Financiële onafhankelijkheid - Deel 5

[Tommie12]

FankdeRouw schreef op donderdag 11 mei 2023 @ 09:45:
[...]


Ben zelf 6 jaar geleden op mijn 48e FO geworden en "werkeloos¨. Hoor dit argument heel veel, en ervaar dat helemaal niet. Mensen die ik ken die FO zijn ervaren dat ook niet . Het lijkt een zinnetje om goed te maken waarom je werkt.

Ik stel meestal de vraag: Als je nu het zelfde inkomen zou krijgen zonder te werken, en je mag er bij blijven werken, maar daar krijg je dan geen cent extra voor. Wat zou je dan kiezen. Negen van de tien keer is dat inkomen de belangrijkste drijfveer is om te werken en is er bijna niemand meer die zou blijven werken.

Heb je ooit iemand op zijn sterfbed horen zeggen dat hij of zij langer en meer had willen werken?

Op een sterfbed niet, maar ik ken wel een paar 60ers die nogal vroeg op pensioen gestuurd werden die daar niet zo tevreden over waren/zijn.

[FankdeRouw]

Tommie12 schreef op donderdag 11 mei 2023 @ 09:47:
[...]


Op een sterfbed niet, maar ik ken wel een paar 60ers die nogal vroeg op pensioen gestuurd werden die daar niet zo tevreden over waren/zijn.

Maar dat is vaak een bitterheid om het niet meer gewaardeerd worden en/of een financiële stap terug. Er zijn maar heel weinig werkgevers die je zullen wegsturen als je zegt dat je om niet wil blijven werken.

[JEightyFive]

Tommie12 schreef op donderdag 11 mei 2023 @ 09:47:
[...]


Op een sterfbed niet, maar ik ken wel een paar 60ers die nogal vroeg op pensioen gestuurd werden die daar niet zo tevreden over waren/zijn.

Als je zo afhankelijk bent van je werk om invulling te geven aan je leven dan heb je imo gewoon te weinig om handen daarbuiten.
Persoonlijk zou ik echt geen moeite hebben om mijn dagen te vullen zonder werk.

Overigens met mijn moeder gezien, die werd afgekeurd en zat behoorlijk in de rats wat ze zou gaan doen met al die tijd. Zeker aangezien ze alleenstaand is was ze bang een beetje eenzaam thuis op de bank te zitten.
Ik kan je vertellen dat ze inmiddels roept dat ze niet weet waar ze vroeger de tijd vandaan haalde om te werken Altijd druk.

[Playa del C.]

FankdeRouw schreef op donderdag 11 mei 2023 @ 09:45:
[...]


Ben zelf 6 jaar geleden op mijn 48e FO geworden en "werkeloos¨. Hoor dit argument heel veel, en ervaar dat helemaal niet. Mensen die ik ken die FO zijn ervaren dat ook niet . Het lijkt een zinnetje om goed te maken waarom je werkt.

Ik stel meestal de vraag: Als je nu het zelfde inkomen zou krijgen zonder te werken, en je mag er bij blijven werken, maar daar krijg je dan geen cent extra voor. Wat zou je dan kiezen. Negen van de tien keer is dat inkomen de belangrijkste drijfveer is om te werken en is er bijna niemand meer die zou blijven werken.

Heb je ooit iemand op zijn sterfbed horen zeggen dat hij of zij langer en meer had willen werken?

Haha, helemaal mee eens. Dit zeg ik ook altijd.

Ik denk dat het vaak een soort schaamte/taboe is om te stellen dat je vroeg met pensioen gaat. Ik zou zeggen, gewoon doen als je dat wil en kan. Je leeft maar één keer en de tijd vliegt.

Het is misschien wel een slecht teken dat onze samenleving zo in elkaar zit dat mensen soms liever doorwerken (niet voor het geld) dan vrij zijn... Voor het sociale contact (wat dus niet genoeg in de samenleving zelf is te vinden) of voor het aanzien (waar dus het werk de identiteit bepaalt).

[Tommie12]

Playa del C. schreef op donderdag 11 mei 2023 @ 10:13:
[...]

Haha, helemaal mee eens. Dit zeg ik ook altijd.

Ik denk dat het vaak een soort schaamte/taboe is om te stellen dat je vroeg met pensioen gaat. Ik zou zeggen, gewoon doen als je dat wil en kan. Je leeft maar één keer en de tijd vliegt.

Het is misschien wel een slecht teken dat onze samenleving zo in elkaar zit dat mensen soms liever doorwerken (niet voor het geld) dan vrij zijn... Voor het sociale contact (wat dus niet genoeg in de samenleving zelf is te vinden) of voor het aanzien (waar dus het werk de identiteit bepaalt).

Een oudere kennis had geld genoeg, en stopte rond 53 jaar met zijn zaak.
Hobby's genoeg, oa Golf spelen en zeilen.
In het weekend is het dan makkelijk om andere vrienden te vinden om samen een balletje te slaan of een tochtje te maken, maar op een dinsdagochten om 10h sta je ofwel alleen op het golfplein, ofwel tussen 70ers. Dat is toch net iets anders.

En ja, mensen met een job met wat prestige, hebben meestal heel veel tijd in job gestoken en danken hun identiteit daar ook grotendeels aan. Dat zomaar opgeven valt voor veel mensen soms zwaar.

[Rubbergrover1]

FankdeRouw schreef op donderdag 11 mei 2023 @ 09:45:
[...]


Ben zelf 6 jaar geleden op mijn 48e FO geworden en "werkeloos¨. Hoor dit argument heel veel, en ervaar dat helemaal niet. Mensen die ik ken die FO zijn ervaren dat ook niet . Het lijkt een zinnetje om goed te maken waarom je werkt.

Ik stel meestal de vraag: Als je nu het zelfde inkomen zou krijgen zonder te werken, en je mag er bij blijven werken, maar daar krijg je dan geen cent extra voor. Wat zou je dan kiezen. Negen van de tien keer is dat inkomen de belangrijkste drijfveer is om te werken en is er bijna niemand meer die zou blijven werken.

Dat lijkt mij ook geen eerlijke vergelijking. Het lijkt mij logisch dat je wel 'iets' terug zult willen krijgen voor je inspanning. Maar dat hoeft niet altijd in geld te zitten. Anders zou niemand immers nog vrijwilligerswerk doen.

Wat je er voor terug krijgt (geld, waardering, wat dan ook) moet voor jezelf in verhouding staan tot je inspanning. Bij veel mensen zal de beloning voor het betaalde werk wel in verhouding staan tot de inspanning die ze verrichten. Maar als je die beloning weg zou halen, dan is die verhouding weg. Dus nee, de meeste mensen zullen het huidige (betaalde) werk niet willen doen als ze er geen beloning meer voor ontvangen. Maar dat betekent niet dat ze stante pede zouden willen stoppen met werken zodra de financiën zodanig zijn dat dat kan.

Ik bekijk het eerder andersom. Als je werk zodanig is dat de beloning voor het betaalde werk goed in verhouding staat tot de inspanning die je verricht, dan heb je eigenlijk geen reden om meteen te stoppen als je FO bent. Dat is volgens mij ook wat Cornerman bedoelt. En andersom, als je werk zodanig is dat je meteen zou willen stoppen als je FO bent, dan is je werk eigenlijk dus zodanig dat de beloning voor het betaalde werk niet goed in verhouding staat tot de inspanning die je verricht. Dan zou je beter dáár naar kunnen kijken en kunnen kijken of je niet meer bevredigend werk kunt vinden. Ook als dat eventueel minder zou betalen en je later FO zou worden.

[rube]

Ik had een half jaar geleden bijna een nieuwe baan, voornamelijk voor de uitdaging en niet voor het geld. Uiteraard had ik daar wel voldoende compensatie voor gewild omdat ik ook zaken op had moeten geven/meer kosten had gekregen. Maar goed, dat is niet doorgegaan.

Volgende maand verwachten we met het gezin weer terug in Nederland te zijn van onze lange reis. Eens kijken of ik me dan ga vervelen zonder betaald werk en of ik mijn "identiteit" moet gaan zoeken. Ik verwacht zelf van niet maar de tijd zal het leren.

[Rubbergrover1]

Tommie12 schreef op donderdag 11 mei 2023 @ 10:26:
[...]


Een oudere kennis had geld genoeg, en stopte rond 53 jaar met zijn zaak.
Hobby's genoeg, oa Golf spelen en zeilen.
In het weekend is het dan makkelijk om andere vrienden te vinden om samen een balletje te slaan of een tochtje te maken, maar op een dinsdagochten om 10h sta je ofwel alleen op het golfplein, ofwel tussen 70ers. Dat is toch net iets anders.

Voor mensen die weinig behoefte aan mensen hebben is dat juist een ideale situatie. Dat je de drukte van het weekend kunt omzeilen en je activiteiten in veel meer rust kunt uitvoeren. Ik zie het dus eerder als een positief punt.

En ja, mensen met een job met wat prestige, hebben meestal heel veel tijd in job gestoken en danken hun identiteit daar ook grotendeels aan. Dat zomaar opgeven valt voor veel mensen soms zwaar.

Als je je identiteit grotendeels aan je functie ontleent (en dat belangrijk vindt), dan zal stoppen met werken inderdaad ook een klap in de persoonlijkheid betekenen. Gelukkig zit niet iedereen zo in elkaar.

[rube]

Rubbergrover1 schreef op donderdag 11 mei 2023 @ 10:31:
[...]
...dan is je werk eigenlijk dus zodanig dat de beloning voor het betaalde werk niet goed in verhouding staat tot de inspanning die je verricht.

Niet oneens met je betoog, Maar soms gaat het niet om de inspanning voor het werk, maar ook wat je opgeeft.
De inspanning van b.v. 40 uur in een week vind ik an sich niet erg. Maar dat ik x, y en z dan niet meer kan doen door het gebrek aan vrije tijd wel.

[Rubbergrover1]

rube schreef op donderdag 11 mei 2023 @ 10:38:
[...]

Niet oneens met je betoog, Maar soms gaat het niet om de inspanning voor het wek, maar ook wat je opgeeft.
De inspanning van b.v. 40 uur in een week vind ik an sich niet erg. Maar dat ik x, y en z dan niet meer kan doen door het gebrek aan vrije tijd wel.

Dat zie ik ook als onderdeel van die 'inspanning'.

[Voggy]

Het heeft volgens mij 2 kanten. Ik heb collega's die nooit vrij nemen omdat ze zich thuis vervelen. Ik vind dat eigenlijk wel een beetje sneu.
Aan de andere kant ken ik ook mensen die met zo veel plezier en enthousiasme naar het werk gaan, werken is eigenlijk gewoon hun hobby. Op deze mensen ben ik dan weer jaloers. Als je zo veel voldoening uit je werk kunt halen dat is toch helemaal super? Dat red ik niet, mijn werk is leuk genoeg maar ik ben blij als ik weer naar huis mag om 5 uur.

[IvoB2]

Tommie12 schreef op donderdag 11 mei 2023 @ 10:26:
[...]
In het weekend is het dan makkelijk om andere vrienden te vinden om samen een balletje te slaan of een tochtje te maken, maar op een dinsdagochten om 10h sta je ofwel alleen op het golfplein, ofwel tussen 70ers. Dat is toch net iets anders.

Tja mensen die altijd tussen andere mensen willen zitten en dan nog tussen leeftijdsgenoten zullen daar wel een probleem mee hebben. Die zullen op termijn waarschijnlijk ook problemen krijgen met o.a. thuiswerk.

Maar er zijn heus - voor wie daar geen probleem mee heeft - nog wel meer tijdsbestedingen dan dat om de tijd zinvol door te brengen dan te werken en/of hobby's in het gezelschap van leeftijdsgenoten door te brengen.

Eenmaal FO is er ook geen verplichting "het werk" op te geven.
Het geeft je alleen een extra keuzemogelijkheid. Een optie die je niet hebt wanneer je niet FO bent.

[ Voor 14% gewijzigd door IvoB2 op 11-05-2023 10:51 ]

[FankdeRouw]

Voggy schreef op donderdag 11 mei 2023 @ 10:41:

Aan de andere kant ken ik ook mensen die met zo veel plezier en enthousiasme naar het werk gaan, werken is eigenlijk gewoon hun hobby. Op deze mensen ben ik dan weer jaloers. Als je zo veel voldoening uit je werk kunt halen dat is toch helemaal super? Dat red ik niet, mijn werk is leuk genoeg maar ik ben blij als ik weer naar huis mag om 5 uur.

Je kunt je werk met plezier moeten doen, het is prettig als iets wat moet ook leuk is. Maar om het nu een hobby te noemen. Hobby's mogen geld kosten ipv er aan te verdienen, en zo leuk is het meestal ook niet.

Ik vind het heerlijk om vrijwilligerswerk te doen, kost me zelfs geld, maar de enige drijfveer is dat ik het wil en er plezier uit haal. Heel veel leuk werk gehad, maar het was altijd werk (lees ik werd ervoor betaald). Vrijheid om iedere morgen te bepalen wat je nu echt wil met je tijd is onbetaalbaar.

En mensen die niet weten wat ze met hun vrije tijd zouden/willen doen, hebben vaak hun hele leven zo hard lopen rennen dat ze nooit de tijd hebben gehad om te ontdekken wat ze zelf leuk vinden.

[Hielko]

Tommie12 schreef op donderdag 11 mei 2023 @ 10:26:
[...]


Een oudere kennis had geld genoeg, en stopte rond 53 jaar met zijn zaak.
Hobby's genoeg, oa Golf spelen en zeilen.
In het weekend is het dan makkelijk om andere vrienden te vinden om samen een balletje te slaan of een tochtje te maken, maar op een dinsdagochten om 10h sta je ofwel alleen op het golfplein, ofwel tussen 70ers. Dat is toch net iets anders.

En ja, mensen met een job met wat prestige, hebben meestal heel veel tijd in job gestoken en danken hun identiteit daar ook grotendeels aan. Dat zomaar opgeven valt voor veel mensen soms zwaar.

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[IvoB2]

FankdeRouw schreef op donderdag 11 mei 2023 @ 11:04:
[...]


Je kunt je werk met plezier moeten doen, het is prettig als iets wat moet ook leuk is. Maar om het nu een hobby te noemen. Hobby's mogen geld kosten ipv er aan te verdienen, en zo leuk is het meestal ook niet.

Ik vind het heerlijk om vrijwilligerswerk te doen, kost me zelfs geld, maar de enige drijfveer is dat ik het wil en er plezier uit haal. Heel veel leuk werk gehad, maar het was altijd werk (lees ik werd ervoor betaald). Vrijheid om iedere morgen te bepalen wat je nu echt wil met je tijd is onbetaalbaar.

En mensen die niet weten wat ze met hun vrije tijd zouden/willen doen, hebben vaak hun hele leven zo hard lopen rennen dat ze nooit de tijd hebben gehad om te ontdekken wat ze zelf leuk vinden.

Dat is net het leuke aan FO zijn.
Blijven betaald werken zolang je het leuk vindt. Stoppen en wat anders gaan doen wanneer dat "anders" leuker is dan het voormalige werk.
Toch niets zo leuk dan je werk een leuk tijdverdrijf vinden waarin je je hobby's ook nog eens betaald kan beoefenen in de wetenschap dat wanneer het werk niet mee is wat het geweest is - of je interessesfeer een omslag heeft gemaakt - je dat achter je kan laten zonder er iets voor te moeten opgeven.

[psychodude]

FankdeRouw schreef op donderdag 11 mei 2023 @ 09:45:
[...]


Ben zelf 6 jaar geleden op mijn 48e FO geworden en "werkeloos¨. Hoor dit argument heel veel, en ervaar dat helemaal niet. Mensen die ik ken die FO zijn ervaren dat ook niet . Het lijkt een zinnetje om goed te maken waarom je werkt.

Ik stel meestal de vraag: Als je nu het zelfde inkomen zou krijgen zonder te werken, en je mag er bij blijven werken, maar daar krijg je dan geen cent extra voor. Wat zou je dan kiezen. Negen van de tien keer is dat inkomen de belangrijkste drijfveer is om te werken en is er bijna niemand meer die zou blijven werken.

Heb je ooit iemand op zijn sterfbed horen zeggen dat hij of zij langer en meer had willen werken?

Ik denk dat dit erg afhankelijk is van het werk dat je uitvoert en onder wat voor omstandigheden. Maar als ik nu het zelfde inkomen zou krijgen, zonder te werken. Zou ik niet stoppen met mijn werkzaamheden.

Voor mij is dat het doel van FO ook niet zozeer. Het doel is het hebben van de mogelijkheid. Oftewel, mochten de omstandigheden van het werk dusdanig veranderen dat het niet langer voldoening genoeg geeft, om dan te kunnen stoppen. Als het ware een plan B.

Leeftijd speelt daarin natuurlijk ook gewoon een rol. Ik ben relatief gezien nog jong. Met 36 heb ik nog flink wat mogelijk werkzame jaren te gaan. Als ik nu zou stoppen, dan ben ik op een gegeven moment ook wel klaar met wat al die extra vrije tijd mij te bieden heeft. Zeker gezien er geen absolute vrijheid is, zolang de kinderen leerplichtig zijn.

Zodra ik vroeg in de 50 ben, zou dit weer heel anders kunnen zijn. Beide kinderen zijn tegen die tijd volwassen, besteding van vrije tijd is dan qua locatie natuurlijk ook veel minder beperkt. En kan ik mij dus ook goed indenken dat de huidige optiek best eens anders zou kunnen zijn. Hoewel ik niet denk om zelfs dan volledig te willen stoppen, maar in plaats van fulltime dan misschien wel 0.6 FTE. Mits de voldoening uit mijn werk gelijk blijft aan nu.

[Rubbergrover1]

FankdeRouw schreef op donderdag 11 mei 2023 @ 11:04:
[...]
Ik vind het heerlijk om vrijwilligerswerk te doen, kost me zelfs geld, maar de enige drijfveer is dat ik het wil en er plezier uit haal. Heel veel leuk werk gehad, maar het was altijd werk (lees ik werd ervoor betaald). Vrijheid om iedere morgen te bepalen wat je nu echt wil met je tijd is onbetaalbaar.

Volgens mij valt dat laatste weer weg als je vrijwilligerswerk doet. Vrijwillig is namelijk niet vrijblijvend. Dat betekent in veel gevallen dat je toch vaak op bepaalde van tevoren afgesproken momenten met je vrijwilligerswerk bezig zult moeten zijn. En dat je niet altijd bij wijze van spreken kunt beslissen om morgen de trein te pakken om een paar weken er op uit te trekken.

Hoeft geen bezwaar te zijn natuurlijk, maar het is niet meer de vrijheid om iedere morgen te bepalen wat je nu echt wil met je tijd.

[IvoB2]

Rubbergrover1 schreef op donderdag 11 mei 2023 @ 14:11:
[...]
Hoeft geen bezwaar te zijn natuurlijk, maar het is niet meer de vrijheid om iedere morgen te bepalen wat je nu echt wil met je tijd.

Hangt er uiteraard van af hoe je je vrijwilligerswerk organiseert.
Ik heb bv. een tweetal jaar vrijwilligerswerk gedaan (met forfaitaire onkostenvergoeding) waarbij je telkens op een app kon bepalen of je beschikbaar was of niet. Het stond je dan vrij om al of niet op de uitnodiging tot vrijwilligerswerk in te gaan.

[ Voor 3% gewijzigd door IvoB2 op 11-05-2023 14:37 ]

[Wozmro]

IvoB2 schreef op donderdag 11 mei 2023 @ 12:04:
[...]

Dat is net het leuke aan FO zijn.
Blijven betaald werken zolang je het leuk vindt. Stoppen en wat anders gaan doen wanneer dat "anders" leuker is dan het voormalige werk.
Toch niets zo leuk dan je werk een leuk tijdverdrijf vinden waarin je je hobby's ook nog eens betaald kan beoefenen in de wetenschap dat wanneer het werk niet mee is wat het geweest is - of je interessesfeer een omslag heeft gemaakt - je dat achter je kan laten zonder er iets voor te moeten opgeven.

Heb je eventueel enkele voorbeelden van dergelijke jobs?

[IvoB2]

Wozmro schreef op donderdag 11 mei 2023 @ 15:43:
[...]
Heb je eventueel enkele voorbeelden van dergelijke jobs?

Uiteraard.
Maar gezien smaken en voorkeuren verschillen heeft een ander daar niets aan.
Ik hou bv. van verschillende sporten, uitdagingen, avontuur en reizen.
Ik heb dan een job gekozen die in deze lijn ligt waarbij ik betaald verschillende sporten kon beoefenen en de halve aardbol afreizen. Maar een ander kan dit dan weer boaring vinden en bv. graag met computers bezig zijn en die vindt zijn gading dan weer als IT'er (waar ik me dan weer dood bij zou vervelen).
Om maar te zeggen, je kan daar geen antwoord op geven dat op iedereen toepasbaar is.

[Blik1984]

IvoB2 schreef op donderdag 11 mei 2023 @ 16:05:
[...]

Uiteraard.
Maar gezien smaken en voorkeuren verschillen heeft een ander daar niets aan.
Ik hou bv. van verschillende sporten, uitdagingen, avontuur en reizen.
Ik heb dan een job gekozen die in deze lijn ligt waarbij ik betaald verschillende sporten kon beoefenen en de halve aardbol afreizen. Maar een ander kan dit dan weer boaring vinden en bv. graag met computers bezig zijn en die vindt zijn gading dan weer als IT'er (waar ik me dan weer dood bij zou vervelen).
Om maar te zeggen, je kan daar geen antwoord op geven dat op iedereen toepasbaar is.

Ben je influencer, want hoe kun je betaald de aardbol afreizen en sport beoefenen?

[Rubbergrover1]

Wozmro schreef op donderdag 11 mei 2023 @ 15:43:
[...]


Heb je eventueel enkele voorbeelden van dergelijke jobs?

Die jobs zijn toch niet universeel? Wat de een leuk vindt, kan de ander vreselijk vinden. Het is de kunst om iets te vinden wat jij leuk en/of interessant vindt en waarin ook betaald werk te vinden is. Of werk dat op veel punten voldoet aan de eigenschappen die jij belangrijk/prettig vindt. De een wil graag buiten zijn, de ander vindt dat vreselijk. De een wil fysiek bezig zijn, de ander juist alleen met het hoofd. De een wil graag in een groep/team zijn, de ander wil graag alleen zijn. En ga zo maar door.

[finsdefis]

Blik1984 schreef op donderdag 11 mei 2023 @ 16:10:
[...]


Ben je influencer, want hoe kun je betaald de aardbol afreizen en sport beoefenen?

Waarschijnlijk instructeur of reis/groepsleider?

Ken wel wat mensen die dat in geval van klimmen of wintersport doen.

[Wozmro]

Het was gewoon een vraag om wat inspiratie op te doen. Jobs waar ik nog niet aan gedacht had en wel eens zou willen doen.

[jerh]

Rubbergrover1 schreef op donderdag 11 mei 2023 @ 10:37:
[...]

Voor mensen die weinig behoefte aan mensen hebben is dat juist een ideale situatie. Dat je de drukte van het weekend kunt omzeilen en je activiteiten in veel meer rust kunt uitvoeren. Ik zie het dus eerder als een positief punt.

Maar als je iets wilt doen, waar meer mensen voor nodig zijn, heb ik inmiddels gemerkt dat het best lastig is. En soms geeft het ook wat sociale druk, veel mensen zijn toch jaloers als je altijd kan.

Een hobby als piano spelen daarentegen is veel makkelijker, ik speel nu regelmatig een paar uur op een dag wat voorheen echt niet kon.


[...]

Rubbergrover1 schreef op donderdag 11 mei 2023 @ 10:37:
Als je je identiteit grotendeels aan je functie ontleent (en dat belangrijk vindt), dan zal stoppen met werken inderdaad ook een klap in de persoonlijkheid betekenen. Gelukkig zit niet iedereen zo in elkaar.

Ik denk dat je daarin vergist. Je identiteit hangt vaak heel erg samen met je werk. Hoe vaak mensen niet vragen wat voor werk doe je..... Ik heb me daar best een tikkie in vergist, ik was veel meer met mijn werk verweven dan ik dacht. Dat slijt wel, maar is wel een puzzeltocht.

psychodude schreef op donderdag 11 mei 2023 @ 12:14:
[...]


Leeftijd speelt daarin natuurlijk ook gewoon een rol. Ik ben relatief gezien nog jong. Met 36 heb ik nog flink wat mogelijk werkzame jaren te gaan. Als ik nu zou stoppen, dan ben ik op een gegeven moment ook wel klaar met wat al die extra vrije tijd mij te bieden heeft. Zeker gezien er geen absolute vrijheid is, zolang de kinderen leerplichtig zijn.

Zodra ik vroeg in de 50 ben, zou dit weer heel anders kunnen zijn. Beide kinderen zijn tegen die tijd volwassen, besteding van vrije tijd is dan qua locatie natuurlijk ook veel minder beperkt. En kan ik mij dus ook goed indenken dat de huidige optiek best eens anders zou kunnen zijn. Hoewel ik niet denk om zelfs dan volledig te willen stoppen, maar in plaats van fulltime dan misschien wel 0.6 FTE. Mits de voldoening uit mijn werk gelijk blijft aan nu.

Leeftijd speelt zeker een rol. Als je jonger bent kijk je heel anders tegen de wereld aan, is je energieniveau heel anders. En bij veel mensen is er dan ook een hogere prestatiedrang. Als je ouder wordt, komt ook de duur van het leven meer op de voorgrond (denk aan overlijden/gegrafenissen waar je meer mee te maken krijgt). Je wereldbeeld veranderd (bij mij in ieder geval) daar vaak behoorlijk door en kan je prioriteiten dus ook beinvloeden. Het is ook best een omslag om te zien dat je altijd bij de beteren hoorde, in een keer de jonkies je voorbij hollen... Het is gewoon erg lastig om heel ver vooruit te kijken in de tijd en dan met een absolute zekerheid iets te kunnen zeggen over hoe je er dan overdenkt. Mijn beeld van mezelf nu is heel anders dan ik dat 10/20 jaar geleden zag.

[Jebus4life]

Ik ken zeker een vijftal mensen in mijn nabije omgeving die (heel) ruim FO zijn, 2 daarvan doen het sinds pakweg hun 50 wat rustiger aan (dag of 3-4 werken per week), drie ervan werken nog (krankzinnig) veel.

Alle drie ook (kleine) ondernemers, eentje ervan is rond de 40 en heeft de afgelopen 3 jaar opgeteld hoogstens 10 dagen vrijgenomen. De andere zijn jonge vijftigers die blijven werken want "tsja, wat moeten we andere met de zaak"

[Lordy79]

Rubbergrover1 schreef op donderdag 11 mei 2023 @ 14:11:
[...]

Hoeft geen bezwaar te zijn natuurlijk, maar het is niet meer de vrijheid om iedere morgen te bepalen wat je nu echt wil met je tijd.

Als je op zon ultra korte termijn je tijd wil indelen dan is dat ook wel extreem.
Mocht je voor de lokale voetbalclub elke week het gras willen maaien voor nop dan is dat commitment. Daar 'teken' je dan bijv. een seizoen voor. Toch is dat iets heel anders dan 40u per week naar kantoor moeten om inkomen te vergaren.

Wat ik verder in de discussie over (relatief) vroeg stoppen met werken mis is je netwerk. Als je niet meer werkt heb je geen collega's, klanten, leveranciers en relaties en wordt je wereld wat kleiner. Mocht je een vriendenclub hebben of veel (team) sport doen of veel vrijwilligerswerk dan komt dat wel goed maar veel mensen vervullen hun sociale behoeften tijdens hun werk.
Dit is voor mij dé reden om niet volledig te stoppen met werken. Zit wel al heel lang op 4 dagen per week en overweeg naar 3 of 2 dagen te gaan maar helemaal stoppen zie ik dus nog niet zitten.

[Rubbergrover1]

Lordy79 schreef op vrijdag 12 mei 2023 @ 06:15:
[...]

Als je op zon ultra korte termijn je tijd wil indelen dan is dat ook wel extreem.
Mocht je voor de lokale voetbalclub elke week het gras willen maaien voor nop dan is dat commitment. Daar 'teken' je dan bijv. een seizoen voor. Toch is dat iets heel anders dan 40u per week naar kantoor moeten om inkomen te vergaren.

Misschien is het extreem, maar het is wel de situatie die ik voor me zie als iemand schrift
"Vrijheid om iedere morgen te bepalen wat je nu echt wil met je tijd is onbetaalbaar."

Je voorbeeld van de commitment om wekelijks het gras te maaien vind ik wel een mooi voorbeeld. Ik zit nu nog met kinderen, maar ik denk dat ik zelf de vrijheid om straks, als we weer met zijn tweeën zijn, regelmatig buiten de schoolvakanties of het hoogseizoen op vakantie te gaan een grote plus zal vinden. Zowel wat betreft de drukte als wat betreft kosten en het weer. Dat is iets wat ik met mijn huidige betaalde baan makkelijk kan doen. Maar ik zou mij bezwaard voelen om op reis te gaan als ik zou hebben afgesproken dat ik wekelijks het gras zou maaien. En zo zie ik bij best veel vrijwilligerswerk dat er toch min of meer vanuit wordt gegaan dat je buiten de schoolvakanties wekelijks "iets" doet. Wat dat betreft denk ik dat sommig vrijwilligerswerk je vrijheid meer inperkt dan een betaalde baan.

[Rubbergrover1]

jerh schreef op donderdag 11 mei 2023 @ 21:22:
[...]
Ik denk dat je daarin vergist. Je identiteit hangt vaak heel erg samen met je werk. Hoe vaak mensen niet vragen wat voor werk doe je..... Ik heb me daar best een tikkie in vergist, ik was veel meer met mijn werk verweven dan ik dacht. Dat slijt wel, maar is wel een puzzeltocht.

Dat vraag ik me af. Ik denk dat wat je doet of hebt gedaan wel veel zegt over wie je bent. En dat dat werkverleden dus inderdaad wel veel samenhang heeft met je persoonlijkheid. Maar ik betwijfel of je daarvoor nou noodzakelijk op dit moment aan het werk moet zijn.

Als ik naar vrienden en familie kijk, dan is het werk uiteraard wel iets wat heel veel tijd kost en wat daarmee een belangrijk deel van je leven uitmaakt. Maar als ik met ze praat, dan gaat het maar zelden over het werk. Of hoe het op het werk is. Tenzij er iets bijzonders speelt, natuurlijk. Vaak is het dan toch niet meer dan even kort het hart luchten met allerlei vaktermen die me niets zeggen of over collega's/problemen die me weinig zeggen, maar gaat het al vrij snel over andere, niet-werkgerelateerde, dingen.

Ik zie juist bij mensen die gestopt zijn met werken, dat die naast de dagelijkse sores ook meer de tijd krijgen (of nemen) om dingen te doen die ze echt belangrijk of interessant vinden. En dat ik ze ook vaker zie en spreek omdat zij daar ook meer tijd voor hebben.

[Lordy79]

Rubbergrover1 schreef op vrijdag 12 mei 2023 @ 06:45:
[...]
. Maar ik zou mij bezwaard voelen om op reis te gaan als ik zou hebben afgesproken dat ik wekelijks het gras zou maaien.

Ja, daarom zou je kunnen afspreken het eens per maand of eens per 2 weken te doen.
Of afspreken dat je een keer of 5 per jaar nee wilt kunnen zeggen en ze vervanging moeten regelen.

En dat is natuurlijk het fijne van FO: je kunt het helemaal inrichten zoals jij zelf wil!

[CornermanNL]

FankdeRouw schreef op donderdag 11 mei 2023 @ 09:45:
[...]


Ben zelf 6 jaar geleden op mijn 48e FO geworden en "werkeloos¨. Hoor dit argument heel veel, en ervaar dat helemaal niet. Mensen die ik ken die FO zijn ervaren dat ook niet . Het lijkt een zinnetje om goed te maken waarom je werkt.

Ik stel meestal de vraag: Als je nu het zelfde inkomen zou krijgen zonder te werken, en je mag er bij blijven werken, maar daar krijg je dan geen cent extra voor. Wat zou je dan kiezen. Negen van de tien keer is dat inkomen de belangrijkste drijfveer is om te werken en is er bijna niemand meer die zou blijven werken.

Heb je ooit iemand op zijn sterfbed horen zeggen dat hij of zij langer en meer had willen werken?

Ik denk dat veel mensen nooit de confrontatie met zichzelf aangaan om uit te vinden wat ze echt willen doen met hun leven en echt leuk vinden. Heel veel mensen kunnen dat ook niet omdat ze simpelweg door moeten werken tot de finish, het pensioen. Er is geen financiële ruimte om eerder aan stoppen te denken. Over FO kunnen nadenken is al een luxe op zich.

Ook weten veel mensen gewoon niet dat het mogelijk is om veel eerder te stoppen door FO achtige strategieën te volgen. Het vergt namelijk iets wat voor veel mensen tegen natuurlijk is, tegen de stroom inzwemmen. De waan van groter, sneller harder beter. Buiten dat is een ritme ook wel lekker, het werk is een comfortzone. Mensen klagen er misschien wel over maar de comfortzone verlaten is lastig. De als je nu hetzelfde betaald krijgt en je kan stoppen is niet hetzelfde als bewust je comfortzone verlaten.

Ik heb noodgedwongen een tijd niets kunnen doen en dat was geen pretje, nu is dat heel anders dan volgens een vooraf bedacht plan kunnen stoppen. Ik zie veel meer in keuzes maken op criteria wat kan ik nu nog en wat wil ik nu doen.

Uitvergroot voorbeeld, ik kan nu nog makkelijk een lange wandelreis maken, ik heb geen garantie dat ik na mijn pensioen dat nog wel kan. Dus zorg ik dat er ruimte is , in tijd en dan geld, om dat nu te doen. Veel mensen tillen dat soort zaken al snel naar, dat doe ik wel als ik met pensioen ben.

Als je omgeving met je mee stopt en je sociale activiteiten gaan mee dan is veel eerder stoppen ook wel wat eenvoudiger. Of als je je altijd wel vermaakt in je eentje kan het prima. De dagen vullen zich uiteraard vanzelf. Ik weet wel dat het voor mij persoonlijk lastig was om een de uitdaging te houden die ik nodig heb met alleen hobby's. Ik vermaakte mij wel uiteraard maar echt mezelf steeds maar uitdagen om te leren bleek lastiger alleen dan in een werk omgeving. De omstandigheden daar lenen zich er meer voor. En ik gedij goed in een team verband. Ik leer graag van mensen.

Toegegeven ik heb de luxe om mijn werk puur op mijn interesses van dat moment aan te laten sluiten, dus een hobby in uitdagende omgeving met leuke teams om mooie projecten te doen. Mijn werk heeft dus niets met de financieen te maken. Maar sluit gewoon aan wat ik nu leuk vind en nodig heb. Die keuze is echter voor heel veel mensen geen optie, en werken is een moetje voor de centen.

Het gaat denk ik om de balans en waar je als persoon nu je tijd aan wil besteden en waar je plezier uit haalt. Niet een finishlijn in de vorm van een pensioen datum, of FO datum. Dat weten van mijzelf en kunnen doen is de grootste winst uit mijn poging om FO te worden. De confrontatie aan kunnen en durven gaan om eens echt uit te zoeken wat ik wil en hoe ik dat in tijd en geld voor elkaar kan krijgen.

[ Voor 0% gewijzigd door CornermanNL op 12-05-2023 07:46 . Reden: typo ]

[Rubbergrover1]

CornermanNL schreef op vrijdag 12 mei 2023 @ 07:44:
[...]
Uitvergroot voorbeeld, ik kan nu nog makkelijk een lange wandelreis maken, ik heb geen garantie dat ik na mijn pensioen dat nog wel kan. Dus zorg ik dat er ruimte is , in tijd en dan geld, om dat nu te doen. Veel mensen tillen dat soort zaken al snel naar, dat doe ik wel als ik met pensioen ben.

Als je omgeving met je mee stopt en je sociale activiteiten gaan mee dan is veel eerder stoppen ook wel wat eenvoudiger.

....

Het gaat denk ik om de balans en waar je als persoon nu je tijd aan wil besteden en waar je plezier uit haalt. Niet een finishlijn in de vorm van een pensioen datum, of FO datum.

Die omgeving is zeker ook belangrijk. Ik werk zelf in een omgeving waar het niet heilig is dat je permanent met je werk bezig bent. Ook in het hogere management zijn er mensen die er een paar maanden tussenuit zijn geweest om bv een mooie wereldreis te maken. Dan voel je je als werknemer volgens mij ook minder bezwaard om zo'n plan op te stellen. En zullen meer mensen die daar eerst niet over nadachten, ook op het idee komen dat je bepaalde zaken niet hoeft uit te stellen tot na je pensioen. En dat je ook voor een langere break tussendoor kunt sparen.

[IvoB2]

Lordy79 schreef op vrijdag 12 mei 2023 @ 06:15:
[...]
Wat ik verder in de discussie over (relatief) vroeg stoppen met werken mis is je netwerk. Als je niet meer werkt heb je geen collega's, klanten, leveranciers en relaties en wordt je wereld wat kleiner. Mocht je een vriendenclub hebben of veel (team) sport doen of veel vrijwilligerswerk dan komt dat wel goed maar veel mensen vervullen hun sociale behoeften tijdens hun werk.

Dan wordt het gewoon hoog tijd, indien daar behoefte aan is, om een "netwerk" buiten je beroepsleven uit te bouwen.
Ik heb werk en privé altijd strikt gescheiden gehouden. Dan stopt de wereld daarbuiten ook niet.

[R.van.M]

Hierboven is het al een aantal keer genoemd, maar ik denk dat het een beetje ondergesneeuwd is. Op jonge leeftijd heb je veel meer energie en kun je lichamelijk veel meer aan.

Het is leuk om FO te zijn en zorgeloos door te werken tot je 60e, maar op die leeftijd zul je toch tegen allerlei beperkingen aan gaan lopen.

De mount everest zul je niet meer gaan beklimmen. Je zal niet meer die fietstocht van Nederland naar Spanje gaan maken. Ook zul je niet meer dat nieuwe tech bedrijfje waar je over fantaseerde meer op gaan starten omdat het te veel gedoe is.

Dit is ook een van de redenen dat ik mijn FO datum naar voren heb geschoven. Ik zal dan op het strand een cocktailbar beginnen. Op die leeftijd heb je nog de energie en plezier om daar tijd in te steken en er wat moois van te maken. Doordat ik dan lean-FIRE ben hoef ik mij geen zorgen te maken over inkomsten. Alles wat er extra binnenkomt is voor luxe

De FO levenstijl geeft juist de mogelijkheden om jezelf te ontplooien buiten werk en nieuwe dingen te proberen.

[psychodude]

IvoB2 schreef op vrijdag 12 mei 2023 @ 08:43:
[...]

Dan wordt het gewoon hoog tijd, indien daar behoefte aan is, om een "netwerk" buiten je beroepsleven uit te bouwen.
Ik heb werk en privé altijd strikt gescheiden gehouden. Dan stopt de wereld daarbuiten ook niet.

Je behoudt daarin natuurlijk nog wel altijd gewoonweg het probleem dat je netwerk buiten werk, veelal wel werkverplichtingen zal hebben. Je moet een vrij groot sociaal netwerk opbouwen om hiervoor te compenseren. Met een klein handje vol close friends ga je er in de praktijk gewoonweg moeilijk komen, want hun agenda's zijn op geheel andere wijzen gevuld.

R.van.M schreef op vrijdag 12 mei 2023 @ 08:49:Je zal niet meer die fietstocht van Nederland naar Spanje gaan maken.

Grappig dat je dit benoemd. Ik weet niet of je zelf ervaring hebt met fietsvakanties of niet. Maar mijn ervaring in eerdere vakanties is dat verreweg de meeste mensen die ik tegen kom die de langere trajecten fietsen, ouder zijn . Een stukje is dat natuurlijk geluk in behoud van goede gezondheid, maar ook een groot deel uiteraard discipline tot gezond ouder worden.

[Rubbergrover1]

R.van.M schreef op vrijdag 12 mei 2023 @ 08:49:
De mount everest zul je niet meer gaan beklimmen. Je zal niet meer die fietstocht van Nederland naar Spanje gaan maken. Ook zul je niet meer dat nieuwe tech bedrijfje waar je over fantaseerde meer op gaan starten omdat het te veel gedoe is.

Hamvraag daarbij is of dat ook erg is. Dat zul je bij jezelf moeten nagaan.

Het kan best zijn dat je op je 25ste een fietstocht van Nederland naar Spanje als grote droom ziet, maar dat je op je 40ste dat helemaal niet meer leuk lijkt. Ook als je dat (fysiek) nog wel zou kunnen. Het kan dus goed zijn dat je het dan helemaal niet erg vindt dat je die fietstocht niet hebt gemaakt.

Natuurlijk is het van tevoren moeilijk inschatten wat je écht ooit zou willen hebben gedaan. Maar ik denk dat een hoop wensen eigenlijk geen echte levenswensen zijn, maar meer 'tijdelijke wensen'.

[R.van.M]

psychodude schreef op vrijdag 12 mei 2023 @ 09:02:
[...]

Grappig dat je dit benoemd. Ik weet niet of je zelf ervaring hebt met fietsvakanties of niet. Maar mijn ervaring in eerdere vakanties is dat verreweg de meeste mensen die ik tegen kom die de langere trajecten fietsen, ouder zijn . Een stukje is dat natuurlijk geluk in behoud van goede gezondheid, maar ook een groot deel uiteraard discipline tot gezond ouder worden.

Omdat dan veel mensen pas de tijd hebben om hun dromen in te willigen. Wellicht was mijn voorbeeld niet ambitieus genoeg, het leek mij een flinke uitdaging maar misschien valt het wel mee haha. Ok, de fietstoch naar Afghanistan dan

[R.van.M]

Rubbergrover1 schreef op vrijdag 12 mei 2023 @ 09:15:
[...]

Hamvraag daarbij is of dat ook erg is. Dat zul je bij jezelf moeten nagaan.

Het kan best zijn dat je op je 25ste een fietstocht van Nederland naar Spanje als grote droom ziet, maar dat je op je 40ste dat helemaal niet meer leuk lijkt. Ook als je dat (fysiek) nog wel zou kunnen. Het kan dus goed zijn dat je het dan helemaal niet erg vindt dat je die fietstocht niet hebt gemaakt.

Natuurlijk is het van tevoren moeilijk inschatten wat je écht ooit zou willen hebben gedaan. Maar ik denk dat een hoop wensen eigenlijk geen echte levenswensen zijn, maar meer 'tijdelijke wensen'.

Precies mijn punt . Er zijn veel dingen die ik vroeger gedaan heb en nu niet meer zou doen, maar waar ik wel enorm goede herinneringen aan heb. Die backpack reis door ZO-Azie, slapen in goedkope hostels en van 5eur per dag eten is vooral leuk als je 20 bent. De mensen die je ontmoet, de gekke feesten, dat moet je doen als je 20 bent en niet als je 40 bent.

Bij elke fase van het leven horen andere dromen en ik denk dat maar weinig mensen dromen van de 8 uur achter het bureau op kantoor. Juist door die dromen te leven als het kan bouw je de mooie herinneringen.

Hoe eerder je FO bent, hoe meer dromen je kan verwezenlijken die bij die fase van je leven horen.

[Deveon]

R.van.M schreef op vrijdag 12 mei 2023 @ 10:01:
[...]
Hoe eerder je FO bent, hoe meer dromen je kan verwezenlijken die bij die fase van je leven horen.

Wanneer je goed op weg bent kan je natuurlijk ook tijdelijk een pauze nemen van de opbouw om even te genieten. Zo heeft mijn broer vorig jaar zijn huis verkocht en is nu op wereldreis, zonder uitstippelt plan. Hij heeft nu het geld, tijd en gezondheid om dat te doen. Zelf ben ik vanwege mijn kinderen wat meer gebonden aan Nederland, de vakantieperiodes en bijhorende kosten van die piek en de thuisbasis.

Overigens zal de gene die van een lange fiets vakantie geniet dat waarschijnlijk tot zeker de 60 wel kunnen doen. Wie daar zijn plezier uit haalt zal over het algemeen een gezonde levensstijl hebben.

[ Voor 14% gewijzigd door Deveon op 12-05-2023 10:09 ]

[Rubbergrover1]

R.van.M schreef op vrijdag 12 mei 2023 @ 10:01:
[...]


Precies mijn punt . Er zijn veel dingen die ik vroeger gedaan heb en nu niet meer zou doen, maar waar ik wel enorm goede herinneringen aan heb. Die backpack reis door ZO-Azie, slapen in goedkope hostels en van 5eur per dag eten is vooral leuk als je 20 bent. De mensen die je ontmoet, de gekke feesten, dat moet je doen als je 20 bent en niet als je 40 bent.

Bij elke fase van het leven horen andere dromen en ik denk dat maar weinig mensen dromen van de 8 uur achter het bureau op kantoor. Juist door die dromen te leven als het kan bouw je de mooie herinneringen.

Hoe eerder je FO bent, hoe meer dromen je kan verwezenlijken die bij die fase van je leven horen.

Daar heb je gelijk in. Tegelijk betekent het niet-najagen van die dromen vaak dus 'alleen' dat je die herinneringen niet hebt. En betekent het niet dat je later met veel 'had ik maar'-gedachtes zit.

Terwijl dat andersom ook kan zijn. Dat bijvoorbeeld een burgerlijk huisje-boompje-beestje bestaan leidt tot een lange-termijn 'investering' in (lokale) vriendschappen, kinderen en het plezier dat daarmee samenhangt, band met je leefomgeving etc. Dingen die voor veel mensen als 'gewoon' worden gezien, maar die ook heel waardevol zijn. En niet snel op een bucketlist komen.

[Tommie12]

Rubbergrover1 schreef op vrijdag 12 mei 2023 @ 10:14:
[...]

Daar heb je gelijk in. Tegelijk betekent het niet-najagen van die dromen vaak dus 'alleen' dat je die herinneringen niet hebt. En betekent het niet dat je later met veel 'had ik maar'-gedachtes zit.

Terwijl dat andersom ook kan zijn. Dat bijvoorbeeld een burgerlijk huisje-boompje-beestje bestaan leidt tot een lange-termijn 'investering' in (lokale) vriendschappen, kinderen en het plezier dat daarmee samenhangt, band met je leefomgeving etc. Dingen die voor veel mensen als 'gewoon' worden gezien, maar die ook heel waardevol zijn. En niet snel op een bucketlist komen.

Reizen en mensen ontmoeten zijn herinneringen, maar ze vormen je ook als persoon.
Je wordt anders doordat je wat gereisd hebt en met meer mensen in contact gekomen bent in vergelijking met iemand die nooit onder de schaduw van zijn kerktoren uit geraakt is.

Het is echt wel meer dan herinneringen hebben of niet hebben.
Als ik nu met mijn jongvolwassen kinderen praat, dan merk ik wel een enorme appreciatie voor de vakanties die we samen hadden, en die waren zeker niet bijzonder duur of exotisch.
Tot ze 16 waren of zo was dat steeds in Europa, in de omliggende landen, maar wel zowat iedere keer elders. De laatste reizen waar ze nog mee gingen waren naar Egypte, New York, Canada en Ijsland (en dat telkens in Februari). Dat zijn herinneringen die echt niet weg gaan hoor.

[IvoB2]

R.van.M schreef op vrijdag 12 mei 2023 @ 08:49:
Het is leuk om FO te zijn en zorgeloos door te werken tot je 60e, maar op die leeftijd zul je toch tegen allerlei beperkingen aan gaan lopen.

Ook dat hangt gewoon af van wat jezelf wil en hoeveel tijd je wil steken in het onderhouden van je conditie.
Ik ken genoeg 60+ die in een betere conditie zijn dan dertigers die uit gewoonte de auto al nemen voor naar de bakker om de hoek te gaan.
Bergen beklimmen behoort nog steeds tot mijn ambities, een bar openen, op welke leeftijd dan ook, dan weer niet.
Geen van beiden is verkeerd want afhankelijk van smaak en ambitie. Geen van beiden is echter afhankelijk van leeftijd.

[ Voor 19% gewijzigd door IvoB2 op 12-05-2023 10:35 ]

[CornermanNL]

De dingen die mij het meest zijn bijgebleven zijn mijn reizen en de dingen die moeilijk waren, of ze nu een goede afloop hadden of niet. Daar heb ik ook het meest van geleerd. Het aangaan van nieuwe dingen en het gevoel hebben dat te durven is voor mij van groot belang geweest. Dat heb ik echt moeten leren, van nature ben ik niet zo avontuurlijk aangelegd. Nu sta ik er heel anders in. Het proberen en een goede poging wagen is altijd beter dan de status quo. Voor mij dan.

Ik heb doorzettingsvermogen, analytisch denken en mij verplaatsen in anderen geleerd en dat later ook hard nodig gehad toen ik voor wat onverwachte dingen kwam te staan. Had ik die ervaringen niet gehad en was ik zo veilig mogelijk blijven varen dan had ik er ook niet zo goed uitgekomen.

Dat heeft onvermijdelijk een financiële component. Vanuit een positie waar de zorgen over de basis zaken geen zorgen bestaan is de concentratie op de taken die moeten veel makkelijker dan vanuit een financieel benarde positie. En doordat ik spullen op een gegeven moment niet meer najoeg had ik op het moment dat het echt nodig was de ruimte. FO gaf mij die ruimte mentaal en qua financiën. Dat is een luxe die ik zonder dit experiment niet had gehad.

[IvoB2]

psychodude schreef op vrijdag 12 mei 2023 @ 09:02:
[...]


Je behoudt daarin natuurlijk nog wel altijd gewoonweg het probleem dat je netwerk buiten werk, veelal wel werkverplichtingen zal hebben.
[...]

Euh, neen. Geen idee waar je het over hebt.
Wat wel duidelijk is dat is dat we waarschijnlijk in twee compleet verschillende werelden leven en totaal andere verwachtingen hebben van het leven.
Ik heb geen verplichting meer tegenover wie dan ook. Laat staan werkverplichtingen.

[psychodude]

R.van.M schreef op vrijdag 12 mei 2023 @ 09:57:
[...]


Omdat dan veel mensen pas de tijd hebben om hun dromen in te willigen. Wellicht was mijn voorbeeld niet ambitieus genoeg, het leek mij een flinke uitdaging maar misschien valt het wel mee haha. Ok, de fietstoch naar Afghanistan dan

Ik denk eigenlijk niet zozeer dat tijd nu echt die beperkende factor is. Eerder dat voor veel mensen die droom op die leeftijd gewoon nog helemaal niet bestaat. Indien je fysiek in staat bent om naar Spanje te fietsen vanuit Nederland, ben je fysiek ook in staat om naar Afghanistan te fietsen. Belangrijkst is natuurlijk de ambitie die moet bestaan.

En ondanks dat mensen tegenwoordig vaker na school en/of studie een tussenjaar pakken, zie je nu niet echt een vlucht in het aantal mensen dat dit besteedt aan lange afstand wandel en/of fietsvakanties.

De pelgrimsroute naar Santiago de Compostela bijvoorbeeld is nu niet bepaald populair onder jongeren . Heck, voor een meer kleinschalige vakantie zijn het doorgaans ook meer ouderen welk bijvoorbeeld het Pieterpad lopen. En ook de diverse eurovelo routes bijvoorbeeld, als ook bijvoorbeeld de silk route richting China, om het nog maar verder dan Afghanistan te trekken, want waarom stoppen voor het einde .

Voor dit soort trips moet je een soort innerlijke rust kunnen vinden. Het is tenslotte niet spannend, niet sexy. Het zijn niet enkel de highlights zoals je met een backpack trip waarin je bijvoorbeeld in Thailand met een bus of voertuig anderszins van hippe bestemming naar hippe bestemming gaat veel meer hebt.

En laten we wel wezen, wandelen en fietsen in een rustig tempo, zelfs gedurende een periode van meerdere maanden, is geen extreme vorm van inspanning welk voorbehouden is aan jongeren. Mits je een beetje voor jezelf hebt gezorgd in je leven, moet een grote meerderheid van de zestigers hiertoe in staat zijn. Een groot probleem in de hedendaagse maatschappij is natuurlijk dat die zelfzorg nog wel eens te wensen overlaat.

In het verlengde van FO echter zou ik persoonlijk bepleiten dat juist ook die zelfzorg extreem belangrijk is. Het is natuurlijk leuk om ergens in je leven een plan op te stellen om over bijvoorbeeld 15 - 20 jaar dusdanig financieel fit te zijn dat je FO bent of FIRE realiseert. Maar lichamelijk moet je natuurlijk ook ertoe zorgen dat je fit blijft. Anders had je mogelijk beter gewoon onder het motto carpe diem kunnen leven, maximaal genieten juist toen je nog wel in goede gezondheid was. In plaats van een hele sloot geld hebben, stoppen met werken en vervolgens ontzettend veel te moeten laten omdat je het fysiek niet meer aankunt.

IvoB2 schreef op vrijdag 12 mei 2023 @ 10:38:
[...]

Euh, neen. Geen idee waar je het over hebt.
Wat wel duidelijk is dat is dat we waarschijnlijk in twee compleet verschillende werelden leven en totaal andere verwachtingen hebben van het leven.
Ik heb geen verplichting meer tegenover wie dan ook. Laat staan werkverplichtingen.

Dus al jouw vrienden zijn eveneens FO en hebben geen werkverplichtingen? Want daar ging het nu juist net om. Niet jouw situatie, maar die van je sociale netwerk.

[IvoB2]

psychodude schreef op vrijdag 12 mei 2023 @ 10:53:
[...]
En ondanks dat mensen tegenwoordig vaker na school en/of studie een tussenjaar pakken, zie je nu niet echt een vlucht in het aantal mensen dat dit besteedt aan lange afstand wandel en/of fietsvakanties.

Ook dat is een persoonlijke keuze die kan verschillen.
Dat dit nogal kan verschillen stel ik zelfs vast in eigen kring.
Een van mijn kinderen is heeft na de studies er bv. voor gekozen om eerst zes maanden op zijn uppie drie maanden te gaan rondtrekken in Nieuw-Zeeland gevolgd door drie maanden te voet door Alaska. Een wandeltocht moet niet noodzakelijk een vooruitgestippelde route naar een of ander bedevaartoord zijn.
Daarna nog twee jaar bewust deeltijds gaan werken in de sociale sector waardoor ie nog zes maanden te voet en al liftend van Patagonia naar Bolivia kon trekken (ditmaal met partner) en nogmaals op zijn eentje enkele maanden door Alaska. Daarna regulier gaan werken maar zich fysiek uitlevend in ultralopen doorheen Europa.
De ander deed net het tegenovergestelde: op zijn 18de gestopt met regulier studeren en bij de overheid gaan werken. Na een vakopleiding betaald door de overheid een tiental jaar op kosten van die overheid de wereld rondgereisd om dan te stoppen en full time FIRE te worden en zich hoofdzakelijk bezig te houden met lokaal vrijwilligerswerk en musiceren in groep.
De enige overeenkomst is dat ze zich blijkbaar geen f**k aantrekken van wat anderen denken dat normaal moet wezen en hoe zich daarnaar te gedragen.

[ Voor 5% gewijzigd door IvoB2 op 12-05-2023 11:12 ]

[IvoB2]

psychodude schreef op vrijdag 12 mei 2023 @ 10:53:
Dus al jouw vrienden zijn eveneens FO en hebben geen werkverplichtingen?

Gemengd.
Maar geen daarvan bepaalt mijn agenda.

[psychodude]

IvoB2 schreef op vrijdag 12 mei 2023 @ 11:10:
[...]

Ook dat is een persoonlijke keuze die kan verschillen.

Dat snap ik, ik stel dan ook nergens dat het niet anderszins mogelijk is. Maar gemiddeld genomen is het minder gebruikelijk. Toen ik mid '20 begon met dit soort vakanties, was de gemiddelde andere reiziger die soortgelijke zaken ondernam 30 - 50 jaar ouder.

Ongeacht route.

IvoB2 schreef op vrijdag 12 mei 2023 @ 11:14:
[...]

Gemengd.
Maar geen daarvan bepaalt mijn agenda.

Maar het ging er niet om of zij jouw agenda bepaalde. Het ging er om dat in het sociale contact van werk naar geen werk er op vroege leeftijd een groter gat ontstaat dan na meer traditioneel geziene pensioenleeftijd.

[Smuggler]

psychodude schreef op vrijdag 12 mei 2023 @ 10:53:

In het verlengde van FO echter zou ik persoonlijk bepleiten dat juist ook die zelfzorg extreem belangrijk is. Het is natuurlijk leuk om ergens in je leven een plan op te stellen om over bijvoorbeeld 15 - 20 jaar dusdanig financieel fit te zijn dat je FO bent of FIRE realiseert. Maar lichamelijk moet je natuurlijk ook ertoe zorgen dat je fit blijft. Anders had je mogelijk beter gewoon onder het motto carpe diem kunnen leven, maximaal genieten juist toen je nog wel in goede gezondheid was. In plaats van een hele sloot geld hebben, stoppen met werken en vervolgens ontzettend veel te moeten laten omdat je het fysiek niet meer aankunt.

Ja die zelfzorg zegt ook niet alles en soms is die gezondheid een reden om sneller FO te worden.
De gemiddelde leeftijd van mijn ooms en tantes aan mijn vaders kant is zo'n 50 jaar (Kanker is helaas een grote veroorzaker hier).

Zelf heb ik een hoop chronische aandoeningen die mijn verwachte leeftijd ook aardig omlaag halen.
Mijn statistische levensverwachting is 20 jaar lager.
maar het is een langzaam process maar de beperkingen voel ik nu al nu in nogsteeds begin 30 ben.

Juist deze vooruitzichten van een mogelijk kort leven, geven mij inspiratie en motivatie om vol voor FO te gaan. die kwaaltjes zullen bij mij niet komen als ik 67 ben, maar vandaag en morgen.
Ben nu al blij dat ik dermate veel heb gespaard dat ik fuck-you money heb als het niet lekker gaat op werk. geen stress om een baan eventueel te verliezen omdat het lichamelijk gewoon kut gaat.

Ja we hebben ziektewetten enzo, maak ik als het nodig is wel gebruik van, maar dat traject is alles behalve plezierig. telkens wordt je beoordeeld om onzichtbare kwaaltjes (zenuwpijnen), of dingen die volgens het boekje te voorkomen zijn (perfecte insuline toediening). maar de praktijk gewoon anders is.

moet nog een paar jaar tot FO, ik hoop dat ik het haal op een normale manier. en dat ik er nog lang van kan genieten.
En anders heeft mijn vrouw een mooie spaarpot voor later, geld zal dus wel goed terecht komen.


De reis naar FO is wel lang voor mij, geen rijke familie (eerder bijstands toestanden), slechte start met studieschulden (30+K).
Het kost tijd om daar uit te komen.
Dit jaar zijn we als het meezit eindelijk hypotheek vrij. (heeft 11 jaar gekost) (niet helemaal hypotheek vrij, want spaargeld levert meer op dan dat de hypotheek rente is).

Tevens ben ik met een nieuw project begonnen wat afhankelijk hoe het loopt voor een inkomen tussen de -300 en 600.000 per jaar kan opleveren. (verwachting is rond de 30K), met waarschijnlijk 300 uur (uitsteedbaar) werk per jaar. (totaal zelf in te delen).
Beetje als alternatief van mijn vaste baan op dit moment, wat door de vele ziektemeldingen steeds vervelender begint te worden aan beide kanten.

[Smuggler]

dubbelpost...

[ Voor 99% gewijzigd door Smuggler op 12-05-2023 11:36 ]

[psychodude]

Smuggler schreef op vrijdag 12 mei 2023 @ 11:25:
[...]


Ja die zelfzorg zegt ook niet alles en soms is die gezondheid een reden om sneller FO te worden.
De gemiddelde leeftijd van mijn ooms en tantes aan mijn vaders kant is zo'n 50 jaar (Kanker is helaas een grote veroorzaker hier).

Vandaar ook dat ik aangaf:

Mits je een beetje voor jezelf hebt gezorgd in je leven, moet een grote meerderheid van de zestigers hiertoe in staat zijn.

Zeker, een deel heeft dit geluk niet. Maar toch verreweg de meeste ziektelast binnen de 5e en 6e decade is leefstijl gerelateerd. Roken, mate van alcoholconsumptie, lichaamsgewicht, lichaamsbeweging, voedingskeuzes, etc. Het zijn allemaal factoren waarmee je met gemak 10 - 20 jaar op je leven kunt korten, volledig naar eigen keuze, indien je hierin de overduidelijk foute keuzes maakt.

Die korting op jouw leven waar jij dus helaas weinig invloed op hebt, kiezen vele honderden duizenden Nederlanders vrijwillig voor op basis van leefstijl.

[IvoB2]

psychodude schreef op vrijdag 12 mei 2023 @ 11:19:
[...]
Dat snap ik, ik stel dan ook nergens dat het niet anderszins mogelijk is. Maar gemiddeld genomen is het minder gebruikelijk. Toen ik mid '20 begon met dit soort vakanties, was de gemiddelde andere reiziger die soortgelijke zaken ondernam 30 - 50 jaar ouder.

In een topic als dit gaat het in de eerste plaats uiteraard om de persoonlijke ervaringen (en het delen ervan).
"Gemiddeld genomen" is FO en zeker FIRE immers al helemaal niet gebruikelijk.

Maar het ging er niet om of zij jouw agenda bepaalde. Het ging er om dat in het sociale contact van werk naar geen werk er op vroege leeftijd een groter gat ontstaat dan na meer traditioneel geziene pensioenleeftijd.

Zie voorgaande.
Dat mag dan de ervaring zijn in jouw situatie maar niet in de mijne.
En niet iedereen heeft nood aan een uitgebreide sociale kring om in te vertoeven noch om zich goed te voelen in zijn vel.
Gezien werkgerelateerde contacten nooit deel hebben uitgemaakt van mijn sociale contacten buiten de werksfeer was er nadien ook geen gat. Tijdens het werk waren het louter professionele contacten en geen sociale omgang als zodanig.

[ Voor 5% gewijzigd door IvoB2 op 12-05-2023 13:10 ]

[IvoB2]

Blik1984 schreef op donderdag 11 mei 2023 @ 16:10:
[...]
Ben je influencer,

Nee, eerder het omgekeerde.
Het grootste deel van mijn actieve loopbaan uitgebouwd bij de (Belgische) Federale overheid.

[ Voor 22% gewijzigd door IvoB2 op 12-05-2023 13:14 ]

[assje]

De vrijheid hebben om altijd te kunnen doen waar je zin in hebt klinkt heel leuk maar ik weet nog niet eens zeker of dat voor mij zo goed werkt.

De meeste voldoening haal ik misschien wel uit dingen waar je eigenlijk helemaal geen zin in hebt. Neem iets simpels als hardlopen, vaak heb ik er helemaal geen zin in maar als ik het gedaan heb ben ik blij dat ik toch gegaan ben.

Trek dat eens door na het doen van een studie. Ik denk dat iedereen tijdens het doen van een studie momenten heeft dat hij absoluut geen zin heeft en het niet meer ziet zitten. Hoe dieper het dal waar je doorheen moet hoe groter de voldoening achteraf. Ik kijk nu super positief terug op mijn studieperiode en ben blij met het resultaat, dat was op het moment zelf echt niet altijd zo.

Met werken is dat voor mij precies zo. Als ik een drukke week heb waar ik mijn kop eraf gewerkt heb dan smaakt het biertje op vrijdagavond dubbel zo lekker. Niets is zo frustrerend voor mij als doelloosheid of gebrek aan resultaat.

Wellicht verandert dit allemaal als ik ouder wordt. Op zijn minst prettig dat financiële drijfveren hoogstens een leuke bijkomstigheid zijn en niet leidend hoeven te zijn.

[IvoB2]

Ieder zijn ding maar een hele week "je kop eraf werken" om nadien op vrijdagavond van een biertje te kunnen genieten lijkt me meer een reclamespot ter bevordering van de uitbuiting van werknemers die niet beter (willen) weten.
Ik kies er dan toch liever voor om op eender welk uur van de dag eender welke drank of eender welk pleziertje tot me te nemen. Kan ik net zo van genieten dan er me eerst de kop voor afgewerkt te hebben.

Je (buitenmatig) inspannen om iets te bereiken kan inderdaad ook een goed gevoel opleveren maar doe je uiteraard wel met in je achterhoofd dat het resultaat dat het moet opleveren nadien ook in verhouding tot de geleverde inspanning staat en, hopelijk, niet louter voor een biertje op die ene avond per week.

En uiteraard hebben we zo'n mensen, en niet weinig, ook nodig. Iedereen FO of FIRE werkt waarschijnlijk ook niet zo goed.

[ Voor 36% gewijzigd door IvoB2 op 12-05-2023 14:00 ]

[tomtom901]

assje schreef op vrijdag 12 mei 2023 @ 13:47:
De vrijheid hebben om altijd te kunnen doen waar je zin in hebt klinkt heel leuk maar ik weet nog niet eens zeker of dat voor mij zo goed werkt.

De meeste voldoening haal ik misschien wel uit dingen waar je eigenlijk helemaal geen zin in hebt. Neem iets simpels als hardlopen, vaak heb ik er helemaal geen zin in maar als ik het gedaan heb ben ik blij dat ik toch gegaan ben.

Trek dat eens door na het doen van een studie. Ik denk dat iedereen tijdens het doen van een studie momenten heeft dat hij absoluut geen zin heeft en het niet meer ziet zitten. Hoe dieper het dal waar je doorheen moet hoe groter de voldoening achteraf. Ik kijk nu super positief terug op mijn studieperiode en ben blij met het resultaat, dat was op het moment zelf echt niet altijd zo.

Met werken is dat voor mij precies zo. Als ik een drukke week heb waar ik mijn kop eraf gewerkt heb dan smaakt het biertje op vrijdagavond dubbel zo lekker. Niets is zo frustrerend voor mij als doelloosheid of gebrek aan resultaat.

Wellicht verandert dit allemaal als ik ouder wordt. Op zijn minst prettig dat financiële drijfveren hoogstens een leuke bijkomstigheid zijn en niet leidend hoeven te zijn.

Snap precies wat je bedoelt, en denk er ook zo over. In dit topic zal het echter niet de rode draad

[psychodude]

IvoB2 schreef op vrijdag 12 mei 2023 @ 13:08:
[...]
Gezien werkgerelateerde contacten nooit deel hebben uitgemaakt van mijn sociale contacten buiten de werksfeer was er nadien ook geen gat. Tijdens het werk waren het louter professionele contacten en geen sociale omgang als zodanig.

Klinkt gezellig .

IvoB2 schreef op vrijdag 12 mei 2023 @ 10:38:
Wat wel duidelijk is dat is dat we waarschijnlijk in twee compleet verschillende werelden leven

Ik denk dat je daar best eens gelijk kan hebben .

[finsdefis]

IvoB2 schreef op vrijdag 12 mei 2023 @ 08:43:
[...]

Dan wordt het gewoon hoog tijd, indien daar behoefte aan is, om een "netwerk" buiten je beroepsleven uit te bouwen.
Ik heb werk en privé altijd strikt gescheiden gehouden. Dan stopt de wereld daarbuiten ook niet.

Wel grappig hoe er verschillend tegenover werk en privecontacten aangekeken wordt.

Ik heb juist via mijn werk mijn sociale kring uitgebreid, zodanig dat wanneer ik stop (of wegga) ik nog steeds die contacten behoud. Net zoals dat sommige pensionado's van dezelfde werkgever met elkaar nog regelmatig golfen, een boekenclub hebben, borrelen, koken, etc.

[JEightyFive]

R.van.M schreef op vrijdag 12 mei 2023 @ 08:49:
De mount everest zul je niet meer gaan beklimmen. Je zal niet meer die fietstocht van Nederland naar Spanje gaan maken.

Maar moet je perse FO zijn om die dingen te doen?
Wij reizen vrijwel ieder jaar wel een aantal weken, juist omdat we niet willen wachten tot we een keer 60 zijn.

Kost het geld? Jazeker. Duurt het langer tot FO? Wellicht. Maar het is het in mijn ogen dubbel en dwars waard.

[IvoB2]

finsdefis schreef op vrijdag 12 mei 2023 @ 14:50:
[...]


Wel grappig hoe er verschillend tegenover werk en privecontacten aangekeken wordt.

Ik heb juist via mijn werk mijn sociale kring uitgebreid, zodanig dat wanneer ik stop (of wegga) ik nog steeds die contacten behoud. Net zoals dat sommige pensionado's van dezelfde werkgever met elkaar nog regelmatig golfen, een boekenclub hebben, borrelen, koken, etc.

Het leven is dan, gelukkig maar, ook een mix van uiteenlopende persoonlijkheden en niet iets waar iedereen hetzelfde nastreeft.
Het "sociaal contact en voorbeelden van bezigheden" dat je beschrijft van de gepensioneerden van je werkgever geeft trouwens ook aan hoe verschillend die werelden kunnen zijn.
Maar ik kan me wel voorstellen dat als golfen, de boekenclub bezoeken, borrelen, koken de voornaamste bezigheid is van die gepensioneerden ze inderdaad niet meer toekomen aan het rondtrekken in bv. de Himalaya.
Niets mis met die uiteenlopende bezigheden. Maar het geeft wel weer eens aan dat wat voor de ene een doel en aangemaam tijdverdrijf is eerder onbegrijpelijk is voor een ander. En dat gaat op voor de twee richtingen.

[IvoB2]

psychodude schreef op vrijdag 12 mei 2023 @ 14:30:
[...]
Klinkt gezellig .

Ging dan ook over professioneel werk en niet je gezellig betaald bezig houden in afwachting van het pensioen.

[finsdefis]

IvoB2 schreef op vrijdag 12 mei 2023 @ 15:01:
[...]

Ging dan ook over professioneel werk en niet je gezellig betaald bezig houden in afwachting van het pensioen.

Tja ik kan me wel voorstellen dat een strikte werk/privéscheiding voor sommigen erg fijn is. Ik probeer dat ook als het gaat om inhoudelijke contacten / bereikbaarheid.

Maar vind het zelf wel zo fijn als we het ook nog een beetje gezellig hebben op het werk; toevallig zijn het veelal ook mensen met soortgelijke hobby's dus zo nu en dan levert het ook weer wat gezelligs daarbuiten op. En het gezellig hebben hoeft zeker niet hand in hand te gaan met louter 'afwachten'.

Zal niet voor iedereen hetzelfde zijn inderdaad en sowieso wel verschillen per sector.

[Sissors]

R.van.M schreef op vrijdag 12 mei 2023 @ 08:49:

Het is leuk om FO te zijn en zorgeloos door te werken tot je 60e, maar op die leeftijd zul je toch tegen allerlei beperkingen aan gaan lopen.

[...]Je zal niet meer die fietstocht van Nederland naar Spanje gaan maken.

Waarom niet? Ik ken genoeg zestig jarigen die dat prima kunnen als ze het willen.

Algemeen vind ik overigens zeker dat je niet nu alle leuke dingen en vakanties moet laten zodat je later leuke vakanties kan doen. Daarom ook geen voorstander van nu overwerken om later eerder met pensioen te gaan. Maar een zestig jarige kan meestal nog een hele hoop.

[JURIST]

Goede discussie de afgelopen pagina's en interessant om alle visies op RE te zien!

rube schreef op donderdag 11 mei 2023 @ 10:38:
[...]

De inspanning van b.v. 40 uur in een week vind ik an sich niet erg. Maar dat ik x, y en z dan niet meer kan doen door het gebrek aan vrije tijd wel.

Voor mij is wat @rube zegt ook het grote probleem en daarbij de aanzienlijke kans dat de energie over tijd afneemt. Tuurlijk, ik kan nog steeds een marathon lopen en elk jaar een weekje naar Santiago wandelen, maar er zijn ook diverse dingen waar ik niet aan toe kom vanwege tijdgebrek, alles moet in de 'reserve tijd'. Aan goed een muziekinstrument bespelen kom ik bijvoorbeeld niet toe en iets meer tijd voor sociale activiteiten zou ook fijn zijn. Het spitsuur van het leven met jonge kinderen gaat voorbij, maar meer tijd overhouden valt tegen vind ik. Dus ik denk dat ik spijt ga krijgen als ik tot na 60 op dezelfde manier door zou werken denk ik.

[psychodude]

JURIST schreef op vrijdag 12 mei 2023 @ 20:23:
Goede discussie de afgelopen pagina's en interessant om alle visies op RE te zien!


[...]


Voor mij is wat @rube zegt ook het grote probleem en daarbij de aanzienlijke kans dat de energie over tijd afneemt. Tuurlijk, ik kan nog steeds een marathon lopen en elk jaar een weekje naar Santiago wandelen, maar er zijn ook diverse dingen waar ik niet aan toe kom vanwege tijdgebrek, alles moet in de 'reserve tijd'. Aan goed een muziekinstrument bespelen kom ik bijvoorbeeld niet toe en iets meer tijd voor sociale activiteiten zou ook fijn zijn. Het spitsuur van het leven met jonge kinderen gaat voorbij, maar meer tijd overhouden valt tegen vind ik. Dus ik denk dat ik spijt ga krijgen als ik tot na 60 op dezelfde manier door zou werken denk ik.

Vraag is natuurlijk, wordt dat anders op het moment dat je stopt met werken of minder gaat werken. Van de 168 uur in de week, waarvan circa 112 wakkere uren, is een gemiddelde werkweek van 31 uur in Nederland natuurlijk maar een klein deel. Een ruime 2/3e van de wakkere uren is gemiddeld genomen privé. Het gewonnen aantal uren door minder te gaan werken, is relatief klein.

Dus voor periodieke hobbies, als goed een muziekinstrument bespelen, ga je met minder werken niet veel winnen.

Een werkdag van 8 uur minder, is op een gemiddeld aantal wakkere uren van 112 een tijdswinst van slechts 7,1%.

Het probleem dat veel mensen eerder hebben is niet zozeer een gebrek aan tijd, maar een gebrek aan organisatie van de beschikbare tijd. Winst zal voor veel van dit soort hobby achtige ondernemingen dan ook meer zitten in een meer effectieve besteding van je tijd, dan daadwerkelijk het minder te gaan werken. Zonder hier aandacht voor te hebben, val je zelfs met een werkdag minder snel binnen hetzelfde patroon als dat je nu zult hebben. Schermtijd bijvoorbeeld is gewoon een beruchte factor welk ontzettend veel vrije tijd 'ontneemt'. Dit is iets waar relatief eenvoudig dan ook vaak snel uren te winnen zijn in een week.

[rube]

@psychodude werk kost veelal meer tijd dan 8 uur (reistijd).
Naar mijn mening en persoonlijke ervaring is het veels te simplistisch om alleen kijken naar het aantal uren dat je wakker bent versus de uren die je werkt.
Je moet kijken naar uren die je over zou houden naast de noodzakelijke zaken (eten, koken, boodschappen regelen, kinderen etc ) en de hoeveelheid energie die je daarna nog over hebt.
Na een volledige werkdag had ik echt geen tijd en geen energie meer om dag in dag uit nog 4+ uur aan een moeilijke hobby te besteden. Hooguit nog 1 a 2 uur en vaak dat zelfs niet. Bovendien ben je dan gebonden aan uren heel vroeg of laat op de dag, vaak niet praktisch.
Nee, het maakt echt een wereld van verschil of je wel werkt of niet werkt en de tijd die je hebt voor andere dingen.

[Rubbergrover1]

Tommie12 schreef op vrijdag 12 mei 2023 @ 10:24:
[...]


Reizen en mensen ontmoeten zijn herinneringen, maar ze vormen je ook als persoon.
Je wordt anders doordat je wat gereisd hebt en met meer mensen in contact gekomen bent in vergelijking met iemand die nooit onder de schaduw van zijn kerktoren uit geraakt is.

Zeker mee eens.

Het is echt wel meer dan herinneringen hebben of niet hebben.
Als ik nu met mijn jongvolwassen kinderen praat, dan merk ik wel een enorme appreciatie voor de vakanties die we samen hadden, en die waren zeker niet bijzonder duur of exotisch.
Tot ze 16 waren of zo was dat steeds in Europa, in de omliggende landen, maar wel zowat iedere keer elders. De laatste reizen waar ze nog mee gingen waren naar Egypte, New York, Canada en Ijsland (en dat telkens in Februari). Dat zijn herinneringen die echt niet weg gaan hoor.

Maar dat zijn dus reizen die je 'gewoon' in de vakanties tijdens je werkzame leven kunt maken. Dat is een iets andere categorie dan een paar maanden afwezig om naar Santiago te wandelen. Of een paar maanden door de Himalaya/Azië trekken of wat dan ook. Dat zijn ervaringen waarvoor je wel wat meer voorbereidingen moet treffen, zowel financieel en in je werk als praktisch. Daarbij zul je je m.i. vooral ook moeten afvragen of je het echt wilt of dat het meer gaat om een romantisch idee om over te fantaseren.

[R.van.M]

Sissors schreef op vrijdag 12 mei 2023 @ 19:55:
[...]

Waarom niet? Ik ken genoeg zestig jarigen die dat prima kunnen als ze het willen.

Algemeen vind ik overigens zeker dat je niet nu alle leuke dingen en vakanties moet laten zodat je later leuke vakanties kan doen. Daarom ook geen voorstander van nu overwerken om later eerder met pensioen te gaan. Maar een zestig jarige kan meestal nog een hele hoop.

Ik zeg ook niet dat je nu alles moet uitstellen om maar eerder FO te zijn. Het gaat er meer om dat je als je FO bent op jonge leeftijd meer opties hebt. Om het maar op mijzelf te betrekken, ik kan het mij voorstellen op mijn 45e mijn cocktailbar te beginnen. Als ik 60 jaar ben waarschijnlijk niet meer.

Dit heeft mijn keuze beïnvloed om voor lean-FIRE te gaan in plaats van 5-7 jaar extra door te werken om tot mijn huidige bestedingspatroon te komen. Het veranderd niets aan de savings rate voor de komende jaren (dus gewoon op mooie vakanties en alle leuke dingen) maar zet het doelkapitaal lager.

Dit is uiteraard meer risico dan de meesten hier nemen omdat er geen luxe is om weg te strepen als zaken tegenvallen, maar naarmate ik ouder word merk ik dat ik altijd te risico avers ben geweest.

Als dingen tegenvallen kun je bijna altijd iets veranderen en je kunt de toekomst niet voorspellen. Het is belangrijker flexibel te zijn zodat je je kunt aanpassen aan de situatie.

[psychodude]

rube schreef op zaterdag 13 mei 2023 @ 05:40:
@psychodude werk kost veelal meer tijd dan 8 uur (reistijd).
Naar mijn mening en persoonlijke ervaring is het veels te simplistisch om alleen kijken naar het aantal uren dat je wakker bent versus de uren die je werkt.
Je moet kijken naar uren die je over zou houden naast de noodzakelijke zaken (eten, koken, boodschappen regelen, kinderen etc ) en de hoeveelheid energie die je daarna nog over hebt.
Na een volledige werkdag had ik echt geen tijd en geen energie meer om dag in dag uit nog 4+ uur aan een moeilijke hobby te besteden. Hooguit nog 1 a 2 uur en vaak dat zelfs niet. Bovendien ben je dan gebonden aan uren heel vroeg of laat op de dag, vaak niet praktisch.
Nee, het maakt echt een wereld van verschil of je wel werkt of niet werkt en de tijd die je hebt voor andere dingen.

Ik snap dat er reistijd bij zit, maar reistijd is natuurlijk ook een beïnvloedbare factor. Enkel wat minder snel.

Ik minimaliseer mijn reistijd bewust, juist om mijn beschikbare tijd zo ruim mogelijk te houden. Mijn totale reistijd is minder dan 2 uur per week op de fiets. Indien je hier veel tijdsverlies hebt, kun je natuurlijk kijken naar andere opties:
1. thuiswerkdagen = geen reistijd
2. wonen dichter bij werk = werktijd reductie
3. werken dichter bij waar je woont = werktijd reductie

Ook in het geval van zaken als boodschappen kun je natuurlijk kijken of er een efficiëntie slag te behalen is. Diverse opties, afhankelijk van hoeveel tijd je hier aan kwijt bent en wat voor een impact dit heeft op je privé leven. De mogelijkheden zijn anno 2023 divers. Indien meermaals per week boodschappen halen je tegenwoordig dusdanig belemmerd dat je te weinig tijd over houdt voor hetgeen je wilt, denk dan bijvoorbeeld aan online bestellen en thuisbezorging.

Persoonlijk behoud ik naast mijn werk in ieder geval nog ruimte voor hetgeen ik graag doe. Circa 3 uur in de week dat ik spendeer aan krachtsport. Circa 6 - 8 uur in de week dat ik exclusief mijn reistijd op de racefiets kan doorbrengen. Daarnaast wandelen we graag, zeker in de zomermaanden al snel circa 8 uur in de week ook. Al met al qua bewegingsactiviteiten alleen al dus al bijna 20 uur. Als ik dat zou willen bereiken door minder te gaan werken in plaats van gewoon mijn beschikbare tijd besteden, zou ik dus ongeveer 0.5 FTE minder moeten gaan werken.

En qua beschikbare energie. Tsja. Ik zie dat commentaar bij veel mensen die gaan stoppen met werken. Voor na het stoppen vaak veel plannen. Reizen, golfen, schilderen, meer tijd te gaan besteden aan koken. Spreek je ze een jaar nadat ze gestopt zijn en vraagt ze hoe hun week geweest was, dan was het druk en komt er een verhaal als dinsdag naar die goede bakker geweest, iets verderop en donderdag middag op de kleinkinderen gepast. Aan golfen niet toegekomen. Reizen? Nee, na de eerste vakantie voorgaande zomer verder nog niet aan toegekomen .

Mensen overschatten nogal eens hoeveel meer ze nu daadwerkelijk, blijvend, gaan doen met het afstrepen van werk. Indien je het voor jezelf te vrijblijvend laat, dan komt het er doorgaans inderdaad niet van. En hetgeen je eerder doet is het verschuiven van je definitie van hetgeen dat druk is. Het creëren van een gewoonte is meer een kwestie van discipline en wil dan tijd. Wensen en ambities zijn tenslotte nooit de weg van de minste weerstand.

[IvoB2]

psychodude schreef op zaterdag 13 mei 2023 @ 09:21:
1. thuiswerkdagen = geen reistijd
2. wonen dichter bij werk = werktijd reductie
3. werken dichter bij waar je woont = werktijd reductie

Nou, wanneer je maar 31 uur per week moet werken, een van de bovenstaande opties hebt als reistijd voor WW-verkeer en zo georganiseerd bent als je omschrijft om de uren besteed aan huishoudelijke taken te minimaliseren heb je uiteraard geen enkele reden om "beschikbare tijd" nog als reden te zien om FO na te streven.

[psychodude]

IvoB2 schreef op zaterdag 13 mei 2023 @ 09:31:
[...]


Nou, wanneer je maar 31 uur per week moet werken, een van de bovenstaande opties hebt als reistijd voor WW-verkeer en zo georganiseerd bent als je omschrijft om de uren besteed aan huishoudelijke taken te minimaliseren heb je uiteraard geen enkele reden om "beschikbare tijd" nog als reden te zien om FO na te streven.

31 uur per week is het Nederlands gemiddelde.

[assje]

psychodude schreef op zaterdag 13 mei 2023 @ 09:35:
31 uur per week is het Nederlands gemiddelde.

En €50k/jaar het bijbehorende gemiddelde salaris.

Wat zegt dat ons over gemiddelden?

[psychodude]

assje schreef op zaterdag 13 mei 2023 @ 09:43:
[...]


En €50k/jaar het bijbehorende gemiddelde salaris.

Wat zegt dat ons over gemiddelden?

Zodra ik mijn eigen werkuren vermeld begint doorgaans de helft van dit soort topics te steigeren over hoe buiten de norm ik val. Dus houdt ik het maar zoveel mogelijk bij de gemiddeldes tegenwoordig.

[IvoB2]

psychodude schreef op zaterdag 13 mei 2023 @ 09:35:
[...]


31 uur per week is het Nederlands gemiddelde.

Kan zijn maar mensen zijn doorgaans geen gemiddelden.
Mensen nemen beslissingen op basis van hun persoonlijke situatie en niet op basis van een algemeen gemiddelde.
Ik werk bv. niet.Mijn jongste zoon werkt volgens de statistieken ook niet.
Dat duwt de effectieve werktijd van mensen die deze keuze niet kunnen of willen maken uiteraard ver boven die 31 uur uit. Tot zover dus het "gemiddelde".

Dit topic gaat al helemaal niet over de "gemiddelde norm". Staat er zelfs ver buiten.
Wie daar van gaat steigeren is hier dus waarschijnlijk al op de verkeerde plaats.
En wie zelf beslist om buiten de norm te leven heeft er al lang vrede mee dat anderen daar vreemd van opkijken en ligt echt niet wakker van het feit dat sommigen daar dan van gaan steigeren omdat ze zelf bevreesd zijn om buiten de gangbare norm uit te stijgen.

[ Voor 28% gewijzigd door IvoB2 op 13-05-2023 10:00 ]

[assje]

Gemiddelde reistijd is ook al weer 1/uur per dag dus zeg 4 uur/week.

Voor mezelf zal het gemiddeld per week ongeveer zijn:
48 uur aanwezig op werk
4 uur reistijd
3 uur thuis aan werk

Totaal 55 uur/week. Dan reken ik regelmatige zakelijke diners en af en toe reizen niet mee. Wellicht kan ik nog 2,5 uur per week aftrek nemen voor tijd op GOT op het werk

[ Voor 10% gewijzigd door assje op 13-05-2023 10:45 ]

[IvoB2]

Zoals ik al schreef zegt een "gemiddelde" niets over een persoonlijke beslissing.
Ik draaide bv. regelmatig werkdagen werksessies van meer dan 24 uur en was in een vorige job zelfs maanden van huis.
Dan is je persoonlijke doelstelling naar FO iets anders dan met een job van 31 uur per week met nul WW-verkeer (en alles daar tussen in leidt tot andere overwegingen en beslissingen).
edit: dagen aangepast in sessies om semantisch geneuzel te beëindigen.

[ Voor 11% gewijzigd door IvoB2 op 14-05-2023 18:06 ]

[rube]

Ik denk dat @psychodude als een soort van semi met pensioen is
Meer serieus, ik begrijp wel wat psychodude bedoelt. Maar de praktijk, als je wel een veeleisende 40+ uur baan en/of reizen voor werk hebt / regelmatig woon werk verkeer / full time werkende partner en kinderen(!) hebt, het voor de meeste mensen toch niet zo makkelijk is.

En ja, ik hoef ook niet meer alles "efficiënt" te doen en te blijven rennen en stressen, ik kan het nu doen zoals ik het wil. En dat is ook gezonder .
Vooralsnog ben ik trouwens de afgelopen 12 maanden best wel actief bezig geweest met zaken die ik niet had kunnen doen tijdens werken, waaronder dat we nu in onze 8ste en laatste maand zitten dat we aan het reizen zijn.

[psychodude]

rube schreef op zaterdag 13 mei 2023 @ 11:35:
Ik denk dat @psychodude als een soort van semi met pensioen is

Relatief gezien tot de uren welk in enkele jaren geleden maakte met combinatie PhD en medisch specialiste vervolgopleiding voelt het soms wel zo ja . Maar als vrijgevestigd medisch specialist besteed ik nu nog altijd zo'n 55 - 60 uur in de week aan werk.

Om dan maar weer even uit de wereld te helpen dat ik zelf geen veeleisende baan zou hebben en het daardoor mogelijk is voor mij. Daarnaast heb ik ook gewoon 2 kids.

rube schreef op zaterdag 13 mei 2023 @ 11:35:
En ja, ik hoef ook niet meer alles "efficiënt" te doen en te blijven rennen en stressen, ik kan het nu doen zoals ik het wil. En dat is ook gezonder .

Stress is mij relatief onbekend . Ik voel mij er ook nooit gehaast in binnen het doen. Ik weet gewoon dat er voldoende tijd is buiten het werk om, om invulling te geven aan andere zaken. Je moet dit alleen wel zelf benutten, je bent in je vrije tijd als het ware je eigen baas.

En het is natuurlijk prima als je dit niet wilt. Maar realiseer je wel dat een dag minder werken, circa 9 tot 10 uur tijdswinst inclusief reistijd, je echt geen 9 tot 10 uur effectieve besteding gaat opleveren indien je niet de regie neemt over de invulling van je eigen tijd. Het wordt dan namelijk al snel makkelijk om uit te slapen tot half 9, om 9 uur langzamerhand uit bed te komen. Rustig een kopje koffie met ontbijtje klaar te maken. Om een uur of 10, half 11 ergens even een douche gepakt te hebben. Op je gemakje nog even het nieuws te kijken. Rustig aan te lunchen. Rond een uur of 1 even boodschappen te gaan doen. En ja, dan is het eigenlijk al weer bijna tijd voor avondeten. Vergelijkbaar met zoals hoe veel mensen hun avonden nu ook invullen. Je komt thuis vanuit werk. Gaat even achter een scherm zitten. Begint langzaam aan met het eten. Hebt gegeten. Voor je er erg in hebt is het 8 uur geweest. Vraagt je af of je nog wat nuttigs wilt doen. En met de volgende Netflix aflevering/film binnen handbereik is het vrij makkelijk om met nee te antwoorden.

Het doorbreken hiervan is niet zozeer een kwestie van tijd, maar een kwestie van gedrag.

rube schreef op zaterdag 13 mei 2023 @ 11:35:
Vooralsnog ben ik trouwens de afgelopen 12 maanden best wel actief bezig geweest met zaken die ik niet had kunnen doen tijdens werken, waaronder dat we nu in onze 8ste en laatste maand zitten dat we aan het reizen zijn.

Maar dat is dan ook een ander iets. Dit soort continue activiteiten, is natuurlijk niet tot aanzienlijk slechter te combineren met een baan. Afhankelijk van waar je werkt heb je mogelijk wel enige opties tot sabbatical leave. Maar zelfs dan is bijvoorbeeld 8 maanden uitzonderlijk. Maar de discussie begon natuurlijk met de suggestie van tijd voor bijvoorbeeld het aanleren van het bespelen van een instrument. Iets waar je geen 8 maanden continu voor nodig hebt, maar dus overwegend zelfdiscipline en gedragsverandering om meer controle over je eigen tijdsbesteding te verkrijgen.

[rube]

psychodude schreef op zaterdag 13 mei 2023 @ 12:16:
[...]
Vergelijkbaar met zoals hoe veel mensen hun avonden nu ook invullen. Je komt thuis vanuit werk. Gaat even achter een scherm zitten. Begint langzaam aan met het eten. Hebt gegeten. Voor je er erg in hebt is het 8 uur geweest. Vraagt je af of je nog wat nuttigs wilt doen. En met de volgende Netflix aflevering/film binnen handbereik is het vrij makkelijk om met nee te antwoorden.

Het doorbreken hiervan is niet zozeer een kwestie van tijd, maar een kwestie van gedrag.

Iemand werkt tot 5 a 6 uur, is een uur onderweg vanuit werk, haalt de kinderen op uit de BSO, de partner komt ook thuis. Een van jullie gaat koken (je wilt ook gezond eten en niet alleen afhaal/bezorg/opwarmen) en de ander besteed wat tijd aan de kinderen (je wilt tenslotte ook nog wat tijd met hen hebben). Je gaat eten, kinderen naar bed brengen en het is 8 uur.

De vraag voor veel mensen is dan niet of je nog wat nuttigs wilt doen, maar of je daar de energie voor hebt. Ook omdat de volgende dag om 06.00 de wekker weer gaat.....

Ik begrijp wel wat je bedoelt hoor, ik heb naast mijn baan ook genoeg andere dingen gedaan samen met 2 (kleine) kinderen. En als mensen zeggen dat ze helemaal geen tijd hebben, tja dat geloof ik ook niet. Maar om nu te zeggen dat dat makkelijk is en dat je eigenlijk genoeg tijd hebt om alles te doen wat je wilt en dat het vooral gedrag is, nee dat ben ik nog steeds niet met je eens. Voor sommigen mensen die heel veel energie hebben en weinig slaap etc., heel misschien, maar dat gaat echt niet voor iedereen op.

[Ko.Kane]

psychodude schreef op zaterdag 13 mei 2023 @ 12:16:
maar dus overwegend zelfdiscipline en gedragsverandering om meer controle over je eigen tijdsbesteding te verkrijgen.

Als ik je naam zie verwacht ik eigenlijk een psychiatrische specialisatie. Maar bovenstaande is mijn inziens maar beperkt waar. En doet het tekort aan de problemen van de realiteit waar veel mensen tegen aan lopen. Als je het hebt over mensen die werken die claimen: "ik heb geen tijd voor sport", dan zeg ik ook dat het wilskracht en tijdsmanagement is. Paar uurtjes moet je inderdaad kunnen vinden.

Maar het wel utopie om voor doorsnee mens alle niet slaapuren te optimaliseren naar productieve of actieve tijdsinvulling. Voor sommige mensen is eten kopen/maken en met gezin eten ook een activiteit van waarde. Of samen een film kijken. Thuiswerken is niet altijd mogelijk, maar wordt soms ook gewoon minder leuk/effectief gevonden. (Ik spreek hier in algemeenheid niet vanuit wat ik zelf vindt).

Verder is niet iedereen type Jocko Willings. Werk kost gewoon energie of fysiek of mentaal en er is gewoon ook wel serieus groep mensen, die redelijk leeg loopt op werk. Wegens bore-out, burn-out, slechte werkomgeving (toxic) of welke mode naam ook, of zwaar fysiek werk. Nu is voor de mensen die de 'verkeerde' job hebben natuurlijk de oplossing wat anders te gaan doen, zodat hun leven verbeterd, maar veel mensen zijn te weinig reflectief/vaardig om dat zelf aan te pakken, zien geen oplossing etc, en hebben (prof.) begeleiding nodig.

Uit eigen ervaring: ik heb wel eens twee weken in een huis geklust buiten kantoorwerk om, aardig efficiënt: van werk, naar de bouwmarkt, naar klushuis, tot bedtijd. Nadat dat klaar was, was wel de conclusie dat ik een echte kluswoning nooit naast werk ga doen, maar alleen als ik tijd vrij kan nemen. Heb ook lang 7 dagen per week 12 uur per dag gewerkt op locatie, na aftrek van eten/douchen voor en na de shift etc, heb je 10 uur over, waarvan 8 voor slaap. In die 2 uur gericht nog wat doen was pittig. Ik had als doel om de dag te sporten en dat lukte maar 3kwart van de tijd.

Sowieso is dit topic verre van doorsnee: FO vraagt een longtermvisie en (financiële) discipline. FO-ers reflecteren meer over wat zij belangrijk in hun leven vinden en wat ze willen doen met hun tijd. En werk is nu niet per definitie een onderdeel daarvan. Terwijl veel aspirant FO-ers banen hebben die ruim meer uren vragen dan het gemiddelde. En die discipline en reflectie helpt vermoedelijk ook veel FO-ers in de aanloop hun tijd al iets beter in te richten en te besteden aan wat ze echt belangrijk vinden.

Zelf heb ik lange sabbatical genomen en nagedacht wat ik in werk wil. En mijn 'probleem' is dat veel banen, voor mij, eenvoudig puur voor geld en FO-doel zijn. Mij bekruipt vaak het gevoel dat een kantoor een dagopvang voor hoogopgeleiden is, die zich zelf erg bezig houden met allerlei side-quests. (Casestudy Twitter: vol met BSc en MSc peers, 80% eruit en het staat nog, wat deed de rest dan? Ik weet het, extreem voorbeeld en wil geen discussie over hoe twitter nu nog 'staat'. Maar de regelmatige 'hobby-projecten binnen bedrijven, doen me altijd fronsen.)
Ik probeer nu ook een wat andere richting aan de loopbaan te geven. Om een in mijn ogen nuttiger wat beter passend werk te vinden met duidelijk concrete bijdrage aan het geheel (van product en/of samenleving) of direct resultaat.
Mocht dat niet lukken dan blijft werk, voor mij, dus gewoon zonde van de tijd en gewoon een ruil van mijn tijd en kunde voor geld. En dat is dan de hoofdreden waarom ik liever die uren niet daar aan besteed, ongeacht of ik die tijd aan iets anders ga besteden. Dan ga ik liever inefficiënt met mijn dag om en langzaam ontbijten/ rustig krantje lezen, dan dat ik mij ergens moet inklokken voor iets.

Wat dat betreft is arts wel 1 vd praktische hoogopgeleide jobs, je hebt dezelfde directe feedback als een automonteur. Patiënt rolt binnen, op de brug of tafel, diagnose, en behandeling/reparatie uitvoeren.
En ik zie mij als ik FO ben ook wel in een praktisch beroep stappen, gewoon voor de lol van bezig zijn en skills opdoen.

[ Voor 3% gewijzigd door Ko.Kane op 13-05-2023 15:46 ]

[Orangelights23]

Mijn vrouw en ik werken beiden vanuit huis, met een jong gezin zou ik niets meer willen. Ik heb een veeleisende baan (C level voor een groot internationaal bedrijf, groot deel van mijn team zit niet in mijn land dus ik zit ongeveer 2x per maand op kantoor), maar familie staat op 1. Juist het feit dat ik elke dag rond 5 uur stop, om half 6 eet en ik van 7 tot 10 vrije tijd heb, zorgt dat ik alles met veel energie kan doen en mij heel goed voel.

Daarnaast heb ik nog wat dingen in de avonduren lopen waar ik geld mee verdien, wat er voor zorgt dat mijn vrouw en ik heel fijn en zonder geldzorgen kunnen leven. Zodra we voldoende hebben om niet meer te hoeven werken als we rond de 50 zijn, zullen we allebei nog wel wat uur in de week blijven werken om extra mooie vakanties te kunnen doen, bijvoorbeeld. Werken geeft ons gelukkig energie, maar ik weet goed dat er veel mensen zijn die hun werk liever niet doen.

[IvoB2]

psychodude schreef op zaterdag 13 mei 2023 @ 12:16:
Maar realiseer je wel dat een dag minder werken, circa 9 tot 10 uur tijdswinst inclusief reistijd, je echt geen 9 tot 10 uur effectieve besteding gaat opleveren indien je niet de regie neemt over de invulling van je eigen tijd. Het wordt dan namelijk al snel makkelijk om uit te slapen tot half 9, om 9 uur langzamerhand uit bed te komen. Rustig een kopje koffie met ontbijtje klaar te maken. Om een uur of 10, half 11 ergens even een douche gepakt te hebben. Op je gemakje nog even het nieuws te kijken. Rustig aan te lunchen. Rond een uur of 1 even boodschappen te gaan doen. En ja, dan is het eigenlijk al weer bijna tijd voor avondeten.

Doorstuderen en specialiseren is blijkbaar ook geen garantie voor het niet verkondigen van regelrechte onzin.
Ik heb toch een klein vermoeden dat wie streeft naar FO en/of FIRE net wel weet wat het is om de regie van het eigen leven in handen te nemen (vanzelf komt het meestal niet) en daarom niet automatisch na het stoppen met betaald werken dient te vervallen in het redelijk belachelijk levenspatroon dat je hiervoor beschrijft.
Het zegt ook meer over je eigen ingesteldheid dan over dat van een ander.
Ik herken me er in elk geval totaal niet in. Ontbijten doe ik trouwens ook al niet laat staan dat ik daar een uur voor zou uittrekken.

[ Voor 20% gewijzigd door IvoB2 op 13-05-2023 15:22 ]

[wimjongil]

psychodude schreef op zaterdag 13 mei 2023 @ 12:16:
En het is natuurlijk prima als je dit niet wilt. Maar realiseer je wel dat een dag minder werken, circa 9 tot 10 uur tijdswinst inclusief reistijd, je echt geen 9 tot 10 uur effectieve besteding gaat opleveren indien je niet de regie neemt over de invulling van je eigen tijd. Het wordt dan namelijk al snel makkelijk om uit te slapen tot half 9, om 9 uur langzamerhand uit bed te komen. Rustig een kopje koffie met ontbijtje klaar te maken. Om een uur of 10, half 11 ergens even een douche gepakt te hebben. Op je gemakje nog even het nieuws te kijken. Rustig aan te lunchen. Rond een uur of 1 even boodschappen te gaan doen. En ja, dan is het eigenlijk al weer bijna tijd voor avondeten. Vergelijkbaar met zoals hoe veel mensen hun avonden nu ook invullen. Je komt thuis vanuit werk. Gaat even achter een scherm zitten. Begint langzaam aan met het eten. Hebt gegeten. Voor je er erg in hebt is het 8 uur geweest. Vraagt je af of je nog wat nuttigs wilt doen. En met de volgende Netflix aflevering/film binnen handbereik is het vrij makkelijk om met nee te antwoorden.

Het doorbreken hiervan is niet zozeer een kwestie van tijd, maar een kwestie van gedrag.

Je stelt dat uitslapen, uitgebreid koffie drinken etc. betekent dat je geen regie hebt over de invulling van je eigen tijd. Dat lijkt me onwaar.

[Lordy79]

psychodude schreef op zaterdag 13 mei 2023 @ 12:16:
[...]
Maar realiseer je wel dat een dag minder werken, circa 9 tot 10 uur tijdswinst inclusief reistijd, je echt geen 9 tot 10 uur effectieve besteding gaat opleveren indien je niet de regie neemt over de invulling van je eigen tijd. Het wordt dan namelijk al snel makkelijk om uit te slapen tot half 9, om 9 uur langzamerhand uit bed te komen. Rustig een kopje koffie met ontbijtje klaar te maken. Om een uur of 10, half 11 ergens even een douche gepakt te hebben.

Ten eerste: als je zo langzaam de dag begint en daar van geniet moet je het vooral doen.
Ten tweede: ik heb jonge kinderen ( 4.5 en een tweeling van 2.5) dus dat uitslapen kan ik wel vergeten. Maar als zij op het KDV zijn heb ik van half 9 tot 4 uur vrij. Vrij van mijn werk (ik werk al 20 jaar slechts 4 dagen per week) en vrij van mijn kinderen. (Dat klinkt wat negatief over mijn kinderen maar door die dag voor mezelf ben ik het hele weekend beschikbaar voor de kinderen)

En die vrije dag besteed ik op heel veel verschillende manieren. Soms lekker luieren en soms een dagje uit of een uitgebreide lunch met een vriend of gewoon quality time met mijn vrouw. Of soms gewoon lekker uitgebreid de tijd nemen om boodschappen te doen.

Ik denk er al heel lang over na om nog 1 of 2 dagen minder te werken maar vind het werken ook gewoon erg leuk dus het is er nog niet van gekomen.

[Rubbergrover1]

psychodude schreef op zaterdag 13 mei 2023 @ 09:21:
[...]
Persoonlijk behoud ik naast mijn werk in ieder geval nog ruimte voor hetgeen ik graag doe. Circa 3 uur in de week dat ik spendeer aan krachtsport. Circa 6 - 8 uur in de week dat ik exclusief mijn reistijd op de racefiets kan doorbrengen. Daarnaast wandelen we graag, zeker in de zomermaanden al snel circa 8 uur in de week ook. Al met al qua bewegingsactiviteiten alleen al dus al bijna 20 uur. Als ik dat zou willen bereiken door minder te gaan werken in plaats van gewoon mijn beschikbare tijd besteden, zou ik dus ongeveer 0.5 FTE minder moeten gaan werken.

Het hangt helemaal af van de soort activiteiten die je wilt doen of die paar uurtjes reistijd wel of geen grote impact hebben. Ik heb ook collega's die regelmatig een lange middagpauze nemen om te sporten. Daarvoor is het weinig van belang of ze nou een lange reistijd hebben of niet. Zeker als er ook een sportschool in de buurt van je werk is. En als ik 's avonds bijzondere activiteiten zou willen ontplooien (bv bij een vereniging), dan zou wel of geen reistijd mij daar ook niet echt van weerhouden.

De activiteiten waar ik blij van wordt zijn eerder activiteiten die me een halve dag of langer bezighouden. Wel of geen werktijd heeft bij mij daarom ook weinig impact op hoeveel en hoe vaak ik tijd aan mijn 'hobby's' kan besteden. De overgang naar thuiswerken vanwege corona, en het wegvallen van reistijd, gaf mij daarom ook niet echt veel meer mogelijkheden voor het uitoefenen van de activiteiten waar ik plezier aan beleef. Hoogstens het kleine voordeel dat je wat vaker na je werk nog even een uurtje in de tuin van het mooie weer kunt genieten.

Bij mij is de impact van 4 dagen werken nin plaats van 5 dagen werken veel groter. Dat geeft mij écht mogelijkheden om meer van mijn vrije tijd te genieten. En dan maakt het weinig uit of ik de andere dagen nou wel of geen reistijd heb en of ik nou 8 of 9 uur per dag werk.

En qua beschikbare energie. Tsja. Ik zie dat commentaar bij veel mensen die gaan stoppen met werken. Voor na het stoppen vaak veel plannen. Reizen, golfen, schilderen, meer tijd te gaan besteden aan koken. Spreek je ze een jaar nadat ze gestopt zijn en vraagt ze hoe hun week geweest was, dan was het druk en komt er een verhaal als dinsdag naar die goede bakker geweest, iets verderop en donderdag middag op de kleinkinderen gepast. Aan golfen niet toegekomen. Reizen? Nee, na de eerste vakantie voorgaande zomer verder nog niet aan toegekomen .

Het is dan natuurlijk nog maar de vraag of dat erg is. Het gaat er vooral om dat je doet, en kunt doen, wat je op dat moment belangrijk vindt. En niet dat je, bijna als een verplichting, de dingen doet die je je een paar jaar geleden had voorgenomen. Als de activiteiten die ze dan ontplooien, en die ze ook kunnen ontplooien omdat ze daar tijd voor hebben, hen voldoening geven, dan lijkt mij dat helemaal niet bezwaarlijk. Ik denk dat het bijvoorbeeld voor een hoop mensen iets heel waardevols is als ze de tijd en mogelijkheid hebben om op deze manier veel tijd met de kleinkinderen door te brengen. Dat het iets meer inhoudt dan periodiek in het weekend een paar uur bij opa en oma op visite, omdat ze doordeweeks moeten werken.

[JAN-B]

IvoB2 schreef op zaterdag 13 mei 2023 @ 10:47:

Ik maakte bv. regelmatig werkdagen van meer dan 24 uur en was in een vorige job zelfs maanden van huis.

@IvoB2
Dat moet je toch eens uitleggen
een dag = 24 uur, maar jij kan in 1 dag meer dan 24 uur werken??
slapen, eten, enz....??

[eerderstoppen]

Vraagstelling
Ik ben in een analysefase over hoe we het geld gaan beleggen met onderstaande factoren t.b.v. onze FIRE reis.

• Ik 100K spaargeld, tijdelijk geparkeerd bij openbank 2.5%
• Vriendin 280K (spaar)geld door recente huisverkoop, tijdelijk geparkeerd bunq 2.01%, openbank 2.5% en huisbank 0.75% (van plan om dit z.s.m. te parkeren via Raisin 6m of 12m).
• Wij wonen in mijn huis met nog een verbouwing te gaan, circa 630K waard, nog met 380 hypotheek.
• Wij kiezen ervoor om niet af te lossen of af te betalen, maar om passief te beleggen in indexfondsen, levert meer op. (Als wij hier een misstap begaan dan horen wij dat graag).
• Doel: Financieel Onafhankelijk met een beleggingshorizon ±20 jaar. Wij houden rekening met eventueel flinke uitlopers, dus 25-ish jaren ook prima.
• Aankomende zomer is de laatste verbouwing van ‘ons’ huis, vriendin steekt ±100K m.b.v. verdeelsleutel. De 100K is inclusief 20K marge voor additionele kosten.
• Vriendin’s noodbuffer 13K (zal op Openbank zijn)
• Mijn noodbuffer 20K (zal op Openbank zijn)
• Onze maandelijkse lasten is inclusief vakantie-, spaar-, onderhouds- (auto en huis) en inboedelpotten, deze zijn niet heel ruim gevuld.
• .
• Auto 10K, ieder 5K inleggen.
• Uiteindelijk heeft vriendin 162K en ik 75K vermogen om te beleggen.

Opties in ons FIRE avontuur en zeker m.b.t de nieuwe VRH.

1. Lump Sum ieders reseterendvermogen in de indexfondsen, negeer aankomend peildatum en accepteer de zure 6.17% fictief VRH.
2. Houd het tijdelijk in vorm van spaar(deposito)rekeningen en lump sump na de peildatum in Q1 of Q2 2024 in indexfondsen.
3. Doe optie 2 maar dan met gespreid inleggen, chunks van 20-25K bijvoorbeeld over een intervaltijd van X (eigenlijk DCA-achtig).
4. … graag horen wij jullie opties.

Onze beredeneringen.
Optie 1
We hebben een grote verbouwing voor de boeg, inclusief zonnepanelen, waterpomp etc. De exacte kosten zijn nog niet duidelijk (working on it). Tevens gaan we een Skoda Fabia (occasion) kopen. Dit maakt de strakheid van optie 1 niet echt een keuze, althans zo voelt het. Wellicht dat we hier niet lekker van gaan slapen.

Optie 2
Bied flexibiliteit maar dan missen wij ‘time in the market’, ±9-12 maanden gemist.

Optie 3
bied minder flexibiliteit maar hebben wel wat geld achter de hand voor onvoorziene kosten/uitvallers. Maar dan wel begonnen met de ‘time in the market’.

Graag hoor ik jullie gedachtes, feedback, voorstellen.

-- edit --

Puntje over potten toegevoegd.

[ Voor 3% gewijzigd door eerderstoppen op 14-05-2023 18:00 ]

[unifi]

JAN-B schreef op zondag 14 mei 2023 @ 12:34:
[...]
@IvoB2
Dat moet je toch eens uitleggen
een dag = 24 uur, maar jij kan in 1 dag meer dan 24 uur werken??
slapen, eten, enz....??

Consultants en advocaten kunnen dat

[unifi]

eerderstoppen schreef op zondag 14 mei 2023 @ 12:56:
Vraagstelling
Ik ben in een analysefase over hoe we het geld gaan beleggen met onderstaande factoren t.b.v. onze FIRE reis.

• Ik 100K spaargeld, tijdelijk geparkeerd bij openbank 2.5%
• Vriendin 280K (spaar)geld door recente huisverkoop, tijdelijk geparkeerd bunq 2.01%, openbank 2.5% en huisbank 0.75% (van plan om dit z.s.m. te parkeren via Raisin 6m of 12m).
• Wij wonen in mijn huis met nog een verbouwing te gaan, circa 630K waard, nog met 380 hypotheek.
• Wij kiezen ervoor om niet af te lossen of af te betalen, maar om passief te beleggen in indexfondsen, levert meer op. (Als wij hier een misstap begaan dan horen wij dat graag).
• Doel: Financieel Onafhankelijk met een beleggingshorizon ±20 jaar. Wij houden rekening met eventueel flinke uitlopers, dus 25-ish jaren ook prima.
• Aankomende zomer is de laatste verbouwing van ‘ons’ huis, vriendin steekt ±100K m.b.v. verdeelsleutel. De 100K is inclusief 20K marge voor additionele kosten.
• Vriendin’s noodbuffer 13K (zal op Openbank zijn)
• Mijn noodbuffer 20K (zal op Openbank zijn)
• Auto 10K, ieder 5K inleggen.
• Uiteindelijk heeft vriendin 162K en ik 75K vermogen om te beleggen.

Opties in ons FIRE avontuur en zeker m.b.t de nieuwe VRH.

1. Lump Sum ieders reseterendvermogen in de indexfondsen, negeer aankomend peildatum en accepteer de zure 6.17% fictief VRH.
2. Houd het tijdelijk in vorm van spaar(deposito)rekeningen en lump sump na de peildatum in Q1 of Q2 2024 in indexfondsen.
3. Doe optie 2 maar dan met gespreid inleggen, chunks van 20-25K bijvoorbeeld over een intervaltijd van X (eigenlijk DCA-achtig).
4. … graag horen wij jullie opties.

Onze beredeneringen.
Optie 1
We hebben een grote verbouwing voor de boeg, inclusief zonnepanelen, waterpomp etc. De exacte kosten zijn nog niet duidelijk (working on it). Tevens gaan we een Skoda Fabia (occasion) kopen. Dit maakt de strakheid van optie 1 niet echt een keuze, althans zo voelt het. Wellicht dat we hier niet lekker van gaan slapen.

Optie 2
Bied flexibiliteit maar dan missen wij ‘time in the market’, ±9-12 maanden gemist.

Optie 3
bied minder flexibiliteit maar hebben wel wat geld achter de hand voor onvoorziene kosten/uitvallers. Maar dan wel begonnen met de ‘time in the market’.

Graag hoor ik jullie gedachtes, feedback, voorstellen.

Als je horizon 20 jaar is is DCA eigenlijk timing the market, zeker in een indexfonds. Wat dat betreft kan je net zo goed alles direct inleggen.

Wellicht verstandig om een wat grotere onvoorzien-buffer aan te houden. Wat er over is kan je na de verbouwing alsnog inleggen.

Verder vind je je buffers vrij krap, maar ken je situatie niet natuurlijk, of de onderhoudsgevoeligheid van je huis

[IvoB2]

JAN-B schreef op zondag 14 mei 2023 @ 12:34:
[...]
@IvoB2
Dat moet je toch eens uitleggen
een dag = 24 uur, maar jij kan in 1 dag meer dan 24 uur werken??
slapen, eten, enz....??

Je begrijpt het best en ik ga er geen semantische discussie van maken.
Wanneer je langer dan 24 uur aan een stuk werkt slaap je uiteraard niet en eten tijdens het werk is ook al geen praktisch probleem.

[ Voor 16% gewijzigd door IvoB2 op 14-05-2023 16:05 ]

[JAN-B]

IvoB2 schreef op zondag 14 mei 2023 @ 16:04:

Je begrijpt het best en ik ga er geen semantische discussie van maken.
Wanneer je langer dan 24 uur aan een stuk werkt slaap je uiteraard niet en eten tijdens het werk is ook al geen praktisch probleem.

@IvoB2 Nee sorry, snap het niet, en graag een serieus antwoord;
of zit je mij (iedereen) in de maling te nemen en is het verzonnen

[eerderstoppen]

unifi schreef op zondag 14 mei 2023 @ 14:55:
[...]


Als je horizon 20 jaar is is DCA eigenlijk timing the market, zeker in een indexfonds. Wat dat betreft kan je net zo goed alles direct inleggen.

Wellicht verstandig om een wat grotere onvoorzien-buffer aan te houden. Wat er over is kan je na de verbouwing alsnog inleggen.

Verder vind je je buffers vrij krap, maar ken je situatie niet natuurlijk, of de onderhoudsgevoeligheid van je huis

Bedankt voor je input. Ik heb originele post even aangevuld over potjes. Het geld wat wij maandelijks opzij leggen is voor alles. Dus inclusief vakantie-, spaar-, onderhouds- (auto en huis) en inboedelpotten. Op het moment zijn deze zijn niet heel ruim gevuld en en voor de zekerheid vullen wij dit aan met 5K.

De persoonlijke noodbuffers zijn gebaseerd op 6x persoonlijke maandelijkse kosten. Voor ieder is dat anders.

Betreft je beredeneringen. Dan kom ik eigenlijk op een nieuwe optie uit. Eentje die tussen 1 en 2 zit.
Dus lump sum maar in de de hoedanigheid dat er een groot genoeg onvoorzien-buffer is. Klopt mijn perspectief?

[ Voor 5% gewijzigd door eerderstoppen op 14-05-2023 18:20 ]

[IvoB2]

JAN-B schreef op zondag 14 mei 2023 @ 17:49:
[...]

@IvoB2 Nee sorry, snap het niet, en graag een serieus antwoord;

Speciaal voor jou heb ik de originele tekst aangepast.
Hopelijk "begrijp" je het nu wel en moet je er geen slaap meer voor laten.

[MneoreJ]

IvoB2 schreef op zondag 14 mei 2023 @ 16:04:
Wanneer je langer dan 24 uur aan een stuk werkt slaap je uiteraard niet en eten tijdens het werk is ook al geen praktisch probleem.

Zo zie je maar weer. Sommige mensen streven financiële onafhankelijkheid na om eerder te kunnen stoppen met werken, anderen doen het zodat ze kunnen slapen en met twee handen kunnen eten. Zoveel mensen, zoveel wensen.

[IvoB2]

assje schreef op zaterdag 13 mei 2023 @ 09:43:
[...]
En €50k/jaar het bijbehorende gemiddelde salaris.

Bruto of netto?
Waneer dat netto is dan zijn jullie in NL gemiddeld toch behoorlijke grootverdieners.
Komt dan neer op een maandinkomen van 4166 € of bij tweeverdieners een maandinkomen boven de 8000 €.
Je kijkt ook beter naar het mediaan inkomen dan naar het gemiddeld inkomen. Bij een gemiddelde trekken de uitersten immers de boel behoorlijk scheef voor de meerderheid.

[Smuggler]

bruto, en gebaseerd op 40 uur.

https://www.nationaleberoepengids.nl/salaris/sector

Maar lijkt een beetje oftopic te gaan, en je vergeet de kern van het bericht"

Wat zegt dat ons over gemiddelden?

Namelijk vrij weinig. net zoals het gemiddeld aantal uur vrij weinig zegt.

[Rubbergrover1]

IvoB2 schreef op maandag 15 mei 2023 @ 10:00:
[...]

Bruto of netto?
Waneer dat netto is dan zijn jullie in NL gemiddeld toch behoorlijke grootverdieners.
Komt dan neer op een maandinkomen van 4166 € of bij tweeverdieners een maandinkomen boven de 8000 €.
Je kijkt ook beter naar het mediaan inkomen dan naar het gemiddeld inkomen. Bij een gemiddelde trekken de uitersten immers de boel behoorlijk scheef voor de meerderheid.

Het gemiddelde inkomen wordt inderdaad flink scheefgetrokken door een kleine groep grootverdieners. En het is meer een 'administratief' inkomen, waarbij wordt gekeken waar je bij 40 uur per week op uit zou komen. Er wordt dus geen rekening gehouden met deeltijdwerk en volgens mij is dit ook alleen gerekend op basis van de werkende mensen. Waarbij de groep zonder inkomen of met een uitkering/pensioen niet wordt meegenomen. Dus simpelweg: een gemiddelde werkende persoon zou bij 40 uur per week uitkomen op 50k bruto.

Het modaal inkomen is heel wat anders. En ligt ook heel wat lager. Maar het geeft wel aan dat je met simpele statistische getallen een heleboel kanten op kunt.

[IvoB2]

Smuggler schreef op maandag 15 mei 2023 @ 10:05:
bruto, en gebaseerd op 40 uur.

https://www.nationaleberoepengids.nl/salaris/sector

Maar lijkt een beetje oftopic te gaan, en je vergeet de kern van het bericht"


[...]


Namelijk vrij weinig. net zoals het gemiddeld aantal uur vrij weinig zegt.

Nou nee, niet off topic.
Want ik neem aan dat wanneer je FO/FIRE wil zijn en niet aan het comfort waaraan je gewend bent geraakt wil inboeten je er ook naar wil streven om dat inkomen dan te behouden.
Het lijkt me gemakkelijker om met behoeften die gedekt worden met 500 €/maand (of 1000 € met twee) FO te zijn dan met 4000/8000 per maand.

[ Voor 5% gewijzigd door IvoB2 op 15-05-2023 10:24 ]

[Smuggler]

Wat de gemiddelde nederlander, of de mediane nederlander verdient, geeft totaal niets aan wat je zelf maandelijks nodig hebt voor je FO/FIRE traject.

zeker als je je inkomen wilt behouden (waarmee je blijkbaar fire bent geworden), dan moet je vooral naar jezelf kijken.

[IvoB2]

Smuggler schreef op maandag 15 mei 2023 @ 10:26:
Wat de gemiddelde nederlander, of de mediane nederlander verdient, geeft totaal niets aan wat je zelf maandelijks nodig hebt voor je FO/FIRE traject.

zeker als je je inkomen wilt behouden (waarmee je blijkbaar fire bent geworden), dan moet je vooral naar jezelf kijken.

Dat je naar jezelf moet kijken klopt inderdaad.
Dat je je inkomen moet behouden om FIRE/FO (wat overigens twee verschillende uitgangspunten zijn) te kunnen worden daar ben ik het dan weer niet mee eens.
Je moet niet naar je inkomen kijken en dat moet niet behouden blijven om FO te zijn. FO ben je, mijn mening, wanneer er niet meer financiële behoeften zijn dan wat er minimaal binnenkomt.

Je kan dus best werkend een inkomen hebben van (als voorbeeld) netto 3000 €/maand en een maandelijks bestedingspatroon van 1000 €. Om dan FO te zijn moet je niet streven naar behoud van een inkomen van 3000 € maar naar een maandelijks inkomen van slechts 1000 €.
Hoe hoger de som die er binnenkomt tov de som die er buitengaat hoe comfortabeler uiteraard (want de financiële buffer neemt nog toe ipv af te nemen).