Voor degenen die er eerder in het topic naar vroegen, het fenomeen van libertarische oligarchie & dark money, wat leesvoer:
Dark Money
The Hidden History of the Billionaires Behind the Rise of the Radical Right
https://www.bol.com/nl/f/dark-money/9200000051926434/
Voor context van de Long Southern Strategy van de Republikeinen om voedingsbodems voor een chaos actor / hefboom (zoals Trump) te scheppen, het historische interview met de architect daarvan (Lee Atwater) staat online:
YouTube: Lee Atwater explains the "Southern Strategy" as regards race
Wat voedingsbodems aangaat, in 2014 was er een kleine explosie over een Princeton onderzoek naar oligarchie in de VS. Her en der ging het zelfs viraal. Er was een klein probleem wel met de studie, de gesignaleerde trends en mechanismen waren te klein om echt te kunnen spreken van een zogeheten structuurverschuiving.
Zie: Testing Theories of American Politics: Elites, Interest Groups, and Average Citizens (PDF);
https://scholar.princeton...american_politics.doc.pdf
In 2016 was dat op twee jaar tijd volledig anders geworden. Schaal, tempo, complexiteit van verbindingen, wat twee jaar eerder nog afgeschreven kon worden als een studie die te gevoelig was voor clickbait was in het licht van de enorme groei en samenwerking tussen de Mercer en Koch netwerken, bovenop een enorme groei van het dark money fenomeen, verschoven van een macht van invloed naar een macht van sturing.
In 2020 is het even zoeken, maar het staat bol van de onderzoeken en rapportages, vanuit academisch onderzoek, toetsingsinstanties en maatschappelijke organisaties met focus op corruptie, ethiek en rechtsstaat, waar de in het oorspronkelijk gesignaleerde variabelen en condities pijnlijk hard en breed weer terug komen.
Het is geen leuke verkenning, maar voor analyse van de vraag "hoe kan dit allemaal in de VS, wat zijn de consequenties en hoe zit het met onze kwetsbaarheden vanuit onze nauwe verbinding met de VS" is het wel een analyse die eens serieus door zowel onderzoeksjournalistiek als politiek als publiek debat aangenomen zou mogen worden.
Ik heb hier discussie voorbij zien komen over media in de VS, lobby in de VS, externe consultatie in de VS, de eigenaardigheden van een politieke partij die in collectieve psychologie en groepsdynamica voor basis nog veel groter blijkt te zijn in demografie dan gedacht - de verschuiving van participatory democracy naar minority rule is geen organisch proces, het is een gestuurd proces.
Enfin, dit is absoluut erg meta. Probleem is helaas, meta bepaalt de condities waarin we voelen, en dan denken.
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.