Financiële onafhankelijkheid - Deel 5

[Bulder]

DCNY schreef op vrijdag 31 mei 2024 @ 21:05:

Dus antwoord op mijn vraag “wat doe je als je niet meer hoeft te werken” is “werken”

Niet elk werk is gelijkwaardig. 40 uur werken voor een baas om geld te verdienen is niet te vergelijken met (bijvoorbeeld) 12 uur voor jezelf op eigen voorwaarden werken, waarbij winstgevendheid van ondergeschikt belang is. Driekwart van mijn tijd steek ik in dingen bouwen die mogelijk zichzelf ooit terugverdienen, maar misschien ook niet. Maakt weinig uit, want ik vind het vooral leuk om te doen.

FO zijn geeft je vooral de flexibiliteit om werk 100% naar eigen smaak in te richten. Daar wringt de schoen bij de meeste werkenden: 'echt' werk heeft teveel niet-leuke elementen, waardoor ze onterecht denken dat werk an sich niet leuk is.

Het zal ongetwijfeld per persoon verschillen, maar ik stop (gelukkig) pas volledig met werken als ik in het graf lig.

[sjorsjuhmaniac]

Bulder schreef op vrijdag 31 mei 2024 @ 22:49:
[...]


Niet elk werk is gelijkwaardig. 40 uur werken voor een baas om geld te verdienen is niet te vergelijken met (bijvoorbeeld) 12 uur voor jezelf op eigen voorwaarden werken, waarbij winstgevendheid van ondergeschikt belang is. Driekwart van mijn tijd steek ik in dingen bouwen die mogelijk zichzelf ooit terugverdienen, maar misschien ook niet. Maakt weinig uit, want ik vind het vooral leuk om te doen.

FO zijn geeft je vooral de flexibiliteit om werk 100% naar eigen smaak in te richten. Daar wringt de schoen bij de meeste werkenden: 'echt' werk heeft teveel niet-leuke elementen, waardoor ze onterecht denken dat werk an sich niet leuk is.

Het zal ongetwijfeld per persoon verschillen, maar ik stop (gelukkig) pas volledig met werken als ik in het graf lig.

Klinkt als hobbies

[R.van.M]

sjorsjuhmaniac schreef op vrijdag 31 mei 2024 @ 22:51:
[...]


Klinkt als hobbies

Ik denk dat dat ook is wat we proberen te zeggen. De scheidslijn tussen werk en hobby komt vooral door verplichtingen.

De verplichting om elke week 40 uur eraan te besteden omdat je anders niet genoeg salaris hebt. De verplichting om je bezig te houden met allerlei trainingen, rapportages, bureaucratie omdat de werkgever dit van je verwacht.

Bij het bereiken van FO en je eigen werk-hobby vervallen die verplichtingen.

Mijn bar zal ik alleen openen in het weekend zonder mij zorgen te hoeven maken of ik er wel genoeg inkomen mee genereer. Ik hoef me niet druk te maken over winstoptimalisatie, upselling of andere verplichtingen.

[superkoex9]

DCNY schreef op vrijdag 31 mei 2024 @ 21:05:
[...]


[...]


[...]


Dus antwoord op mijn vraag “wat doe je als je niet meer hoeft te werken” is “werken”


[...]


Dit doe ik nu ook al


Maar zonder gekheid, thanks voor de reacties, was oprechte interesse. Ik wil FIRE worden omdat ik dan kán stoppen als ik wil. Maar vind mn werk oprecht super leuk, dus haal daar ook voldoening uit. Kan dus zomaar zijn dat ik ipv RE ga, ik n dik huis koop en nog lekker door blijf werken

Voor ons is de fire ook vooral gericht op het fi gedeelte. Werken geeft nog voldoening. Geen idee hoe het is als we eenmaal fire zijn maar wellicht gaan we minder werken of komt er een vervelende reorganisatie op het werk, of vind ik het te veel uur en ga ik 2 of 3 dagen werken. Fire betekent natuurlijk niet dat je moet stoppen, je hebt de keuze.

Scheelt misschien ook dat we beiden een baan hebben waarvan we vinden dat een positieve bijdrage levert aan de maatschappij. ( Superkoe en vrouw werken beiden in de zorg)
Dat zorgt overigens ook voor een minder snel traject richting fire gezien de wat lagere salarissen dan in de profit sector.

[Rubbergrover1]

DCNY schreef op vrijdag 31 mei 2024 @ 14:09:
Voor diegene die al RE zijn: hoe deel je je tijd in? Oftewel; wat doe je de hele dag?
...
Oprechte vraag. Ik zou me kapot vervelen namelijk.

En blijkbaar vind je dat een probleem? Ik denk dat het juist ook een luxe is als je je (weer) een tijd lekker kunt vervelen, net zoals vroeger toen je klein was. Dat je niets hoeft te doen en dat het ook niet erg is als je een tijdje niets doet. In plaats van dat er toch in het achterhoofd de gedachte rondspookt dat je maar een beperkte vrije tijd hebt, en dat je die wel 'optimaal' moet benutten.

Ik ben zelf nog niet FIRE, maar op kleinere schaal heb ik misschien een vergelijkbaar 'luxeprobleem' gekregen toen de kinderen groter werden. Waar ik eerst een dag per week vrij was "voor de kinderen" werd dat langzaam maar zeker steeds minder nodig. Op een gegeven moment werd ik me daar ook ineens veel meer bewust van. Ik had die dag gewoon voor mezelf. En op die dag kan ik gewoon doen waar ik zin in heb. Zonder dat ik het idee heb dat ik op tijd voor de kinderen thuis 'beschikbaar' moet zijn. Dat geeft een bepaalde innerlijke rust die ik eerst niet had. Als ik bv op die vrije dag een eindje wil wandelen, dan heb ik nu ook de rust om gewoon een tijdje op een bankje te zitten en te genieten van de omgeving. Of gewoon mijn gedachten de vrije loop te laten. In plaats van dat ik het idee heb dat ik eigenlijk moet doorlopen omdat ik om x-uur thuis moet zijn en ik ook nog dit-en-dat moet doen. Die rust en het genieten van het moment is iets waarvan ik me kan voorstellen dat dat na de RE ook veel meer komt.

[Shapeshifter]

R.van.M schreef op zaterdag 1 juni 2024 @ 08:54:
[...]

Mijn bar zal ik alleen openen in het weekend zonder mij zorgen te hoeven maken of ik er wel genoeg inkomen mee genereer. Ik hoef me niet druk te maken over winstoptimalisatie, upselling of andere verplichtingen.

Mijn vrouw ging ook van haar hobby een baan maken en toegegeven wij zijn natuurlijk nog niet FO, dus er hangt wel iets van een verwachting van inkomen aan. Toch merk ik wel dat het heel moeilijk is om iets puur een hobby te houden, tenminste voor ons. Al heel snel ga je verwachtingen ervaren of misschien zelfs verplichtingen aan, ach iets kleins of voor een keer en voor je het weet...

Wat ik me ook afvraag; het gaat natuurlijk ook wat kosten om een bar van de grond te krijgen. Wat nou als de bar verlies draait, ga je dan FO geld in de bar steken? Werken om de bar in de lucht te houden? Ben wel nieuwsgierig of je daar een mening over hebt.

[JURIST]

Net weer een voorlopige aanslag gekregen (2023), maar duidelijkheid over box 3 heffing in 2022 (negatief rendement) volgt binnenkort:
https://www.sra.nl/over-s...x-3-donderdag-6-juni-2024

[Hielko]

DCNY schreef op vrijdag 31 mei 2024 @ 14:09:
Voor diegene die al RE zijn: hoe deel je je tijd in? Oftewel; wat doe je de hele dag?

Lees vaak over sporten, lezen, tuinieren. Maar maak je daar echt 40u per week mee vol? Maand in maand uit? Boeken heb je op n gegeven moment uit. De tuin is ook n keer klaar.

En heb je dan een soort weekrooster? Bv maandag tussen 10-12 hardlopen, maandagmiddag boodschappen, dinsdagochtend zwemmen, dinsdagmiddag lezen?

Oprechte vraag. Ik zou me kapot vervelen namelijk. Hier kan er eentje in theorie stoppen met werken, als we beide willen stoppen moeten we nog 10 jaar doorwerken, dan zijn we 50-55. Dus niet extreem RE dan.

Wat denk je van de omgekeerde vraag. Namelijk, hoezo kan je niet zelf invulling geven aan je leven? Is het niet vreemd als je daarvoor een semi-willekeurige baas voor nodig hebt die je verplicht om 40 uur per week aanwezig te zijn op kantoor met een groep mensen die hij heeft uitgezocht? Is toch vreemd dat van alle praktisch oneindige dingen die je kan doen met je leven, dat het hoogst haalbare is?

[R.van.M]

Shapeshifter schreef op zaterdag 1 juni 2024 @ 15:25:
[...]

Wat ik me ook afvraag; het gaat natuurlijk ook wat kosten om een bar van de grond te krijgen. Wat nou als de bar verlies draait, ga je dan FO geld in de bar steken? Werken om de bar in de lucht te houden? Ben wel nieuwsgierig of je daar een mening over hebt.

In mijn geval komt de bar bovenop mijn huis dus zijn er geen vaste kosten zoals huur. Ik heb een inschatting gemaakt wat ik nodig heb voor de initiële inrichting van de bar en materiaal. Dit bedrag spaar ik bovenop mijn FO bedrag.

Vervolgens zijn er eigenlijk weinig kosten buiten cost of sales dus in het slechste geval draait het break-even en is het een echte hobby

[Rubbergrover1]

Shapeshifter schreef op zaterdag 1 juni 2024 @ 15:25:
[...]

Mijn vrouw ging ook van haar hobby een baan maken en toegegeven wij zijn natuurlijk nog niet FO, dus er hangt wel iets van een verwachting van inkomen aan. Toch merk ik wel dat het heel moeilijk is om iets puur een hobby te houden, tenminste voor ons. Al heel snel ga je verwachtingen ervaren of misschien zelfs verplichtingen aan, ach iets kleins of voor een keer en voor je het weet...

In mijn optiek is een 'verplichting' aangaan niet echt in tegenspraak met dat iets een hobby kan zijn. Bij bv het kiezen voor teamsporten, of sporten in competitieverband, ga je in feite ook een verplichting aan.

[eamelink]

Hielko schreef op zaterdag 1 juni 2024 @ 15:33:
Wat denk je van de omgekeerde vraag. Namelijk, hoezo kan je niet zelf invulling geven aan je leven? Is het niet vreemd als je daarvoor een semi-willekeurige baas voor nodig hebt die je verplicht om 40 uur per week aanwezig te zijn op kantoor met een groep mensen die hij heeft uitgezocht? Is toch vreemd dat van alle praktisch oneindige dingen die je kan doen met je leven, dat het hoogst haalbare is?

Ik vermoed dat voor veel mensen het 'samenwerken met een groep mensen om iets voor elkaar te krijgen' een belangrijk onderdeel is van betaald werk, en misschien wel een belangrijk onderdeel van het mens-zijn. Zelfs als het doel (geld verdienen voor de aandeelhouders) vaak vrij duf is.

En hoewel je als financieel onafhankelijke veel meer keuze hebt qua doel, is het niet eens zo gemakkelijk om het 'samenwerken met een groep mensen' te repliceren, zonder dat het weer de vorm van werk aanneemt. Kijk naar die jongeman die dacht 'ik ga gewoon plastic uit de oceaan vissen'. Resultaat? Een organisatie met tientallen betaalde banen.

@jerh noemt iets vergelijkbaars; zijn sociale identiteit was verweven met werk. En om dat terug te vinden valt hij terug op betaald werk. Niet omdat het betaalt, maar omdat daar mensen zijn waarmee je die sociale identiteit weer kan opbouwen.

[Rubbergrover1]

eamelink schreef op zaterdag 1 juni 2024 @ 19:08:
[...]


Ik vermoed dat voor veel mensen het 'samenwerken met een groep mensen om iets voor elkaar te krijgen' een belangrijk onderdeel is van betaald werk, en misschien wel een belangrijk onderdeel van het mens-zijn. Zelfs als het doel (geld verdienen voor de aandeelhouders) vaak vrij duf is.

En hoewel je als financieel onafhankelijke veel meer keuze hebt qua doel, is het niet eens zo gemakkelijk om het 'samenwerken met een groep mensen' te repliceren, zonder dat het weer de vorm van werk aanneemt.

Als je de behoefte hebt om samen iets te bereiken, dan kun je dat nadat je FO bent juist op veel meer manieren doen dan in de vorm van een baan. Kan bijvoorbeeld ook met vrijwilligerswerk, iets waar veel mensen tijdens het werkzame leven toch minder aan toe komen. Zeker als dat werk in een gebied is waar je hart ligt, kun je op deze manier juist met een hoop gelijkgestemden iets bereiken. En dat vrijwilligerswerk kan op heel veel verschillende manieren, variërend van een goed doel tot de sportvereniging tot het helpen bij het bouwen van een wagen voor carnaval/bloemencorso.

Maar los daarvan, zijn er ook mensen die helemaal niet zo zitten te wachten op dat "samenwerken met een groep mensen". Voor wie dat eerder een noodzakelijk kwaad is dan dat het bevrediging geeft. Voor hen kan de RE fase, wanneer je niet meer per se met anderen moet samenwerken, juist als een bevrijding voelen.

[ Voor 6% gewijzigd door Rubbergrover1 op 01-06-2024 19:51 ]

[jerh]

eamelink schreef op zaterdag 1 juni 2024 @ 19:08:
[...]


Ik vermoed dat voor veel mensen het 'samenwerken met een groep mensen om iets voor elkaar te krijgen' een belangrijk onderdeel is van betaald werk, en misschien wel een belangrijk onderdeel van het mens-zijn. Zelfs als het doel (geld verdienen voor de aandeelhouders) vaak vrij duf is.

En hoewel je als financieel onafhankelijke veel meer keuze hebt qua doel, is het niet eens zo gemakkelijk om het 'samenwerken met een groep mensen' te repliceren, zonder dat het weer de vorm van werk aanneemt. Kijk naar die jongeman die dacht 'ik ga gewoon plastic uit de oceaan vissen'. Resultaat? Een organisatie met tientallen betaalde banen.

@jerh noemt iets vergelijkbaars; zijn sociale identiteit was verweven met werk. En om dat terug te vinden valt hij terug op betaald werk. Niet omdat het betaalt, maar omdat daar mensen zijn waarmee je die sociale identiteit weer kan opbouwen.

Dat is denk ik wel juist. Ik mis inderdaad dat team gevoel dat je iets bereikt, een mooi project succesvol afronden, een collega vooruit helpen etc.

Alhoewel ik ook de intellectuele uitdaging heel erg mis. En ik heb gemerkt dat het lastig is in te vullen.

Rubbergrover1 schreef op zaterdag 1 juni 2024 @ 19:49:
[...]

Als je de behoefte hebt om samen iets te bereiken, dan kun je dat nadat je FO bent juist op veel meer manieren doen dan in de vorm van een baan. Kan bijvoorbeeld ook met vrijwilligerswerk, iets waar veel mensen tijdens het werkzame leven toch minder aan toe komen. Zeker als dat werk in een gebied is waar je hart ligt, kun je op deze manier juist met een hoop gelijkgestemden iets bereiken. En dat vrijwilligerswerk kan op heel veel verschillende manieren, variërend van een goed doel tot de sportvereniging tot het helpen bij het bouwen van een wagen voor carnaval/bloemencorso.

Maar los daarvan, zijn er ook mensen die helemaal niet zo zitten te wachten op dat "samenwerken met een groep mensen". Voor wie dat eerder een noodzakelijk kwaad is dan dat het bevrediging geeft. Voor hen kan de RE fase, wanneer je niet meer per se met anderen moet samenwerken, juist als een bevrijding voelen.

Ik heb altijd vrijwilligerswerk gedaan en doe dat nog steeds. Maar echte diepgang en verbondenheid heb ik er nog niet aan overgehouden, de verbindende factor is het vrijwillgerswerk en dat is in mijn ervaring toch vrij opervlakkig.

En soms helemaal niks moeten en aan "niemand" verantwoording afleggen is ook heel fijn. Maar niet voor 7 dagen in de week.

[Wozmro]

Zoals in het boek dat @Tommie12 onlangs aanraadde (the subtle art of not giving a fuck):

Een gelukkig leven is een aaneenschakeling van problemen* opzoeken en ze oplossen.

Beter dan dat zal het nooit worden.

*Problemen(uitdagingen) in de meest ruime zin van het woord.

Je moet ergens in de zone zitten tussen: 'waarom ben ik hier in godsnaam ooit aan begonnen' en 'en achteraf bekeken viel het best goed mee'.

[Rubbergrover1]

jerh schreef op zondag 2 juni 2024 @ 08:34:
Ik heb altijd vrijwilligerswerk gedaan en doe dat nog steeds. Maar echte diepgang en verbondenheid heb ik er nog niet aan overgehouden, de verbindende factor is het vrijwillgerswerk en dat is in mijn ervaring toch vrij opervlakkig.

Dat gevoel heb ik juist ook bij de betaalde baan. Of dat een probleem is of niet, zal van persoon tot persoon verschillen.

[ Voor 8% gewijzigd door Rubbergrover1 op 02-06-2024 09:52 ]

[Sissors]

Dat het van persoon tot persoon zal verschillen is moeilijk wat tegenin te brengen. Maar ik denk dat gemiddeld genomen er toch een hoop meer betaalde banen zijn met diepgang, dan vrijwilligerswerk.

Anyway, in zijn algemeenheid vind ik het nogal jammer dat in dit topic een volledig realistische vraag, iets waar genoeg mensen tegenaan lopen of ze nou met pensioen of vervroegd pensioen gaan, op zo'n manier wordt opgepakt.

[Rubbergrover1]

Sissors schreef op zondag 2 juni 2024 @ 10:00:
Anyway, in zijn algemeenheid vind ik het nogal jammer dat in dit topic een volledig realistische vraag, iets waar genoeg mensen tegenaan lopen of ze nou met pensioen of vervroegd pensioen gaan, op zo'n manier wordt opgepakt.

Wat is er mis met hoe die vraag wordt opgepakt? Ik zie de discussie niet anders dan bespreken hoe je met die situatie kunt omgaan. En ook hoe mensen daarin kunnen verschillen. Dat lijkt mij juist het doel van zo'n discussie, dat je verschillende invalshoeken ziet die je misschien eerder zelf nog niet zag. En dat je ook ziet hoe je eventueel met de situatie zou kunnen omgaan.

[Sissors]

Rubbergrover1 schreef op zondag 2 juni 2024 @ 10:06:
[...]

Wat is er mis met hoe die vraag wordt opgepakt?

Vooral hoe er door een aantal neer wordt gekeken op mensen die hier mee zitten / het als potentieel issue zien.

[Rubbergrover1]

Sissors schreef op zondag 2 juni 2024 @ 10:17:
[...]

Vooral hoe er door een aantal neer wordt gekeken op mensen die hier mee zitten / het als potentieel issue zien.

Ik denk dat je het niet zozeer moet zien als 'neerkijken op', maar eerder als een manier om aan te geven dat je er soms ook op een andere manier tegenaan kunt kijken. Of anders gezegd, dat het soms niet het probleem zelf is, maar dat het eerder een symptoom van iets anders is. Dat het soms het begin van een oplossing kan zijn als je anders naar de situatie kijkt.

[Hielko]

eamelink schreef op zaterdag 1 juni 2024 @ 19:08:
En hoewel je als financieel onafhankelijke veel meer keuze hebt qua doel, is het niet eens zo gemakkelijk om het 'samenwerken met een groep mensen' te repliceren, zonder dat het weer de vorm van werk aanneemt. Kijk naar die jongeman die dacht 'ik ga gewoon plastic uit de oceaan vissen'. Resultaat? Een organisatie met tientallen betaalde banen.

Wat mij betreft is dit fantastisch voorbeeld van iemand (of een groep van mensen) die heeft/hebben nagedacht wat ie wilt doen en bereiken, en dat dan gewoon is gaan doen. En hoef je dus niet eens FO voor te zijn!

Maar ik denk dat het er mee eens zal zijn dat dit niet te vergelijking is met bijv. de doorsnee IT'er die bij een detacheringsclub zit, waarbij de de baas heeft bepaald bij welk bedrijf ie aan de slag moet en er een 1 of andere 13 in het dozijn database/web applicatie onderhouden moet worden. Vast mensen die daar 100% gelukkig van worden en echt helemaal daar op hun plek zitten, maar de meeste mensen zullen er primair (of in ieder geval ook) zitten omdat er geld binnen moet komen. En daar is niks mis mee. Maar op het moment dat je er niet meer hoeft te zitten voor het geld is het wel vreemd om daar te blijven omdat je niet meer kan voorstellen wat je verder kan doen.

En voor the record, ben zelf al enige tijd FO, en heb sindsdien ook zelf een bedrijfje gestart. Gewoon omdat het m'n hobby is, en ik het leuk vind om te doen. Maar dan wel met volledige vrijheid wat betreft het hoe en wat.

Sissors schreef op zondag 2 juni 2024 @ 10:17:
[...]

Vooral hoe er door een aantal neer wordt gekeken op mensen die hier mee zitten / het als potentieel issue zien.

Ik draai het perspectief alleen een beetje om... en je zou eens moeten weten hoe mensen reageren als je vertelt dat als je 30'er gepensioneerd bent.

[Sissors]

Hielko schreef op zondag 2 juni 2024 @ 11:36:

[...]

Ik draai het perspectief alleen een beetje om... en je zou eens moeten weten hoe mensen reageren als je vertelt dat als je 30'er gepensioneerd bent.

Maar hoe zijn die reacties relevant voor een reactie hier?

Anyway, zelf ben ik nog ver verwijderd van stoppen met werken, en sowieso niet actief erheen op weg, behalve dat ik simpelweg een hoop meer verdien dan dat ik uitgeef. Ideeën van vrijwilligerswerk doen zijn prima voorstellen, maar zelf werk ik in de tech industrie, en ik betwijfel of er veel vrijwilligerswerk is wat mij meer (intellectuele) uitdaging geeft dan mijn betaalde werk.

Er is ook niemand die mij verplicht om 40 uur te werken, ik heb een contract getekend, maar als ik morgen zeg dat ik 32 uur wil werken, dan kan dat gewoon. 24 uur zal wat lastiger worden, 16 uur of minder gaat gewoon niet gebeuren. En natuurlijk laat de baas me dingen doen die ik liever niet deed. En natuurlijk heeft die een machtspositie. Tegelijk niemand dwingt me om die baan te hebben. En ik kan dus gewoon significant minder uren gaan maken als ik wil.

Ik zou dus eerder ertegenin gooien, als je baan zo belabberd is, waarom zit je er nog (fulltime)? Persoonlijk vind ik het een stuk belangrijker dat ik de financien heb om als ik ontevreden ben weg te kunnen gaan bij mijn baas zonder druk te maken erover of ik morgen nog hagelslag op mijn bammetjes heb, dan dat ik volledig kan stoppen met werken en rentenieren.

[Rubbergrover1]

Sissors schreef op zondag 2 juni 2024 @ 12:03:
[...]
Ik zou dus eerder ertegenin gooien, als je baan zo belabberd is, waarom zit je er nog (fulltime)?

Ehm, omdat er toch brood op de plank moet komen zolang je niet FO bent?

Het kan heel goed zijn dat je niet bepaald euforisch over het werk bent, maar dat het toch het minst slechte alternatief is.

[Hielko]

Sissors schreef op zondag 2 juni 2024 @ 12:03:
[...]

Maar hoe zijn die reacties relevant voor een reactie hier?

Ik stel me een zekere correlatie voor tussen enerzijds mensen die niet kunnen voorstellen wat je moet doen als je niet werkt, en anderzijds hun oordeel klaar hebben als ze iemand tegen komen die niet werkt. Dan is het enigszins ironisch om een reactie waarbij ik het perspectief even omdraai weg te zetten als het neerkijken op…

[eamelink]

Hielko schreef op zondag 2 juni 2024 @ 11:36:
Wat mij betreft is dit fantastisch voorbeeld van iemand (of een groep van mensen) die heeft/hebben nagedacht wat ie wilt doen en bereiken, en dat dan gewoon is gaan doen. En hoef je dus niet eens FO voor te zijn!

Waar ik op doel is dat stel dat jij als FO’er net als Slat ook de drive hebt om de oceaan op te ruimen. Dan is het meest effectieve waarschijnlijk om je aan te sluiten bij Slats club, en niet om in je eentje iets nieuws op te starten. Dan kan je natuurlijk afspreken om dat onbezoldigd te doen. Maar je collega’s zitten daar grotendeels betaald, en qua organisatie zal het erg lijken op werk. Natuurlijk, met een stuk meer zingeving dan de gemiddelde werknemer! Maar dat is wel waar je qua organisatiestructuur op uit zal komen waarschijnlijk. Vooral ook omdat de impact die je met tweehonderd man kan maken vaak groter is dan in je eentje

Anders gezegd; als je als FO’er kan doen wat je wilt, is het niet heel vreemd om op een betaalde baan uit te komen. Het is natuurlijk ook totaal niet vreemd om niet op een betaalde baan uit te komen

[ Voor 9% gewijzigd door eamelink op 02-06-2024 15:16 ]

[Hielko]

eamelink schreef op zondag 2 juni 2024 @ 15:14:
[...]


Waar ik op doel is dat stel dat jij als FO’er net als Slat ook de drive hebt om de oceaan op te ruimen. Dan is het meest effectieve waarschijnlijk om je aan te sluiten bij Slats club, en niet om in je eentje iets nieuws op te starten. Dan kan je natuurlijk afspreken om dat onbezoldigd te doen. Maar je collega’s zitten daar grotendeels betaald, en qua organisatie zal het erg lijken op werk. Natuurlijk, met een stuk meer zingeving dan de gemiddelde werknemer! Maar dat is wel waar je qua organisatiestructuur op uit zal komen waarschijnlijk. Vooral ook omdat de impact die je met tweehonderd man kan maken vaak groter is dan in je eentje

Anders gezegd; als je als FO’er kan doen wat je wilt, is het niet heel vreemd om op een betaalde baan uit te komen. Het is natuurlijk ook totaal niet vreemd om niet op een betaalde baan uit te komen

Nee, snap ik, we zijn het helemaal eens hoor!

[R.van.M]

Rubbergrover1 schreef op zondag 2 juni 2024 @ 13:44:
[...]

Ehm, omdat er toch brood op de plank moet komen zolang je niet FO bent?

Het kan heel goed zijn dat je niet bepaald euforisch over het werk bent, maar dat het toch het minst slechte alternatief is.

Daarnaast zit je, zeker als je ouder wordt, vaak in een gouden kooi. Opgeklommen in de organisatie met een riant salaris maar vaak meer en meer politiek en minder gewoon doen wat je echt leuk vind. Switchen kan maar dan lever je x% salaris in wat voor de meesten toch een te grote drempel is

[JURIST]

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[Faxe]

Sinds mei 2019 ben ik financieel onafhankelijk (volgens de definitie in de openingspost). Ben toen volledig afgekeurd en heb een WIA uitkering plus een aanvulling daarop via een verzekering (aanvulling tot 80% loon, inclusief stuk boven WIA loongrens) die mijn oud werkgever had afgesloten. Toen ik nog werkte had ik een prima salaris en heb nu dan ook een prima uitkering. Mijn vaste lasten zijn nu zo'n 25% van mijn inkomen. Ik spaar zo'n 25% en de rest maak ik op aan leuke dingen

Ben nu 55 en als ik 62 ben dan begint mijn pensioen ook met betalen als ik dit niet uitstel. Dit is een leuk bedrag wat is opgebouwd in de periode dat de pensioenleeftijd in de CAO waaronder ik viel nog 62 was. Rest van het pensioen gaat in als ik 68 ben. Qua bedragen is het pensioen netto nu iets meer dan het inkomen wat ik nu heb.

Hopelijk wordt de AOW leeftijd de komende jaren verder verhoogd want dat zou voor mij financieel gunstig zijn

[Krisp]

Faxe schreef op zondag 2 juni 2024 @ 16:17:
Sinds mei 2019 ben ik financieel onafhankelijk (volgens de definitie in de openingspost).

Dat klinkt mooi, maar de aanleiding is natuurlijk minder. Kun je nog wel alles doen wat je wenst?

[Sissors]

Rubbergrover1 schreef op zondag 2 juni 2024 @ 13:44:
[...]

Ehm, omdat er toch brood op de plank moet komen zolang je niet FO bent?

Het kan heel goed zijn dat je niet bepaald euforisch over het werk bent, maar dat het toch het minst slechte alternatief is.

Als je kan sparen voor FO hoef je niet fulltime te werken bij je huidige baan, dat is een keuze. En als er wel bijvoorbeeld vrijwilligerswerk is wat je leuk vindt, lijkt het mij persoonlijk onwaarschijnlijk dat er geen enkele vorm van betaald werk is wat je wat lijkt.

Hielko schreef op zondag 2 juni 2024 @ 14:24:
[...]

Ik stel me een zekere correlatie voor tussen enerzijds mensen die niet kunnen voorstellen wat je moet doen als je niet werkt, en anderzijds hun oordeel klaar hebben als ze iemand tegen komen die niet werkt. Dan is het enigszins ironisch om een reactie waarbij ik het perspectief even omdraai weg te zetten als het neerkijken op…

Zelfs als er een correlatie is, betekend het nog niet dat degene die hier die vraag stellen neerkijken op mensen die vroeg stoppen met werken. Dus ik vind het dan weer ietwat ironisch dat jij dat gebruikt als excuus.

[ Voor 11% gewijzigd door Sissors op 02-06-2024 17:14 ]

[Rubbergrover1]

R.van.M schreef op zondag 2 juni 2024 @ 15:26:
[...]


Daarnaast zit je, zeker als je ouder wordt, vaak in een gouden kooi. Opgeklommen in de organisatie met een riant salaris maar vaak meer en meer politiek en minder gewoon doen wat je echt leuk vind. Switchen kan maar dan lever je x% salaris in wat voor de meesten toch een te grote drempel is

Daar heb ik eerlijk gezegd geen last van. Juist ook omdat ik meer geef om de inhoud van het werk dan de vergoeding ervoor. En daarom ook op de meest aangename (danwel minst onaangename) plek werk.

[Rubbergrover1]

Sissors schreef op zondag 2 juni 2024 @ 17:10:
[...]

Als je kan sparen voor FO hoef je niet fulltime te werken bij je huidige baan, dat is een keuze.

Dat doe ik dan ook niet.

En als er wel bijvoorbeeld vrijwilligerswerk is wat je leuk vindt, lijkt het mij persoonlijk onwaarschijnlijk dat er geen enkele vorm van betaald werk is wat je wat lijkt.

Ik weet niet of er georganiseerd vrijwilligerswerk is wat mij leuk lijkt.

[sjorsjuhmaniac]

JURIST schreef op zondag 2 juni 2024 @ 15:28:
***members only***

Dit dus. Zie het nu vaak om me heen : mensen die net met pensioen zijn en aan de sukkel gaan. Afgelopen donderdag nog de buurman in zijn keuken gevonden na een herseninfarct ; al wel 1 heel jaar van zijn pensioen genoten
Ik kan de mensen die het overkomt al niet meer op één hand tellen.

Edit: dit is dus mijn hoofd motivatie, eerder stoppen om nog te kunnen genieten

[ Voor 8% gewijzigd door sjorsjuhmaniac op 02-06-2024 19:10 ]

[Lordy79]

sjorsjuhmaniac schreef op zondag 2 juni 2024 @ 19:09:
[...]

Edit: dit is dus mijn hoofd motivatie, eerder stoppen om nog te kunnen genieten

Mijn pa had 30 jaar geleden al kunnen stoppen, is nu 2e helft 70. Geen haar op z'n hoofd die daaraan heeft gedacht en vanaf zijn 50e is ie heel langzaam gaan afbouwen en hij doet nu nog aan coaching en zijn eigen vermogensbeheer.

Ik geloof dus met jou dat ineens helemaal stoppen heel ongezond is.
Niet alleen gaat je hele weekritme eraan maar je bent een flink stuk sociaal leven kwijt, je hebt ineens veel te veel tijd door te brengen met je vrouw of (klein)kinderen die dat ineens verwachten of waar de pensiano het van verwacht aandacht te krijgen.
Daarnaast kun je je nutteloos voelen en ga je echt een volgende fase van je leven in, ineens heel plotseling.

Dus ik ben heel erg pro dit topic om er naar te streven dat niets meer moet, maar ik raad iedereen aan het echt stap voor stap te doen als dat kan.
En ja er zijn natuurlijk uitzonderingen.

[Frame164]

sjorsjuhmaniac schreef op zondag 2 juni 2024 @ 19:09:
[...]


Dit dus. Zie het nu vaak om me heen : mensen die net met pensioen zijn en aan de sukkel gaan. Afgelopen donderdag nog de buurman in zijn keuken gevonden na een herseninfarct ; al wel 1 heel jaar van zijn pensioen genoten
Ik kan de mensen die het overkomt al niet meer op één hand tellen.

Edit: dit is dus mijn hoofd motivatie, eerder stoppen om nog te kunnen genieten

Vaak is die snelle aftakeling na pensionering het gevolg van verveling/eenzaamheid/ongezonder gaan leven etc. Het beste is gewoon sociaal en lichamelijk actief blijven.

[R.van.M]

Frame164 schreef op zondag 2 juni 2024 @ 19:54:
[...]


Vaak is die snelle aftakeling na pensionering het gevolg van verveling/eenzaamheid/ongezonder gaan leven etc. Het beste is gewoon sociaal en lichamelijk actief blijven.

Precies, onderschat ook niet hoeveel beweging je hebt zelfs met een kantoorbaan. De meesten lopen toch onbewust een eind elke dag (naar de printer, naar de kantine, naar de bus/auto, trap in de parkeergarage etc)

[Faxe]

Krisp schreef op zondag 2 juni 2024 @ 16:21:
[...]

Dat klinkt mooi, maar de aanleiding is natuurlijk minder. Kun je nog wel alles doen wat je wenst?

Alles is wel heel veel, maar de dingen die ik naast het werken leuk vond voordat ik werd afgekeurd doe ik nog steeds. Voor sommige dingen heb ik nu wat meer tijd.

[Rubbergrover1]

Faxe schreef op zondag 2 juni 2024 @ 16:17:
Sinds mei 2019 ben ik financieel onafhankelijk (volgens de definitie in de openingspost). Ben toen volledig afgekeurd en heb een WIA uitkering plus een aanvulling daarop via een verzekering (aanvulling tot 80% loon, inclusief stuk boven WIA loongrens) die mijn oud werkgever had afgesloten.

Even terzijde, heb je dat ook aan je pensioenfonds/pensioenverzekeraar doorgegeven? In de regel kun je je pensioenopbouw gratis (gedeeltelijk) voortzetten als je arbeidsongeschikt wordt. Maar soms moet je dat wel zelf aanvragen.

[Rubbergrover1]

Frame164 schreef op zondag 2 juni 2024 @ 19:54:
[...]


Vaak is die snelle aftakeling na pensionering het gevolg van verveling/eenzaamheid/ongezonder gaan leven etc. Het beste is gewoon sociaal en lichamelijk actief blijven.

Ik denk dat de crux hier zit in het woordje "blijven". Er zijn best veel mensen die, zeker als ze ouder worden, niet echt meer puf hebben om naast het werk nog andere activiteiten erbij te hebben. Bij wie het weekend echt is om bij te komen, zowel fysiek als mentaal. In feite bot gezegd, die geen leven hebben naast het werk. Als je dan stopt met werken, dan zul je waarschijnlijk inderdaad wel in een zwart gat vallen.

Maar ik denk dat veel mensen in dit topic de balans tussen werken en andere activiteiten wat anders hebben liggen. En ook wat activiteiten naast het werk hebben. En die bovendien minder kunnen gaan werken als de balans zoek raakt. Dan zal dit minder spelen.
Uiteraard is het wel een risico als je werk ook je hobby is. Als het een zo belangrijk deel van je leven is dat je 's avonds of in het weekend regelmatig toch nog even iets afmaakt of oppakt, dan kan het best een klap zijn als dat ineens zou wegvallen. Maar tegelijk zijn dat ook vaak functies waarbij langzaam afbouwen een moeilijke optie is. Dan is het wel iets om goed van tevoren over na te denken.

[JEightyFive]

N=1 maar toen mijn moeder werd afgekeurd was ze als de dood in een zwart gat te vallen en te vereenzamen. Ze hield ook van haar werk en heeft het (veel te) lang geprobeerd vol te houden.
Inmiddels roept ze zelf dat ze niet weet waar ze in het verleden de tijd vandaan haalde om te werken. Het is ook maar net hoe je er zelf mee omgaat. Ja, je kan zielig thuis op de bank gaan zitten, of je gaat wat ondernemen.
Die zit lekker te leuten bij vrienden/familie, 1x in de week maken wij dankbaar gebruik van haar als oppas, ze heeft een tijd vrijwilligerswerk gedaan en nog heel veel meer.

[Tommie12]

JEightyFive schreef op maandag 3 juni 2024 @ 08:48:
N=1 maar toen mijn moeder werd afgekeurd was ze als de dood in een zwart gat te vallen en te vereenzamen. Ze hield ook van haar werk en heeft het (veel te) lang geprobeerd vol te houden.
Inmiddels roept ze zelf dat ze niet weet waar ze in het verleden de tijd vandaan haalde om te werken. Het is ook maar net hoe je er zelf mee omgaat. Ja, je kan zielig thuis op de bank gaan zitten, of je gaat wat ondernemen.
Die zit lekker te leuten bij vrienden/familie, 1x in de week maken wij dankbaar gebruik van haar als oppas, ze heeft een tijd vrijwilligerswerk gedaan en nog heel veel meer.

En dan zie je dus het verschil tussen mensen die nood hebben aan 'buiten komen', en anderen die hele dagen op de bank liggen en dan zijn er nog die gewoon veel te veel beginnen drinken en ongezond eten en binnen een jaar 20kg dikker zijn...

Als je op dat moment niet zorgt voor jezelf op alle gebied, dan gaat niemand anders het doen. En een beetje zelf discipline is dan wel belangrijk.

[Rubbergrover1]

Tommie12 schreef op maandag 3 juni 2024 @ 08:59:
[...]


En dan zie je dus het verschil tussen mensen die nood hebben aan 'buiten komen', en anderen die hele dagen op de bank liggen en dan zijn er nog die gewoon veel te veel beginnen drinken en ongezond eten en binnen een jaar 20kg dikker zijn...

Als je op dat moment niet zorgt voor jezelf op alle gebied, dan gaat niemand anders het doen. En een beetje zelf discipline is dan wel belangrijk.

Maar even heel simpel, je moet daar dan ook wel toe in staat zijn (mentaal en fysiek). Iemand wordt niet voor niets arbeidsongeschikt. Dan is er wel wat aan de hand.

Het scheelt trouwens ook als er kinderen zijn (wat bij een moeder toch meestal het geval is ) of andere familie waar je een nauwe band mee hebt. Of goede vrienden. Ik heb het ook wel gezien dat iemand die zijn hele leven alleenstaand was, en eigenlijk naast het werk weinig andere contacten of activiteiten had, in een flink diep gat viel toen dat werk wegviel vanwege afkeur. Dan blijkt toch dat de collega's, waarmee je jarenlang lief en leed deelt, vaak niet meer dan collega's zijn. Waarmee het contact vrij snel stopt als de werkrelatie stopt. Dan ligt eenzaamheid wel op de loer.

[HandyLumberjack]

Er zit natuurlijk ook een flink verschil tussen stoppen met werken vanwege het behalen van je pensioengerechtigde leeftijd en FIRE qua verveling/eenzaamheid.

Bij die eerste kom je vaak lastig weer aan het werk, bij die tweede kan je vaak zo weer aan de slag als het tegenvalt.

Je kunt hier ook eventueel afspraken over maken. Ik heb in principe een prima relatie met mijn oud werkgever. Ik heb de (juridisch bindende) afspraak dat ik mijn oude werk zo weer kan oppakken binnen 9 maanden na FIRE.

[Faxe]

Rubbergrover1 schreef op maandag 3 juni 2024 @ 08:29:
[...]

Even terzijde, heb je dat ook aan je pensioenfonds/pensioenverzekeraar doorgegeven? In de regel kun je je pensioenopbouw gratis (gedeeltelijk) voortzetten als je arbeidsongeschikt wordt. Maar soms moet je dat wel zelf aanvragen.

Het UWV geeft dit door aan de pensioenuitvoerder. In mijn geval Aegon. Pensioenopbouw gaat door als ware ik nog aan het werk ben. Er is wel verschil in de manier er wordt geïndexeerd.

[Blik1984]

R.van.M schreef op zondag 2 juni 2024 @ 20:19:
[...]


Precies, onderschat ook niet hoeveel beweging je hebt zelfs met een kantoorbaan. De meesten lopen toch onbewust een eind elke dag (naar de printer, naar de kantine, naar de bus/auto, trap in de parkeergarage etc)

Nou, de meeste beweging die ik pak met mijn baan zijn de 2 keer 8 minuten fietsen op en neer. Voor de rest is de beweging echt zeer beperkt

[R.van.M]

Blik1984 schreef op maandag 3 juni 2024 @ 11:36:
[...]

Nou, de meeste beweging die ik pak met mijn baan zijn de 2 keer 8 minuten fietsen op en neer. Voor de rest is de beweging echt zeer beperkt

Ik heb even in m'n smartwatch gekeken en op een gemiddelde kantoordag loop ik 4km. Het is geen topsport maar het telt toch mee

[Blik1984]

R.van.M schreef op maandag 3 juni 2024 @ 12:05:
[...]


Ik heb even in m'n smartwatch gekeken en op een gemiddelde kantoordag loop ik 4km. Het is geen topsport maar het telt toch mee

Dat is best aardig, daar kom ik echt niet aan

[Tommie12]

Blik1984 schreef op maandag 3 juni 2024 @ 11:36:
[...]

Nou, de meeste beweging die ik pak met mijn baan zijn de 2 keer 8 minuten fietsen op en neer. Voor de rest is de beweging echt zeer beperkt

Meer koffie drinken (en die dan op een andere afdeling gaan halen omdat die daar beter is), en 's middags niet je eigen boterhammen binnen buffelen, maar een slaatje gaan halen bij de zaak om de hoek (al is dat niet goed voor FO natuurlijk).

En roken helpt ook, zeker als je daarvoor helemaal buiten het terrein moet... (wat dan weer wel goed kan zijn voor FO omdat je dan niet zo lang door moet na je RE datum )

[ Voor 15% gewijzigd door Tommie12 op 03-06-2024 15:44 ]

[Rubbergrover1]

Ik maak de meeste kilometers juist op mijn vrije dag. Als ik de hele dag al aan het werk ben en daar mijn energie aan besteed, dan heb ik geen zin om daarnaast nog eens kilometers te gaan maken. Terwijl ik op mijn vrije dag juist graag er op uit trek. Wat ik dus vaker zal kunnen doen als ik niet meer hoef te werken. Maar misschien dat ik wel raar ben.

[Delay]

R.van.M schreef op maandag 3 juni 2024 @ 12:05:
Ik heb even in m'n smartwatch gekeken en op een gemiddelde kantoordag loop ik 4km. Het is geen topsport maar het telt toch mee

Welke smartwatch is dat, de Garmin Optimist Daydream Pro?

[R.van.M]

Delay schreef op dinsdag 4 juni 2024 @ 16:46:
[...]

Welke smartwatch is dat, de Garmin Optimist Daydream Pro?

<OT>Lol. Het helpt dat het restaurant en de koffiehoek aan de andere kant van het gebouw zijn. Daarnaast loop ik van en naar de metro

[Wozmro]

Hier gelukkig geen zittend beroep, behalve dan de verplaatsingen met de wagen.

Fysiek niet heel zwaar maar wel de hele dag wandelen, trappen en ladders,...


Mijn vorige job was anders, ik kreeg bij bijna alle klanten dezelfde opmerking: jij moet 's avonds niet meer naar de fitness zeker?

De job was calibratie van weegsystemen: de hele dag rondleuren met ijkgewichten van 20kg per stuk, meestal weegschalen van 1500kg dus je had er 75 van nodig.

Leuk voor een paar jaar maar niet voor een volledige carrière. Preventief mee gestopt, liever geen chronische rugpijn of andere fysieke klachten.

Maar ik had wel zeker 10kg meer spiermassa dan nu het geval is

[Michelli]

R.van.M schreef op dinsdag 4 juni 2024 @ 17:21:
[...]


<OT>Lol. Het helpt dat het restaurant en de koffiehoek aan de andere kant van het gebouw zijn. Daarnaast loop ik van en naar de metro

Het zijn de kleine dingen inderdaad. Ik woon heel dichtbij een bushalte, maar zelfs dit is toch ook bijvoorbeeld weer 300 meter. Tel daarbij inderdaad ook dingen bij op zoals lopen naar de kantine of de goede koffieautomaat (ook andere kant gebouw) en 4 km is zeker niet veel. Ik heb geen auto en woon in het centrum, dus ik loop onbewust een stuk meer vergeleken met bijvoorbeeld toen ik nog bij mijn moeder woonde.

---

Ben op dit moment bezig met een huis te kopen (contract is al getekend). Zal bruto ongeveer net zoveel kwijt zijn als ik nu netto betaal aan mijn verhuurder. Alleen in dit geval los ik tenminste iets af en de verhuurder heeft onlangs weer de jaarlijkse huurverhoging aangekondigd (5,5% dit keer). Merk wel dat ik op dit soort momenten blij ben dat ik normaal niet zo veel uitgeef per maand, want al die kosten zoals taxatierapporten en hypotheekaktes kan ik nu redelijk "makkelijk" betalen.

[sjorsjuhmaniac]

https://www.nu.nl/economi...x-3-regels-van-tafel.html

Miljardenstrop voor kabinet: Hoge Raad veegt ook nieuwe box 3-regels van tafel

…
De Hoge Raad oordeelde dat het huidige beleid nog steeds inbreuk maakt op het discriminatieverbod en het eigendomsrecht. Dit betekent dat het kabinet de gedupeerden moet compenseren over de jaren dat ze te veel belasting hebben betaald. Ook moet er nieuw beleid komen waarin vermogenden belasting betalen over het werkelijke rendement.

[ Voor 8% gewijzigd door sjorsjuhmaniac op 06-06-2024 12:34 ]

[R.van.M]

sjorsjuhmaniac schreef op donderdag 6 juni 2024 @ 12:32:
https://www.nu.nl/economi...x-3-regels-van-tafel.html


[...]

Nog een aanvulling uit onderstaand artikel

https://www.iex.nl/Artike...p-door-Box-3-heffing.aspx

In het vonnis staat wel dat het aan de belastingplichtige - u dus - is om aan te tonen dat uw werkelijke rendement lager was dan het forfaitaire rendement. U ontvangt geen rente over het bedrag dat u bent misgelopen.

Benieuwd hoe de verdere uitwerking zal zijn, want dat aantonen kan nog best complex zijn als je veel aan- en verkopen hebt.

Daarnaast zou je dus als belegger geld terug kunnen vragen over 2022 en de andere jaren gewoon het forfaitair rendement betalen wat natuurlijk heel gunstig is.

[ Voor 18% gewijzigd door R.van.M op 06-06-2024 13:15 ]

[Sissors]

R.van.M schreef op donderdag 6 juni 2024 @ 13:14:
[...]


Nog een aanvulling uit onderstaand artikel

https://www.iex.nl/Artike...p-door-Box-3-heffing.aspx


[...]

Dus jaren waarin beleggingen slecht hebben gepresteerd krijgen we geld terug, andere jaren hoeven we alleen het gemiddelde rendement, inclusief slechte jaren, te betalen. Tja, ik ga natuurlijk mee doen, maar in zijn algemeenheid gaat dit vooral meer bureaucratie en complexiteit opleveren.

[Rubbergrover1]

R.van.M schreef op donderdag 6 juni 2024 @ 13:14:
[...]
Daarnaast zou je dus als belegger geld terug kunnen vragen over 2022 en de andere jaren gewoon het forfaitair rendement betalen wat natuurlijk heel gunstig is.

Het is de vraag of dat werkelijk zal mogen. Ik zou het niet onlogisch vinden dat je bij deze correctie óf voor ieder jaar de ene methode óf voor ieder jaar de andere methode moet gebruiken. En dat je daarin niet van jaar tot jaar zou mogen wisselen.

[Afas]

Rubbergrover1 schreef op donderdag 6 juni 2024 @ 14:16:
[...]

Het is de vraag of dat werkelijk zal mogen. Ik zou het niet onlogisch vinden dat je bij deze correctie óf voor ieder jaar de ene methode óf voor ieder jaar de andere methode moet gebruiken. En dat je daarin niet van jaar tot jaar zou mogen wisselen.

Dat kan praktisch alleen niet omdat je per belastingjaar bezwaar maakt en het rendement op je vermogen per jaar bepaald wordt. En de belastingregelgeving met terugwerkende kracht aanpassen voor 2022, 2023 en 2024 gaat de rechter niet slikken. Dus je kunt prima alleen bezwaar maken over het betreffende jaar waar je het forfaitaire rendement niet gehaald hebt. In het nieuwe systeem zal er waarschijnlijk een verrekening komen waardoor je uiteindelijk je werkelijke rendement af rekent en je in de tussentijd niet op jaarbasis terug kan vorderen.

[JURIST]

Heel benieuwd hoe de staatssecretaris gaat reageren op de HR uitspraak. Ik heb nog niet gekeken (lees het vanaf mijn vakantieadres ), maar gaat voor ons en vast voor vele anderen hier zeker om duizenden euro's over 2022.
Bepalend lijkt me ook wat de belastingdienst praktisch aankan. Er moet nu een herstelproces komen, maar voor afgelopen jaar en de komende jaren kan BD heffing op werkelijke momenten nog steeds niet aan... hoe gaat de BD dit bolwerken? Dit is een nieuw uitvoeringsprobleem in de dop. Ik zie een nieuwe (voorlopige) aanslag (na eigen opgave) tegemoet...

[ Voor 5% gewijzigd door JURIST op 06-06-2024 17:19 ]

[Wispe]

JURIST schreef op donderdag 6 juni 2024 @ 15:32:
Heel benieuwd hoe de staatssecretaris gaat reageren op de HR uitspraak. Ik heb nog niet gekeken (lees het vanaf mijn vakantieadres ), maar gaat voor ons en vast voor vele anderen hier zeker om duizenden euro's over 2022.
Bepalend lijkt me ook wat de belastingdienst praktisch aankan. Er moet nu een herstelproces komen, maar voor afgelopen jaar en de komende jaren kan BD heffing op werkelijke momenten nog steeds niet aan... hoe gaat de BD dit bolwerken? Dit is een nieuw uitvoeringsprobleem in de dop. Ik zie een nieuwe (voorlopige) aanslag (na eigen opgave) tegemoet...

Hier is de reactie van Van Rij:
https://www.rijksoverheid...ak-hoge-raad-inzake-box-3

Kortom, van de zomer genieten en we zien/merken vanzelf wel.

[Zenix]

JURIST schreef op donderdag 6 juni 2024 @ 15:32:
Heel benieuwd hoe de staatssecretaris gaat reageren op de HR uitspraak. Ik heb nog niet gekeken (lees het vanaf mijn vakantieadres ), maar gaat voor ons en vast voor vele anderen hier zeker om duizenden euro's over 2022.
Bepalend lijkt me ook wat de belastingdienst praktisch aankan. Er moet nu een herstelproces komen, maar voor afgelopen jaar en de komende jaren kan BD heffing op werkelijke momenten nog steeds niet aan... hoe gaat de BD dit bolwerken? Dit is een nieuw uitvoeringsprobleem in de dop. Ik zie een nieuwe (voorlopige) aanslag (na eigen opgave) tegemoet...

In 2022 viel mijn aangifte nog wel onder het oude systeem, dat was nog wel een stun gunstiger dan het huidige systeem. Toch gaat het wel om wat geld, in mijn geval honderden.

Ben wel benieuwd hoe we het straks moeten bewijzen. Dat gaat nog wat worden vermoed ik.

[Darks]

Sinds jaren beheer ik voor mijn gezin het maandbudget, en dat gaat best prima. Het doel is uiteraard structureel sparen en overzicht houden op de financiën.

Kort samengevat, we gebruiken een hoofdrekening en een bijrekening. Op de hoofdrekening komt ons loon binnen en gaan de grote (vaste) uitgaven vanaf. Ook de spaaropdrachten vertrekken vanaf hier. Bij het begin van de maand gaat telkens een vaste som (1.000 EUR) naar de bijrekening. Van deze rekening doen we alle kleine betalingen en inkopen voor een maand lang.

Doel: Overzicht houden op de hoofdrekening en de kleinere uitgaven strikt gescheiden houden.

Er is echter één categorie uitgaven die ik moeilijk beheerd krijg, namelijk de 'onverwachte' middelgrote uitgaven die niet maandelijks terugkeren. Een ziekenhuisfactuur, een onderhoud aan de wagen, materiaal voor in de tuin, deelname aan een dure activiteit, ... om maar een voorbeeld te geven. Deze uitgaven zijn uiteraard wel ergens te voorspellen, maar het is onmogelijk om hier een exact bedrag voor te reserveren in het begin van de maand. Dus betalen we ze alsnog van de hoofdrekening. En dat haalt soms mijn schema overhoop in de loop van de maand.

Ik overweeg nu om deze uitgaven ook van de bijrekening te gaan betalen en het budget hier te verhogen (een soort provisie zeg maar) en dan ook echt niets meer van de hoofdrekening te betalen behalve de vaste kosten.

Iemand andere tips of manier van aanpak?

[Requiem19]

@Darks wat ik doe / probeer te doen is dit soort uitgaven op basis van historische cijfers te budgetteren. Simpel gezegd een keertje goed door al dit soort kosten van het vorige jaar te gaan. Totaalbedrag delen door 12 en per maand dit bedrag te reseveren voor post 'onvoorziene uitgaven' oid.

Niet perfect, maar dan heb je in ieder geval een beginpunt ipv dat je iedere maand tekort komt.

[Denniz0229]

Darks schreef op vrijdag 7 juni 2024 @ 11:29:
Sinds jaren beheer ik voor mijn gezin het maandbudget, en dat gaat best prima. Het doel is uiteraard structureel sparen en overzicht houden op de financiën.

Kort samengevat, we gebruiken een hoofdrekening en een bijrekening. Op de hoofdrekening komt ons loon binnen en gaan de grote (vaste) uitgaven vanaf. Ook de spaaropdrachten vertrekken vanaf hier. Bij het begin van de maand gaat telkens een vaste som (1.000 EUR) naar de bijrekening. Van deze rekening doen we alle kleine betalingen en inkopen voor een maand lang.

Doel: Overzicht houden op de hoofdrekening en de kleinere uitgaven strikt gescheiden houden.

Er is echter één categorie uitgaven die ik moeilijk beheerd krijg, namelijk de 'onverwachte' middelgrote uitgaven die niet maandelijks terugkeren. Een ziekenhuisfactuur, een onderhoud aan de wagen, materiaal voor in de tuin, deelname aan een dure activiteit, ... om maar een voorbeeld te geven. Deze uitgaven zijn uiteraard wel ergens te voorspellen, maar het is onmogelijk om hier een exact bedrag voor te reserveren in het begin van de maand. Dus betalen we ze alsnog van de hoofdrekening. En dat haalt soms mijn schema overhoop in de loop van de maand.

Ik overweeg nu om deze uitgaven ook van de bijrekening te gaan betalen en het budget hier te verhogen (een soort provisie zeg maar) en dan ook echt niets meer van de hoofdrekening te betalen behalve de vaste kosten.

Iemand andere tips of manier van aanpak?

vaak kan je wel een spaarrekening o.i.d. gratis erbij nemen, stort je hier een x bedrag per maand heen waar je die uitgaven van betaald. dit doe je dan tot een maximum, gezien de dingen die je noemt zou ik zeggen 2k.
zodra je dan wat betaald heb vul je dit weer maandelijks aan tot 2k.
dit doe ik ook altijd voor de reservepot, dus droger die kapot gaat of andere random dingen wat je niet perse kan plannen maar wel ooit komt. zelf hou ik hier 5k voor aan.

[sjorsjuhmaniac]

Darks schreef op vrijdag 7 juni 2024 @ 11:29:
Sinds jaren beheer ik voor mijn gezin het maandbudget, en dat gaat best prima. Het doel is uiteraard structureel sparen en overzicht houden op de financiën.

Kort samengevat, we gebruiken een hoofdrekening en een bijrekening. Op de hoofdrekening komt ons loon binnen en gaan de grote (vaste) uitgaven vanaf. Ook de spaaropdrachten vertrekken vanaf hier. Bij het begin van de maand gaat telkens een vaste som (1.000 EUR) naar de bijrekening. Van deze rekening doen we alle kleine betalingen en inkopen voor een maand lang.

Doel: Overzicht houden op de hoofdrekening en de kleinere uitgaven strikt gescheiden houden.

... de 'onverwachte' middelgrote ...

Ik overweeg nu om deze uitgaven ook van de bijrekening te gaan betalen en het budget hier te verhogen (een soort provisie zeg maar) en dan ook echt niets meer van de hoofdrekening te betalen behalve de vaste kosten.

Iemand andere tips of manier van aanpak?

Wij doen dat niet. Onverwacht is onverwacht en wordt vanaf een spaarrekening betaald als de bijrekening zoals jij hem noemt niet toerijkend.
Als je meer grip wilt zou ik kijken over de afgelopen jaren wat je als 'onverwacht middelgroot' hebt en hier een gemiddelde per maand voor nemen.
Alsnog zou ik het dan niet op de bijrekening zetten maar van de spaarrekening betalen.

[Highland]

Hoe beïnvloedt het wel of niet hebben van een apart potje je besluit rondom die onverwachte kosten?

Ik heb ook zo'n systeem met een vaste lasten rekening en een huishoudrekening. Vaste lastenrekening is inkomsten minus vaste lasten en vaste overboeking naar huishoudrekening. Huishoudrekening is voor alle losse uitgaven en mag elke maand leeg. Als er geld overblijft op vaste lastenrekening dan gaat dat naar sparen/beleggen.

Wanneer je altijd tekort komt op je huishoudrekening moet je huishoudgeld omhoog.

Dit systeem heb ik al jaren en zorgt zonder veel administratie voor voldoende inzicht. Maar ik stuur niet op elke losse uitgave, dus het hoeft ook niet 100% sluitend te zijn. Dus wanneer ik incidenteel een grotere uitgave heb dan betaal ik die ook wel eens van mijn vaste lastenrekening.

[R.van.M]

Requiem19 schreef op vrijdag 7 juni 2024 @ 11:34:
@Darks wat ik doe / probeer te doen is dit soort uitgaven op basis van historische cijfers te budgetteren. Simpel gezegd een keertje goed door al dit soort kosten van het vorige jaar te gaan. Totaalbedrag delen door 12 en per maand dit bedrag te reseveren voor post 'onvoorziene uitgaven' oid.

Niet perfect, maar dan heb je in ieder geval een beginpunt ipv dat je iedere maand tekort komt.

Zo deed ik het vroeger ook. Reserveringen voor allerlei zaken. Uiteindelijk had ik iets van 7 potjes
Het leverde het een hoop administratie op. Reserveringen bijstellen. Potjes laten vrijvallen omdat er jaren geen zorgkosten kwamen etc.

Ik ben hier inmiddels helemaal vanaf gestapt en ik meet maar 1 KPI, de spaarquote. Gepland is elke maand x euro te sparen. Dit gaat naar een spaarrekening. Grote (onverwachte) uitgaves worden van de spaarrekening betaald. Kleinere uitgaves van de lopende rekening.

Gedurende het jaar zie ik met spaarquote percentage of ik goed op weg ben of dat ik wat meer op de kosten moet letten.

[DeNachtwacht]

Yup, ik merk het inmiddels ook. Je kan jezelf snel verliezen in allerlei details, maar de stapjes voor goed budgetbeheer zijn eigenlijk vrij overzichtelijk

1. breng vaste lasten in kaart (en kijk waar er daar wat te besparen valt)
2. geef jezelf een maandbedrag X om van te leven maandelijks en tel dat bedrag op bij je maandelijkse vaste lassten
3. sluis al het overige per direct weg naar een spaarrekening, zo wordt het vrij pijnlijk om eind v.d. maand over budget te gaan want zul je moeten terugboeken vanaf de spaarrekening

Vind ik het meest fijn werken uiteindelijk.

[Hoi!!!]

Darks schreef op vrijdag 7 juni 2024 @ 11:29:
Sinds jaren beheer ik voor mijn gezin het maandbudget, en dat gaat best prima. Het doel is uiteraard structureel sparen en overzicht houden op de financiën.

Kort samengevat, we gebruiken een hoofdrekening en een bijrekening. Op de hoofdrekening komt ons loon binnen en gaan de grote (vaste) uitgaven vanaf. Ook de spaaropdrachten vertrekken vanaf hier. Bij het begin van de maand gaat telkens een vaste som (1.000 EUR) naar de bijrekening. Van deze rekening doen we alle kleine betalingen en inkopen voor een maand lang.

Doel: Overzicht houden op de hoofdrekening en de kleinere uitgaven strikt gescheiden houden.

Er is echter één categorie uitgaven die ik moeilijk beheerd krijg, namelijk de 'onverwachte' middelgrote uitgaven die niet maandelijks terugkeren. Een ziekenhuisfactuur, een onderhoud aan de wagen, materiaal voor in de tuin, deelname aan een dure activiteit, ... om maar een voorbeeld te geven. Deze uitgaven zijn uiteraard wel ergens te voorspellen, maar het is onmogelijk om hier een exact bedrag voor te reserveren in het begin van de maand. Dus betalen we ze alsnog van de hoofdrekening. En dat haalt soms mijn schema overhoop in de loop van de maand.

Ik overweeg nu om deze uitgaven ook van de bijrekening te gaan betalen en het budget hier te verhogen (een soort provisie zeg maar) en dan ook echt niets meer van de hoofdrekening te betalen behalve de vaste kosten.

Iemand andere tips of manier van aanpak?

Spaarrekening erbij nemen en deze gebruiken voor deze ‘onvoorziene’ kosten. Op deze rekening maandelijks automatisch een bedrag storten en uitgaven hiervan terug halen. Ik zie dit bedrag als een vaste last.
Dus met 2 doelen sparen 1. Onvoorziene kosten 2. Sparen, reserveren beleggen voor de ‘toekomst’.
Zo doe ik het maar dan doe ik dat onvoorzien helemaal uitsplitsen ( excel sheet)

[JURIST]

R.van.M schreef op vrijdag 7 juni 2024 @ 13:39:
[...]


Zo deed ik het vroeger ook. Reserveringen voor allerlei zaken. Uiteindelijk had ik iets van 7 potjes
Het leverde het een hoop administratie op. Reserveringen bijstellen. Potjes laten vrijvallen omdat er jaren geen zorgkosten kwamen etc.

Ik ben hier inmiddels helemaal vanaf gestapt en ik meet maar 1 KPI, de spaarquote. Gepland is elke maand x euro te sparen. Dit gaat naar een spaarrekening. Grote (onverwachte) uitgaves worden van de spaarrekening betaald. Kleinere uitgaves van de lopende rekening.

Gedurende het jaar zie ik met spaarquote percentage of ik goed op weg ben of dat ik wat meer op de kosten moet letten.

Budgetteren en reserveren heeft mij wel geholpen met in-en overzicht, maar hier vergelijkbaar: ik doe het ook niet meer. 'Pay yourself first' is in mijn ogen een belangrijk principe. Sparen wat overblijft vind ik daarom minder handig, maar daarbij heb je wel enige marge nodig natuurlijk.

[Delay]

Darks schreef op vrijdag 7 juni 2024 @ 11:29:
Deze uitgaven zijn uiteraard wel ergens te voorspellen, maar het is onmogelijk om hier een exact bedrag voor te reserveren in het begin van de maand.
...
Iemand andere tips of manier van aanpak?

Zelf heb ik een LibreCalc sheet met tientallen potjes. Als er een rekening binnenkomt kan ik die betalen zonder nadenken. Dat geeft een fijn gevoel.

Potjes maak ik op twee manieren aan. Bij het aangaan van een verplichting zoals een abonnementen, en als ik een onplezierig "verrast" wordt door een uitgave als een reparatie of vervanging.

Een exact bedrag is inderdaad onmogelijk, maar elk bedrag is beter dan niets. Een meevaller in het ene potje compenseert een tegenvaller in een ander potje. Het is belangrijk dat elk potje een specifiek doel heeft, zodat je voelt wat je doet, als je je hand in het potje steekt.

[JURIST]

Rubbergrover1 schreef op donderdag 6 juni 2024 @ 14:16:
[...]

Het is de vraag of dat werkelijk zal mogen. Ik zou het niet onlogisch vinden dat je bij deze correctie óf voor ieder jaar de ene methode óf voor ieder jaar de andere methode moet gebruiken. En dat je daarin niet van jaar tot jaar zou mogen wisselen.

Zoals ik het in en n.a.v. de arresten lees kan dat wel, omdat een belastingplichtige zelf over specifieke belastingjaren de feiten dient te stellen en aannemelijk dient te maken dat het rendement lager is geweest dan de forfaittaire heffing. Als dat niet zo is dan ga je de eerdere berekening niet betwisten uiteraard.
Overigens worden de verschillende vermogenscomponenten worden wel op een hoop gegooid. Ik weet bijvoorbeeld dat ik een hoger rendement op spaargeld had dan het fortait. Maar de MSCI World deed in 2022 iets van -17%, per saldo had ik tenminste een negatief rendement dat jaar.

[Sport_Life]

In de Rabobank app kun je best een goed overzicht krijgen van de uitgaves. Totaal uitgaven geeft altijd een vertekend beeld van BV naar prive naar beleggen.

Verder hebben mijn vrouw en ik sinds kort een eigen spaarrekening, voorheen gooiden we alles op een grote hoop. Maar sinds zij minder is gaan werken geeft ze op haar vrije dag(en) veel uit aan wat ik onzinnig vind (meuk van de Action/Ikea ed).

Sinds we dat doen is mijn spaarrekening enorm en die van haar niet eens de helft , het dringt nu veel meer tot haar door dat 10x 25 euro aan 'prullaria' uiteindelijk 250 euro is .

Uiteindelijk is mijn spaargeld ook van haar maar het helpt haar dat ze niet meer een grote pot geld heeft die oneindig voelt

[ Voor 10% gewijzigd door Sport_Life op 08-06-2024 14:22 ]

[Kluifjes]

Geen nieuw onderwerp hier, maar mogelijk anderen ook mee gezeten:

Ik zit inmiddels zo'n 7 jaar in goede financiële functie binnen overheid. Ga nooit met tegenzin naar werk, maar er ontbreekt wel steeds wat meer de intellectuele uitdaging. Ben 39, 2e (en laatste) kind half jaar oud, iets wat ik even wilde afwachten voordat ik verder aan eigen "carriere" zou denken.

Werk is voor prima deel flexibel qua tijden, iets wat één van de grootste pluspunten is omdat ik weleens overdag wil sporten en dan 's avonds nog werken. Ook het ongeveer 50/50 thuis en op kantoor vind ik ideaal. Ervaar een beetje het gouden kooi principe.

Aan de ene kant kan ik heel goed verder richting FO gaan zo, details niet helemaal nodig maar oa zo'n 300k liquide vermogen in verschillende onderdelen en 300k overwaarde huis. Andere kant gaat de stilstand op werkgebied iets teveel wringen. En ik vind die prikkel qua tijd lastig om dan juist in hobby's of andere projecten te zoeken op dit moment. Dan is het makkelijker om te gaan hardlopen dan in de filosofie te verdiepen om maar een voorbeeld te noemen.

Hebben sommige hier ook overstappen overwogen, trajecten gevolgd voor loopbaan of andere tips? Ik lig er geen seconde wakker van wat voor mij blijft het "maar" werk, alleen wellicht heeft iemand nog een bruikbare tip hiervoor, dat kan ook bv ervaringen met een goede online tool zijn om dit uit te dokteren.

[ Voor 9% gewijzigd door Kluifjes op 10-06-2024 11:50 ]

[Rubbergrover1]

Kluifjes schreef op maandag 10 juni 2024 @ 11:46:
Geen nieuw onderwerp hier, maar mogelijk anderen ook mee gezeten:

Ik zit inmiddels zo'n 7 jaar in goede financiële functie binnen overheid. Ga nooit met tegenzin naar werk, maar er ontbreekt wel steeds wat meer de intellectuele uitdaging. Ben 39, 2e (en laatste) kind half jaar oud, iets wat ik even wilde afwachten voordat ik verder aan eigen "carriere" zou denken.

Werk is voor prima deel flexibel qua tijden, iets wat één van de grootste pluspunten is omdat ik weleens overdag wil sporten en dan 's avonds nog werken. Ook het ongeveer 50/50 thuis en op kantoor vind ik ideaal. Ervaar een beetje het gouden kooi principe.

Aan de ene kant kan ik heel goed verder richting FO gaan zo, details niet helemaal nodig maar oa zo'n 300k liquide vermogen in verschillende onderdelen en 300k overwaarde huis. Andere kant gaat de stilstand op werkgebied iets teveel wringen. En ik vind die prikkel qua tijd lastig om dan juist in hobby's of andere projecten te zoeken op dit moment. Dan is het makkelijker om te gaan hardlopen dan in de filosofie te verdiepen om maar een voorbeeld te noemen.

Hebben sommige hier ook overstappen overwogen, trajecten gevolgd voor loopbaan of andere tips? Ik lig er geen seconde wakker van wat voor mij blijft het "maar" werk, alleen wellicht heeft iemand nog een bruikbare tip hiervoor, dat kan ook bv ervaringen met een goede online tool zijn om dit uit te dokteren.

De aspecten die jij als gouden kooi omschrijft, vind ik niet heel uniek. Ik denk dat je dat op veel andere plekken ook kunt hebben. Dat zou m.i. dus geen reden hoeven te zijn om te blijven zitten waar je zit.

Ik denk dat het grootste probleem is om er achter te komen wat je precies mist. En ik welke functie, of bij welke organisatie, dat beter zal zijn. Ik denk dat het heel nuttig is om bij jezelf te rade te gaan wat je mist en waar je dat wel zou kunnen vinden. (En of je dat überhaupt elders wel vindt.)

Het kan daarbij trouwens ook best zijn dat je ook in je huidige baan best een andere rol of extra/andere taken kunt krijgen, als je dat wil. Dat kan je werk een stuk minder saai maken.

[Tommie12]

Kluifjes schreef op maandag 10 juni 2024 @ 11:46:
Geen nieuw onderwerp hier, maar mogelijk anderen ook mee gezeten:

Ik zit inmiddels zo'n 7 jaar in goede financiële functie binnen overheid. Ga nooit met tegenzin naar werk, maar er ontbreekt wel steeds wat meer de intellectuele uitdaging. Ben 39, 2e (en laatste) kind half jaar oud, iets wat ik even wilde afwachten voordat ik verder aan eigen "carriere" zou denken.

Werk is voor prima deel flexibel qua tijden, iets wat één van de grootste pluspunten is omdat ik weleens overdag wil sporten en dan 's avonds nog werken. Ook het ongeveer 50/50 thuis en op kantoor vind ik ideaal. Ervaar een beetje het gouden kooi principe.

Aan de ene kant kan ik heel goed verder richting FO gaan zo, details niet helemaal nodig maar oa zo'n 300k liquide vermogen in verschillende onderdelen en 300k overwaarde huis. Andere kant gaat de stilstand op werkgebied iets teveel wringen. En ik vind die prikkel qua tijd lastig om dan juist in hobby's of andere projecten te zoeken op dit moment. Dan is het makkelijker om te gaan hardlopen dan in de filosofie te verdiepen om maar een voorbeeld te noemen.

Hebben sommige hier ook overstappen overwogen, trajecten gevolgd voor loopbaan of andere tips? Ik lig er geen seconde wakker van wat voor mij blijft het "maar" werk, alleen wellicht heeft iemand nog een bruikbare tip hiervoor, dat kan ook bv ervaringen met een goede online tool zijn om dit uit te dokteren.

Snap ik hoor.
Maar ik denk dat je net bij een overheidsjob vrij makkelijk je jobinhoud kan veranderen zonder er financieel op achteruit te gaan.

In elk geval, wat houd je tegen om eens een paar sollicitaties te doen intern en extern. Daar kan je dan prima spreken over jobinhoud en uitdaging.

[psychodude]

Darks schreef op vrijdag 7 juni 2024 @ 11:29:
Sinds jaren beheer ik voor mijn gezin het maandbudget, en dat gaat best prima. Het doel is uiteraard structureel sparen en overzicht houden op de financiën.

Kort samengevat, we gebruiken een hoofdrekening en een bijrekening. Op de hoofdrekening komt ons loon binnen en gaan de grote (vaste) uitgaven vanaf. Ook de spaaropdrachten vertrekken vanaf hier. Bij het begin van de maand gaat telkens een vaste som (1.000 EUR) naar de bijrekening. Van deze rekening doen we alle kleine betalingen en inkopen voor een maand lang.

Doel: Overzicht houden op de hoofdrekening en de kleinere uitgaven strikt gescheiden houden.

Er is echter één categorie uitgaven die ik moeilijk beheerd krijg, namelijk de 'onverwachte' middelgrote uitgaven die niet maandelijks terugkeren. Een ziekenhuisfactuur, een onderhoud aan de wagen, materiaal voor in de tuin, deelname aan een dure activiteit, ... om maar een voorbeeld te geven. Deze uitgaven zijn uiteraard wel ergens te voorspellen, maar het is onmogelijk om hier een exact bedrag voor te reserveren in het begin van de maand. Dus betalen we ze alsnog van de hoofdrekening. En dat haalt soms mijn schema overhoop in de loop van de maand.

Ik overweeg nu om deze uitgaven ook van de bijrekening te gaan betalen en het budget hier te verhogen (een soort provisie zeg maar) en dan ook echt niets meer van de hoofdrekening te betalen behalve de vaste kosten.

Iemand andere tips of manier van aanpak?

Onze primaire rekening is een ING rekening. Ik gebruik bij de ING hiervoor de spaardoelen. Maandelijks zet ik hier een x-bedrag per doel voor opzij. Voor dit soort periodieke, te verwachten niet maandelijkse uitgaven. Denk zaken als een potje voor kleding, eigen risico, etc.

Uiteindelijk een beetje aan jezelf of je voor dit soort bestemmingen met een enkel of meerdere spaardoelen/subrekeningen wilt werken.

R.van.M schreef op vrijdag 7 juni 2024 @ 13:39:
[...]

Zo deed ik het vroeger ook. Reserveringen voor allerlei zaken. Uiteindelijk had ik iets van 7 potjes
Het leverde het een hoop administratie op. Reserveringen bijstellen. Potjes laten vrijvallen omdat er jaren geen zorgkosten kwamen etc.

Voordat spaardoelen bij een ING een ding waren, deden wij het ook zo. Maar momenteel werken wij met de volle 10 potjes .

Reden bij ons is eigenlijk vrij eenvoudig. Het verstoord simpelweg het minst. Verschillen in kostenposten zorgen momenteel niet voor kannibalisatie van het spaarsaldo uit een ander potje. Waarbij er dus ook eigenlijk nooit discussie ontstaat of een x-bedrag aan hardware of een y-bedrag aan kleding nu echt noodzakelijk was. Het totaal gespendeerde bedrag overschrijdt namelijk nooit het vastgestelde bedrag van periodieke inleg en opbouw.

Kluifjes schreef op maandag 10 juni 2024 @ 11:46:
Geen nieuw onderwerp hier, maar mogelijk anderen ook mee gezeten:

Ik zit inmiddels zo'n 7 jaar in goede financiële functie binnen overheid. Ga nooit met tegenzin naar werk, maar er ontbreekt wel steeds wat meer de intellectuele uitdaging. Ben 39, 2e (en laatste) kind half jaar oud, iets wat ik even wilde afwachten voordat ik verder aan eigen "carriere" zou denken.

Werk is voor prima deel flexibel qua tijden, iets wat één van de grootste pluspunten is omdat ik weleens overdag wil sporten en dan 's avonds nog werken. Ook het ongeveer 50/50 thuis en op kantoor vind ik ideaal. Ervaar een beetje het gouden kooi principe.

Aan de ene kant kan ik heel goed verder richting FO gaan zo, details niet helemaal nodig maar oa zo'n 300k liquide vermogen in verschillende onderdelen en 300k overwaarde huis. Andere kant gaat de stilstand op werkgebied iets teveel wringen. En ik vind die prikkel qua tijd lastig om dan juist in hobby's of andere projecten te zoeken op dit moment. Dan is het makkelijker om te gaan hardlopen dan in de filosofie te verdiepen om maar een voorbeeld te noemen.

Hebben sommige hier ook overstappen overwogen, trajecten gevolgd voor loopbaan of andere tips? Ik lig er geen seconde wakker van wat voor mij blijft het "maar" werk, alleen wellicht heeft iemand nog een bruikbare tip hiervoor, dat kan ook bv ervaringen met een goede online tool zijn om dit uit te dokteren.

Uiteindelijk denk ik met name iets waar je zelf natuurlijk een eind oordeel over moet vellen.

Maar indien de werktijden goed zijn, je nooit met tegenzin naar je werk gaat en de financiële beloning goed is... zou ik persoonlijk lekker blijven zitten waar je zit.

Het gras mag elders groener lijken. Maar onder de streep, zoals je zelf ook aangeeft, het is "maar" werk. En naar mijn mening, gaat dat eigenlijk overal wel op. Die stilstand die je aangeeft, ga je naar mijn ervaring, overal wel tegenkomen.

Sure, net bij aanvang van een nieuwe baan gaat het weer nieuw zijn. Een nieuwe omgeving, nieuwe collega's, nieuwe uitdagingen en mogelijk wat andere inhoud. Maar dat is tijdelijk. Na 6 - 12 maanden slaat de gewenning weer toe, na circa 2 jaar is mijn persoonlijke ervaring dat de volgende dagen toch eigenlijk weinig echt nieuws meer brengen.

[Sport_Life]

Kluifjes schreef op maandag 10 juni 2024 @ 11:46:
Geen nieuw onderwerp hier, maar mogelijk anderen ook mee gezeten:

Ik zit inmiddels zo'n 7 jaar in goede financiële functie binnen overheid. Ga nooit met tegenzin naar werk, maar er ontbreekt wel steeds wat meer de intellectuele uitdaging. Ben 39, 2e (en laatste) kind half jaar oud, iets wat ik even wilde afwachten voordat ik verder aan eigen "carriere" zou denken.

Werk is voor prima deel flexibel qua tijden, iets wat één van de grootste pluspunten is omdat ik weleens overdag wil sporten en dan 's avonds nog werken. Ook het ongeveer 50/50 thuis en op kantoor vind ik ideaal. Ervaar een beetje het gouden kooi principe.

Aan de ene kant kan ik heel goed verder richting FO gaan zo, details niet helemaal nodig maar oa zo'n 300k liquide vermogen in verschillende onderdelen en 300k overwaarde huis. Andere kant gaat de stilstand op werkgebied iets teveel wringen. En ik vind die prikkel qua tijd lastig om dan juist in hobby's of andere projecten te zoeken op dit moment. Dan is het makkelijker om te gaan hardlopen dan in de filosofie te verdiepen om maar een voorbeeld te noemen.

Hebben sommige hier ook overstappen overwogen, trajecten gevolgd voor loopbaan of andere tips? Ik lig er geen seconde wakker van wat voor mij blijft het "maar" werk, alleen wellicht heeft iemand nog een bruikbare tip hiervoor, dat kan ook bv ervaringen met een goede online tool zijn om dit uit te dokteren.

Ik zit in precies hetzelfde schuitje, zo af en toe dan kom ik op LinkedIn uitdagende jobs tegen die soms ook hoger zitten qua salaris/auto ed . Ik zat altijd best hoog , maar sinds de enorme loonstijgingen van afgelopen jaren en de vraag naar (gekwalificeerd) personeel loopt het wel een beetje uit elkaar.
Maarja de comfortzone icm thuiswerken is met jonge kinderen ook wel erg prettig.
Pas geleden had ik een uitdaging dat tot op directie niveau van HQ is geëscaleerd, iedereen in de stress, maar ik was blij dat er eindelijk weer wat uitdaging was (we konden het uiteindelijk goed oplossen).

Ik probeer daarom uitdaging in hobby's te vinden, ben nu weer aan het trainen voor een marathon, als dat gedaan is wellicht een triathlon . Ben ook een dag minder gaan werken voor dit soort dingen.

[ Voor 9% gewijzigd door Sport_Life op 10-06-2024 21:08 ]

[Rubbergrover1]

psychodude schreef op maandag 10 juni 2024 @ 20:31:
[...]

Sure, net bij aanvang van een nieuwe baan gaat het weer nieuw zijn. Een nieuwe omgeving, nieuwe collega's, nieuwe uitdagingen en mogelijk wat andere inhoud. Maar dat is tijdelijk. Na 6 - 12 maanden slaat de gewenning weer toe, na circa 2 jaar is mijn persoonlijke ervaring dat de volgende dagen toch eigenlijk weinig echt nieuws meer brengen.

Dan zijn die werkgevers niet echt goed bezig. Die zullen ook weten dat je goed personeel niet jarenlang het zelfde trucje moet laten doen, omdat je dan weggaat. Bij mij gebeurt het eigenlijk "vanzelf" op het moment dat iets routine dreigt te worden, maar het nog niet saai is, dat er wel weer iemand met iets leuks nieuws langskomt. En er zijn ook genoeg mogelijkheden om naar een andere functie over te stappen als ik dat zou willen. Er is bij ons dan ook best een laag verloop.

[thatanas]

Kluifjes schreef op maandag 10 juni 2024 @ 11:46:
Geen nieuw onderwerp hier, maar mogelijk anderen ook mee gezeten:

Ik zit inmiddels zo'n 7 jaar in goede financiële functie binnen overheid. Ga nooit met tegenzin naar werk, maar er ontbreekt wel steeds wat meer de intellectuele uitdaging. Ben 39, 2e (en laatste) kind half jaar oud, iets wat ik even wilde afwachten voordat ik verder aan eigen "carriere" zou denken.

Werk is voor prima deel flexibel qua tijden, iets wat één van de grootste pluspunten is omdat ik weleens overdag wil sporten en dan 's avonds nog werken. Ook het ongeveer 50/50 thuis en op kantoor vind ik ideaal. Ervaar een beetje het gouden kooi principe.

Aan de ene kant kan ik heel goed verder richting FO gaan zo, details niet helemaal nodig maar oa zo'n 300k liquide vermogen in verschillende onderdelen en 300k overwaarde huis. Andere kant gaat de stilstand op werkgebied iets teveel wringen. En ik vind die prikkel qua tijd lastig om dan juist in hobby's of andere projecten te zoeken op dit moment. Dan is het makkelijker om te gaan hardlopen dan in de filosofie te verdiepen om maar een voorbeeld te noemen.

Hebben sommige hier ook overstappen overwogen, trajecten gevolgd voor loopbaan of andere tips? Ik lig er geen seconde wakker van wat voor mij blijft het "maar" werk, alleen wellicht heeft iemand nog een bruikbare tip hiervoor, dat kan ook bv ervaringen met een goede online tool zijn om dit uit te dokteren.

Alsof ik mijn eigen verhaal lees, haha. En tegelijkertijd is het werk inhoudelijk zo ontzettend leuk (al is het inmiddels doodsimpel) en heeft het zo'n grote maatschappelijke meerwaarde dat ik elke dag weer trots naar huis ga.

Voor mij is de gouden kooi in ieder geval nog een gouden kasteel Al ben ik nog steeds wel benieuwd wat er buiten de kasteelmuren te beleven is. Ben alleen erg bang dat het tegen gaat vallen en een puur geldgedreven keuze zou worden.

[thatanas]

Sport_Life schreef op maandag 10 juni 2024 @ 21:02:

Ik probeer daarom uitdaging in hobby's te vinden, ben nu weer aan het trainen voor een marathon, als dat gedaan is wellicht een triathlon . Ben ook een dag minder gaan werken voor dit soort dingen.

Die marathon is hier nog wel een eindje verder in de toekomst, maar ook hier gaat de focus uit naar persoonlijke ontwikkeling. Drie dagen per week werken, fitter worden, meer tijd voor het gezin.]

Als je erover nadenkt is dat een veel logischere tijdsbesteding dan proberen een nieuwe uitdaging vinden in je werk. Weinig mensen die op hun grafsteen "Hier ligt papa, hij had graag meer gewerkt" laten zetten.

[Sport_Life]

thatanas schreef op dinsdag 11 juni 2024 @ 11:57:
[...]

Die marathon is hier nog wel een eindje verder in de toekomst, maar ook hier gaat de focus uit naar persoonlijke ontwikkeling. Drie dagen per week werken, fitter worden, meer tijd voor het gezin.]

Als je erover nadenkt is dat een veel logischere tijdsbesteding dan proberen een nieuwe uitdaging vinden in je werk. Weinig mensen die op hun grafsteen "Hier ligt papa, hij had graag meer gewerkt" laten zetten.

Wat hierboven al gezegd is, nieuw werk biedt uitdaging voor hooguit 2-3 jaar, daarna kom je weer in dezelfde spiraal, tenminste dat is mijn ervaring.

Vind parttime werken icm hobby's en gezin ideaal, al moet ik zeggen dat eea niet aan is komen waaien, er is wel veel opleiding/werk buitenland aan vooraf gegaan .(Lees: 60+ urige werkweek incl reistijd/studie).

[psychodude]

Rubbergrover1 schreef op maandag 10 juni 2024 @ 22:25:
[...]

Dan zijn die werkgevers niet echt goed bezig. Die zullen ook weten dat je goed personeel niet jarenlang het zelfde trucje moet laten doen, omdat je dan weggaat. Bij mij gebeurt het eigenlijk "vanzelf" op het moment dat iets routine dreigt te worden, maar het nog niet saai is, dat er wel weer iemand met iets leuks nieuws langskomt. En er zijn ook genoeg mogelijkheden om naar een andere functie over te stappen als ik dat zou willen. Er is bij ons dan ook best een laag verloop.

Afgaande op jouw post ben ik in ieder geval weinig overtuigd van het feit dat het bijzonder anders is waar jij werkt.

Ik zeg ook niet dat het "saai" is. Dit suggereert @Kluifjes volgens mij ook niet zo.

Onder de streep, is 'vernieuwing' ook gewoon een vorm van routine. En binnen een cyclus van 12 - 24 maanden heb je binnen meer dan 90% van de bedrijven, meer dan 90% van het verloop wel zo'n beetje ervaren.

Is dit bij jou anders, hoor ik het graag in meer detail. Maar ik heb er simpelweg mijn vraagtekens bij.

En naar een andere functie overstappen is naar mijn equivalent aansluiten bij een andere commissie of een andere bestuurlijke rol op je nemen. Ook dit, simpelweg meer van hetzelfde. De mate waarin dit vernieuwing geeft, is tijdelijk. En naar mijn ervaring, naarmate van werkervaring, neemt de duur waarin dit een gevoel van vernieuwing geeft, ook gewoon af met het aantal arbeidsjaren.

Kun je intern wat verschuiven, prima. Maar is het je waard om een baan met goede secundaire arbeidsvoorwaarden en een goed inkomen voor op te geven? Ik zou mij toch even flink achter de oren krabben. Veel risico voor een tijdelijk gevoel van voldoening, waarbij op voorhand eigenlijk al redelijk vast staat naar mijn mening dat het toch een kwestie van tijd is voor het meer van hetzelfde wordt.

[Rubbergrover1]

psychodude schreef op dinsdag 11 juni 2024 @ 15:34:
[...]
Onder de streep, is 'vernieuwing' ook gewoon een vorm van routine.

Huh, wil je nu zeggen dat iedere vorm van verandering in feite de boel het zelfde houdt? Die snap ik even niet. Dus op het moment dat je je kantoorbaan opzegt en meubelmaker word, is die vernieuwing ook alleen maar een vorm van routine?

En naar een andere functie overstappen is naar mijn equivalent aansluiten bij een andere commissie of een andere bestuurlijke rol op je nemen. Ook dit, simpelweg meer van hetzelfde.

Ook hier zeg je eigenlijk dat een overstap van kantoorbaan naar meubelmaker meer van het zelfde zou zijn. Ik vraag me dan af wanneer je iets niet meer van hetzelfde vindt?

De mate waarin dit vernieuwing geeft, is tijdelijk. En naar mijn ervaring, naarmate van werkervaring, neemt de duur waarin dit een gevoel van vernieuwing geeft, ook gewoon af met het aantal arbeidsjaren.

Uiteraard. Vernieuwing of verandering moet daarom ook juist niet een eenmalige actie zijn, maar moet ingebed zijn in de hele werkcultuur.

Kun je intern wat verschuiven, prima. Maar is het je waard om een baan met goede secundaire arbeidsvoorwaarden en een goed inkomen voor op te geven? Ik zou mij toch even flink achter de oren krabben. Veel risico voor een tijdelijk gevoel van voldoening, waarbij op voorhand eigenlijk al redelijk vast staat naar mijn mening dat het toch een kwestie van tijd is voor het meer van hetzelfde wordt.

Dat risico loop je volgens mij juist veel meer als je naar een andere werkgever overstapt. Bij intern doorschuiven naar een andere rol of functie betekent vaak juist dat je je goede primaire en secundaire arbeidsvoorwaarden behoudt.

[RandomNick]

Darks schreef op vrijdag 7 juni 2024 @ 11:29:
Sinds jaren beheer ik voor mijn gezin het maandbudget, en dat gaat best prima. Het doel is uiteraard structureel sparen en overzicht houden op de financiën.

Kort samengevat, we gebruiken een hoofdrekening en een bijrekening. Op de hoofdrekening komt ons loon binnen en gaan de grote (vaste) uitgaven vanaf. Ook de spaaropdrachten vertrekken vanaf hier. Bij het begin van de maand gaat telkens een vaste som (1.000 EUR) naar de bijrekening. Van deze rekening doen we alle kleine betalingen en inkopen voor een maand lang.

Doel: Overzicht houden op de hoofdrekening en de kleinere uitgaven strikt gescheiden houden.

Er is echter één categorie uitgaven die ik moeilijk beheerd krijg, namelijk de 'onverwachte' middelgrote uitgaven die niet maandelijks terugkeren. Een ziekenhuisfactuur, een onderhoud aan de wagen, materiaal voor in de tuin, deelname aan een dure activiteit, ... om maar een voorbeeld te geven. Deze uitgaven zijn uiteraard wel ergens te voorspellen, maar het is onmogelijk om hier een exact bedrag voor te reserveren in het begin van de maand. Dus betalen we ze alsnog van de hoofdrekening. En dat haalt soms mijn schema overhoop in de loop van de maand.

Ik overweeg nu om deze uitgaven ook van de bijrekening te gaan betalen en het budget hier te verhogen (een soort provisie zeg maar) en dan ook echt niets meer van de hoofdrekening te betalen behalve de vaste kosten.

Iemand andere tips of manier van aanpak?

Ik werk hiervoor met 'potjes' voor een aantal categorieën. Je bekijkt de verwachte kosten op jaarbasis, of iets meer, en spaart dan per maand een klein bedrag weg naar de verschillende potjes. Als de uitgave komt betaal je hem uit het betreffende potje en voel je er als het ware niks van in je maandelijkse uitgaven. Potjes die ik oa heb zijn kleding, auto, vakantie, onderhoud huis etc. Laat maar, beetje spuit 11 zie ik 😊

[ Voor 1% gewijzigd door RandomNick op 11-06-2024 20:18 . Reden: Spuit 11 ]

[Kluifjes]

Goh wat prettig toch weer de reacties. Ook wel een beetje "schop onder m'n kont" en niet zo zwart kijken richting mezelf zeggend. Er zit ook een organisatiewijziging aan te komen hier, maar in overheidsland gaat dat helaas niet zo snel met nu al nieuwe kansen benoemd door de directeur.

En dan is een bevestiging zoals van @thatanas en ook juist voor mij herkenbaar zoals @Sport_Life - ben zelf ook trainend voor marathon en 1/8e triathlon - daar haal ik ook veel voldoening uit. Ik kan er weer even tegenaan

[CornermanNL]

In het begin veel excel sheets en potjes, tot ik doorkreeg dat die potjes allemaal geld gingen kosten (inflatie). Dus alle potjes afgeschaft.

Mijn potje voor de korte termijn is mijn creditcard.
Maar als ik kritisch kijk zijn de meeste dingen ook niet direct nodig om te vervangen. Hooguit een wasmachine of zoiets op korte termijn.

De rest kan wachten.

Het was in het begin voornamelijk fijn om te weten wat het bedrag aan vervangingswaarde ongeveer is en wat je aan reserves voor andere zaken ongeveer moet aanhouden.

Al vrij snel kwam ik erachter dat het geld opzij zetten niet erg nuttig was. De focus kwam al vrij snel op vermogensopbouw. Op een gegeven moment kom je dan op een punt dat potjes irrelevant worden.

[psychodude]

Rubbergrover1 schreef op dinsdag 11 juni 2024 @ 17:01:
[...]

Huh, wil je nu zeggen dat iedere vorm van verandering in feite de boel het zelfde houdt? Die snap ik even niet. Dus op het moment dat je je kantoorbaan opzegt en meubelmaker word, is die vernieuwing ook alleen maar een vorm van routine?

Buiten het feit om dat dit een weinig waarschijnlijk scenario is voor de meeste mensen, die bij een nieuwe baan toch een stap maken naar een baan welk aansluiting kent bij het actuele CV, gaat ook hierin nog steeds hetzelfde op, ja.

Die eerste maanden als meubelmaker zijn nieuw, mogelijk zelfs een beetje spannend. Maar na een jaar of 2? Ook weer gewoon routine.

Naarmate het raakvlak met je huidige beroep en huidige ervaring groter is, zal dit gevoel van routine zich simpelweg sneller voordoen.

Rubbergrover1 schreef op dinsdag 11 juni 2024 @ 17:01:
[...]

Ook hier zeg je eigenlijk dat een overstap van kantoorbaan naar meubelmaker meer van het zelfde zou zijn. Ik vraag me dan af wanneer je iets niet meer van hetzelfde vindt?

Dat zeg ik daar dus niet. Want dit zijn nu net juist stappen met raakvlak tot iemands CV.

Waarbij dit soort switches in de praktijk natuurlijk ook veel waarschijnlijker zijn, één met duidelijke raakvlakken tot iemands ervaring en capaciteiten. Om te beginnen al wegens het feit dat je doorgaans tenslotte ook aangenomen dient te worden voor een bepaalde functie dan wel klanten ervan moet kunnen overtuigen waarom met jou in zee te gaan.

Zelfs tussen bedrijven, kunnen mensen zich aanwenden ontzettend snel te adapteren binnen soortgelijke rollen. Je ziet dit ook met name terug bij mensen die ad interim functies vervullen. Vier maanden lid raad van bestuur hier, 7 maanden daar. Binnen een variëteit aan sectoren. Om je binnen week 2 reeds te doen inmengen alsof je onderdeel bent van het meubilair.

De novelty factor verdwijnt op een gegeven moment zelfs bij dit soort verplaatsingen.

Rubbergrover1 schreef op dinsdag 11 juni 2024 @ 17:01:
Uiteraard. Vernieuwing of verandering moet daarom ook juist niet een eenmalige actie zijn, maar moet ingebed zijn in de hele werkcultuur.

Maar juist daarin wordt vernieuwing dus simpelweg routine. Ik kan mij om eerlijk te zijn simpelweg geen enkel scenario bedenken waarin dit niet het geval zou zijn, waarin na een klein aantal jaren dit soort verandering niet gewoon meer van hetzelfde is.

[CornermanNL]

Het is een enorme luxe om bij werk de uitdaging en ontwikkeling van jezelf voorop te kunnen zetten.

Voor veel mensen is het gewoon werk. Het ligt ook aan de persoon zelf, ik ken zat vak idioten die het ambacht wat ze hebben geweldig vinden en zichzelf steeds kunnen uitdagen.

Maar ook die hebben te maken met gewone alledaagse taken en werkzaamheden die totaal niet leuk dan wel uitdagend zijn. Maar er gewoon bij horen. En die doen ze ook met plezier. Het is dus vaak gewoon je eigen beleving van werk. Er is veel mogelijk binnen werkomgevingen maar vaak moet je wel zelf op zoek naar de uitdagingen. Een beetje de vakidioot zijn. 😉

Overigens ik las dat Afas vrijdagen als collectieve doorbetaalde vrije dag gaat instellen. Dus effectief gaat naar een vierdaagse werkweek. Goede ontwikkeling of niet?

[Sport_Life]

CornermanNL schreef op woensdag 12 juni 2024 @ 08:12:

Overigens ik las dat Afas vrijdagen als collectieve doorbetaalde vrije dag gaat instellen. Dus effectief gaat naar een vierdaagse werkweek. Goede ontwikkeling of niet?

Als ik logisch beredeneer is dat vooral voor de huidige medewerkers interessant , die stijgen in principe ~20% in salaris. Geen idee of er een cao is, maar mijn cao doet 9% , nog los van de individuele verhoging.
Tenminste ik neem aan dat er ook niet nog eens een collectieve verhoging komt.

Voor nieuwe medewerkers zegt het niet zoveel, dan kunnen ze het salaris wat lager inzetten, uiteindelijk kijken de meeste mensen waarschijnlijk toch naar het totaalpakket obv 40u en gaan dat vergelijken (inc vakantiedagen, pensioen, etc).

[ Voor 3% gewijzigd door Sport_Life op 12-06-2024 08:33 ]

[CornermanNL]

Sport_Life schreef op woensdag 12 juni 2024 @ 08:32:
[...]

Als ik logisch beredeneer is dat vooral voor de huidige medewerkers interessant , die stijgen in principe ~20% in salaris. Geen idee of er een cao is, maar mijn cao doet 9% , nog los van de individuele verhoging.
Tenminste ik neem aan dat er ook niet nog eens een collectieve verhoging komt.

Voor nieuwe medewerkers zegt het niet zoveel, dan kunnen ze het salaris wat lager inzetten, uiteindelijk kijken de meeste mensen waarschijnlijk toch naar het totaalpakket obv 40u en gaan dat vergelijken (inc vakantiedagen, pensioen, etc).

De mensen die nu al 40 uur werken gaan voor hetzelfde geld 32 werken en andersom. Buiten het salaris lijkt het mij een prima ontwikkeling

[Rubbergrover1]

psychodude schreef op dinsdag 11 juni 2024 @ 22:50:
[...]


Buiten het feit om dat dit een weinig waarschijnlijk scenario is voor de meeste mensen, die bij een nieuwe baan toch een stap maken naar een baan welk aansluiting kent bij het actuele CV, gaat ook hierin nog steeds hetzelfde op, ja.

Die eerste maanden als meubelmaker zijn nieuw, mogelijk zelfs een beetje spannend. Maar na een jaar of 2? Ook weer gewoon routine.

Tsja, zo geredeneerd is ook iedere hobby gewoon routine. Is dat een reden om geen hobby te hebben? Of is het misschien een idee om een hobby te hebben waarbij die "routine" niet onaangenaam is?

Dat is ook waar je in je betaalde werk naar kunt streven. Dat die "routine" niet vervelend wordt. En dat er voldoende uitdaging in die routine blijft zitten en komen.

Dat zeg ik daar dus niet. Want dit zijn nu net juist stappen met raakvlak tot iemands CV.

Waarbij dit soort switches in de praktijk natuurlijk ook veel waarschijnlijker zijn, één met duidelijke raakvlakken tot iemands ervaring en capaciteiten. Om te beginnen al wegens het feit dat je doorgaans tenslotte ook aangenomen dient te worden voor een bepaalde functie dan wel klanten ervan moet kunnen overtuigen waarom met jou in zee te gaan.

Maar wat ik aangeef is dat er bij een goede organisatie juist ook mogelijkheden zijn om je ook buiten je huidige expertise te ontwikkelen. Dat is wat bij ons dus ook juist regelmatig gebeurt. De organisatie weet na een paar jaar ook wel waar je kwaliteiten en voorkeuren liggen. En als je de wens hebt om een heel andere functie te gaan doen en die functie beter bij je kwaliteiten en voorkeuren past, dat bieden ze bij ons alle mogelijkheden om zo'n switch te maken. Juist omdat ze weten waar je kwaliteiten liggen en dus ook een goede indruk hebben of je in die andere functie past. Beter dan als ze iemand aannemen die het juiste papiertje heeft, maar misschien verder helemaal niet bij het werk past.

Zelfs tussen bedrijven, kunnen mensen zich aanwenden ontzettend snel te adapteren binnen soortgelijke rollen. Je ziet dit ook met name terug bij mensen die ad interim functies vervullen. Vier maanden lid raad van bestuur hier, 7 maanden daar. Binnen een variëteit aan sectoren. Om je binnen week 2 reeds te doen inmengen alsof je onderdeel bent van het meubilair.

De novelty factor verdwijnt op een gegeven moment zelfs bij dit soort verplaatsingen.

Daarom moet je, als je de wens hebt tot verandering, dus juist niet kiezen voor soortgelijke rollen...

Maar juist daarin wordt vernieuwing dus simpelweg routine. Ik kan mij om eerlijk te zijn simpelweg geen enkel scenario bedenken waarin dit niet het geval zou zijn, waarin na een klein aantal jaren dit soort verandering niet gewoon meer van hetzelfde is.

Vraag is of dat een probleem is. Want dat heb je dan dus ook bij iedere willekeurige hobby. Die wordt ook routine. En dan kun je een andere hobby kiezen, maar dan wordt op een gegeven moment ook het veranderen van hobby routine. En dan? Hamvraag is of dat erg is. Als je een "routine" hebt die je blijvend plezier of uitdaging biedt, dan lijkt me het geen probleem als iets routine wordt.

[CornermanNL]

Iedere baan of hobby heeft routine in zich. Het gaat erom dat je de uitdaging of het mooie kan blijven houden en zien in hetgeen je maakt. Het boek The war of art gaat bijvoorbeeld over het schrijven van boeken. Maar is van toepassing op ieder vak eigenlijk. Het gaat om het verkrijgen van een consistentie in het werk. En daar horen hele dagen bij van (in dit geval) schrijven om het schrijven.

Op een gegeven moment accumuleert dat dan in een fase waarin je het eindproduct maakt. In dit geval een boek.

Ik denk dat er teveel de nadruk gelegd wordt op uitdaging, het volgen van je passie in de moderne maatschappij.

Want ook bij passies ontkom je gewoon niet aan het werk. Dat hoort er nu eenmaal bij. Niet alles is een groots en meeslepend gevoel van plezier in wat je doet. Zo werkt dat niet.

[Afas]

CornermanNL schreef op woensdag 12 juni 2024 @ 09:51:
Iedere baan of hobby heeft routine in zich. Het gaat erom dat je de uitdaging of het mooie kan blijven houden en zien in hetgeen je maakt. Het boek The war of art gaat bijvoorbeeld over het schrijven van boeken. Maar is van toepassing op ieder vak eigenlijk. Het gaat om het verkrijgen van een consistentie in het werk. En daar horen hele dagen bij van (in dit geval) schrijven om het schrijven.

Op een gegeven moment accumuleert dat dan in een fase waarin je het eindproduct maakt. In dit geval een boek.

Ik denk dat er teveel de nadruk gelegd wordt op uitdaging, het volgen van je passie in de moderne maatschappij.

Want ook bij passies ontkom je gewoon niet aan het werk. Dat hoort er nu eenmaal bij. Niet alles is een groots en meeslepend gevoel van plezier in wat je doet. Zo werkt dat niet.

Wat je denk ik niet moet onderschatten is dat mensen inherent nogal verschillend in elkaar zitten en bovendien daar vaak voor zichzelf niet een heel scherp en objectief beeld van hebben. Dat maakt dat mensen vaak zelf niet precies weten wat ze nodig hebben en waarom ze aan bepaalde zaken veel energie kwijt raken.

Zo heb ik – door schade en schande – geleerd dat ik zowel behoefte aan routine als aan vernieuwing en uitdaging heb en dat mijn denk- en uitvoeringproces nogal ‘anders’ werkt dan van veel andere mensen. En bovendien dat er over de dagen en weken best een groot verschil kan zijn waar ik het meest op leun en vanuit ga.
Dat heeft vele positieve kanten omdat het redelijk veel flexibiliteit en andersoortige oplossingen op levert maar het kan voor mensen in mijn omgeving op momenten ook lastig zijn, zeker als deze mensen heel veel structuur ‘nodig’ hebben. Wat ik geleerd heb, is dat werkt om een bepaald framework aan het begin neer te zetten zodat iedereen grotendeels weet waar hij of zij aan toe is en ik tegelijkertijd niet te veel belemmerd wordt. Dat geldt overigens niet alleen voor je omgeving maar ook voor jezelf. Een bepaalde (ruime) structuur, helpt je vaak om daarbinnen veel ruimte en creativiteit te vinden.

Wat ik vooral wil zeggen is dat je pas als je door hebt hoe je zelf in elkaar zit én wat dit voor uitwerking op anderen heeft, je ook een gevoel van vrijheid en uitdaging goed kan organiseren. Heel veel mensen die vast lopen in te veel routine, lopen daar mede in vast doordat ze niet eerst voor zover mogelijk de juiste condities hebben geschapen. En dat komt dan omdat ze eigenlijk niet goed weten wat ze echt nodig hebben.

[Unknown Alien]

Oi,

Dankzij dit vorig topic ~ jarennnn geleden te hebben gelezen gaan wij veulll verstandiger om met ons geld en vermogen. Hierdoor is ons rendement in de afgelopen 11 maanden hetzelfde als een netto modaal jaarinkomen

Nu zit ik met het volgende.

Ik ben freelance IT geworden begin 2024. Meteen een mooie opdracht voor 18mnd. Nu is woon werk 63Km enkele rit.

Ik heb een gezinsauto, maar die wil ik liever niet gebruiken, omdat dan de waarde erg snel daalt. BMW 330i 2020

Ik rij buiten de winter om op de motor. Afschrijving is stuk lager dan een auto en scheelt me zo 20 a 30 min enkele rit qua verkeer.

2e auto is een oude Corsa C 1.2. Kost geen klap, behalve brandstof 1:17. Nadeel is wel, dat er kudt stoelen inzitten, waardoor ik soms last van mijn onderrug heb ....

Nu zit ik er toch aan te denken om een andere 2e auto te kopen. Wat ik max wil uitgeven is 25k.

Mjahh wat is dan wijs?

Toyota aeris hybrid, wat ik zelf verschrikkelijk vind rijden zo'n CVT...

Of een 1 serie 120i rijdt ~ 1:15 . De BMWs ken ik zelf vrij goed en doe zelf al het onderhoud.

Verschil is dat bv Toyota of Mazda etc " betrouwbaarder zijn" dus minder kosten op lange termijn.

BMW is kostbaarder en midner betrouwbaar. Al heb ik in de afgelopen 20 jaar geen dure mankementen gehad met 1 van de BMWs.

Ik wil dus zonder rugpijn aankomen en comfortabel rijden.

Wat zou jij doen?

[Highland]

Unknown Alien schreef op woensdag 12 juni 2024 @ 14:37:
Wat zou jij doen?

1) vraag in een auto-topic stellen
2) de BMW gebruiken (extra 'slijtage'kosten kun je makkelijk betalen van de uitgespaarde kosten van het 2e brik, als er af en toe een 2e auto nodig is gebruik je een Greenwheels oid)
3) de BMW vervangen door een prima C-klasse EV en die oprijden (optimale mix van comfort en centen)

Maar het zou zo maar kunnen dat de 2e auto wordt aangehouden vanwege andere redenen (gemak voor de partner) en status van de BMW een dingetje is. Ook prima, maar dan zoek je eigenlijk bevestiging voor je FO-irrationele keus

[CaLeX]

Unknown Alien schreef op woensdag 12 juni 2024 @ 14:37:

Wat zou jij doen?

Lekker in mijn BMW gaan rijden.

Wat je (eventueel) bespaart aan waarde vermindering gaaf je dubbel en dwars uit aan een nieuwe tweede auto.

Een auto is een gebruiksvoorwerp.

[x37]

@Unknown Alien Je hebt dus een auto gekocht die zo duur is dat je er niet mee wil rijden? En nu denk je dat het verstandig is om nog een auto te gaan kopen waar je wel mee wil rijden zodat die andere kan gaan staan roesten? Als die BMW te duur is, dan moet je die inruilen, niet nog een auto kopen. Maar oprijden is waarschijnlijk nog het beste.

Overigens als ik even op autotrader zoek dan zitten de modellen met 100.000km+ in grofweg in dezelfde prijsrange als de modellen met lage km-standen.

[Deveon]

Unknown Alien schreef op woensdag 12 juni 2024 @ 14:37:
Ik heb een gezinsauto, maar die wil ik liever niet gebruiken, omdat dan de waarde erg snel daalt. BMW 330i 2020

Kwestie van op tijd weer inruilen. Een 6 jarige auto met iets meer dan een ton op de teller schrijft echt niet buitensporig snel af.. Jonge auto met hoge kilometerstand betekent veel snelweg en dus weinig slijtage.

[Vsnah]

Andere stoelen in de Opel zetten....