Het gaat in dit topic over de toestand als FO en ik beschouw dat dan als een individueel gegeven en niet op basis van een gezinsinkomen.
Ik spreek dan ook van mijn huidige partner want er is nl. geen enkele garantie dat mijn huidige partner dat over x tijd ook nog is.
Om financieel onafhankelijk te zijn telt in deze dus alleen mijn eigen inkomen en mijn eigen woning en niet dat van mijn huidige partner. Want als ik daar op tel ben ik ook niet individueel onafhankelijk maar deels afhankelijk van het inkomen van de partner.
Vandaar dat we elke een inkomen en een woning hebben waar we los van elkaar ook nog onafhankelijk kunnen zijn zonder aan comfort in te boeten.
Voor mij is (financiële) onafhankelijkheid immers zelf je boontjes kunnen doppen ongeacht de omstandigheden. Gaat er in een relatie iets fout loop je ook het risico niet dat de waarde van de woning en het kapitaal moet opgedeeld worden met alle problemen die daarmee doorgaans gepaard gaan.
Wie er gemakshalve vanuit gaat dat een relatie voor eeuwig is en je een woning , inkomen en kapitaal in de toekomst niet zou moeten delen is niet volledig onafhankelijk.
Dat een ander dat anders ziet en anders rekent mag en kan maar maakt mijn rekening niet.
En dan heb je nog wat bouwgrond die je ten gelde kan maken (en die beschouw ik dan ook 100% als inflatiebestendig).
Ja, in België staat een woning meestal ook op een stuk bouwgrond.
Dat is ook geen nieuw gegeven noch dat ik een inkomen heb uit pensioen. Dat werd hier in het verleden al letterlijk zo geschreven. Dat jij daar overheen gelezen hebt of in het verleden genegeerd is iets totaal anders.
Mijn woning staat op één stuk van 30 are maar fiscaal en kadastraal zijn dat twee bouwgronden, eentje van 12 are en eentje van 18 are waarbij het stuk van 18 are geïntegreerd is in de tuin. En zolang ik er zelf woon heb ik niet de minste intentie dat als bouwgrond te verkopen want ten eerste heb ik dat financieel niet nodig en ik heb liever een bos/tuin als nabije buur dan een woning van een ander.
Zoals ik al meermaals schreef heeft de bouwgrond een hogere waarde dan de woning + grond.
Louter economisch bekeken kan ik dus beter de woning als nulwaarde boeken en de meterprijs van de bouwgrond als toekomstige waarde nemen.
Maar dat is louter een theoretische waarde gezien je een woning en bouwgrond nl. niet voor iets anders kan gebruiken zolang je er woont.
De discussie hierover begon omdat jij vertrok van het standpunt dat wie nu 600K als spaargeld heeft daar over x jaar nog maar een veel kleinere woning van kan kopen door toedoen van de inflatie. Wat, mijn reply, niet nodig is voor wie er eerst voor zorgt dat zijn vaste kosten zo laag mogelijk zijn. En daar behoort volgens mijn planning ook het bezit van een eigen woning toe. En daar ben ik heus niet alleen in.
Wie al een eigen woning heeft dient zijn spaargeld nl. niet meer in te zetten voor het later verwerven van een eigen woning. En wanneer de aankoop van een woning door inflatie op termijn duurder wordt zal een goed gelegen woning met diezelfde inflatie logisch gezien ook meestijgen in waarde.
Wie dus in zijn eigen woning blijft wonen moet zijn spaargeld van xK dus niet inzetten voor het aankopen van een woning en kan blijven leven van het rendement daarop.
En wie wil verhuizen op latere leeftijd kan dan nog altijd de huidige woning verkopen en met de opbrengst daarvan de nieuwe financieren zodat het spaarkapitaal en het rendement daarop evenmin moeten aangesproken worden.
Daar is niets moeilijk te begrijpen aan.
Blijkbaar doe jij graag moeilijk om moeilijk te kunnen blijven doen.
Jullie totaal inkomen zit makkelijk rond de 7-8k per maand + een bedrijfswagen en dan ga je leven van iets meer dan 1000€ pm…..
Ja en wat is het probleem?
Ik heb al herhaaldelijk geschreven dat er ook mensen zijn voor wie genoeg genoeg kan zijn en niet noodzakelijk leven volgens het uitgangspunt dat wat er binnen komt ook noodzakelijk terug opgekocht moet worden en/of opgepot voor later.
Ik leef inderdaad van het rendement van mijn kapitaal (op heden 600K) en van de onkosten betaal ik heden 50% wat neerkomt op een 1000 € pm. Wat is daar mis mee. Dat is mijn/onze keuze en verantwoording dient dan alleen afgelegd tegenover jezelf en de huidige partner en niet aan derden.
Dat jij het anders wil doen en zo'n keuze blijkbaar niet kan begrijpen is jouw probleem en niet het mijne.
Ik kies er ook niet voor om jouw levenstijl te kopiëren.
En, zoals ook al eerder geschreven, mijn pensioen of whatever doet er niet toe want alles wat er meer binnenkomt dan er buitengaat wordt weggegeven en geïnvesteerd in andere mensen die het meer nodig hebben. Daar heb ik momenteel dus zelf niets aan (uiteraard buiten het onbetaalbare feit anderen een duwtje in de rug te kunnen geven).
Natuurlijk heb jij dat kapitaal niet nodig, maar dat betekent nog altijd niet dat je er elk jaar 24k kan uit halen zonder dat het weg smelt door inflatie.
Inderdaad is dat geen 24K.
6% bruto is voorlopig nog altijd 4,2% netto en levert jaarlijks 25200 € op.
Dat blijft gedurende de volledige looptijd van de obligatie diezelfde 25200 €.
Maar die detailrekening had ik voor anderen ook al gemaakt. Waarschijnlijk ook overgelezzenen te vlug gereageerd?
De uitgaven staan op heden individueel op 500 € voor basisbehoeften en 1000 € all in. Dat is dus 12K wat een buffer is van 13200 €.
Jaar na jaar kan je dus hetzelfde kopen met die 25200€ tot de inflatie die buffer heeft opgegeten, m.a.w. tot je voor 25200 € nog maar hetzelfde kan kopen dan nu voor 12K.
En dat zie ik heus binnen de 6 jaar niet gebeuren.
En moest dat wel zo zijn dan is dat spijtig voor diegenen die ik steun want dan verhoog ik mijn spaarkapitaal waardoor het rendement daarop stijgt en krijgen zij minder. Maar dat gaf ik ook al meermaals aan. Maar wanneer dat onwaarschijnlijke scenario zich binnen 6 jaar zou voltrekken (m.a.w. dat je over zes jaar al 25200 € nodig hebt voor een totaliteit aan goederen en diensten waar je op heden 12K voor betaalt) dan zal dat wel het laatste van mijn zorgen zijn want dan komen er heel veel in veel grotere problemen.
Je kan of wil blijkbaar nog altijd niet vatten dat we beiden een totaal ander uitgangspunt hebben inzake financiën. Dat jij denkt niet rond te kunnen komen van 2500 € netto kan wel zijn maar ik heb om te beginnen dat probleem al niet. Ik kom met minder rond en heb geen enkele behoefte om het momenteel met meer dan 2000 € per koppel te doen ,ttz een 1000 € pppm omdat het financieel zomaar zou kunnen. Bovendien moet ik er ook al geen rekening mee houden dat mijn partner geen of weinig inkomen uit pensioen zal hebben en dat ze dan van hetzelfde inkomen als het mijne zou moeten leven. Wij zijn nl., zoals eerder al aangehaald, financieel volledig onafhankelijk van elkaar en ook voor een woning niet aan elkaar gebonden. Wij kunnen financieel elk onafhankelijk van elkaar onze eigen boontjes doppen. Wat, zolang als het duurt en dat is nu toch al bijna tien jaar, wel extra meegenomen is dat we als extraatje de lopende kosten elk maar voor de helft moeten dragen.
Besluiten we op een dag dus gewoon uit elkaar te gaan wijzigt er financieel maar weinig voor beiden. Ook daar zijn we dus redelijk onafhankelijk in.
Wat betreft de (ambtenaren)pensioenen die onder druk staan, daar heb je uiteraard geen last van wanneer je daar zelf niet van moet leven. Het zou alleen spijtig zijn voor wie dat nu ontvangt als steun maar als dat vermindert moet ik er uiteraard geen boterham minder voor eten.
Net zo min als een toekomstige vermogensbelasting iets is om bang voor te zijn.
Dat is alleen van toepassing op "grotere" vermogens (stel boven het miljoen). Wie daar onder kan blijven blijft ook dan buiten schot. Het werkt nu zelfs omgekeerd. Wie een deel van zijn inkomsten kan wegschenken doet zelfs fiscaal voordeel ipv er extra belast op te worden.
Uiteraard, wie wel heeft ingezet om een groot vermogen op te bouwen zal daar eerder last van ondervinden. Maar wie echt onafhankelijk is kan dan nog altijd verhuizen naar een regio/land met minder belastingdruk. Maar dat zien we dan wel weer want nog lang niet aan de orde.
Voor er verkiezingen zijn, een nieuwe regering is gevormd en die een nieuw beleid op poten heeft gezet en voor uitvoering heeft kunnen laten stemmen met de nodige meerderheid zijn we wellicht weer enkele jaren verder.
Dat een ander daar een totaal ander idee over heeft kan en mag. Zoals gezegd, ander vertrekpunt en andere doelen geeft andere gevolgen en dus een andere werkwijze.
[
Voor 16% gewijzigd door
IvoB2 op 01-04-2024 10:11
]