Leg je wat minder of leg je voor een kortere periode in? Wordt het bedrag ook lager.de Peer schreef op maandag 31 juli 2023 @ 19:46:
[...]
2,2 is natuurlijk alsnog een veeeeeel te grote pot
Tja, ik zal wel verwend zijn door alle verhalen van de Gen Z'ers die maar 20 uur per week willen werken maar wel tegen voltijd salaris en met een dikke leasebak, of zo. Ik ben er zelf geen maar toch. Wist ik veel dat 35 uur vragen de wereld is.
Als ik nu het soort werk had waar 5x8, stipt op het kantoor aanwezig zijn ook gewoon nodig was om alles gedaan te krijgen en de klanten tevreden te houden of zou, dan had ik er nog begrip voor. Maar zo'n verhaal is het gewoon niet. Mijn manager had zelfs al het plan geopperd (onder ons dan) om gewoon niet moeilijk te gaan doen met HR maar gewoon "iets" minder werken en dan wel gewoon voor 40 uur betaald krijgen, wat niet weet wat niet deert. Dat gaat dan weer tegen mijn standaarden voor professionaliteit en eerlijkheid in (om nog maar te zwijgen van hoeveel problemen je op de hals haalt als zoiets bekend word), maar het minste dat ik verwacht is dat men niet kijkt alsof men water ziet branden omdat iemand niet 40 uur per week wil werken, maar maar liefst 5 uur minder.
Zoals gezegd, ik verwacht dat we er onderling wel uit komen en ik wil het niet op de spits hoeven drijven, maar het kenmerk van een succesvol bedrijf dat investeert in de werknemers vind ik dit nu ook niet bepaald. Het fijne van FO (en/of ernaartoe werken) is wel dat het een stuk makkelijker wordt om je opties open te houden. Als ze het nu echt zouden gaan gooien op "je komt maar gewoon 40 uur per week naar kantoor en anders is daar het gat van de deur", dan stap ik zonder enige moeite door die deur.
Dat raakt kant noch wal. Niet "dat slaat kant noch wal". Wel "dat slaat als een tang op een varken".
:strip_icc():strip_exif()/u/60902/crop625bd67396add_cropped.jpg?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/302353/crop57f7af887b2ce_cropped.jpeg?f=community)
Tenzij jullie in een stack werken waar er een overvloed aan developers zijn, snap ik je werkgever totaal niet. Developers zijn veel efficiënter thuis dan op zo’n chaotische kantoortuin. Dus werk duurt langer, mensen weg, meer betalen omdat je moeilijker mensen krijgt die op kantoor willen werken. Dat wordt een dikke winst aan het eind van het jaar hoor:
[...]
Zeker, en het kan nog gekker. Dit besproken met de manager (groot woord overigens, we zijn niet zo hiërarchisch), die liet het weer langs HR gaan, mailtje erachteraan, het was allemaal helemaal prima. Krijg ik vandaag alsnog te horen dat 35 uur (5 x 7) niet "kan".... want onze administratie kan alleen halve dagen van 4 uur aan. Je kunt elke gewenste combinatie van daghelften werken, maar niet 7 uur per dag. Computer says no. Koekoek!
Ik heb er alle vertrouwen in dat we hier uiteindelijk wel uit komen met wat creatief denkwerk (40 uur in het systeem zetten en mijn salaris dan gewoon verlagen, zoiets) maar alleen al het feit dat men roept "kan niet" vanwege een technische beperking, en dan verwacht dat ik weer aan zet ben... Dan zit er toch ergens iets niet goed. Maar dat krijg je als de taak van HR blijkbaar is om het systeem met informatie te voeren, in plaats van mensen in dienst te houden.
We zullen ongetwijfeld ook wel wat collega's kwijt gaan raken die gewoon echt niet meer iedere dag naar werk gaan komen en dan maar hun heil elders zoeken. Of die beslissing onderaan de streep goed uitvalt voor het bedrijf is maar afwachten.
Waarom ga jij ook niet elders werken, grote kans dat je gewoon minder uren kan werken tegen zelfde salaris en niet elke dag naar kantoor.
Dat raakt kant noch wal. Niet "dat slaat kant noch wal". Wel "dat slaat als een tang op een varken".
Da's heel simpel, ik bonjour elke mogelijkheid om te remoten dan de deur uit en dus kan ik alleen nog maar op kantoor werken. Streng zijn is dan relatief simpel omdat ik de trein moet halen. Dan ga ik echt niet zomaar nog wat uurtjes rondhangen.
Op dit moment gebruik ik zelfs dezelfde machine voor remote thuiswerk en alles wat niet gaming is, zeg maar. Dan loopt het al snel in elkaar over. Natuurlijk kan ik dat "gewoon" oplossen met wat meer zelfdiscipline, maar als ik mezelf daar fysiek mee help maak ik het allicht makkelijker.
Zoveel mensen, zoveel houdingen. Ik hou het in mijn achterhoofd. Het zal ook allemaal best wel, maar toch is het psychologisch voor mij een grote stap. Ik weet dat het heel ouderwets is om in je leven maar een paar werkgevers te hebben en zolang te blijven plakken dat ze je bij wijze van een gouden horloge cadeau kunnen doen, en al helemaal voor developers, maar ik ben gewoon niet zo iemand die eens lekker gaat jobhoppen.
Dat raakt kant noch wal. Niet "dat slaat kant noch wal". Wel "dat slaat als een tang op een varken".
:strip_icc():strip_exif()/u/126142/koe.jpg?f=community)
...en daar is niets mis mee. FI word je vooral door geen 'fouten' te maken door somehow boven je stand te gaan leven. Maar als je een steady inkomen hebt waarbij je elke maand een voor jou significant bedrag overhoudt en daar gelukkig mee bent, dan doe je het heel goed en hoef je helemaal geen andere baan.
Geluk is belangrijker dan meer inkomen.
Life is what happens to you, while you're busy making other plans (John Lennon)
:strip_icc():strip_exif()/u/410362/crop5dba9cda00d45_cropped.jpeg?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/332140/crop5b6bf53b16f97_cropped.jpeg?f=community)
/u/1202750/crop62c5d57daeca1_cropped.png?f=community)
Het klinkt hier anders maar diegenen die op het einde van hun carrière 2,2 miljoen euro in beleggingen bij elkaar krijgen geharkt behoren heus wel tot de uitzonderingen.
En het is niet zo dat de rest zijn oude dag in schrijnende armoede moet doorbrengen omdat ze geen 2,2 miljoen opzij hebben kunnen zetten.
Wie tegen de tijd dat hij FO wil zijn een eigen goed onderhouden huis bezit met niet al te veel vaste kosten* is al een heel eind opgeschoten. Dan kom je voor 2 personen met een budget van 1000 tot 1500 € per maand al een heel eind en moet je je weinig ontzeggen. En daar heb je geen 2,2 miljoen voor nodig.
Dat yacht, privévliegtuig en maandelijks buitenlands vakantiereisje zit er dan idd niet in maar voor de meesten is dat ook geen must noch een gemis aan comfort.
* Inflatie is een percentage berekend op een totale korf. Laat de hoge inflatie van 2022-stukje 2023 nu net bovenmatig beïnvloed worden door de energieprijzen. Wie een eigen woning heeft en geen energiekosten voelt dat theoretische inflatiecijfer om te beginnen dus al veel minder hard dan iemand die nog voor alles van derden afhankelijk is (gasprijs, huurprijzen,......).
Inkomsten (beleggingen, pensioenen, lonen, ....) worden overigens ook aangepast aan de levensduurte.
Wie het geluk heeft om een eigen woning te hebben, geen energiekosten en lage vaste kosten kan - wanneer de inkomsten door inflatie ook naar boven worden bijgesteld - op de totale afrekening er zelfs nog op vooruit gaan.
In plaats van euro's bijeen te harken zou ik iedereen die FO wil zijn dus eerder aanraden er eerst voor te zorgen dat je een eigen afbetaalde woning hebt en zo weinig mogelijk vaste kosten. Dan ben je al veel minder afhankelijk van de prijszetting door derden. Dat is zelfs een win-win want nadien hou je ook meer euro's over (want je moet ze niet maandelijks aan derden afstaan om een dak boven je hoofd te hebben en niet in de kou en donker te zitten) om te investeren voor dat extra luxe potje.
En dat is geen theorie want zo heb ik het in het verleden gedaan en doen de kinderen het nu ook.
Niemand van ons komt iets tekort en niemand van ons heeft 2,2 miljoen opzij staan.
[ Voor 37% gewijzigd door IvoB2 op 01-08-2023 09:37 ]
/u/747887/crop581a4b4491fc7_cropped.png?f=community)
Dan doe je 4 x 8 uur? Of is dat geen lekkere oplossing?:
[...]
Zeker, en het kan nog gekker. Dit besproken met de manager (groot woord overigens, we zijn niet zo hiërarchisch), die liet het weer langs HR gaan, mailtje erachteraan, het was allemaal helemaal prima. Krijg ik vandaag alsnog te horen dat 35 uur (5 x 7) niet "kan".... want onze administratie kan alleen halve dagen van 4 uur aan. Je kunt elke gewenste combinatie van daghelften werken, maar niet 7 uur per dag. Computer says no. Koekoek!
Veroordeel niet, verwonder u slechts
:strip_icc():strip_exif()/u/991435/crop59fedfe524ccf_cropped.jpeg?f=community)
Het is zeker geen sluitende lijst, maar je kunt wel degelijk dingen afkopen:
- een huis (geen huur meer)
- energie, door middel van zonnepanelen en eventueel een batterij
- voedsel, door een moestuin
- langdurige contracten met een vaste prijs (energie, hypotheek)
- dingen (zelf) te repareren, zoals je zelf al noemt.
- en vooral door minder spullen te hebben.
Inflatie is niet te vermijden, maar wel te verlagen. Een deel van de financiële afhankelijkheid zit hem ook in de afhankelijkheid ten opzichte van 'leveranciers'. Wat dat betreft streef ik naar een bredere vorm van onafhankelijkheid.
Life is what happens to you, while you're busy making other plans (John Lennon)
Ik reageer even::
[...]
Het is zeker geen sluitende lijst, maar je kunt wel degelijk dingen afkopen:
- een huis (geen huur meer)
- energie, door middel van zonnepanelen en eventueel een batterij
- voedsel, door een moestuin
- langdurige contracten met een vaste prijs (energie, hypotheek)
- dingen (zelf) te repareren, zoals je zelf al noemt.
- en vooral door minder spullen te hebben.
Inflatie is niet te vermijden, maar wel te verlagen. Een deel van de financiële afhankelijkheid zit hem ook in de afhankelijkheid ten opzichte van 'leveranciers'. Wat dat betreft streef ik naar een bredere vorm van onafhankelijkheid.
- huur: ja, je kan een huis kopen, maar onderhoud krijg je niet weg, en wordt vaak onderschat.
- zonnepanelen: helemaal akkoord, maar je kan niet alles zelf produceren
- moestuin: werkt maar gedeeltelijk. Je hebt tomaten als ze in de supermarkt amper 1€ per kg kosten, en in de winter heb je niks. Mijn mini moestuin is eerder hobby dan als opbrengst voorzien.
- langdurige energiecontracten: tja, dat werkt als een verzekering. Afsluiten op een bepaalde datum aan een bepaalde prijs is dan pure speculatie, en bovendien betaal je wat extra marge omdat je een deel van het risico elders legt. Ik heb liever kortlopende contracten die snel dalen en snel stijgen als de wereldmarktprijzen veranderen. Op de lange termijn en gemiddeld is dat goedkoper.
- zelf herstellen: dikke plus
- minder spullen: heel dikke plus
Sony A7 iv en wat recycled glas
Zoals ik al eerder schreef, iedereen heeft zijn eigen verlangens en eisen met betrekking tot levensstandaard.
Hoe lager je gewend bent of je gewend aan gemaakt hebt (en uiteraard hoe meer je rondkijkt en beseft waarmee de gemiddelde loontrekkende het moet doen) hoe makkelijker en vlugger je FO kan zijn.
Wie behoefte heeft om maandelijks veel geld te spenderen zal gewoon langer afhankelijk zijn van werken (voor derden) en hogere inkomsten uit spaargelden.
Ik woon ook niet in Sint-Martens-Latem. Niet eens in een villa. Maar wel in een villawijk (kan ik zelf spijtig genoeg niets aan doen*) waar een "standaardwoning" op 10 are grond staat en tussen de 800.000 tot meer dan een miljoen kost). Gezien mijn woning daar maar een fractie van gekost heeft (met ruim meer grond) is de onderhoudskost ook geen 1000 € per maand. Onze levensstandaard ligt waarschijnlijk ook zo ver uit elkaar dat ik niet eens zou kunnen begrijpen waar ik maandelijks 1000 € onderhoudskosten aan zou uitgeven.
* voordeel is dan wel dat daardoor de grondprijzen zodanig zijn gestegen dat ik beter mijn woning zou abreken en de grond als twee bouwplaatsen zou verkopen. Aan 250-350 €/m² is dat een mooie extra spaarpot tegen de tijd dat ik het hier beu zou worden.
Vanuit mijn situatie bekeken is dat eerder een eufemisme.
Ik heb een eigen woning, niet gebouwd naar buiten toe naar de smaak van de straat maar binnen ingericht naar alles wat ik zelf wens, ruime tuin aan rand van bos en water zodat ik niet meer zonodig rust en natuur elders moet gaan opzoeken tegen overdreven betaling, geen energierekeningen, nauwelijks vaste kosten en een gezinsinkomen dat ongeveer zeven keer hoger is dan de standaard uitgaven.
Momenteel nog een BEV onder de carport met eigen laadpaal op kosten van de werkgever van de partner en voldoende aanbod van deelauto's in de buurt wanneer dat zou wegvallen.
Kinderen zijn allen de deur uit en hebben geleerd voor zichzelf te zorgen.
Wanneer ik dat vergelijk met de situatie van de meerderheid van de loontrekkenden (en zelfs kleine zelfstandigen) zie ik geen enkele reden om me in mijn persoonlijke situatie oncomfortabel te voelen. Integendeel. Ik voel me heel rijk. En dat gevoel wordt zelfs bevestigd in de statistieken. Wanneer ik die moet geloven en ik tel al mijn bezittingen bij elkaar zou ik zelfs tot de 10% rijksten moeten behoren. Dus 90% staat er slechter voor dan wij. Hoezo geen comfortabel leven?
Onderschatten doe ik ook niets. Hier wordt immers alles gemeten en alle uitgaven en inkomsten punctueel bijgehouden. Ook op dat vlak dus nauwelijks verrassingen.
Uiteraard heb je in de winter nog voorraad van de opbrengsten van eigen boomgaard en moestuin.
Fruit en groenten kan je ook zo behandelen dat ze een hele winter meegaan.
En los daarvan, in de zomer eet ik toch liever smaakbommen uit eigen tuin dan water met een schil rond voor 1€/kg. Dat eerste draagt bij aan een comfortabel leven. Dat tweede, aangewezen op water dat er aan de buitenkant uitziet als een mooie vrucht of groente zou ik pas inleveren op comfort beschouwen.
Maar zoals eerder geschreven, ieder zijn ding.
Voor de een is dat inzetten op kwaliteit (o.a. "werken" in de moestuin om kwalitatieve voeding te produceren) en de ander op uiterlijk vertoon (veel op dure vakanties kunnen gaan , meerdere auto's op de oprit tentoon kunnen stellen, mooi huis voor het zicht van de straat,.....)
De goedkoopste kWh is nog altijd diegene die je niet moet verbruiken.
De tweede goedkoopste is deze die je zelf kan produceren en waarvan je niet afhankelijk bent van de prijszetting door derden.
Qua vermogen zal je zeker bij de 10% rijksten zitten, dat is zeker comfortabel, en daar is niks mis mee.:
[...]
Zoals ik al eerder schreef, iedereen heeft zijn eigen verlangens en eisen met betrekking tot levensstandaard.
Hoe lager je gewend bent of je gewend aan gemaakt hebt (en uiteraard hoe meer je rondkijkt en beseft waarmee de gemiddelde loontrekkende het moet doen) hoe makkelijker en vlugger je FO kan zijn.
Wie behoefte heeft om maandelijks veel geld te spenderen zal gewoon langer afhankelijk zijn van werken (oor derden) en hogere inkomsten uit spaargelden.
[...]
Ik woon ook niet in Sint-Martens-Latem. Niet eens in een villa. Maar wel in een villawijk (kan ik zelf spijtig genoeg niets aan doen*) waar een "standaardwoning" op 10 are grond staat en tussen de 800.000 tot meer dan een miljoen kost). Gezien mijn woning daar maar een fractie van gekost heeft (met ruim meer grond) is de onderhoudskost ook geen 1000 € per maand. Onze levensstandaard ligt waarschijnlijk ook zo ver uit elkaar dat ik niet eens zou kunnen begrijpen waar ik maandelijks 1000 € onderhoudskosten aan zou uitgeven.
* voordeel is dan wel dat daardoor de grondprijzen zodanig zijn gestegen dat ik beter mijn woning zou abreken en de grond als twee bouwplaatsen zou verkopen. Aan 250-350 €/m² is dat een mooie extra spaarpot tegen de tijd dat ik het hier beu zou worden.
[...]
Vanuit mijn situatie bekeken is dat eerder een eufemisme.
Ik heb een eigen woning, niet gebouwd naar buiten toe naar de smaak van de straat maar binnen ingericht naar alles wat ik zelf wens, ruime tuin aan rand van bos en water zodat ik niet meer zonodig rust en natuur elders moet gaan opzoeken tegen overdreven betaling, geen energierekeningen, nauwelijks vaste kosten en een gezinsinkomen dat ongeveer zeven keer hoger is dan de standaard uitgaven.
Momenteel nog een BEV onder de carport met eigen laadpaal op kosten van de werkgever van de partner en voldoende aanbod van deelauto's in de buurt wanneer dat zou wegvallen.
Kinderen zijn allen de duer uit en hebben geleerd voor zichzelf te zorgen.
Wanneer ik dat vergelijk met de situatie van de meerderheid van de loontrekkenden (en zelfs kleine zelfstandigen) zie ik geen enkele reden om me in mijn persoonlijke situatie oncomfortabel te voelen. Integendeel. Ik voel me heel rijk. En dat gevoel wordt zelfs bevestigd in de statistieken. Wanneer ik die moet geloven en ik tel al mijn bezittingen bij elkaar zou ik zelfs tot de 10% rijksten moeten behoren. Dus 90% staat er slechter voor dan wij. Hoezo geen comfortabel leven?
Onderschatten doe ik ook niets. Hier wordt immers alles gemeten en alle uitgaven en inkomsten punctueel bijgehouden. Ook op dat vlak dus nauwelijks verrassingen.
Maar een maandbudget van 1000-1500€ is net iets boven bestaansminimum in B (en ja, mensen die dat als inkomen hebben beginnen eerst met 700-800€ huur, dat is zeker geen comfortsituatie).
Onderhoud van 1000€ per maand klinkt veel, maar als ik terug kijk naar de laatste jaren, dan is dat wel wat hier buiten gegaan is. Niet elk jaar, maar er zijn ook jaren geweest dat we er boven zaten.
2023: 3500€ schilderwerken en vervangen van plafond en isoleren van een slaapkamer - 2 nieuwe toiletten: 1500€
2022: 16000€: 4 airco's (WP) en 6000Wp aan PV
2021: 10000€ tuin, oprit, terras
2020: 4000€ nieuwe verwarmingsketel
..
2010: grote verbouwing inclusief vervangen keuken, badkamer en 30m2 extra: 100k (huis was 24 jaar oud)
Vooral die investering in 2010 was een grote en gaf ook een pak extra comport. Dat hadden we ook voor de helft kunnen doen, maar het heeft ook een meerwaarde aan het huis opgeleverd.
Sony A7 iv en wat recycled glas
Thanks - word gewaardeerd
. Het is natuurlijk wel zo dat de maandelijkse inleggen ook aan indexatie onderhevig zijn. Dekt niet volledig de lading maar speelt wel een rol in positieve zin. Als ik om mij heen kijk zie ik eerder pensioenpotten van een paar ton tot een ton of 6. Dan houdt het echt wel op om mij heen. Laat staat een pot van ruim 2 miljoen.
Zoals je nu zelf schrijft heeft dat nog maar weinig met standaard levensbehoeften te maken maar meer met welke lifestyle je wil aanhouden.
Hier hebben de binnendeuren - op het toilet na - bv. al geen sloten (waarom trouwens?) en zijn ze allemaal uitgevoerd in waterbestendige MDF. Dat verslijt dus nooit en kan je desnoods zelf opschuren en van een ander motief/kleur voorzien indien het oog eens wat anders wil. Keuken destijds in zelfde materiaal uitgevoerd. Onverslijtbaar en desnoods zonder al te veel kosten aan te passen aan de "trends". Werk- en keukenbladen eveneens onverslijtbaar (kwatscomposiet). Dat zijn dus allemaal eenmalige kosten die al lang achter de rug zijn en niet terugkeren.
Toen we bouwden waren dat zo wat de goedkoopste deuren, wegens budget op.:
[...]
Zoals je nu zelf schrijft heeft dat nog maar weinig met standaard levensbehoeften te maken maar meer met welke lifestyle je wil aanhouden.
Hier hebben de binnendeuren - op het toilet na - bv. al geen sloten (waarom trouwens?) en zijn ze allemaal uitgevoerd in waterbestendige MDF. Dat verslijt dus nooit en kan je desnoods zelf opschuren en van een ander motief/kleur voorzien indien het oog eens wat anders wil. Keuken destijds in zelfde materiaal uitgevoerd. Onverslijtbaar en desnoods zonder al te veel kosten aan te passen aan de "trends". Werk- en keukenbladen eveneens onverslijtbaar (kwatscomposiet). Dat zijn dus allemaal eenmalgie kosten die al lang achter de rug zijn en niet terugkeren.
Dat die meer dan 25 jaar zijn mee gegaan is al een succes.
Als er waterbestendige MDF deuren waren, dan had ik nu een schilder gezocht.
Sloten zijn er niet echt, het is meer het sluitmechanisme dat niet meer OK is.
Wat dat met levensstijl te maken heeft...
Ik kan nu trouwens deuren vinden van 300€ tot 3000€ (geplaatst), en waarschijnlijk nog duurder.
Dat we dan voor deuren kiezen van 500€ per stuk is toch niet zo uitzonderlijk denk ik.
Onze eerste keuken was van Ikea, die heeft het bijna 20 jaar uit gehouden, zo slecht is dat ook niet hé.
Nu is er inderdaad een granieten blad, maar dan kom je ook niet meer toe met een IKEA keukenbudget, dat weet je ook.
Als ik nu iets vervang wil ik dat het goed is, en een levensduur van 20 - 30 jaar kan halen, en dan koop je niet in het goedkoopste segment.
Sony A7 iv en wat recycled glas
Omdat bovenstaande berekening ook totaal incompleet is. Het heeft geen enkel nut om alleen naar 1 aspect in het geheel te kijken:
[...]
Thanks - word gewaardeerd
Als ik om mij heen kijk zie ik eerder pensioenpotten van een paar ton tot een ton of 6. Dan houdt het echt wel op om mij heen. Laat staat een pot van ruim 2 miljoen.
Inderdaad, ben ik van op de hoogte (is niet op mij maar bv. wel op de huidige partner van toepassing).
Maar ik ging ervan uit dat wie FO nastreeft dat wel zou weten.
En 20/45 ste is voor wie zelf de beslissing kan maken om na 20 jaar werken te stoppen maar vroeger dan 45 (?) gewerkte jaren uiteraard nog altijd meer dan niets.
En te rekenen pp. Voor een FO gezin ( 2 personen) zit je dan na slechts 20 jaar werken ook al vlug aan netto 1500 €.Volledig mee eens.
Ook zelfde ervaring uit eigen omgeving. Mijn zoon welke op 33 jaar met FIRE gegaan is moet nu al oppassen dat hij jaarlijks door zijn hobby's* niet meer vergoedingen ontvangt dan het belastingvrije inkomen (Aanslagjaar 2024, inkomsten 2023: 10.160 euro). Die vergoedingen zijn trouwens ook welgekomen om zelf als jonge FO'er geen eigen bijdragen te moeten betalen aan de sociale zekerheid en toch ermee in orde te blijven.
*o.a. musiceren en zweefvliegtuigtrainingen geven aan jongeren tijdens WE-ends en schoolvakanties.
[ Voor 33% gewijzigd door IvoB2 op 01-08-2023 13:32 ]
Het onderhoud komt volgens NIBUD neer op 1% van de woningwaarde. Bij een woning van 500k komt dat neer op een reservering van 415eur per maand. Je kan uiteraard je tuin voor laten opfrissen, in elke ruimte een airco plaatsen en extra badkamers en toiletten in je huis plaatsen, maar dat is puur luxe/lifestyle creep.
Daarnaast kun je een hoop zelf doen. Je kan inderdaad voor 500+ een binnendeur laten plaatsen of zelf 1 bij de doehetzelf kopen voor 100eur en m erin hangen. Tegen de tijd dat je te oud bent om het zelf te doen boeit die binnendeur waarschijnlijk ook niet meer.
Er is altijd wel een reden te verzinnen om je budget verder op te hogen, maar het is vooral redeneren vanuit angst. Je ziet dit psychologische fenomeen ook terug komen met het "1 more year" syndrome.
Mijn vader heeft waarschijnlijk 5-10 jaar te lang doorgewerkt kijkende naar hun huidige vermogen / uitgaven. Voor hem was het ook altijd een vorm van angst, voor de zekerheid maar doorwerken om volledig pensioen op te bouwen maar met een afbetaald huis en lage uitgaven houden mijn ouders ruim over van hun AOW+pensioen. Nu willen ze geen verre reizen meer maken terwijl ze dat misschien 5-10 jaar geleden wel hadden gedaan.
Zelf redeneer ik dus andersom. Ik probeer een realistisch beeld neer te zetten van wat mijn uitgaves zullen zijn. Hier neem ik ook reserveringen voor onderhoud van het huis en afschrijving van meubels/auto in mee. Echter ik kijk hier kritisch naar en probeer alles zo realitisch neer te zetten zonder overal marge bovenop te plaatsen. Dit komt neer in euro's van vandaag op rond de €1500 met een afbetaald huis en auto.
De marge die je inbouwt komt met de SWR. In NL kun je naar mijn mening ruimer dan de 4% gaan omdat je ook AOW+pensioen krijgt. In mijn geval gebruik ik 3,5% omdat ik maar een gedeelte AOW+pensioen zal krijgen. Dit betekend dat ik 515k nodig heb.
Doordat ik nu nog niet met pensioen kan gaan en nog 5 jaar moet doorgaan indexeert deze 1500 nog en daarmee dus ook de 515k. Dit is nu een beetje koffiedik kijken maar naarmate de pensioendatum dichterbij komt zal dit ook duidelijker worden.
Het inbouwen van allerlei marges en angst zorgt er al snel voor dat je op bedragen zoals 2 miljoen uitkomt en daarmee dus in principe zal doorwerken tot je pensioendatum omdat dat onhaalbaar is voor vrijwel iedereen in loondienst. Mijn voorspelling zal dan ook zijn dat je met meer dan 2 miljoen zal overlijden. Ik zou er geld op willen inzetten, maar helaas heb ik daarvoor niet gebudgetteerd
Er is uiteraard geen verplichtende regel dat je je eigen leven zou moeten inrichten volgens algemene statistieken.
Tuin moet hier al niet door derden opgefrist worden. Wat dat dan ook mag betekenen. Dat catalogeer ik nl. ook onder luxe lifestyle voor het oog van een ander. Ik heb nl. een tamelijk wilde opbrengstuin die we zelf minimaal onderhouden en waar we zelf in oogsten (en wat we niet zelf kunnen verbruiken/verwerken schenken we gratis weg aan de buren en familie).
Wat de buren daarvan denken is hun probleem (en gezien de woning volledig omzoomd is door enerzijds bos, water en meters brede hagen tot tien meter hoog is de kans uitermate klein dat ze daar iets van zouden merken).
Die 1% regel van de geschatte waarde van een woning volg ik trouwens ook niet. Wanneer ik een WP of whatever wil plaatsen in de woning heeft dat zijn vaste kostprijs. De kostprijs is niet afhankelijk van de prijs van de woning. Een WP of whatever wordt er niet goedkoper noch duurder op wanneer mijn woning 75.000 € waard is, 1.000.000 € of whatever.
Mijn gedacht.
Of eenmalig de deur vervangen door eentje van zo'n kwaliteit dat je er nooit - behoudens voor het oog - nog iets aan moet doen. Dat is nu eenmaal het voordeel van eenmalige kwalitatieve investeringen. Kost eenmalig iets meer maar je moet er later weinig tot niets meer voor opzij zetten.
Volledig mee eens.
Angst is een uitermate slechte raadgever en werkt ook nog eens verlammend.
Wie angstig is krijgt ook slaag.
Het inbouwen van allerlei marges en angst zorgt er al snel voor dat je op bedragen zoals 2 miljoen uitkomt en daarmee dus in principe zal doorwerken tot je pensioendatum omdat dat onhaalbaar is voor vrijwel iedereen in loondienst. Mijn voorspelling zal dan ook zijn dat je met meer dan 2 miljoen zal overlijden. Ik zou er geld op willen inzetten, maar helaas heb ik daarvoor niet gebudgetteerd
[ Voor 4% gewijzigd door IvoB2 op 01-08-2023 14:38 ]
Dat inbouwen van marges en misschien wat angst geeft bij mij ook bedragen die rond 1.5 mio zitten, en die zijn voor mij niet onhaalbaar door wat professionele meevallers, goed beleggen en een schenking die ik ooit kreeg. Doordat die van mijn ouders kwam, met de impliciete vraag om ook goed te zorgen voor de volgende generatie ga ik er van uit om dat bedrag inflatiegecorrigeerd intact te houden en daarvan alvast enkel de opbrengst boven inflatie te gebruiken.:
[...]
Het inbouwen van allerlei marges en angst zorgt er al snel voor dat je op bedragen zoals 2 miljoen uitkomt en daarmee dus in principe zal doorwerken tot je pensioendatum omdat dat onhaalbaar is voor vrijwel iedereen in loondienst. Mijn voorspelling zal dan ook zijn dat je met meer dan 2 miljoen zal overlijden. Ik zou er geld op willen inzetten, maar helaas heb ik daarvoor niet gebudgetteerd
En met die opbrengst kan ik deuren van 500€ betalen, maar niet van 5000€.
Deurtjes van 150€ zijn idd te vinden, maar dan spreken we over kartonnen schilderdeuren zonder beslag, en die plaatsen zichzelf niet. Deuren goed plaatsen is niet simpel, ik heb daar noch het gereedschap, noch het geduld voor.
Sony A7 iv en wat recycled glas
Daar zijn toch ook onderzoeken naar gedaan? Opa/oma vergaren geld en bouwen vermogen op. De kinderen erven het maar geven het niet uit (jij in dit geval?) want het zijn zuurverdiende centen waar opa/oma hard voor hebben gewerkt. De 3e generatie (jouw kinderen) verbrassen alles.
Ik denk dat ik al de 3e of 4e generatie ben.... En het niet verbrast, maar het is ook geen kapitaal waarmee iemand op 30-jarige leeftijd de rest van zijn leven zorgeloos is.:
[...]
Daar zijn toch ook onderzoeken naar gedaan? Opa/oma vergaren geld en bouwen vermogen op. De kinderen erven het maar geven het niet uit (jij in dit geval?) want het zijn zuurverdiende centen waar opa/oma hard voor hebben gewerkt. De 3e generatie (jouw kinderen) verbrassen alles.
De traditie is dat je wat krijgt als je een eerste huis koopt, en op de rest mag je wachten tot de ouder vindt dat het goed is of besluit om aan de andere kant van het gras te gaan wonen.
En ja, ik help mijn kinderen ook. De eerste 2 hebben hun voorschot al gehad, de 2 jongsten hebben het nog tegoed.
Sony A7 iv en wat recycled glas
Dat hangt nogal van die persoon af. Genoeg van 'ons' die instant fire zouden zijn hoor. Maar wellicht is die voorzichtigheid en/of hoge standaard ook erfelijk
Ik zal het gewoon neer schrijven: mijn kinderen krijgen elk 50k.:
[...]
Dat hangt nogal van die persoon af. Genoeg van 'ons' die instant fire zouden zijn hoor. Maar wellicht is die voorzichtigheid en/of hoge standaard ook erfelijk
Ben je daarmee instant fire...
Ik hoop het niet.
En voorlopig heb ik ook zoiets gekregen, maar wel efficient belegd zodat het wat meer geworden is.
Man toch... alsof een binnendeur van 500€ iets uitzonderlijk is, en alsof 3-4k per maand een totaal uitzonderlijk budget is.
Er zijn tal van 2-verdieners die daar los overgaan, en niet elke maand bij Peter Goossens zitten te eten.
Sony A7 iv en wat recycled glas
Ja maar sorry, dat is nu eenmaal de ongeschreven regel in het topic: als je meldt dat je X euro hebt uitgegeven aan Y en je wordt specfiek, dan hebben mensen wat te zeggen over zowel die X als die Y. Het is ofwel "lifestyle inflation", of je bent bezig met een "race to the bottom". Dat zijn zo de twee smaakjes die we hebben.
Dat raakt kant noch wal. Niet "dat slaat kant noch wal". Wel "dat slaat als een tang op een varken".
Ik heb toevallig vorig jaar een stel deuren gekocht, omdat ik te weinig tijd had om de oude deuren op te knappen (en het waren opdekdeuren). Ik heb 81 euro per deur betaald. Daar komt nog een kozijn (80 euro) en beslag (40 euro) bij, en het ophangwerk inderdaad. Maar als het goed is moeten deze deuren wel 50-75 jaar mee kunnen, ze zijn iig volspaan en geen holle deuren. Dus dat hoofdstuk heb ik afgerond.
Ik vind 2-4k ook niet uitzonderlijk, zeker niet met kinderen. Nadat de kinderen de deur uit zijn zal het vast goedkoper kunnen, maar vooralsnog ligt hier het doel ook gewoon op grofweg €1,5M, zelfs waneer de hypotheek afgelost is. Worst case krijgen mijn kinderen wat meer mee, dan hebben ze het later iig goed.
Ik vind 2-4k ook niet uitzonderlijk, zeker niet met kinderen. Nadat de kinderen de deur uit zijn zal het vast goedkoper kunnen, maar vooralsnog ligt hier het doel ook gewoon op grofweg €1,5M, zelfs waneer de hypotheek afgelost is. Worst case krijgen mijn kinderen wat meer mee, dan hebben ze het later iig goed.
Life is what happens to you, while you're busy making other plans (John Lennon)
:
[...]
Ja maar sorry, dat is nu eenmaal de ongeschreven regel in het topic: als je meldt dat je X euro hebt uitgegeven aan Y en je wordt specfiek, dan hebben mensen wat te zeggen over zowel die X als die Y. Het is ofwel "lifestyle inflation", of je bent bezig met een "race to the bottom". Dat zijn zo de twee smaakjes die we hebben.
Tja, dan ben ik een van de weinige die daar zowat tussen laveert vrees ik.
En ja, als er wat over blijft nadat ik verhuis naar het vacuum, dan is dat geen zorg, integendeel.
Droog lopen op je 80ste moet toch vreselijk zijn, en ja dat is misschien angst.
Als je op dat moment aan je kinderen zakgeld moet vragen om een koffie te drinken, dan is het erg gesteld.
Sony A7 iv en wat recycled glas
OMG
Moest iedereen zo'n instelling aanhouden zou 95% van de bevolking doorlopend in angst leven het niet te redden.
Ik heb nog nooit in mijn leven een dag 1,5 miljoen euro bij elkaar gekregen. Maar ook nog nooit me één dag zorgen moeten maken dat ik het (later) niet zou rooien.
Rijk volk, raar volk.
En tussen minstens 1,5 miljoen reserve moeten hebben en zakgeld moeten vragen om op je 80ste een koffie te kunnen drinken ligt een wereld van verschil. Van laveren tussen uitersten gesproken.
[ Voor 51% gewijzigd door IvoB2 op 01-08-2023 18:37 ]
Heb je het nu over mij want dan kan ik niet meer volgen.
Geen idee wat een ambtenarenstatuut B is en een vrouw heb ik ook al jaren niet meer. Die opsplitsing van vermogen hebben we al achter de rug.
Voor het ogenblik wel een inwonende partner die de huishoudelijke kosten deelt maar die is geen ambtenaar.
En volgens Mypension zal haar toekomstig pensioen ook maar een 1600 € bedragen.
En wij gaan ook van het standpunt uit dat ieder desnoods voor zichzelf moet kunnen instaan.
Er is immers geen enkele garantie dat we het tot het einde onzer dagen bij elkaar uitzingen.
Zoals ik eerder al schreef worden onze maandelijkse uitgaven momenteel volledig gedekt door inkomsten uit spaargelden. En daar hebben we in de verste verte geen 1,5 miljoen voor nodig. De andere inkomsten worden daar niet bijgeteld.
Maar ze zijn er uiteraard wel. Voor mij een reden te meer om niet nog meer te werken voor een loon.
[ Voor 44% gewijzigd door IvoB2 op 01-08-2023 19:37 ]
Ik kom geschat op ongeveer 0,35% budget voor de woning die ik al 16 jaar heb.
Dat is een stuk lager dan de 1%.
Realistisch de bedragen rekenen kan, maar wat als in de toekomst blijkt dat om wat voor reden dan ook je uitgaven meer zijn en je rendementen lager zijn? Dan moet je straks zuiniger gaan leven.:
[...]
Het inbouwen van allerlei marges en angst zorgt er al snel voor dat je op bedragen zoals 2 miljoen uitkomt en daarmee dus in principe zal doorwerken tot je pensioendatum omdat dat onhaalbaar is voor vrijwel iedereen in loondienst. Mijn voorspelling zal dan ook zijn dat je met meer dan 2 miljoen zal overlijden. Ik zou er geld op willen inzetten, maar helaas heb ik daarvoor niet gebudgetteerd
Het punt is wel dat als je eenmaal stopt met werken het de vraag is of je weer aan het werk kan en wil gaan.
Wellicht ben je zeg 80 jaar en merk je dat je berekening toch niet helemaal kloppen. Dan was het fijn geweest als je toch wat marge naar boven had meegenomen.
Ik denk dat wat marge niet verkeerd is, je moet echter ook weer niet overdrijven door veel te veel marge naar boven te nemen.
Herkenbaar verhaal. Er zijn altijd redenen om targets op te hogen en marges in te bouwen, maar je leeft maar een keer en het gaat om tijd in gezondheid. Ik ben van nature ook niet iemand die op een magere basis 'met FO' zou gaan, maar te 'vet' is ook niet de bedoeling gezien andere plannen, dan wordt het pre-pensiorn.:
[...]
Het onderhoud komt volgens NIBUD neer op 1% van de woningwaarde. Bij een woning van 500k komt dat neer op een reservering van 415eur per maand. Je kan uiteraard je tuin voor laten opfrissen, in elke ruimte een airco plaatsen en extra badkamers en toiletten in je huis plaatsen, maar dat is puur luxe/lifestyle creep.
Daarnaast kun je een hoop zelf doen. Je kan inderdaad voor 500+ een binnendeur laten plaatsen of zelf 1 bij de doehetzelf kopen voor 100eur en m erin hangen. Tegen de tijd dat je te oud bent om het zelf te doen boeit die binnendeur waarschijnlijk ook niet meer.
Er is altijd wel een reden te verzinnen om je budget verder op te hogen, maar het is vooral redeneren vanuit angst. Je ziet dit psychologische fenomeen ook terug komen met het "1 more year" syndrome.
Mijn vader heeft waarschijnlijk 5-10 jaar te lang doorgewerkt kijkende naar hun huidige vermogen / uitgaven. Voor hem was het ook altijd een vorm van angst, voor de zekerheid maar doorwerken om volledig pensioen op te bouwen maar met een afbetaald huis en lage uitgaven houden mijn ouders ruim over van hun AOW+pensioen. Nu willen ze geen verre reizen meer maken terwijl ze dat misschien 5-10 jaar geleden wel hadden gedaan.
Zelf redeneer ik dus andersom. Ik probeer een realistisch beeld neer te zetten van wat mijn uitgaves zullen zijn. Hier neem ik ook reserveringen voor onderhoud van het huis en afschrijving van meubels/auto in mee. Echter ik kijk hier kritisch naar en probeer alles zo realitisch neer te zetten zonder overal marge bovenop te plaatsen. Dit komt neer in euro's van vandaag op rond de €1500 met een afbetaald huis en auto.
De marge die je inbouwt komt met de SWR. In NL kun je naar mijn mening ruimer dan de 4% gaan omdat je ook AOW+pensioen krijgt. In mijn geval gebruik ik 3,5% omdat ik maar een gedeelte AOW+pensioen zal krijgen. Dit betekend dat ik 515k nodig heb.
Doordat ik nu nog niet met pensioen kan gaan en nog 5 jaar moet doorgaan indexeert deze 1500 nog en daarmee dus ook de 515k. Dit is nu een beetje koffiedik kijken maar naarmate de pensioendatum dichterbij komt zal dit ook duidelijker worden.
Het inbouwen van allerlei marges en angst zorgt er al snel voor dat je op bedragen zoals 2 miljoen uitkomt en daarmee dus in principe zal doorwerken tot je pensioendatum omdat dat onhaalbaar is voor vrijwel iedereen in loondienst. Mijn voorspelling zal dan ook zijn dat je met meer dan 2 miljoen zal overlijden. Ik zou er geld op willen inzetten, maar helaas heb ik daarvoor niet gebudgetteerd
Wel is een gezin met kinderen anders dan zonder. Ik voel er ook wel verantwoordelijkheid voor om ze te helpen als dat nodig is met studie en financiering en dat vraagt om marge. Ook maakt het nogal wat uit of FO-bedragen met of zonder afbetaalde woning zijn.
Verder denk ik juist dat flexibiliteit en aanpassingsvermogen vaak worden onderschat. Met de vergrijzing moet het niet heel ingewikkeld zijn om weer wat te gaan werken of iets op te zetten, ook al is dat in een andere sector tegen minder salaris en part-time. Niets hoeft wat dat betreft m.i. definitief te zijn.
Vergeet niet dat Tommie in de Belgische situatie zit. In de Nederlandse situatie heb je bijvoorbeeld de inflatie gecorrigeerde AOW, die op het moment van ingang voor een echtpaar grofweg het equivalent van een half miljoen waard is. Dat moet Tommie dus ook incalculeren. En veel Nederlanders hebben ook een behoorlijke pensioenregeling, die bij ingang enkele tonnen waard is, die Tommie misschien niet heeft. Als je daarnaast een paar duizend euro per maand extra wil en de wens hebt om je vermogen intact te houden, waarbij je van een swr uitgaat van bv 3,5%, dan is een miljoen extra geen gekke wens.:
[...]
Voor velen hier juist weer zeer riant dus waarschijnlijk
Uiteraard zou dit voor een hoop mensen niet bereikbaar zijn. Ook in dit topic. Maar het is wel goed om te beseffen dat oud worden nou eenmaal een dure aangelegenheid is. En vroeg stoppen niet voor iedereen is weggelegd. Zeker niet als je je vermogen intact zou willen houden.
:strip_icc():strip_exif()/u/212439/crop607bfcb2aeee9_cropped.jpg?f=community)
“The greatest threat to our planet is the belief that someone else will save it.” [quote by Robert Swan, OBE]
“The greatest threat to our planet is the belief that someone else will save it.” [quote by Robert Swan, OBE]
Dat bruto pensioen zal ca 1/5 zijn van mijn laatste loon.:
[...]
Voor velen hier juist weer zeer riant dus waarschijnlijk
En als ik de extra legale voordelen mee reken nog minder.
Om in België een goed pensioen te hebben moet je bij de overheid, leger of spoorwegen gewerkt hebben.
[ Voor 37% gewijzigd door Tommie12 op 02-08-2023 09:21 ]
Sony A7 iv en wat recycled glas
Dit. E.e.a. wordt hier heel binair geschetst, terwijl het in mijn ervaring een graduele tocht is naar steeds meer vrijheid en flexibiliteit:
- als je 5k hebt, kun je gemakkelijk een tegenvaller opvangen
- als je 10k hebt, kun je zonder al te veel pijn je baan verliezen
- als je 50k hebt, kun je er een jaar tussenuit als je dat wilt
- als je 100k hebt, kun je een eigen onderneming starten
- als je 250k hebt, kun je minder werken en e.e.a. met het passieve inkomen opvangen
- als je 500k hebt, kan een van beide partners stoppen
- etc.
Deze bedragen zijn niet absoluut, maar naarmate je verder komt, wordt de flexibiliteit steeds groter en het risico op blut zijn steeds kleiner. Elk stapje dat je zet, levert daarmee steeds meer vrijheid op. En daarmee ook de mogelijkheden om leuke dingen te doen.
Maar bovenal: als je de reis niets vindt, dan wordt het een helse lijdensweg. 15-20 jaar ongelukkig zijn houdt bijna niemand vol. Ik zou zo mijn savingsrate opgeven als ik daarmee de stap zou kunnen maken van een baan waarin ik ongelukkig ben, naar een baan waarin ik gelukkig ben. Even los van het feit dat ik nu dat issue niet heb.
Life is what happens to you, while you're busy making other plans (John Lennon)
.
:strip_exif()/u/45517/GG85Logo.gif?f=community)
Hier afgelopen week een mooie mijlpaal bereikt met onze gezamelijke FO-pot: zitten nu op 10% van ons te behalen bedrag!
En laat dat nu net ook nog eens een mooi rond getal zijn.
Komende ~17 jaar dit bedrag x 10 en het (rekenkundige) doel is bereikt.
En laat dat nu net ook nog eens een mooi rond getal zijn.
Komende ~17 jaar dit bedrag x 10 en het (rekenkundige) doel is bereikt
.
Meerdere dingen die je hier beschrijft zijn erg herkenbaar
Ik ben nu een tijdje bezig op mijn reis en voor mij is het belangrijkste doel om stapje voor stapje minder afhankelijk te worden van 'een baas' of 'een werkgever', dus eigenlijk een motivatie om iets niet te willen. Ik heb wel ideeën over m'n tijd tijdens het FO zijn, maar die zijn op dit moment nog veel vager.
Heb je op de een of andere manier hulp ingeschakeld bij dit stuk zelfonderzoek / doorbreken van barrières?
Wat voor mij enorm geholpen heeft is om de stap naar zelfstandigheid te maken.
Ik werd gek van dat betuttelende loondienst waarin alles voor je bepaald wordt. Je (aantal) vrije dagen, je opleidingsbudget, je pensioen, je inflatiecorrectiesalarisverhoging, zelfs je pad werd nog net niet voor je uitgestippeld want hé, we móéten allemaal de corporate ladder op willen toch?
Sindsdien ervaar ik echt een stuk vrijheid (onafhankelijkheid) waar ik hiervoor nooit van had durven dromen.
Het gevoel van 'moeten' werken is ook verdwenen.
Ik ben naar 32 uur gegaan om nu al meer tijd te hebben en daar bovenop dit jaar 8 weken vakantie (in totaal, niet aaneengesloten) en geen haan die ernaar kraait. Het enige is dat het geld kost maar dat maakt je ook mooi bewust van de keuze tussen tijd en geld en hoeveel sommige dingen je wel of niet waard zijn.
Hierdoor ook niet meer het gevoel dat ik naar een finishlijn aan het werken ben want ik heb de luxe om bepaalde dingen gewoon nu te doen.
Zo staat op de planning om begin volgend jaar een maand vanuit het buitenland te werken om hier de winter te ontvluchten.
Opdrachtgever boeit het niet waar ik vandaan werk en de kleine hoeft nog niet naar school. Enige mogelijke struikelblok nu is de werkgever van mijn vriendin. Daar gaan we alweer met dat betuttelende loondienst
Ik werd gek van dat betuttelende loondienst waarin alles voor je bepaald wordt. Je (aantal) vrije dagen, je opleidingsbudget, je pensioen, je inflatiecorrectiesalarisverhoging, zelfs je pad werd nog net niet voor je uitgestippeld want hé, we móéten allemaal de corporate ladder op willen toch?
Sindsdien ervaar ik echt een stuk vrijheid (onafhankelijkheid) waar ik hiervoor nooit van had durven dromen.
Het gevoel van 'moeten' werken is ook verdwenen.
Ik ben naar 32 uur gegaan om nu al meer tijd te hebben en daar bovenop dit jaar 8 weken vakantie (in totaal, niet aaneengesloten) en geen haan die ernaar kraait. Het enige is dat het geld kost maar dat maakt je ook mooi bewust van de keuze tussen tijd en geld en hoeveel sommige dingen je wel of niet waard zijn.
Hierdoor ook niet meer het gevoel dat ik naar een finishlijn aan het werken ben want ik heb de luxe om bepaalde dingen gewoon nu te doen.
Zo staat op de planning om begin volgend jaar een maand vanuit het buitenland te werken om hier de winter te ontvluchten.
Opdrachtgever boeit het niet waar ik vandaan werk en de kleine hoeft nog niet naar school. Enige mogelijke struikelblok nu is de werkgever van mijn vriendin. Daar gaan we alweer met dat betuttelende loondienst
Hangt van situatie tot situatie af en hoe men zijn persoonlijke FO wil inplannen.
Om FO te kunnen zijn heb ik net er eerst voor gezorgd dat ik een eigen woning zonder hypotheeklast had en die (langs buiten) bewust saai en simpel was doch met kwalitatieve materialen binnen en buiten zodat de onderhoudskost geminimaliseerd kon worden en er ook naar de toekomst toe nog maar weinig gemoderniseerd diende te worden.
Dat is - voor mij toch - net een onderdeel van de FO planning => vaste lopende kosten zoveel mogelijk op de lange termijn drukken. Wat je niet op regelmatige basis moet betalen moet je ook niet overmatig voorzien naar de toekomst toe.
Om FO te kunnen zijn moeten veel mensen immers afwijken van de geijkte paden/formules.
De eventuele herverkoopwaarde van mijn woning zit bovendien niet in de woning zelf maar in de (locatie van de) grond. Woningen zijn onderhevig aan smaken en kunnen desnoods afgebroken en herbouwd of grondig verbouwd/gerenoveerd worden. Grond waarop je mag bouwen, zeker op de beste locaties, wordt steeds zeldzamer en stijgt dus in waarde.
Je moet het dus zien in de algemene context van FO en niet in de context van de normale woningmarkt.
Het streefdoel is immers anders dan de algemene gang van zaken.
[ Voor 5% gewijzigd door IvoB2 op 02-08-2023 11:39 ]
:strip_icc():strip_exif()/u/145751/check-in-minion-small2.jpg?f=community)
Ik ben iets jonger, maar eens gekeken, en inderdaad bij mij zit ik ook daaroverheen. Nu heb ik goed salaris waar ik niet over kan klagen met goede pensioen voorziening, maar het laat gewoon zien dat je pensioen gewoon een groot gedeelte kan zijn van je FO schap (uiteraard), en dat het dus primair gaat (/ kan gaan) om het gat tussen wanneer je wil stoppen, en je AOW leeftijd.
En meer in zijn algemeenheid, ik sta er vooral in als wat hier FMA genoemd wordt. In de praktijk houd ik een hoop geld over, omdat ik veel dingen gewoon niet denk gelukkiger van te worden, of het het geld niet waard vindt. (Als in, business class vliegen wordt ik vast gelukkiger van, maar niet in verhouding tot wat het kost). Ik heb weleens het idee dat sommige zich wel heel afhankelijk maken van financiën, om zo snel mogelijk onafhankelijk te worden van hun financiën? Waarbij dat wordt gedefinieerd als niet hoeven te werken meer, maar je alsnog allerlei andere dingen moet laten vanwege je financiën. En zeker niet iedereen hoor, maar persoonlijk zou ik opletten dat je je niet altijd laat leiden voor financiële keuzes, dat lijkt mij het omgekeerde van FO willen zijn.
Even gewoon mijn N=1, maar het meeste hiervan kan ik prima in loondienst ook doen. Dus hangt af van je werkgever. Eg ik heb standaard 5 weken vakantie, maar ik kan direct via HR formuliertje zo aantal weken bijkopen, en daar heeft je manager niks over te zeggen, dus ook geen toestemming ofzo die ik moet vragen.:
Wat voor mij enorm geholpen heeft is om de stap naar zelfstandigheid te maken.
Ik werd gek van dat betuttelende loondienst waarin alles voor je bepaald wordt. Je (aantal) vrije dagen, je opleidingsbudget, je pensioen, je inflatiecorrectiesalarisverhoging, zelfs je pad werd nog net niet voor je uitgestippeld want hé, we móéten allemaal de corporate ladder op willen toch?
Sindsdien ervaar ik echt een stuk vrijheid (onafhankelijkheid) waar ik hiervoor nooit van had durven dromen.
Het gevoel van 'moeten' werken is ook verdwenen.
Ik ben naar 32 uur gegaan om nu al meer tijd te hebben en daar bovenop dit jaar 8 weken vakantie (in totaal, niet aaneengesloten) en geen haan die ernaar kraait. Het enige is dat het geld kost maar dat maakt je ook mooi bewust van de keuze tussen tijd en geld en hoeveel sommige dingen je wel of niet waard zijn.
Hierdoor ook niet meer het gevoel dat ik naar een finishlijn aan het werken ben want ik heb de luxe om bepaalde dingen gewoon nu te doen.
Zo staat op de planning om begin volgend jaar een maand vanuit het buitenland te werken om hier de winter te ontvluchten.
Opdrachtgever boeit het niet waar ik vandaan werk en de kleine hoeft nog niet naar school. Enige mogelijke struikelblok nu is de werkgever van mijn vriendin. Daar gaan we alweer met dat betuttelende loondienst
/u/147561/vaag2.JPG?f=community)
Je zal er waarschijnlijk wel mee wegkomen, maar zomaar uit het buitenland werken mag niet. Je zou dan eigenlijk ook belasting en sociale premies in dat land moeten afdragen. Zolang je het maar niet te gek maakt is er geen haan die er naar kraait maar wel iets om in het achterhoofd te houden als je dit voor langere periodes zou willen doen.:
Wat voor mij enorm geholpen heeft is om de stap naar zelfstandigheid te maken.
Ik werd gek van dat betuttelende loondienst waarin alles voor je bepaald wordt. Je (aantal) vrije dagen, je opleidingsbudget, je pensioen, je inflatiecorrectiesalarisverhoging, zelfs je pad werd nog net niet voor je uitgestippeld want hé, we móéten allemaal de corporate ladder op willen toch?
Sindsdien ervaar ik echt een stuk vrijheid (onafhankelijkheid) waar ik hiervoor nooit van had durven dromen.
Het gevoel van 'moeten' werken is ook verdwenen.
Ik ben naar 32 uur gegaan om nu al meer tijd te hebben en daar bovenop dit jaar 8 weken vakantie (in totaal, niet aaneengesloten) en geen haan die ernaar kraait. Het enige is dat het geld kost maar dat maakt je ook mooi bewust van de keuze tussen tijd en geld en hoeveel sommige dingen je wel of niet waard zijn.
Hierdoor ook niet meer het gevoel dat ik naar een finishlijn aan het werken ben want ik heb de luxe om bepaalde dingen gewoon nu te doen.
Zo staat op de planning om begin volgend jaar een maand vanuit het buitenland te werken om hier de winter te ontvluchten.
Opdrachtgever boeit het niet waar ik vandaan werk en de kleine hoeft nog niet naar school. Enige mogelijke struikelblok nu is de werkgever van mijn vriendin. Daar gaan we alweer met dat betuttelende loondienst
Wellicht is het issue ook voor mijn bedrijf het 2e punt
De werknemer wordt betaald door of namens een werkgever die niet is gevestigd in het werkland.
Mijn werkgever is namelijk in vrijwel alle landen gevestigd
:strip_icc():strip_exif()/u/116726/crop5e3ee297a8a03_cropped.jpeg?f=community)
Ik denk dat de meeste Nederlanders die in Nederland wonen bij de lokale BV een arbeidscontract hebben en dus gewoon een werkgever hebben die in Nederland gevestigd is.:
[...]
Wellicht is het issue ook voor mijn bedrijf het 2e punt
De werknemer wordt betaald door of namens een werkgever die niet is gevestigd in het werkland.
Mijn werkgever is namelijk in vrijwel alle landen gevestigd
Een groter probleem is dat lang niet alle werkgevers ingericht zijn op remote werk en dus niet zo happig zijn op medewerkers die tijdelijk een maandje ofzo ergens anders willen werken.