Het principe dat je helemaal onderaan je reactie lijkt te onderschrijven staat los van jouw mogelijkheid om maatregelen te bedenken. Natuurlijk is een relatie tussen de effectiviteit van maatregelen en de snelheid waarmee je een doel bereikt. Dat is waar jij op doelt, maar ik op het principe. En dit soort discussies gaan daarom steeds over iets anders, maar dat is voor mij niet relevant: jouw vertrouwen vooraf of dat van een ander in de werkzaamheid van een maatregel.
(...) Wat mij betreft hebben ze juist alles met elkaar te maken.(...)
Zelfde punt. Het
kunnen bedenken en het principe hebben niets met elkaar te maken. Het kunnen bedenken is een intrinsieke eigenschap van jou. Je wilt naar ik begrijp eerst overtuigd zijn van de effectiviteit van een maatregel (een discussie die wel relevant is daarna) en hanteert daarvoor een eigen criterium dat niemand kent. Dat is dus een zinloze discussie, omdat die gaat over een overtuiging.
(...) Als je er zo van overtuigd bent dat het mogelijk is zou het ook niet moeilijk moeten zijn om antwoord te geven op de vraag, hoe dan? (...)
En hier bevestig je het expliciet. Jij stelt dat
ik ervan overtuigt ben
dat het mogelijk is en daarmee maak je mij duidelijk dat je in die volgorde denkt. Zie hierboven. Ik heb in dit forum allerlei voorbeelden gegeven, zoals grootschalige steekproeven, maar die voorbeelden verzanden steeds in een nutteloze welles/niettes die regelmatig neerkomt op willekeur van de ander of een of andere persoonlijke achtergrond.
(...) Sterker nog, we hebben maatregelen die (mits gevolgd) leiden tot R<1 maar dan komen we direct op datgene waar het uiteindelijk om draait, "men" houdt zich niet voldoende aan de maatregelen.(...)
En dan moet de overheid de maatregelen evalueren en aanpassen zodat 'men' zich er wel aan houdt.
Het doodsimpele feit dat we een oorspronkelijke variant hadden met een beduidend lagere Rt bij dezelfde maatregelen en een Rt die op dit moment steeds rond de 1 schommelt is een klip en klare aanwijzing dat we eind 2020 de aantallen veel verder omlaag hadden kunnen brengen.
(...) Of A is eigenlijk toch niet zo'n goed/haalbaar idee en makkelijk onderuit te halen maar het is makkelijker om daarvan weg te blijven en steeds maar dezelfde vraag te blijven herhalen terwijl de vraag achter de vraag eigenlijk een hele andere is? (...)
Dit is een ad hominem en gaat evident voorbij aan het criteriumprobleem dat ik beschreef. Ik stel de vraag regelmatig gericht aan anderen met een ander doel. Namelijk die anderen laten nadenken over de situatie. Niet om jou te laten denken 'dat antwoord is toch al gegeven'?
(...) Het is een vraag die ook al vele malen beantwoord is vandaar ook mijn verbazing dat je dezelfde vraag maar blijft herhalen. Het antwoord op de vraag komt hier dagelijks tig keer voorbij maar lijk je niet te (willen?) zien (...)
Het antwoord dat je hier geeft komt inderdaad vaker voorbij. En gezien bovenstaande snap je dat ik dat niet zie als een antwoord, maar als een vorm van zelfvervullend denken.
(...) Je leest hier toch ook de verhalen van gewoon naar kantoor gaan, opa en oma die oppassen, kinderen niet laten testen want je wilt geen veroorzaker zijn van quarantaine, valse gegevens opgeven om op een terras te gaan enz enz enz.
Al dit soort voorbeelden zijn keer op keer een antwoord op de vraag die je blijft herhalen. (...)
Voor jou lijkt dat dus een afdoende antwoord, voor mij is het een aanwijzing dat de overheid onvoldoende maatregelen heeft getroffen.
Het is alsof we enkel een adviessnelheid hadden in het verkeer en er veel ongelukken gebeuren. Dan komen er hier ongetwijfeld ook mensen stellen dat ze van anderen horen dat ze om een of andere reden haast hadden en dat je dan nu eenmaal ongelukken krijgt. Maar we hebben uiteraard niet enkel adviessnelheden in het verkeer.
De redenatie is dan vaak: er gebeuren ongelukken, en omdat <username> niets kan bedenken om dat te voorkomen is het volgens <username> nu eenmaal zo. Als iemand dan voorstelt om een maximumsnelheid in te voeren geeft <username> als 'tegenargument' dat een maximumsnelheid toch niet gaat werken en er nuneenmaal mensen zijn die de snelheid overtreden of haast hebben. En <username> zeg er wellicht niet bij zelf vertegenwoordiger te zijn en daarom veel op de weg zit.
(...) Het heeft geen enkele zin om daar een voor/tegen antwoord op te geven, daar is "sturen op de zorg" veel te vaag voor.(...)
En ik denk dat het juist een fundamentele vraag is. Ook met dit antwoord lijk je te kennen te geven eerst vooraf zekerheid te willen met een getal bijvoorbeeld. Maar het principe staat daar los van. Die getallen staan op de routekaart overigens.
(...) Je kunt sturen op nul besmettingen, op het maximale wat de zorg aan kan en alles wat daar tussenin zit en bij welke keuze je ook maakt heb je altijd te maken met een samenleving die het uiteindelijk moet uitvoeren.(...)
Klopt, maar maatregelen nemen als de zorg dreigt over te lopen is uiteraard wezenlijk anders dan maatregelen nemen als er nauwelijks mensen zijn opgenomen.
(...) Uiteindelijk denk ik ook dat sturen op de zorg zoals men dat doet het enige is dat haalbaar is. (...)
En nog een bevestiging dat je eerst zekerheid wilt over de haalbaarheid. Sturen op de zorg is ook maatregelen nemen bij enkele opnames en niet pas bij honderden.
(...) Je kunt de wereld aan maatregelen verzinnen om het totaal voor Nederland onder de tien besmetting per dag te houden maar als een groot deel van de samenleving je de vinger geeft en daar niet aan wenst mee te werken gebeurt het simpelweg niet ondanks alle goede bedoelingen. (...)
Dat aantal van <10 staat niet op de routekaart volgens mij. Maar los daarvan staat het los van het principe. Overigens zijn hele lage aantallen waarschijnlijk wel mogelijk, maar vereisen vermoedelijk allerlei maatregelen die buiten het gedrag van een willekeurige burger valt.
(...) Sterker nog, in principe ben ik het nog met je eens ook dat we een zo laag mogelijk aantal besmettingen zouden moeten willen hebben maar ik heb niet de illusie dat we ook maar enigszins in de buurt kunnen komen van het aantal mensen dat daaraan mee wil werken om dat mogelijk te maken. (...)
En dan zijn we rond. Je bent ervan overtuigt dat het niet kan. Klaar dan toch? Waarom zou ik allerlei dingen moeten gaan herhalen om een willekeurige persoon te gaan overtuigen op grond van niet uitgesproken criteria? Dat is een heilloze weg.
Twee afsluitende punten:
- lockdowns zijn een resultaat, niet een doel
- de strategie bepaalt de route
Daar wil ik het maar bij laten. Wat ik ook opnieuw ook voor concrete voorstellen ga geven, we gaan het vermoedelijk gezien je reactie nooit eens worden over nut een noodzaak. Althans dat schat ik zo in, ik kan ernaast zitten natuurlijk.
Onder voorbehoud van (type)fouten. Handelen naar mijn reactie is voor eigen rekening en risico. Win zo nodig zelf (betaald) advies in bij een expert.