Een kleine longread, maar je bericht roept om wat verkenning van context. Jouw bericht nam net zo mijn aandacht.
alexbl69 schreef op zondag 1 november 2020 @ 22:21:
[...]
Deze post van je liet me vandaag niet los

.
Waarom is er in onze media amper aandacht voor dit gegeven? En daarbij de disclaimer die je al geeft: zitten 'wij' teveel in een bubbel en zien we spoken?
"Wij" hier duiken op het onderwerp in. Vanuit interesse in het onderwerp, maar ook vanuit algemene interesse. Door de bank genomen is de benadering van AWM al heel erg anders dan elders, meta én detail, context én correlatie.
Dat is een uitzondering. Vrijwel overal elders is verwerking van informatie consumptief. En waar informatiestromen verwerkt worden is het vaak, meestal zelfs, een proces van overnemen van feeds.
Een additionele complicatie is dat het merendeel van aanbod van informatie niet anders kan dan zich op de meest brede opening voor consumptie te richten, het is verbonden aan consumptief gedrag. Daarmee is nieuws beperkt, is verslaggeving iets wat moet verkopen, opinie iets wat makkelijker verkoopt, en journalistiek iets wat flink moeite heeft om toch een niche te vinden bij alle consumptieve reflexen van hier, nu, hapklaar en zonder meta.
Een bijzonder punt van interesse is ook het algemeen aanwezige perspectief. Nederlanders zijn systeemdenkers, van A naar Beter, van proces en procedure. Dat is leuk en aardig en te verklaren, maar het is geen optimale match voor verkenning van ontwikkelingen en invloeden op eigen condities. Er ligt een gat tussen de systemische perceptie en de complexe realiteit.
Een verder punt van interesse is dat het voor perceptie ook ver van het bed ligt. Misschien is het hard om het zo uit te drukken, maar de verkiezingen in de VS zijn net als een aardbeving in Turkije. Het is niet op korte afstand, maar op lange. We reageren daar anders op. Hoe hard ook om te zeggen, maar dat heeft ook impact op informatiestromen. Pas wanneer het in de VS fout zou gaan met escalaties zal er een prikkel zijn voor verkoop. Journalistiek komt dan twee weken later met de analyse, maar dan is iedereen al emotioneel geweest.
En dan, iets wat gevoelig ligt. Twee dingen.
- Als eerste, het niveau van verslaggevende media is in elkaar gestort ten gevolge van afbraak van curricula en opleidingen.
- Daar helpt het tweede, de marginale positie van media correspondenten, copy writers, feed trackers en zo voorts en zo verder voor inkomen al helemaal niet bij. Er is zowel weinig impuls tot als ruimte voor het zoeken naar de vertaalslag van complexiteit en relevantie.
Saillant, maar veel hiervan is direct te herleiden tot de impact van het internet op traditionele media en de opkomst van sociale media platformen die al meer dan een decennium hun uiterste best doen om als enig platform van publishing en enige poortwachter over te blijven.
Aan de basis ligt ons eigen gedrag. Consumptief, korte afstand, hoge snelheid, gratificatie, gratis.
Zeker, er zijn initiatieven die proberen de geslagen kloven te overbruggen. In Nederland zijn die vrijwel niet te vinden, behalve daar waar er overlap is met Angelsaksische verbindingen, en dan nog is het een niche. Zie bijvoorbeeld de Guardian, of Mother Jones.
Vaststaand feit is dat steeds meer onderdelen van de maatschappij in de VS steeds verder gepolariseerd raken. Een trend die je - in gelukkig (nog) mildere vorm - hier in Nederland ook ziet.
De oorzaak? Giswerk, maar mijns inziens zijn er wel een paar aanknopingspunten.
Aan de basis ligt doodgewoon het Nederlandse streven van ordeningsvraagstukken voor aansluiting bij de zogeheten
Anglosphere. Zie in het NL Politiek topic de terugkerende discussie van Nederland Gidsland naar B.V. Nederland ontwikkeling.
Nu is dit wel een verre meta verkenning / discussie om te voeren, eenvoudig gezegd hebben we als land op gegeven moment besloten ons meer te richten op transnationale en Atlantische relaties dan continentale.
Waar je mee omgaat, raak je mee besmet. It's that simple.
Alle debatten worden tegenwoordig uitgezonden, waarbij 'drama' meer opvalt dan inhoud. Met Zwart-wit met gestrekt been erin bereik je een groter publiek dan met een constructieve opstelling van geven en nemen. Geven is immers voor losers.
Ja, beeld is effectiever. Niet enkel voor consumptie, nog veel meer voor verkoop. Daarmee hebben we opmerkelijke perverse prikkels geïntroduceerd waar we in theorie prima mee om zouden kunnen gaan - vooropgesteld dat we in ons onderwijs aangeleerd krijgen daar mee om te gaan. En dat hebben we juist uit het onderwijs gehaald. Zie bijvoorbeeld het onderwerp van slow / fast thinking. Zie
https://www.amazon.com/dp/B005MJFA2W/
Met consumptief gedrag als primaire pijler voor zowel aanbod als verwerking is precies dat gevolgd waar je hier de vinger op legt: simplificatie. Compleet met perverse prikkels. En dat is geen match met eigen belang.
Dit steeds verder uitdijende simplisme beperkt zich uiteraard niet alleen tot de Tweede Kamer. In de huidige tijd worden we hele dag geconfronteerd met nieuws-snippers en sound-bites die onze aandacht vragen. En wat blijkt hangen? Inderdaad. Het harde. Het controversiële.
En precies daar ligt een les van wat we ook uit de curricula van ons onderwijs gesloopt hebben, het historisch perspectief bij elk domein van kennis en wetenschap. We zijn de les vergeten van het hellende vlak naar
panem et circenses. Brood en spelen. Wat niet enkel een spreekwoordelijke toolbox voor gebruik van het plebs is, om het even rauw te zeggen, maar wat net zo effect heeft op degenen die de toolbox inzetten. Wij glijden net zo hard mee, worden onzelfstandig en uiteindelijk volgt altijd tirannie.
De VS loopt een decennium of 2 op ons voor. Is dat ons voorland? Daar is elke nuance tussen tegenstanders inmiddels verdwenen. Wie begrip heeft voor de ander is een pussy. Dit wordt nog eens extra versterkt door het feit dat er in feite maar twee teams zijn: rood en blauw. Hoef je ook niet al te diep na te denken, maakt het lekker overzichtelijk.
Ik zou niet zeggen dat we twee decennia achter lopen. In bepalende opzichten hebben heel erg veel van de factoren en ontwikkelingen die in de VS tot hellend vlak geleid hebben een Nederlandse oorsprong. Bij herhaling. Er is ook sprake van een in termen van IB opmerkelijke relatie en interactie waar de VS en Nederland, vaak met dan wel via het VK een overdracht van concepten bewerkstelligd hebben. Laat ik het zo zeggen, we lopen niet zozeer achter op de ontwikkelingen, we lopen wat achter op de verschuivingen.
En geen twee decennia. De verschillende punten op de lijnen zijn wat moeilijk waar te nemen omdat de condities en structuren verschillen. Punt van aandacht is veel meer dat van gedragslijnen. Gedrag gaat boven systeem. Stimuleer de gewenste gedragslijn en mensen scheppen vanzelf een systeem conform de uitgangspunten van doelstellingen achter het laten verschuiven van de gedragslijn. Dat systeem kan anders zijn dan elders, de effecten voor verdere verschuiving van gedragslijnen zijn echter een match.
Als het aankomt, als voorbeeld, op de integratie van neo-klassieke politieke economie in Nederlandse ordeningsvraagstukken dan ligt Nederland ver voor op de VS. Daar zit men aan de ene kant dieper in het drama van trickle-down-economics, aan de andere kant heeft men eigenlijk geen echt overkoepelend systeem - het is een radjetoe. Als je daarentegen naar gedragslijnen van sociale geografie kijkt, dan zijn de VS veel inherent meer conservatief, consumptief, individualistisch en gelovig. Nederland loopt daar op achter. Maar veel is het niet, het is moeilijk om daar een begrip van tijd op te plakken, het is veel meer een kwestie van lichtingen van onderwijs en aankomst op arbeidsmarkt en participatie in economische activiteit.
Maar dan je vraag: waarom geven onze media er amper aandacht aan? Misschien zien ze het echt niet. Misschien zijn ze bang dat ze zelf met de billen bloot moeten. Ook hier in Nederland zijn er de beschuldigingen van partijdige media. Misschien zijn ze bang voor het debat en hebben de grote partijen een gentlemens-agreement gesloten om het er vooral maar niet over te hebben?
Nee, ze zien het niet. Even heel serieus, er zijn verdomd goede redenen waarom zelfs een NPO mechanismen heeft voor
tips en
informatie en discussie. Men heeft beperkte middelen, wat niet gegarandeerd conform MBA syndroom een berekend bereik bewerkstelligt krijgt verdomd weinig ruimte om zelfs maar in een redactionele feed te komen.
Mensen die informatie zoeken zijn in die functie enorm beperkt. Per definitie loopt men achter sociale media aan, om maar iets te noemen. En maar al te makkelijk wordt men afhankelijk van het netwerk voor informatie, in plaats van andersom. Kijk eens naar verhoudingen politiek / verslaggevers. Die laatste staan aan de deur te wachten. Daar zit een enorme historische verschuivingen, politici liepen achter verslaggevers en correspondenten aan.
Partijdigheid is er absoluut. Tenslotte kennen we ook opinie in onze media. Het is een onderdeel daarvan

Maar slechts in beperkte mate, in die zin dat het hier nog vrij redelijk herkenbaar is als opinie en overlap opinie/verslaggeving.
- Nieuws
- Verslaggeving
- Opinie
- Journalistiek
- Onderzoeksjournalistiek
Ruwe schets, maar daar komt het op neer.
Slechts bij twee daarvan is er enige ruimte om, zogezegd, op jacht te gaan naar informatie. En die ruimte is beperkt, tevens traag. Je wil niet weten hoe vaak ik hoor van een journalist dat hij of zij bezig was met een kwestie, om het te moeten laten vallen want de journalistieke toepassing wordt voorbijgesneld door verslaggeving en actualiteit. En
ruimte voor big picture dossiers is duur. Heel duur.
Waarom denk je dat men het zo vaak moet hebben van samenwerking via, bijvoorbeeld, een platform voor onderzoeksjournalistiek? Ruimte, middelen. Wij belonen journalistiek botweg niet. We hebben ons publieke omroepbestel onder druk van commerciële lobby en roeptoeters op GS en sociale media zo ongeveer gesloopt voor gegarandeerde ruimte en middelen ten bate van journalistiek. Het is niet zonder reden dat Lübach draagvlak heeft, ook niet zonder reden dat hun zendtijd en verlenging menige strijd geweest is, en nog.
Het is in den beginne geen opzet. Het is het resultaat van ontwikkelingen en gedrag wat allemaal samenkomt in een netto resultaat van steeds meer beperkt blikveld en breder consumptieve omgang met informatie.
Caveat: daar zitten wel zelfversterkende prikkels bij. En er ontstaat ruimte voor daadwerkelijk met opzet informatiestromen compromitteren voor gericht misbruik.
Als we hier één les meenemen van alle discussie rondom de verkiezingen in de VS, laat het deze zijn: een land wat die ontwikkeling niet corrigeert wordt in rap tempo een speelbal van negatieve emotie en commerciële manipulatie - tot aan compromitteren en zelfs afbraak van het bestel van dat land toe.
En dat raakt direct aan de omstandigheden van het heilige individu.
offtopic:
Ook dat is iets wat hier buiten beeld valt, vanwege alle genoemde redenen, maar de condities voor veel Amerikanen zijn bitter, bar en dus boos. Ik heb het dan niet eens over gezondheidszorg, maar over ondernemers die weggevaagd worden door de grote jongens die zich niet aan regels hoeven te houden, die van de ene op de andere dag alles kwijt zijn. Ik heb het dan over tientallen miljoenen die dagelijks honger hebben, zelfs met de restanten van de foodstamp policies. Ik heb het dan over scholieren die maar naar een charter school gaan en zich daar in mindere schulden helpen dan bij een echte opleiding waar ze echt iets aan hebben. Het is niet moeilijk om een hele lijst op te stellen van rauwe consequenties, van bitter via zuur tot angst en zorg daarvoor, waarbij de lijnen jaar op jaar opschuiven.
Al die consequenties zijn direct herleidbaar tot
- het krimpen van maatschappelijk blikveld,
- het krapper worden van besteedbare ruimte voor informatie,
- en dalen van niveau van & perspectief vanuit onderwijs.
Al die zaken zijn direct herleidbaar tot het falen van het zogeheten
Fourth Estate in de VS. En, dit moet erbij opgemerkt worden, de opkomst van platforms - sociale media, Big Tech.
[
Voor 103% gewijzigd door
Virtuozzo op 01-11-2020 23:54
]
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.