspraken is er prima om het werk van anderen heen te plannen, veel mensen werken tegenwoordig toch 4-4,5 dag in de week, dus gezamelijk hebben de vrienden ze genoeg tijd om samen leuke dingen met mij te doen.
Je kunt vooraf allemaal plannen maken over wat je wilt doen met je tijd, maar je weet gewoon totaal niet wat het met je emoties gaat doen om bijna niks meer te "moeten". En daarnaast wordt je relatie ook wel op de proef gesteld als je opeens veel vaker samen bent.
Ik ben nu bijna 6 maanden RE, ik vermaak me prima en zit beter in mijn vel als toen ik nog werkte, maar besef ook dat ik op een gegeven moment waarschijnlijk wel weer iets qua werk wil gaan doen. Al is het alleen maar om weer wat variatie in het leven te brengen.
Gasloos sinds 2015, 117x125Wp+26x295Wp+11x395Wp
:strip_icc():strip_exif()/u/410362/crop5dba9cda00d45_cropped.jpeg?f=community)
Ik heb er net een sabbatical van 6 maanden op zitten. Om eens te proeven aan hoe dat nou gaat voelen, "met pensioen zijn". 6 maanden, want een maandje vakantie of zo is toch net te kort om los te komen van werk, en een heel jaar is wat overdreven zonder specifieke plannen (en lastiger te verkopen naar de werkgever natuurlijk).
Ik kan het iedereen aanraden want het was toch wel ontluisterend, voor mijzelf. Ik had een lijst met dingen van "oh, als we niet de hele tijd met werk bezig zijn gaan we dit doen" -- klusjes, backlogs met spelletjes, TV-series... Maar hoe gaat dat, heb je eenmaal lekker de tijd om alles te doen wat je hartje begeert, dan kom je er toch achter dat al die dingen waar je zogenaamd geen tijd voor had gewoon ook dingen waren waar je geen tijd voor nam, omdat ze stiekem toch niet zoveel voldoening geven als je dacht. De theorie van lekker 900 spelletjes af kunnen werken zodat je een mooi schoon lijstje hebt is iets heel anders dan de praktijk. Zolang je werkt kun je dan makkelijk het werk de schuld geven, maar als dat wegvalt kom je jezelf tegen.
Dat wil niet zeggen dat ik erachter ben gekomen dat ik eigenlijk de rest van mijn leven mijn huidige full time baan wil hebben, integendeel. Ik heb zeker ook dingen gedaan die ik wel leuk vond en minder gepland -- en overigens ook een hoop genikst. Qua entertainment heb ik vooral een paar spelletjes grijs gespeeld en TV series gebinged waar ik anders inderdaad niet voor was gaan zitten. Het "werk" dat ik gedaan heb (ik ben softwaredeveloper) bestond uit bijdragen aan open source projecten waar dat toevallig kon en leuk was. Daar heb ik dan inderdaad normaal gesproken geen puf voor/zin in als ik het nog na een dag werken moet doen, maar als je niet aan werktijden gebonden bent gaat dat een stuk soepeler.
Het niet gedwongen aanhouden van een schema was het fijnst, vond ik. Waar ik normaal altijd op zaterdagochtend de boodschappen doe omdat het nou eenmaal niet anders kan was ik nu vrij om gewoon te gaan wanneer het eten op was, en ik kon ook makkelijker wat meer of minder inkopen. En als ik een keer tot in de late uurtjes door wilde gaan kon dat gewoon -- wie houdt me tegen als ik de volgende dag pas om 12 uur 's middags uit m'n bed wil rollen? Niemand, that's who. En je kunt praktisch nooit te laat voor iets zijn. Haal je het vandaag niet? Geen nood, morgen is er weer een dag.
Nu ik weer aan het werk ben (sinds vorige week) merk ik toch dat die periode me een soort rust gegeven heeft. Het idee van krampachtig toe werken naar zo snel mogelijk stoppen zodat we tijd over hebben voor andere dingen is er wel uit, want het is bewezen niet zo dat dat nou zo gek veel helpt. Natuurlijk klinkt "het ligt aan je mentaliteit!" achteraf een beetje als een open deur, maar het is denk ik bijkans niet te doen om dit soort conclusies te trekken als je het niet gewoon aan den lijve ondervindt.
Ondanks die rust is het plan om te stoppen verder niet bijgesteld. Het werk is best aardig, maar niet verplicht je nest uit te hoeven rollen om het geld te ritselen voor het dagelijks brood blijft onverminderd iets om naar te streven, of het nou gelijk voor veel verandering zorgt of niet. Het blijft voor mij toch meer een "moetje" waar ik buiten kan.
Edit: ik zou het bijna vergeten, maar wat voor mij ook echt bij het oud vuil kan is elke dag op en neer reizen naar werk. Wat een volmaakte waanzin dat we dit gewoon met z'n allen doen, eigenlijk. Helemaal als je het in de spits doet. Als je een hele tijd niet gereisd hebt valt dat wel weer even rauw op je dak. Maar ja, men vindt het toch zo fijn dat je fysiek aan je bureau zit... voor mij hoeft het echt niet, de headset is intiem genoeg.
Ik kan het iedereen aanraden want het was toch wel ontluisterend, voor mijzelf. Ik had een lijst met dingen van "oh, als we niet de hele tijd met werk bezig zijn gaan we dit doen" -- klusjes, backlogs met spelletjes, TV-series... Maar hoe gaat dat, heb je eenmaal lekker de tijd om alles te doen wat je hartje begeert, dan kom je er toch achter dat al die dingen waar je zogenaamd geen tijd voor had gewoon ook dingen waren waar je geen tijd voor nam, omdat ze stiekem toch niet zoveel voldoening geven als je dacht. De theorie van lekker 900 spelletjes af kunnen werken zodat je een mooi schoon lijstje hebt is iets heel anders dan de praktijk. Zolang je werkt kun je dan makkelijk het werk de schuld geven, maar als dat wegvalt kom je jezelf tegen.
Dat wil niet zeggen dat ik erachter ben gekomen dat ik eigenlijk de rest van mijn leven mijn huidige full time baan wil hebben, integendeel. Ik heb zeker ook dingen gedaan die ik wel leuk vond en minder gepland -- en overigens ook een hoop genikst. Qua entertainment heb ik vooral een paar spelletjes grijs gespeeld en TV series gebinged waar ik anders inderdaad niet voor was gaan zitten. Het "werk" dat ik gedaan heb (ik ben softwaredeveloper) bestond uit bijdragen aan open source projecten waar dat toevallig kon en leuk was. Daar heb ik dan inderdaad normaal gesproken geen puf voor/zin in als ik het nog na een dag werken moet doen, maar als je niet aan werktijden gebonden bent gaat dat een stuk soepeler.
Het niet gedwongen aanhouden van een schema was het fijnst, vond ik. Waar ik normaal altijd op zaterdagochtend de boodschappen doe omdat het nou eenmaal niet anders kan was ik nu vrij om gewoon te gaan wanneer het eten op was, en ik kon ook makkelijker wat meer of minder inkopen. En als ik een keer tot in de late uurtjes door wilde gaan kon dat gewoon -- wie houdt me tegen als ik de volgende dag pas om 12 uur 's middags uit m'n bed wil rollen? Niemand, that's who.
En je kunt praktisch nooit te laat voor iets zijn. Haal je het vandaag niet? Geen nood, morgen is er weer een dag.Nu ik weer aan het werk ben (sinds vorige week) merk ik toch dat die periode me een soort rust gegeven heeft. Het idee van krampachtig toe werken naar zo snel mogelijk stoppen zodat we tijd over hebben voor andere dingen is er wel uit, want het is bewezen niet zo dat dat nou zo gek veel helpt. Natuurlijk klinkt "het ligt aan je mentaliteit!" achteraf een beetje als een open deur, maar het is denk ik bijkans niet te doen om dit soort conclusies te trekken als je het niet gewoon aan den lijve ondervindt.
Ondanks die rust is het plan om te stoppen verder niet bijgesteld. Het werk is best aardig, maar niet verplicht je nest uit te hoeven rollen om het geld te ritselen voor het dagelijks brood blijft onverminderd iets om naar te streven, of het nou gelijk voor veel verandering zorgt of niet. Het blijft voor mij toch meer een "moetje" waar ik buiten kan.
Edit: ik zou het bijna vergeten, maar wat voor mij ook echt bij het oud vuil kan is elke dag op en neer reizen naar werk. Wat een volmaakte waanzin dat we dit gewoon met z'n allen doen, eigenlijk. Helemaal als je het in de spits doet. Als je een hele tijd niet gereisd hebt valt dat wel weer even rauw op je dak. Maar ja, men vindt het toch zo fijn dat je fysiek aan je bureau zit... voor mij hoeft het echt niet, de headset is intiem genoeg.
[ Voor 6% gewijzigd door MneoreJ op 09-09-2024 19:51 ]
Dat raakt kant noch wal. Niet "dat slaat kant noch wal". Wel "dat slaat als een tang op een varken".
/u/1202750/crop62c5d57daeca1_cropped.png?f=community)
Ik heb ook een soort mini-sabbatical op dit moment, eigenlijk meer betaald verlof aangezien ik geen opdracht heb. Eerste maand vooral gebruikt om te verhuizen naar mijn nieuwe woning. Daarna een maand vooral niks doen. Nu op reis in Thailand voor 3 weekjes. Dit was een van de dingen die ik heel graag wilde proberen, ik ben graag alleen maar was nog nooit alleen op reis geweest. Het bevalt mij erg goed dus is wel iets wat ik vaker zou willen doen.
Deze pauze geeft mij ook wel veel rust en ook weer energie om straks door te gaan want ik ben nog lang niet FO. Zou zeker wat vaker een paar maanden ertussenuit willen, misschien gewoon als een bepaald doel is bereikt financieel of iets anders. Deze keer was het grote doel eerst het opleveren van mijn nieuwbouwhuis, dit was een lang traject en af en toe best wel stressvol. Heb gelukkig mijn oude woning ook goed verkocht en dus een flinke som geld overgehouden. Deel hiervan gebruik ik nu dus voor mijn reis wat voor mij een "beloning" is, de rest wordt weer belegd. Zo blijft het ook leuk in plaats van alleen maar spreadsheets te maken
Deze pauze geeft mij ook wel veel rust en ook weer energie om straks door te gaan want ik ben nog lang niet FO. Zou zeker wat vaker een paar maanden ertussenuit willen, misschien gewoon als een bepaald doel is bereikt financieel of iets anders. Deze keer was het grote doel eerst het opleveren van mijn nieuwbouwhuis, dit was een lang traject en af en toe best wel stressvol. Heb gelukkig mijn oude woning ook goed verkocht en dus een flinke som geld overgehouden. Deel hiervan gebruik ik nu dus voor mijn reis wat voor mij een "beloning" is, de rest wordt weer belegd. Zo blijft het ook leuk in plaats van alleen maar spreadsheets te maken
/u/107447/crop5b90d228acf2c_cropped.png?f=community)
Zijn er nog mensen die 40 uur werken dan? Ik werk al jaren 36 uur. Bij vorige baan 4x9, dat was echt fantastisch. Nu helaas om de week een dag vrij…
5 dagen werken voelt best ouderwets opeens
40 uur is relatief voordelig met betaald ouderschapsverlof. Maar dat duurt ook niet eeuwig.:
[...]
Zijn er nog mensen die 40 uur werken dan? Ik werk al jaren 36 uur. Bij vorige baan 4x9, dat was echt fantastisch. Nu helaas om de week een dag vrij…
5 dagen werken voelt best ouderwets opeens
Ik heb eigenlijk nooit meer dan 32 uur per week gewerkt. Tegenwoordig koop ik zoveel extra vrije dagen erbij dat je zou kunnen zeggen dat ik gemiddeld 29 uur per week werk. Alleen bestaat dat uit 4*8 u. werken en daarnaast meerdere periodes van 2 a 3 weekjes vrij per jaar.:
[...]
Zijn er nog mensen die 40 uur werken dan? Ik werk al jaren 36 uur. Bij vorige baan 4x9, dat was echt fantastisch. Nu helaas om de week een dag vrij…
5 dagen werken voelt best ouderwets opeens
Hier 40 uur. Nog nooit minder gewerkt overigens sinds ik fulltime werk.:
[...]
Zijn er nog mensen die 40 uur werken dan? Ik werk al jaren 36 uur. Bij vorige baan 4x9, dat was echt fantastisch. Nu helaas om de week een dag vrij…
5 dagen werken voelt best ouderwets opeens
/u/733773/crop6586d4587c0d4.png?f=community)
Ja, al 25 jaar, m.u.v. 6 maanden sabbatical. Als de beurs goed gezind is dan nog een jaar of 5-7 te gaan:
[...]
Zijn er nog mensen die 40 uur werken dan? Ik werk al jaren 36 uur. Bij vorige baan 4x9, dat was echt fantastisch. Nu helaas om de week een dag vrij…
5 dagen werken voelt best ouderwets opeens
Maar ik moet wel toegeven dat een fulltime job in een high pace / high performance omgeving de laatste tijd wel wat moeizamer gaat dan vroeger.